maaaar ik wel een foutje gemaakt en ik heb de meest recente fotos upgeload die van de promo's van eind november en begin december en van mijn reisje naar samaipata met claudia begin december maar ik had niet gezien dat ik de foto van mijn reis naar cochabamba en la paz en het lago titicaca nog niet had upgeload dus die hebben jullie nog te goed!! waarschijnlijk morgen
Nadat ik een week in cochabamba had gezeten ging ik dus een paar dagen doorbrengen in Chapari de tropische zone tusse Santa Cruz en Cochabamba samen met Gerd.
De eerste dag dat we er zaten zijn we naar een paar geweest in de buurt waar apen op je schouder en in je zakken kropen en waar we ook een puma en een beer hebben gezien. Eventueel ga ik er een paar weken werken als vrijwilliger maar dat is nog niet zeker.
Daarna zijn we gaan kijken of we de volgende dag konden gaan raften en toen dat vastgelegd was zijn we nog even gaan zwemmen in de rivier.
Het was maandagavond en dus was er niet veel te doen dus besloten we om eerst te gaan eten en een pintje te drinken en daarna het dorp in te trekken om te kijken of er toch niets te doen was.
Zo zijn we een klas tegengekomen die op doortocht waren en zijn we nog even met hun meegegaan.
Daarna waren we terug op weg naar ons hotel en we waren over straat aan het lopen met een pintje in de hand en dat hadden we niet mogen doen. Ineens stopte er naast ons een politiewagen met twee agenten erin die ons geboden om in te stappen. Blijkbaar mocht je daar niet met bier over straat wandelen of wat later bleek, wilden die agenten gewoon wat geld verdienen. Ze waren beginnen dreigen met een nacht in de cel onder andere. Ook begonnen ze te zeggen dat ze coca roken maar coca is volledig legaal dus daar was niets mis mee. Het zou hetzelfde zijn als in Belgie een agent zou zeggen "jij hebt een sigaret gerookt op straat".
In elk geval was het algauw duidelijk dat die agenten geld wilden en gelukkig hadden we niet veel meegenomen, dus ik gaf hem alles wat we hadden, 60b(6euro). Eerst wou hij het niet aannemen en vond hij het zogezegd raar dat we hun wilden omkopen maar na nog wat dreigementen was het dan toch in orde en konden we na meer dan 30(een beetje bange)minuten toch uitstappen en naar ons hotel gaan. En voor 3euro de man waren we toch weer een boliviaanse ervaring rijker.
De morgend daarna gingen we dus raften, er was niet zo heel veel water maar toch genoeg om het spannend te hebben. We zaten met nog 4 andere mensen in een boot; een instructeur, een koppel van zwitserland en een israelier.
(Bij het raften blijf je in de boot zitten door 1 van je voeten door een lus te steken in de boot.)
De israelier vertelde dat het zijn tweede keer was dat hij nog eens ging raften en dat hij de eerste keer bijna dood was en dus had het lang geduurd voordat hij weer in een boot durfde stappen. Vlak voordat we vertrokken zei ik nog tegen Gerd " als er iemand uitvalt is het de israelier" en idd nog 5min later lag hij al in het water, hij had zijn voet niet goed vastgezet. De spannende momenten daarna nam hij zeker voor onzeker en pakte hij gewoon met zijn handen de lussen vast wat soms wel voor lachwekkende momenten zorgde.
Na het raften hebben we eigenlijk niet meer veel gedaan en toen was het weer eens tijd om nog eens naar Santa Cruz te gaan want dat was toch al weer meer dan een week geleden en iedereen begon me te missen.
de dag daarna, zaterdag arriveerden de belgen en een paar duitsers van Cochabamba in Santa cruz voor een aantal dingen te bezoeken, zo gingen ze zondags naar Valle Grande de plaats waar die dag juist 40 jaar geleden Che Guevara was vermoord door het boliviaanse leger.
