Op de vooravond van de tweede dag van het Congres van Wenen maakt onze politieke analist een samenvatting van de verschillende partijen.

1.        Rusland – Tsaar Alexander I

Rusland wil zijn troepen uit Polen niet terugtrekken en dit bezette gebied dus behouden. Ze willen op deze manier Polen als buffer in Midden-Europa, Pruisen als buffer in het noorden en Oostenrijk als buffer in het zuiden.
Om dit te verwezenlijken wil Alexander Saxen aan de Pruisen geven om Pruisen te verstevigen. En aan Oostenrijk zou hij het noorden van Italië schenken als compensatie voor concessies in Polen en om Oostenrijk te verstevigen als tegenwicht tegen Pruisen in Centraal-Europa.

2.    Oostenrijk – Prins Klemens Wenzel Nepomuk Lothar van Metternich

Oostenrijk heeft eigenlijk een zwakke en kwetsbare positie. Dit komt door de reeks nederlagen die Oostenrijk geleden had sedert het begin van de Napoleontische oorlogen. Het is voor de Oostenrijkers belangrijk te behouden wat ze hadden en voor nieuwe mogelijkheden richten ze hun blik zuidwaarts, naar Italië, naar de gebieden van de uitgebluste Venetiaanse Republiek en het kwijnende Ottomaanse Rijk.

3.    Groot-Brittannië – Burggraaf Robert Steward Castlereagh

De Engelsen willen vooral hun heerschappij op zee behouden. Ze eisen hiervoor de vorming van een sterk Nederland, dat ook Antwerpen zou omvatten, en tussen dit nieuwe Nederland en Frankrijk willen zij een bufferstaat, liefst onder Pruisisch bewind, zodat Engeland voor altijd verzekerd zou blijven van een ingang tot het continent.

4.    Frankrijk – Charles Maurice de Talleyrand-Périgord

Frankrijk is verantwoordelijk voor de verwoesting in Europa, maar nu Napoleon verbannen is wordt het toch weer aan de tafel uitgenodigd. Frankrijk vertrekt weliswaar uit een verliezerspositie, maar de heer Talleyrand zal, net zoals alle andere onderhandelaars het niet nalaten om zoveel mogelijk gebied bij Frankrijk te houden.

5.    Pruisen – Prins Karl August van Hardenberg (kanselier van Pruisen)

                     Koning Frederick-Willem

Pruisen heeft weinig belangstelling voor het stukje grond dat Engeland wil overdragen, dit is een strook aan de Rijn die niet aan Pruisen grensde en dus lastig te verdedigen is. De Pruisen willen geen grond aan de Rijn, maar een stukje Polen en heel Saksen, de rijkste en meest bedrijvige staat van Midden-Duitsland.

6.    De Duitse staten

De Duitse staten, sommige zonder regering, sommige zonder duidelijke strategie, zijn bijeen om het vage idee van de oprichting van een Duitse confederatie aan de orde te stellen. Een aantal van de kleinere staten is voor de bescherming van zijn belangen afhankelijk van dynastieke banden met de tsaar, sommigen mikken op bescherming van Pruisen, andere van Oostenrijk.