Van Knysna naar het ons reeds bekende Swellendam...250km
We schrijven 7 feb 2015.
Gisterenavond zeer lekker gegeten bij café Mario aan het waterfront in Knysna....nen aanrader voor zijn pizza's zenne. Één van de lekkerste die we al gegeten hebben in ons leven...
Lekker dodo gedaan...allez tis te zeggen ik in slaap gevallen met baksken van televies in de hand. Ons mie alles moeten uitdoen...allez licht en tv en zo hé
Diezelfde Franckaert blijkbaar om 6h00 wakker, den dezen mede door haar lawaai om 6h30. Maar ze heeft de zonsopgang piepend boven de heuvels vastgelegd op gevoelige plaat om het in prehistorische terminologie te zeggen. Ne krak is het.
Lekker - weeral - ontbeten bij ons Fran - fel ZAkaans madammeke zenne. De liefste die we tot hiertoe zijn tegengekomen. Ze had zo'n spijt dat we ni langer zijn gebleven, maar tging ni want ze had niks meer vrij. Ze heeft ons zo hartelijk uitgewuifd en geknuffeld bij ons vertrek dat we er effe stil van werden....van ons (zonne)melk gelijk ze zeggen. Dat laatste hebt ge hier zeker nodig...zelfs in den Otto bruint ge....en geloof me, we zien al wat bruin op ons armen, bovenbeen, gezicht en decolleté....louter en alleen al van in de Ford te leven en te zitten.
Wijlen en route richting de lagoon en de Knysna heads. Daar toch wat de benen gestrekt en wat geklauterd en gewandeld richting rotsen en branding. De zee gaat er over in de lagoon. Mooi om te zien. Op de heads zelf heb je een prachtig zicht langs de ene kant op de Indische oceaan en langs de andere kant op de lagune.
We hebben daar zelf een zeeleeuw gespot en gevolgd. Meneer of madam heeft zijn of haar spek neergevleit op een mooi klein strandje weg van alle drukte. Drukte, drukte? Ze zeggen dat het hier hoogseizoen is! Ewel, ik pak mij ne stok van ne meter en draai daarmee in het rond en de enigste die ik daarmee de kop kan inslaan is Conny want er is niemand anders in de buurt. Hier hebt ge plaats om u Otto, gat, voeten neer te zetten zonder te moeten wachten of pardon te zeggen. Foto's zullen wel wat impressies geven.
Dan en route richting Swellendam via Sedgefield, Wilderness, George en Mosselbay.
In Sedgefield gestopt want daar was wat bedrijvigheid en juih....een Zuid Afrikaans marktgebeuren....met kunstenaars etc. Da's ons ding hé zo'n marktjes afschuimen...en daar ook iets afkopen na afdingen...geen nood, die mannekes verdienen nog genoeg zenne aan ons westerlingen. Weeral een paar witte in de zak gezet
Ondertussen 167,34 keren van Franckaert moeten horen da we hier zeker terugkomen...en dan niet alleen heeft ze het over da marktje maar over reis naar ZA. Men weze reeds gewaarschuwd beste blogvolgers/lezers
We hebben om wat vitesse te zetten en ons Fordteken zijn hartje te laten ophalen de drukkere en snellere N2 genomen...een route National dus. Drukkere? Als we in totaal 50 otto's geteld hebben in beide richtingen over 200km zal het veel zijn. Da's een baan waar ge 100 tot 120 moogt sjezen maar waar ons zwartjes doodgewoon van township naar township wandelen terwijl ge voorbijvlamt en waarop ge kunt stoppen om ne foto te pakken van een door Jule geschilderde plakkaat zonder dat er enen in uw gat vlamt. Ze hebben daar zelfs driehoeksborden met een wandelend manneke in...Ewel da's om zo een townshipper aan te duiden en om u te waarschuwen dat dienen als ge niet oplet op uwen capo plakt. En die mensen liften .... Ze zwaaien met een briefken van 10 tot 20 rand in hun hand...mochten we de kunst hebben om die uit hun handen te grissen terwijl we passeren was onze reis bekostigd sie....maar we doen dat niet hé, we zijn niet zo
Wilderness voorbij, "Zjos" voorbij, maar at Mosselbay we parked the car....to eat and drink
Dan in Swellendam gearriveerd rond uur of zes...patat, geen elentriek. Dan maar zwemmerke zwem in zwembad, doesjken achteraf en klaar voor diner in ons BenB-ken. Menu beperkter wegens geen elentriek. Niettemin, lekkere ostritch gegeten en lekker Kaaps rode wijntje geledigd. Nog wat gesocialiseerd met enige Zweeds koppel. Logeren in cottage naast de onze sie....dus we zijn stillekes. Liggend op bed is dit blogje geschreven terwijl mijn mie de foto's prepareert die binnenkort als den elentriek blijft werken en de WiFi navenant is online worden gezet. Tot de volgende
Addo part 2 met de beesten....en in het donker :-)
Dag beste bloglezers/lezeressen....we schrijven 5 feb 2015, onze 2de dag in Addo.