Ik kon niet mee want ik had andere plannen. Zaterdagmiddag vroeg mijn nonkel, die ik toen al bijna 24uur kende of ik geen zin had om smaandags met hem mee te gaan naar Cochabamba voor een weekje ofzo. Natuurlijk zei ik niet nee tegen een weekje vakantie in plaats van naar school te gaan. Dus maandagochtend zat ik met Alvaro en zijn tante in de auto naar Cochabamba, de stad met het grootste jezusbeeld van de wereld.
een dikke acht uur later arriveerden we dan tussen bergen van 4000-5000meter hoog in de stad cochabamba waar ik een week in het huis van mijn nonkel en zijn vader zou verblijven. De eerste dagen ben ik met mijn nonkel opgetrokken omdat de belgen van cochabamba nog bij de che zaten en die dagen waar ook redelijk vermoeiend omdat ik nog niet echt gewend was aan de hoogte. Vanaf donderdag waren die belgen dan terug en ben ik nog met hen en mijn nonkel naar de Christo gaan kijken en we wilden ook nog een museum bezoeken maar dat bleek dan gesloten te zijn.
Vrijdagmiddag was er dan het Fiesta de Cerveza waar uiteraard aanwezig moesten zijn, het was te vergelijken met een soort minifestival. Savonds wilden we dan nog uitgaan maar ik was echt te moe en ben rond 1uur gaan slapen.
De dag daarna was ik uitgenodigd door Gerd(1 van de belgen) om mijn zijn counselor( persoonlijke begeleider van AFS) een dag weg te gaan. In de voormiddag gingen we naar een maison dat als museum werd gebruikt maar eerst mochten we niet binnen omdat we niet tijdens de openingsuren waren gekomen maar nadat we een telefoontje hadden gedaan naar een belangrijke persoon en dat tegen de wachter hadden gezegd mochten we onmiddellijk binnen( wat je met macht allemaal niet kan doen in bolivia!)
Na het eten bij de counselor thuis gingen we naar de countryclub( een club voor rijke mensen met golfbaan, zwembaden, sauna, tennis,...) en savonds gingen we in het stadion in cochabamba naar een optreden van Molotov kijken, niet echt mijn muziek maar wel grappig om in een pogo een hoofd boven iedereen uit te steken.
Zondag nam mijn nonkel mij en mijn vrienden mee naar een restaurant waar het de bedoeling was om je ziek te eten aan 18 verschillende soorten vlees, dat deden we dan ook 2 uur lang.
Voor de rest die dag konden we niets meer doen omdat we allemaal buikpijn hadden.
De dag daarna moest mijn nonkel gaan werken in Chapari( de tropische zone tussen Cochabamba en Santa Cruz) en hij had gevraagd of ik geen zin had om een paar dagen daar door te brengen samen met Gerd, we konden bevoorbeeld gaan raften.
Volgend bericht: Chapari, raften en hoe corrupt je kan zijn als agent...
De maand begon met eerst nog een paar dagen school en dan vrijdag 5 oktober was het juegos estudantil op school wat zoveel betekent als een combinatie van spelen en vragen oplossen die je klas dan vrije dagen of uitstappen kan opleveren.
Smiddags mochten we dan al naar huis en dan werd het tijd om mijn verjaardagsfeest van savonds voor te bereiden. Ondertussen was ook mijn nonkel van Cochabamba( een stad 500km verder richting het andesgebergte) geariveerd en hij ging ook meehelpen.
Het feest bestond er uit dat ik ongeveer iedereen van afs, mijn klas en dan nog wat andere mensen uitnodigde om in de buurt van mijn huis bij 1 van de zwembaden in de hacienda naar een poolparty te komen. Naast dat zwembad was er een bbq waar mijn moeder dan nog speciaal iemand voor had ingehuurd en ook een hele dj instalatie en belichting die dan ook nog eens door drie man bemand werd.
Vanaf negen uur was iedereen welkom en rond half tien/ tien uur begon het volk dan binne te druppele. Een jammer iets was dat een uur voor het feest er juist chloor in het zwembad gekapt was met als gevolg dat er niet in gezwomme mocht worden.
