Gisteren sliep ik in een mooie nieuwe Albergue in Leon. Ik kreeg een kamer voor 10 personen. Tot 9u45 waren we maar met 2 in de kamer. Toen kwam er nog een piepjong koppeltje binnen. Toen ze dachten dat ik sliep sloop de jongen in het bed van het meisje. Het was grappig deze morgen. Toen mijn wekker afging, hoorde ik de jongen snel weer in zijn eigen bedje sluipen. Leuk he jong zijn.
Omstreeks 8u30 op de fiets gestapt. Ik deed eerst nog een toertje in Leon omdat ik vastgesteld had dat ik gisteren nog een aantal dingen gemist had. Het is zalig om s morgens vroeg en in het weekend met de fiets door een grote stad te rijden. Ongelofelijk hoe stil en rustig het dan is. Daar kan ik echt van genieten.
Daarna trok ik de stad uit. Er stond een mooie blauwe hemel, maar het was nog fris.
Omstreeks 11u was ik in Hospital de Orbigo, met zijn mooie lange brug met 18 bogen. Het was intussen net warm genoeg om mijn dikke fietstrui uit te trekken.
Verder reed ik naar Astorga. Het was opnieuw genieten van dit stadje met zo veel mooie gebouwen. Ook hier stond er terug zo n mooie kathedraal. Na Astorga ging het richting de bergen. Ik overnacht in Rabanal, en dat is reeds halfweg de beklimming van de Cruz de Ferro. Morgen doen we dan de rest.
Vandaag 86 km op de teller in 5u07. 599 hoogtemeters.
Ik ben intussen 2033 km weg van huis. Nog slechts 263 km te gaan.
Om 7u30 vertrokken. Tot 11u was het koud, tussen 9 en 10 graden. Ik heb tegen de wind in goed doorgetrapt om mij warm te houden. Onderweg was er niet zo veel te beleven. Sahagun was nog een mooi stadje maar alles was nog dicht rond 8 u. Ik heb bijna in een stuk mijn rit tot Leon afgewerkt. Daardoor had ik de hele namiddag om de stad Leon te bezoeken. Ik vond het een drukke stad, maar er staan wel vele mooie gebouwen. Ik vond Burgos eigenlijk veel aangenamer om door te flaneren.
Vandaag 73 km gefietst in 4u35. Slechts 294 hoogtemeters.
Ongelofelijk van waar mensen komen om de Camino de Compostela te doen. Ze komen echt van overal. Gisteren sliepen er op mijn kamer een koreaan en een australier die in Ierland woont. Aan tafel zat er nog een braziliaanse, en vandaag slaapt er op de kamer een madam van Puerto Rico. Het is niet gemakkelijk met al die verschillende talen aan tafel zoals gisteren, engels, frans en duits. Op den duur begint ge tegen de fransman engels te praten.
Het was vandaag erg koud (tussen 11 en 16 graden) met enorm veel wind in het nadeel. Ik was tevreden dat ik mijn dikke fietstrui mee had. Ik had die nu al 26 dagen nutteloos meegesleept, maar vandaag was hij van nut.
Vandaag ging de rit door de hoogvlakte van de Tierra de Campos. Het een grote vlakte waar de wind fel kan tegenzitten, en dat was inderdaad het geval, zelfs de stappers klaagden er over en sommigen korten hun voorziene parcours in. Meestal waait er hier op de meseta een warme wind over de vlakte maar vandaag was het de koude versie. Gelukkig bleef het heel de dag droog. Na 75 km tegen de wind in stampen, was ik gelukkig toen ik aankwam.
Deze morgen gestart met regen. Eens buiten de stad Burgos was het rap duidelijk dat er ook een felle tegenwind stond. Misschien maar best dat er een korte rit voorzien was. Onderweg eindelijk nog eens Belgen tegengekomen. Het waren ook 2 fietsers uit Dendermonde die 1 dag eerder dan ik gestart waren.
Door het slechte weer ben ik in een ruk doorgereden tot mijn bestemming. Het weer leende zich er niet toe om veel te stoppen en fotos te nemen. Toen ik in Castrojeriz aankwam klaarde de hemel open en is er nu een stralende zon. Hopelijk blijft het zo voor de volgende dagen.
Gisterenavond ben ik nog enkele uurtjes de stad ingetrokken. Ik moest toch nog een hapje eten en het was gezellig in de stad. Deze week is de festivalweek van de muziek. Op vele pleintjes waren er optredens. Daarom heb ik ook nog wat rondgewandeld van pleintje naar pleintje. Gezien ik vandaag toch niet moest fietsen kon ik het me veroorloven om langer op te blijven.
Vandaag heb ik dan wat langer geslapen, mij eens rustig klaargemaakt en nog het dagverslag van gisteren aangevuld. Rond 10 uur ben ik gaan ontbijten in stad en heb ik dan nog het een en ander gaan bezoeken. Na het middagmaal heb ik mij op de kamer teruggetrokken om wat te rusten terwijl ik intussen de ritten voor de resterende dagen doornam. Er staan mij nog wel enkele pittige dagen te wachten, maar ik zie het zitten. Het einde is in zicht en binnen enkele dagen zie ik mijn geliefde familieleden terug. Ik zie er al naar uit.