Margareth, onze zuid-Afrikaanse gastvrouw vervoegt ons aan onze tafel terwijl we ons ontbijt binnenspelen. Eggs & bacon gaan er weer vlot in. En toast met jam. Fruit zijn we vergeten binnen te spelen . Er wordt door tante Margareth op toegekeken dat we netjes alles opeten wat we hebben genomen. Als we traag spreken in het Nederlands verstaat ze ons perfect en wij haar ook. Engels is of course no problem.
Ons plan is om het commerciële achterwege te laten en terug zelf ipv met een game drive de beestjes te gaan spotten in Addo elephant Camp, gelijk gisteren terug.
Ewel weerom de moeite waard. De warthogs - een soort everzwijn - smeten ze ons rond de oren, toch de kleintjes ervan, dat weegt zoveel ni . Kudu wat minder gezien, maar elanden des te meer. En dan....dan was hij daar....meer dan 5000kg kwam op 300m van ons uit de Bush gewandeld. We konden hem volgen gelijk niks....een big, maar dan ook big bull met serieuze slagtanden kwam gewoon aangewandeld langs de zebra's...ging naar een drinkpoel....dronk daar op zijn gemak....maakt een wandeling rond de poel, loopt parallel met ons en steekt dan voor onze autoneus de weg over en wij ondertussen filmen en foto's trekken tegelijkertijd. De foto's kunnen we jullie meegeven maar filmke helaas niet. Te zwaar om op blog te plaatsen....tis van nen olifant hé
Midden in park - in veilige afgesloten omheining. - hebben we zelfs gepicknickt. De rust dat het daar uitstraalt...ge moet dat eigenlijk zelf maar meemaken. Een prachtig vogelke - sunbird - met precies de Italiaanse vlag op zijn borst komt voor ons wat zingen.
Ons doel is bereikt...Addo...één met natuur en beest. Op het einde hebben we nog zo'n big bull zijn glas cava zien drinken en hebben wij zelfs de meerkatten gezien....stokstaartjes noemen wij dat maar hier en in het Engels meerkat. Van een wekelijkse Zuid-Afrikaanse bezoekster kregen we te horen dat we ons tot de sjanssaars mogen rekenen die die gastekes hebben gezien....foto's spreken voor zich.
Op terugweg naar B&B zijn we gestopt in klein Afrikaans winkelke om wat proviand in te slaan....in het donker....want den elentriek was uitgevallen. Is normaal in Afrika...is loadsharing zegt onze winkelbaas. Tot 20h30 en dan ist het op een andere plaats/dorp....en wijlen in België maar ne poespas maken over nen black-out. Hier maken ze daar niet van. Ze geven u een pillamp en dat is het....zo hebben we daar gewinkeld...en de frigos en diepvriezerkes steken daar ook vol zenne...en tis dan begot nog 30 gr buiten...
Op ons B&B-ken hebben we van tante een olielamp gekregen...ewel twas gezellig op ons kamerke hiermee.
