Veertien dagen geleden op woensdag zijn we onze Joe gaan halen om te kijken of het zou gaan om hem hier te houden bij ons in ons gezinnetje. We wisten beiden dat het een opgave zou zijn om een zes maanden oude pup in huis te halen. Zo gezegd zo gedaan. De eerste nacht verliep al niet vlekkeloos. Merel liet Joe niet slapen op haar deken en gegrommel alom. Dus besloten we maar ons op vrijdag bij mekaar te nemen voor een weekendje zee. Wat een prachtig idee was dat. Ze hebben beiden geraast op het strand dat het mooi was om te zien. 's Nachts doorslapen is voor Joe wel een probleem geweest maar dat namen we er maar bij. Hij is trouwens nu nog stipt om 7u 's morgens rise and shine. Pfff.
Onze Joe bewaakt hier ook ons oord, iets wat Merel niet doet alleen als er effectief iemand vreemd binnen komt. Hopelijk gaan de buren niet reclameren.
Maar al bij al, zouden we hem niet kunnen missen, hij trekt niet normaal aan de leiband, vreet ipv eet, maakt ons wakker en geeft ons onze rust niet, plaagt Merel. Maaaaaar, die.schattige puppy oogjes, dat lieve hoofdje dat meedraait naar alle kanten als je iets tegen hem zegt en zijn deugeniete streken maken zoveel goed .
Hij is gewoon de ster in huis naast lieve Merel die zich nog steeds koningin van de straat voelt.
Trouwens, Joe heeft al een teek meegebracht, het begint dus, samen met de lente. Opletten bij jullie eigen dikke vrienden