Van mijn belgische vrienden heb ik dan een hoop cadeaus gekregen waaronder dobbelstenen met een beker, een echt cambatshirt, een sudokuboekje voor in de klas en eeuwig respect want ik was nu wel degelijk de oudste .
Tot 12uur ging het rustig door met bier, biefstuk, en allerlei andere hapjes tot er om 12uur werd gezongen en een taart werd aangebracht. In bolivia is het de gewoonte dat de jarige een stuk uit de taart bijt en dan staat er iemand achter u die u een beetje derin duwt zodat er wa slagroom aan uw neus hangt. Maar bij stond Fabrisio van mijn klas achter mij en die vond het nodig om mijn hoofd er zo in te duwen dat mijn neus hard tegen de tafel er onder botste. Mijn gezicht en haar hing dan ook vol met slagroom, kijk maar naar de fotos...
Rond 1uur was zoals gepland het feesje afgelopen en iedereen ongeveer naar huis, toen is ook ongeveer die foto met die limosine getrokken en nee die was helemaal ni voor mij, die kwam gewoon langsgereden in ik en mijn vader vonde het wel grappig om daar een foto van te maken( dus Ellen ge moet ni alles geloven wa ik vertel e )
Daarna ben ik dan me sander eerst nog even iets gaan drinken in shots en naart schijnt hing der echt nen taartwal rond mij en daarna zijn we nog gratis binnegeraakt in een discotheek.
Voila dat was mijn verjaardag, ik vond ze zeer geslaagd en op naar de 20 zou ik zeggen!
September is voor mij ook al even geleden en ik vrees dus dat ik me niet alles meer zal herinneren maar het belangrijkste zal hier wel verschijnen.
Omdat het op school toch o-zo plezant is besloten we met een paar belgen(vlamingen en walen) om eens een vrijdagje niet te gaan en naar lomas de arena te gaan( zie fotos) Lomas de arena is een natuurpark gelegen buiten santa cruz. Doordat we geen auto ter beschikking hadden en met de bus nogal moeilijk was om er te geraken besloten we om met de taxi te gaan. de taxichauffeur wou ons vijfen voor 10euro in totaal heen en terug brengen en daartussen zou hij daar wel ergens wachten, die arme man wist op dat moment nog niet wat hem te wachten stond. Dus we vertrokken daar naartoe en in het begin ging alles nog goed. Tot op het moment dat we in het natuurpark waren, we moesten een kleine beek door en de taxichauffeur, dapper als hij was, reed er gewoon in het midden door. Natuurlijk was de beek dieper dan hij dacht. Gevolg: heel de motor vol met water. Een half uur later was alles opgedroogd en afgekuisd en konden we onze toch verderzetten maar toen begon het pas. We waren zo slim geweest om midden in het droog seizoen te gaan en zonder jeep. De volgende 3 km hebben we dan in een paar uur gedaan omdat we constant de auto moesten voortduwen en uitgraven uit het losse zand want arena is het spaanse woord voor zand.
Op een gegeven moment ging het echt niet meer en zijn we maar te voet verder gegaan om de taxi en zijn chauffeur dan later op de dag terug op te pikken. Ondertussen waren we ook een argentijnse toerist tegen gekomen die dan maar met ons meeging. We waren allemaal een beetje uitgeput geraakt en ook de zon was niet mild dus waren we zeer blij toen we schaduw vonden onder een afdakje.
Maar lomas de arena wordt niet voor niets het strand van santa cruz genoemd, dus met nog een beetje energie ging ik er aleen op uit op water te zoeken waar we ons konden verfrisse en inderdaad wanneer ik over een heuvel liep waar ik me in de woestijn waande zag ik inderdaad een soort oase tusse al het zand.
Daarna zijn we daar even gaan zwemmen maar na ongeveer een uurtje moesten we alweer terug want we moesten den auto ook nog terug krijgen. De terugtocht verliep gelukkig veel vlotter en we waren nog op een redelijk uur thuis. Savonds zijn we dan nog naar een concert gegaan in het stadion.
Een van de redenen dat ik dit uitstapje wou doen was ook omdat ik normaal gezien met mijn klas naar cochabamba was geweest. Eerst was het zeker dan was het zeker niet, dan weer zeker,.... typisch bolivia en dan was er dat weekend zeker een afsweekend en dan weer niet.