Na een goede nachtrust en wat herschikken van ons bagage - weeral teveel mee en we hebben op zijn Afrikaans gezworen dat het niet meer zal gebeuren, dus kreta-medereizigsters u bent gewaarschuwd - en ontbijt met tante aan onze tafel vatten we onze lange terugtocht aan richting Knysna aan de kust en Indische oceaan. We schrijven dan 6 feb 2015
De kust in zicht....zand zon zee strand....opletten voor rode neusjes :-)
we schrijven 6 feb.
Jullie vragen zich waarschijnlijk af waarom wij de datum altijd zo goed aanstippen....ewel...vooral voor ons eigen want hier vergeet ge den tijd zenne....
We vangen onze terugweg aan....maar eerst tanken...in dorpje met alleen maar zwarten....kraampje hier, kraampje daar...terwijl onze auto drinkt ga ik met Conny haar kaart wat geld afhalen....kga mij ne keer goe laten gaan sie Madam is in otto blijven zitten want twas ne felle zwarten en hij kon goed ruiten kuisen.
Bon wijlen weg....ge moest ons fordteken ne keer zien...net een stal op wielen....das geen witten meer zenne....ze zullen lachen bij europcar.
Km vreten staat vandaag op programma. Het kan niet zonder hé bestekes. Het is hier niet van Lebbeke naar Dendermonde en terug zenne.
350km ongeveer...
Onderweg zijn we naar de highest bungee jump bridge ter wereld gaan kijken aan Storms River (bloukransbrug). Tuurlijk hebben we ze daar zien springen, bij een fris pintje bier en 35gr buiten.
Vriest het daar nog bij jullie?
Iets tevoren hebben we de Storms River zelf eens gespot....serieuze kloof zenne....
Maar ja, geen tijd for a walk in the park....The road roept.
We hebben net na de tolweg - binnenkomend in Tsitsikamma - de afslag genomen naar Nature's Valley. Zeer mooie weg...op het einde daar links lagoon...rechts de oceaan en een strand ertussen afgebakend door de rotsen....ge ziet de kleine visjes naast u zwemmen terwijl ge stapt in heet zand met nen gasbrander boven onze kop....met voeten rap in het water zenne....maar niet te diep want het zijn daar serieuze golven en ge voelt dat de stroming u wilt binnenzwelgen.
Allez wij dan vrij snel deze keer ons B&B ke gevonden. Gelegen op heuvel met zicht op de lagune van Knysna. Prachtig zicht. Machtige lagune...
We doen na wat wikken en wegen maar 1 overnachting hier...morgen gaan we na lagunebezoek en via 'de 'heads' terug de bergen in sie, naar Swellendam (250km) waar we ons terug meer in zwart, euh Zuid-Afrika voelen.
In Knysna veel wit, meer toeristen, of veel blanke Zuid-Afrikaners. maar wel veel te bezichtigen. "Heads", leisure island, lagoonboottochtjes, trails voor wandelingen....we moeten hier beslist nog eens komen
We hebben wel wat meer voorkeur voor de ruige natuur en bergen dan voor het strand maar toch ziet het er zeer aantrekkelijk uit. De laatste drie nachten vertoeven we in Simon's Town bij de pinguïns, dus nog genoeg zee dan hé en we zullen daar wel ons zee-hart ne keer kunnen ophalen.