Het weekend daarop was er dan wel het afsweekend( het weekend van de 22 september denk ik). Het weekend hield in dat we vrijdagmiddag vertrokken en dat we zaterdagavond terug gingen zijn. We gingen naar een soort hotel waar je ook kon camperen zodat we daar ons tentje konden opzetten. Er was ook een zwembad en een voetbalveld en een paar palmbomen waar we algauw de kokosnoten van aan het opeten waren.
Savonds werd er gedronken en gefeest in en rond het zwembad( iedereen werd er eigenlijk gewoon met kleren en al ingesmeten) Die avond heb ik dan ook besloten om claudia wat beter te leren kennen. De zondag daarop ben ik met haar dan nog eens uitgeweest en voor mij was onze relatie toen al een feit. Maar in zuid-amerika kom je er zo gemakelijk niet vanaf vertelde even later een vriendin van haar. Ik moest het letterlijk aanvragen. Dat heb ik dan ook maar gedaan en heden zijn we dus ongeveer 2maand een koppel. De tweede dag van het afsweekend werd er eiglijk niet veel gedaan daar het nogal een warme dag was en savonds ging iedereen tevreden naar huis.
Nog in september was er ook de feestdag van Santa cruz( 24 september) dus op school was er weer een heel gebeuren rond met paradelopen, en zingen enzo.
Voor de rest bennek in september elke dag naar school geweest en in het weekend naar homefeestjes of naar een discotheek ofzo.
In het volgende bericht zal ik een vertellen wat ik allemaal in oktober heb gedaan.
Ik weet het, het is weer een maandje geleden maar dat komt allemaal omdat ik het gewoon te druk heb gehad wat dan ook wel te zien zal zijn om de fotos het is onder andere mijn verjaardag geweest, ik ben op reis naar cochabamba geweest en ik ben in chapari gaan raften...
binnekort zal ik ook eens proberen om bij te benen met het schrijven op het webblog
groeten uit santa cruz, de stad met momenteel het eeuwige goed weer corneel.
jajaa u leest het goed, het kabeltje van mijn fototoestel is nogaltijd zoek en mijn vader zij elke week dat hij ging zoeke want het ligt waarschijnlijk tussen zijn spullen maar zaterdag was ik het beu en ben ik een nieuwe kabel gaan kope int stad vandaar datter dus nen helen hoop nieuwe fotos op staan hier is de link waar de fotos staan http://corneelbombeke.spaces.live.com/default.aspx ga naar bolivia 2 voor nen hoop fotos van allerlei, uitstap naar lomas de arena en uitstap naar cotoca en gan naar bolivia 3: coca kauwen voor... fotos van coca kauwen
voor al uw comentaar, vragen, bedenkingen,... kan u hier terecht
Het is weer even geleden dat ik nog eens iets geschreven heb dus kdacht kzal mij der nog is aan zetten.
Om terug een beetje bij te zijn ga ik gewoon vertellen wat ik voor de rest in augustus nog gedaan heb.
De week van 20augustus ben ik maar 1dag naar het school geweest omdat het eigenlijk heel de week examens was en ik was met de directrice en mijn ouders overeengekomen dat ik dan een weekje extra vakantie kreeg
Ik vond wel dat ik die week een beetje nuttig moest gebruiken dus ik ben naar de kapper geweest, en mijn haar is nu zo kort als het de laatste 5 jaar niet meer geweest is en ik ben ook iemand gaan uitzwaaien op de luchthaven die na een half jaar terug naar zwitersland moest. En misschien het meest nuttige was dat ik een dag mee vrijwilligerswerk ben gaan doen met Pablo, een duitsers van afs. Het werk bestond uit het helpen van kinderen die geen school kunnen betalen in een soort "namaakschooltje". De reden dat ik dat een dag ben gaan doen is omdat ik van plan ben om in de grote vakantie een maand ofzo daar te gaan werken. Uiteraard had ik die week ook nog spaanse lessen en salsa lessen dus mijn dag was nog altijd gevuld en in het weekend was het natuurlijk uitgaan. We zijn nog eens naar shots geweest en naar een paar andere bars.