Effe een mededeling aan ons volgers: op de foto ist precies of conny en ik hebben maar 1 outfit. Ten eerste is dat niet zo - da weten jullie wel - maar gezien ge regelmatig in stof en as zit in den Otto doen we dat nog maar keer aan. Tis niet de bedoeling dat ge hier elke dag uit een dozeke komt als ge reist. Tis dat ge iets handigs aanhebt. We wassen dat uit hé bestekes....dat zijn zo van die hemden die op 20min droog zijn. S'avonds ja, dan komen we uit onze doos om lekkere zuid- Afrikaanse wijn te nuttigen en lekker te eten. Da was ten tweede. Nèm
Van Oudtshoorn naar Addo via J-Bays (Port Elisabeth)
De nacht van dinsdag 3 feb op woensdag 4 feb - na lange tocht van meer dan 300km door berg en dal en weerom ander landschap vanaf we in de East Cape kwamen, en geloof me, hier in Afrika doet ge daar langer over dan 3u zenne - hebben we gelogeerd in een surfers paradijs...in J-Bay, languit Jeffreys Bay, niet ver van Port Elisabeth. Zeer mooi aan de Indische oceaan gelegen met golven om u tegen te zeggen. Prachtig om te zien hoe die gasten en gastinnekes de golven - supertubes - berijden. Woensdagvoormiddag hebben we daar zelfs dolfijnen gezien, ze zijn nu blijkbaar in nursery - ze hebben kleintjes. Ze springen uit het water. Sprakeloos. We hebben dan rond 11u koers gezet richting ons volgend verblijf - meer binnenland in - te Addo. Hier blijven we 2 nachten, tot vrijdag dus. Gisteren 4 feb zijn we hier reeds in het Addo national Elephant park geweest. En vandaag gaan we zeker en vast terug...ongelooflijk wat ge daar ziet en tegenkomt...beestjes en beesten.... Schildpadden kijken u aan of ze gaan precies een babbelke met u doen, een soort wezelken vla mt voorbij...pas op, ge moet in uw auto blijven zenne...de koning der dieren loopt er ook rond. Nu ja, meneer of madam slaap 20u per dag...maar toch...een lekker hapje zal hij/zij niet afslaan. Springbok, bontebok, kudu - trouwens een zeer prachtig en sierlijk beest - staan gewoon op 10m van de auto te grazen. Zebra's met hun dartelend jong zitten bijna in de wagen. Plots steken daar drie of 4 warthogs - soort everzwijn - de weg over. Tegen vanavond komen we zelfs enen met fameuze slagtanden tegen die ons aankijkt en een foto vraagt. Franckaert deze keer veel te laat Ook nog 2 zwartrug jakhalzen steken de gravel/zandweg over op 5m van ons. Ik durf wedden dat wij de enige zijn die die gasten gezien hebben. Wat wilt ge in een gebied van meer dan 40000 hectare vol bush. En dan de olifanten, man man man, plots zijn ze daar vanuit de bush, ons hart bonken want groot machtig majestueus...voor ons , achter ons...een ganse kudde...en zorg maar dat ge uit de weg gaat zenne. Zeker voor moeders en hun dochter/zoon. We hebben zelfs op 10m 2 big tuskers met elkaar zien vechten...slagtanden in elkaar en slurf verstrengeld en sleuren en trekken...het stoof er even... Wauw. En vandaag gaan we terug, zijt maar zeker. Foto's volgen zeker en vast
eerst ontbijten, alle soorten eikes bij schitterend uitzicht op de vallei van de struisvogels;
goed voltanken (den otto hé) en ons van de nodige proviand voorzien om aan de zware bergtocht te beginnen met kilometers gravelweg tussen majestueuse rotsformaties... bobbejanen aan het begin en het einde van de tocht, yeah... Conny weer Hyacint-allures, Wannes een Richard-gevoel... na de mooie Swartbergpas koers naar Prince Albert... laatste dorp voor de Grote Karooo... zou het daar zijn dat we ne Prince Albert euh kunnen laten zetten??? euh neen, blijkbaar niet... hihi...het is een mooi Afrikaans en Victoriaans dorp, waar we gretig een Ostrichhamburger binnenspelen...
we hebben ons dan een 10 km de grote karooooo ingezet, waar blijkbaar een domein van 40.000 ha niet ongewoon is, en een volgend pompstation 250 km verder is....
dan nog een tocht van 120 km terug via waterval ... moe en voldaan bereiken we onze tent, kijken uit naar de stilte van de nacht, de sterrenhemel, ...
morgen richting Plettenberg of St Jeffreys of waar we ook mogen arriveren... we hebben nog niks geboekt... avontuur en verrassing dus...
We starten met 1 feb 2015: ons einddoel is Le Petit Karroo - van Pascal - een franse zwitser - verblijf 2 nachten in een tent, op een heuvel, temidden van de beestjes in de bush...ah oui, des serpents, sssisssiiii, comme partout dans l'afrique....één van de eerste woorden van Pascal tegen ons
we zetten ons witteke in gang richting Oudtshoorn; we passeren de tradouwpas - overweldigend mooi, met onderweg bobbejanen (bavianen) op ons pad; route 62 here we come, blijkbaar vergelijkbaar met route 66! voor motards, en cruissers een waar paradijs! zelfs voor ons een waar paradijs; kilometers asfalt schuiven onder ons door, en langs de kant worden we geconfronteerd met adembenemende landschappen in allerlei contrasten en kleuren en met enorme bergmassieven! is dit Zwitserland? Oostenrijk? de Grand Canyon? neen, ZA op zijn puurst!
het begint droog te worde in onze kelen; waar valt wannes zijn oog op...??? Ronnie's sex shop!!!!
We already know what it is, you not!!! googlelen mannen, zeker ons Ridderken, want zelfs hij zou hier zijn gading vinden, zeker weten, amaini!
dus ne pitstop aan RSS is een feit mé een blik castel lager aan den toog, Wannes en ik... Ronnie is daar ook, nen hippie/motard/outlaw puur sang - ge kunt daar eten en drinken, maaaaaaaaaaaaar gene sexxxx !!!!!!!! hihi
soit, als ge verhaal gelezen hebt op google, dan snapt ge da we daar ni konden vertrekken zonder iets achter te laten. We hebben daar ne soutien van ons moeder achtergelaten die te klein was en we normaal gingen geven aan de zwartekes...de traditie vereiste dat we daar onze naam en datum opschreven, ne foto volgt...dat was de beloofde anekdote...
vervolgens terug de route 62 op, gezellige picknick, dan via Oudtshoorn naar Schoemanshoek, waar we tent geboekt hadden voor twee nachten...een hartelijke ontvangst door Pascal werd afgesloten met kaasschotel en rode wijn voor onze tent, na gebruik van jacuzzi in de natuur, zicht op de bergen, eeeeeeeeeeeeeeeen koud water !!!!! allé, lauw...
Sie so, hie sijn we wee. We zijn een tijdje offline geweest...tja tis hier Afrika zenne. WiFi ni, WiFi ja
We hebben op vrijdag 30 Jan Stellenbosch achter ons gelaten en hebben onze dagreis gestart via Franschhoek....we blijven erbij....9/10 witte auto's, 9/10 zwartjes op de baan. Vooraleer dat ge een stadje of dorpje binnenkomt passeer je steeds enkele townships....tzijn toch barakken zenne. En als ge ze onderweg tegenkomt zijn ze zo vriendelijk en zwieren ze steeds....langs de baan zie je ze stappen...vanwaar...waarheen...we weten het nog niet. De venten mager...de vrouwen goed int vlees...en dan groepjes kinderen. En allemaal zo warm aangekleed, tis te zeggen lange broek, lange mouwen, pet.... Nu weten we ook waarom zenne...theeft iets met kreeft te maken...ge verbrandt hier zelfs in den otto.
We zijn al ook wa zakken snoep kwijt en ook stiften, potloden, stylo's...en een paar vingers bijna....die kinderhandjes en kinderharten...het is alsof ge hen tien iPads of iPods geeft...en tzijn verdomme gewoon snoepjes of stylo's. Onze kinderen zouden dit zelf ne keer moeten meemaken....en ze lachen en stralen zenne...maar ze trekken ook mekanders snoepjes weg en dan is er al ne keer een bekke ruzie😉
Soit...wij dan koers gezet richting onze volgende bestemming...Swellendam. Dit via een aantal bergpassen en landschappen....manmanman....weids , gevarieerd, ge kunt het niet beschrijven in 2 zinnen of tien woorden...tis onbeschrijfelijk...adembenemend. Ge weet niet waar kijken en wat te fotograferen. En ik moet van mijne co-piloot (soms noem ik haar mrs bouquet of hyacinth) uitkijken voor elke bocht, steen en streep op de weg ) En de plakkaten onderweg blijven door Jule geschilderd. Amai, ze heeft hier nogal een jobke gedaan zenne....da kind.