De week daarna moest ik uiteraard wel terug naar school maar dinsdag lag bijna het volledige land plat door een algemene staking, wat inhield dat iedereen gewoon tuisbleef en niets deed. Vrijdags ben ik dan naar een chupa van mijn klas gegaan, dat is vergelijkbaar met het fenomeen bingedrinken in Engeland. En vrijdag naar een afscheidsfeesje van de gastbroer van Sander.
voila ik ben weer bij
voor ik het vergeet, iedereen die ondertussen al terug naar het school is, amuseert u daar en volg mijn wijze woorden "geniet ervan, het zijn de laatste"
Nogmaals, foto's zijn onderweg, mijn kabel is nogaltijd zoek maar misschien vind ik een andere manier
De weken flitsen hier voorbij en ik had gewoon geen tijd om nog eens iets op mijn blog te zetten daarmij dat het weeral een paar weekjes geleden was. Maar nu heb ik dus nog een momentje gevonde in mijn drukke schema. In mijn laatste bericht vertelde ik over de nationale feestdag die er aankwam en maandag 6 augustus was het dan zover. Doordat het feestdag was hadden we uiteraard geen school en dinsdag mochtet ook ni naar het school omdat het te gevaarlijk zou zijn. Maandag zijn we dan gaan kijken maar al bij al viel het nogal tegen, buiten een paar parades en een paar toespraken was er eigenlijk niets te zien.
Woensdag 8 augustus was ook een belangrijke dag, onze spaanse lessen zouden eindelijk beginnnen na al een maand in bolivia gewoond te hebben. Maar ter compensatie hebben we dan wel een heel goeie en toffe leerkracht die zelfs deze week in de les insinueerde dat we misschien naar Matshupitshu in Peru zouden kunnen gaan . Die dag is ook mijn zus, Lena vertrokken naar de usa dus nu is ons gezin zoals een jaar zal zijn.
Misschien wisten jullie het al maar in Bolivia op een fuif, homeparty, in een discotheek,... wordt er niet zoals bij ons in 'groepjes' gedanst maar wordt er een lange dubbele rij gevormd zodat iedereen 2 per 2 danst, een heeel grappig zicht maar soms ook wel een beetje frustrerend want als je met een oneven aantal mensen binnenkomt moet je dus al direct iemand gaan zoeken om mee te dansen. Maar wat ik eigenlijk wou zeggen is dat op dat moment een paar danspasjes altijd wel van pas komen. Dus besloten we met ons groepje belgen na rijp beraad en nog vele andere redenen dat we eigenlijk wel salsa wilden leren. En dus zijn donderdag naar onze eerste les gegaan en nu volgen we 3 keer per week 2uur salsa.
Vrijdag was het dan weer school en na na het school gevoetbald te hebben was het weer tijd om uit te gaan. We waren te weten gekomen dat er in eqe petrol een electronic party was dus allen daarheen. Het was buiten met een keigroot zwembad maar het was een frisse avond(20graden) dus zwemmen zater niet in.
voila, binnekort meer nieuws want nu hebbek geen tijd en als ik het kabeltje van men fototoestel terug heb gevonden ook meer fotos.
salukes en voor diegene waarop het van toepassing is succes met de exames!