We zijn dan eindelijk op onze bestemming gekomen "the old Thatch lodge"...eindelijk want het blijkt hier steeds wat zoekwerk te zijn...tja, Afrika hé. Tis geen 10 vierkante km groot hé.
Voor de verstaanders onder ons: het trekt zowat op Sukotai, die old Thatch lodge... Ge vindt er mekaar ook ni direct weer....We zijn hier 2 nachten gebleven omdat we dit als uitvalsbasis hebben gekozen om de streek ewat te verkennen. En als we het woord streek verkennen dan is dat hier niet bedoeld net alsof we Vlassenbroek, het Kravaalbos of Belle broek ne keer bezoeken zenne...200km tocht is hier de "normale" verkenningstocht
Bon, na een zalig, exotisch, prachtig en met veel liefde door onze gastvrouw Karine klaargemaakt ontbijt (met heeeeeel veeeel fruit) achter onze geplombeerde kiezen - sorry Mie, gij hebt geen kiezen - en onze picknick bij de hand zijn we vertrokken op zaterdag 31 jan richting natuurreservaat De Hoop....we gaan beestjes spotten....
Op weg naar kruisen we vanalle soorten "pluimages" , reigers, ooievaars, roofvogels, bonte vogels...we zullen nen boek moeten kopen om de namen te weten. We stoppen voor een eenzame schildpad...zomaar op de gravelweg...eentje waarvoor het gemiddelde aquarium bij ons te klein is....best het beestje opnemen want anders geraakt het onder ne Michelin of Uniroyal en da's ni de bedoeling...maar het pist als ge het opneemt....van schrik? Het beest leek zowat op nen Duitse helm op poten....
Bestekes, die beestekes lopen en zitten en vliegen hier in twild zenne...ge moet ni verschieten als ge plots ne struisvogel ziet wegcrossen...of een grijs reeboksken...een soort bambike in het wild. Struisvogels - Ostrich noemen zet dat hier - en vol-au-vent, euh en volonté. Stomme beesten zenne maar wel dodelijk gevaarlijk met hun poten.
Wij met ons Fordteken het reservaat in...ik zie daar ene bontebok...schoon beest met witte kop en wit wipstaartje...da beest wordt door Conny wel 150 keer getrokken precies alsof het is het laatste op aard...en 30 meter verder smijten ze ermee naar onze kop. We zijn al content als we ne keer een ander exemplaar zien...nen andere kleur...ook een soort bok, maar ja we hebben onze wildlife gids niet bij de hand...da's voor in Addo Elephant park. Op het einde van onze tocht in het reservaat zijn we aan de kust gekomen...de Indische oceaan die een paar km verder overgaat in de Atlantische. Daar is ook de walvistrekroute...buiten een paar vogels en wat veel water waren we daar gans alleen...gans alleen hé. De rust van de zee smeet zich op ons.
We zijn dan teruggekeerd naar onze lodge en hebben ons neergezet in een restaurant waar we een trio van Afrikaans en game gebben gegeten...om u tegen te zeggen...njammie. Och ja, Met game bedoelen ze hier wild (dit was kudu, springbok en Ostrich). Het Afrikaans was bobotie, lam en chicken malay.
Deze rijke en uiterst aangename en volle dag zit er op. Het bedje lonkte. Geen in slaap wiegen zenne. Kopje neer en dodo. Op naar zondag 1 feb waar we onze Ford richting Oudtshoorn sturen. Maar eerst nog eens lekker ontbijten bij karine en een uiterst goede uitleg krijgen voor onze route en ook een fijne babbel over het leven en in het bijzonder het Afrikaanse leven en way of life.Het verhaal van onze 1 feb volgt...met een leuke anekdote.... Op naar de fameuze route 62.
Diezelfde Franckaert blijkbaar om 6h00 wakker, den dezen mede door haar lawaai om 6h30. Maar ze heeft de zonsopgang piepend boven de heuvels vastgelegd op gevoelige plaat om het in prehistorische terminologie te zeggen. Ne krak is het.