Jaja u leest het goed, de eerste foto's zijn upgeload, ik weet het een beetje laat maar gelukkig denken wij allen zoals het alombekende spreekwoord zegt "beter laat... dan op zen boliviaans(want das nog later)
door wat problemen staan ze ni op dit blog maar via deze link zou u er probleemloos moeten aangeraken: http://corneelbombeke.spaces.live.com/default.aspx ge gaat dus naar deze link en dan naar fotos naar de map bolivia 1
het is weeral weekend, en voor in bolivia volgens mij een van de belangrijkste van het jaar maandag is het namelijk de onafhankelijkheidsdag van bolivia en dat wordt hier stevig gevierd in tegenstelling tot ons landje
Ook op school wordt er duidelijk gemaakt dat iedereen nationalistische gevoelens heeft. het begon allemaal op dinsdag, we zaten in de les tot ineens de directrice binnenkwam en van alles begint te vertellen, ik had er niet zo heel veel van verstaan en vroeg dan ook om uitleg. blijkbaar gingen we vrijdag de feestdag vieren op school omdat het maandag( en dinsdag) geen school is. En omdat wij in het laatste jaar zitten en de "prom" zijn moeten wij vrijdag de stoet leiden. En dit gebeurt naar jaarlijkse traditie niet in uniform maar in kostuum. Probleem want we hadden dus nog geen kostuum. Oplossing, nu, midden tijdens de lessen naar de winkel om een kostuum te gaan kiezen. We hadden er dan een gevonden dus alles was in orde, donderdag zouden ze geleverd worden op school. Nu was een groot deel van de jongens eiglijk niet content met het kostuum en wilden ze liever een polo dragen. Gevolg; donderdag terug naar de winkel om de kostuums te gaan wisselen voor polos. Toen we in de winkel kwamen, nu met de directrice erbij bleek het dat we toch maar voor het kostuum gingen gaan en we gingen terug naar school. Vandaag, vrijdag was het dan zover. Het was eigenlijk heel grappig, vlak voor de schoolpoort hebben we 100meter geparadeerd voor de ouders al de laatstejaar vlak achter de leerkrachten met een vlag van een departement van bolivia, alle laatstejaar, dus ik ook en ja er zijn fotos van. Daarna werden er in de sporthal dansen opgevoerd, een soort van toneeltjes gedaan en toespraken gegeven. Toen was het nog maar 11uur maar iedereen mocht al naar huis, ik ben samen met nog wat andere laatste en voorlaatstejaar gebleven om nog een voetbalmatch te spelen die we stevig hebben verloren met 6-3.
Deze week is de spaanse les ook(eindelijk) een beetje op gang gekomen. We zijn wel nog een paar keer van leerkracht gewisseld maar als alles goed loopt zou ik woensdag mijn eerste les hebben.
Nu is het dus weekend en voor vanavond ben ik uitgenodigd op een home/birthdayparty van iemand vant school. En maandag ben ik van plan om naar de grote optocht voor de onafhankelijkheid te gaan kijken in de stad. Wel op een afstand want ze voorspellen rellen in verband met de onafhankelijkheid van Santa Cruz.
Het is alweer een tijdje geleden dat ik nog eens iets op mijn webblog gezet heb. Dus ik dacht ik zal nog maar eens iets toevoegen Ik ben ondertussen al meer dan drie weken weg maar ik ga proberen om mij de voorbije weken ook nog te herinneren zodat jullie kunnen lezen wat ik toen uitgespookt heb.
Week2, 16 juli: In de dag ben ik van half acht tot 3uur naart school geweest en daar valt niet zoveel over te vertellen. Enkel miss wel dat ze een beetje boos waren omdat ik woensdag een halve les wiskunde had gespijbeld met de rest van mijn klas maar de dag derna was dat alweer vergeten. Voor de rest benek na het school een paar keer gaan zwemmen. Vrijdagavond ben ik samen met els en cathy, twee meisjes van belgie naar eqe petrol geweest een straat een beetje vergelijkbaar met de Overpoort in Gent maar dan 10 keer breder en 10 keer langer. Daar hebben een kroegentocht gehouden die eindigde wanneer we bekenden tegenkwamen die ons meenamen naar een privefeesje met gratis drank. Zaterdagmiddag zijn met ons drie terug gaan zwemmen en eerst wilden we terug naar eqe petrol gaan maar uiteindelijk zijn in het centrum beland in een cafe met pinten van 1liter. Daarna ben ik naar een skaoptreden geweest waar ik bij op de set waande van de film Black cat/white cat. Zondag was zoals elke zondag: een beetje thuis zitten, wat bijslapen, tv kijken, ... .