Lekker - weeral - ontbeten bij ons Fran - fel ZAkaans madammeke zenne. De liefste die we tot hiertoe zijn tegengekomen. Ze had zo'n spijt dat we ni langer zijn gebleven, maar tging ni want ze had niks meer vrij. Ze heeft ons zo hartelijk uitgewuifd en geknuffeld bij ons vertrek dat we er effe stil van werden....van ons (zonne)melk gelijk ze zeggen. Dat laatste hebt ge hier zeker nodig...zelfs in den Otto bruint ge....en geloof me, we zien al wat bruin op ons armen, bovenbeen, gezicht en decolleté....louter en alleen al van in de Ford te leven en te zitten.
Wijlen en route richting de lagoon en de Knysna heads. Daar toch wat de benen gestrekt en wat geklauterd en gewandeld richting rotsen en branding. De zee gaat er over in de lagoon. Mooi om te zien. Op de heads zelf heb je een prachtig zicht langs de ene kant op de Indische oceaan en langs de andere kant op de lagune.
We hebben daar zelf een zeeleeuw gespot en gevolgd. Meneer of madam heeft zijn of haar spek neergevleit op een mooi klein strandje weg van alle drukte. Drukte, drukte? Ze zeggen dat het hier hoogseizoen is! Ewel, ik pak mij ne stok van ne meter en draai daarmee in het rond en de enigste die ik daarmee de kop kan inslaan is Conny want er is niemand anders in de buurt. Hier hebt ge plaats om u Otto, gat, voeten neer te zetten zonder te moeten wachten of pardon te zeggen. Foto's zullen wel wat impressies geven.
Dan en route richting Swellendam via Sedgefield, Wilderness, George en Mosselbay.
In Sedgefield gestopt want daar was wat bedrijvigheid en juih....een Zuid Afrikaans marktgebeuren....met kunstenaars etc. Da's ons ding hé zo'n marktjes afschuimen...en daar ook iets afkopen na afdingen...geen nood, die mannekes verdienen nog genoeg zenne aan ons westerlingen. Weeral een paar witte in de zak gezet 
Sie so, hie sijn we wee. We zijn een tijdje offline geweest...tja tis hier Afrika zenne. WiFi ni, WiFi ja
We hebben op vrijdag 30 Jan Stellenbosch achter ons gelaten en hebben onze dagreis gestart via Franschhoek....we blijven erbij....9/10 witte auto's, 9/10 zwartjes op de baan. Vooraleer dat ge een stadje of dorpje binnenkomt passeer je steeds enkele townships....tzijn toch barakken zenne. En als ge ze onderweg tegenkomt zijn ze zo vriendelijk en zwieren ze steeds....langs de baan zie je ze stappen...vanwaar...waarheen...we weten het nog niet. De venten mager...de vrouwen goed int vlees...en dan groepjes kinderen. En allemaal zo warm aangekleed, tis te zeggen lange broek, lange mouwen, pet.... Nu weten we ook waarom zenne...theeft iets met kreeft te maken...ge verbrandt hier zelfs in den otto.
We zijn al ook wa zakken snoep kwijt en ook stiften, potloden, stylo's...en een paar vingers bijna....die kinderhandjes en kinderharten...het is alsof ge hen tien iPads of iPods geeft...en tzijn verdomme gewoon snoepjes of stylo's. Onze kinderen zouden dit zelf ne keer moeten meemaken....en ze lachen en stralen zenne...maar ze trekken ook mekanders snoepjes weg en dan is er al ne keer een bekke ruzie😉
Soit...wij dan koers gezet richting onze volgende bestemming...Swellendam. Dit via een aantal bergpassen en landschappen....manmanman....weids , gevarieerd, ge kunt het niet beschrijven in 2 zinnen of tien woorden...tis onbeschrijfelijk...adembenemend. Ge weet niet waar kijken en wat te fotograferen. En ik moet van mijne co-piloot (soms noem ik haar mrs bouquet of hyacinth) uitkijken voor elke bocht, steen en streep op de weg 