Week3, 23 juli: Normaal gezien zou ik weer gewoon een week naar het school moeten gaan maar dankzij mijn zus kon ik mee met haar en mijn moeder naar de andere kant van het land. Naar La Paz. Zij moest daar naartoe om haar visum voor de V.S. in orde te maken. We vetrokken maandagmiddag en kwamen een uur later aan in El Alto op 3400meter. In het begin was het wel even wennen aan de hoogte maar na een pilletje en wat cocathee was mijn maag en hoofd weer in orde. die avond ben ik met enkele belgen van La Paz weggeweest en om 1uur snachts lag ik in mijn tweepersoonsbed in ons 5sterrenhotel. De dag daarna ben ik bij een andere bij mathias gaan eten en daarna lieten enkele belgen mij de stad een beetje zien. Om 6uur savonds moesten we al weer in de luchthaven zijn om terug naar Santa Cruz te gaan. Woensdag na het school wat gaan drinken met de belgen en dan was het alweer uitkijken naar het weekend. Vrijdagavond was er een rockoptreden van de Argentijnse groep Vilma Palma e Vampiros. Samen met de belgen en nog wat bolivianen van de school van Sander en Els waren we enkelen van de 10000 toeschouwers. Ik had nog nooit van de groep gehoord en kenden dan ook geen enkel van hun liedjes maar toch zaten we allen luidkeels mee te zingen en arm in arm met onbekenden te springen. We stonden bijna helemaal vanachter maar toch was de sfeer vergelijkbaar met vanvoor staan aan de mainstage van pukkelpop wanneer er een headliner is aan het spelen. Daarna zijn we in een naburig cafe nog wat gaan drinken. Zaterdagmiddag ben ik met de belgen( Els, Cathy, Sander en Melanie) en de gastzus van Melanie, Litzy gaan karten vlak bij mijn huis. Even later was het al weer avond en dus tijd om uit te gaan. We besloten om nog maar eens naar Shots te gaan want dat was weeral twee weken geleden en Els en Cathy wilden ook wel eens de Killershots proberen( vier versch. shots vlak na elkaar waaronder 1dat in brand staat, ...). Heel de avond is volledig fout gelopen maar iedereen is heelhuids thuisgekomen dus was de schade beperkt. Gisteren, was het weer lazy sunday dus kan ik er niet veel over vertellen. Enkel dat mijn ouders toen we op restaurant met mij aan het lachen waren dat ik een kater heb.
Voila ik ben weeral up to date en ik heb nog goed nieuws, vandaag of morgen gaan de eerste fotos op mijn blog te zien zijn.
Ik zit hier op mijn eerste schooldag in de computerles en hier wordt toch niets gedaan, in de andere lessen trouwens ook niet zoveel, maar ik dacht misschien wordt het wel eens tijd voor een eerste bericht op mijn webblog.
Ik nu anderhalve week in bolivie en buiten dat de lessen op school een beetje saai zijn bevalt het mij hier heel goed. Via mijn zus vrienden van mijn zus en afsers van andere landen die hier al wat langer zitten heb ik Santa Cruz en zijn uitgaansleven al een beetje beter leren kennen. Vrijdag ben ik naar een bar geweest met de naam shots, ik denk niet dat daar meer uitleg bij nodig is.
Ook met mijn familie zit het heel goed, volgende maand ga ik wel verhuizen naar een huis met misschien iets teveel comfort. Ik ga dan beschikken over ongeveer elke sportmogelijk die er is, buiten golven en diepzeeduiken.
Nog iets dat toch wel opmerken is dat ze hier echt wel ongeloofelijk veel eten, ik moet elke dag bij elke van de vier maaltijden zeggen dat ik echt genoeg heb, met alcohol is het net hetzelfde.
Op de eerste fotos zullen jullie nog even moeten wachten want de kabel van mijn fototoestel past hier niet in de computer.
Ik wil iedereen ook nog heel hard bedanken voor de twee fotoboeken met tekstjes in, het was zeer aangenaam om te lezen.
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
.
)
. Die dag is ook mijn zus, Lena vertrokken naar de usa dus nu is ons gezin zoals een jaar zal zijn.