Het valt op hoeveel stappers naar Compostela met kwetsuren zitten. Van de 4 kamergenoten leek er maar 1 normaal te functioneren. De ene stapte uit bed alsof hij houten benen had, die had last van stijve spieren in beide benen. De andere mankte en moest grote pleisters leggen aan een hiel, en aan de uitbater vroeg die inlichtingen over busvervoer. De andere smeerde zich ook in met allerhande stinkende zalven en ook hier kwamen er meerdere pleisters aan te pas. Ook van de stappers die ik onderweg tegenkom is de helft aan het manken.
Zelf was ik reeds om 7u30 vertrokken voor een relatief korte rit. Het was fris en er was regen op komst. De eerste 2 uur slaagde ik er in om tussen de buien te rijden. Soms voelde ik wat druppels, maar het hield snel op. Maar verder kwam ik op plaatsen waar de weg goed nat was, en waar het even voordien wel goed moet geregend hebben. Het geluk bleef niet duren. Op een bepaald moment moest ik toch de regenkledij aantrekken.
Onderweg kwam ik soms hele kleine kerkjes tegen, waarvan er eentje mij zelfs bouwvallig leek. Bij een andere hadden ooievaars een nest op het klokkentorentje. Hoe groot kan het contrast zijn als ik na de middag aan de kathedraal van Burgos kwam. Wat een majestueuze mooie kathedraal is dit.
Burgos beviel mij direct. Ik reed de stad binnen via ruime groene stroken, en ook midden de stad zijn er aangename groene lanen. Ik was gecharmeerd door de stad. Ik kon het niet laten om toch reeds enkele uren van de ene naar de andere kant van de stad te trekken, nochtans heb ik morgen ook nog tijd want ik heb hier mijn eerste en enige rustdag voorzien.
Vandaag 64 km gereden in 4u08 met 653 hoogtemeters.
Deze morgen vroeg uit de veren en om 7u30 was ik reeds aan het fietsen. Het was bewolkt en nog redelijk fris. De rit ging door landelijk gebied en via zeer rustige wegen. In het begin reed ik nog door de wijngaarden van Rioja, maar later en eigenlijk het grootste deel van de dag door uitgestrekte graanvelden. De bergen aan de horizon staken met hun toppen in laaghangende wolken. Op sommige momenten kwamen er grijze wolken over, maar voorlopig bleef het droog. Ondanks de vele graanvelden bleef het landschap mij wel boeien.
Tegen de middag kwam ik aan in het stadje Santo Domingo de la Calzada. Toch wel een heel mooie naam. Het was intussen zonnig en op een terrasje at ik een spagetti met een lekker pintje voor alles samen 8,90 euro. Toch een stuk goedkoper dan bij ons.
In de kathedraal haalde ik nog een stempel en reed daarna verder tot Belorado. In de albergue kreeg ik een bed in een kamer van 6. Voor het eerst slapen mannen en vrouwen samen in dezelfde kamer. Weer iets nieuws, maar het is wel een mooie albergue met eigen restaurant en zelfs een zwembad in de tuin. Toch betaal ik voor logement en ontbijt maar 13,50 euro.
Sedert ik aankwam zijn er intussen een paar keer wat druppels regen gevallen, maar nog niet voldoende om de grond nat te maken.
Deze morgen heb ik maar een pover ontbijt gekregen in Albergue Jackue. 1 croissant, 1 tas koffie en 1 glas fruitsap. Langs de andere kant had ik er ook maar 2 euro voor betaald. Nochtans was het avondmaal op dezelfde plaats heel uitgebreid voor 13 euro.
Ik had vandaag terug een goede dag. De benen wilden beter mee dan de 2 vorige dagen. Ik geraakte beter de hellingen over dan gisteren.
Vandaag waren er grotere stadjes op het parcours. Eerst kwam Estella, later Los Archos. In deze laatste plaats ben ik even de albergue gaan bezoeken die uitgebaat wordt door het Vlaams Compostela Genootschap. Ik heb er een babbeltje gaan slaan met de twee vlamingen die er nu de dienst uitmaken. Ze waren verwonderd dat in er niet bleef slapen. Neen mijn eindbestemming lag 40 km verder.
In de namiddag nog de stad Logrono bezocht. Lang ben ik er niet gebleven want ik vond het er te druk. Op een zonnige zaterdagnamiddag was iedereen blijkbaar op stap.
Rond 16 u kwam ik aan in Navarette. Terug zo n typisch stadje gebouwd op een heuvel, met vele kleine smalle straatjes. Het was even zoeken om de albergue te vinden. Voor het eerst op mijn tocht slaap ik in 1 grote slaapzaal met een 20 bedden. Het is echter kalm want er zijn slechts 4 slapers op de kamer. Oordopjes zullen vermoedelijk niet nodig zijn deze nacht.
Na een goede nachtrust in de hotelkamer van het monasterio de Leyre vertrok ik rond 9u30 terug op de fiets. Het was een beetje bang uitkijken hoe de benen zouden reageren na de zware dag van gisteren. Ik zal niet zeggen dat ik 100 procent was, maar al bij al viel het nog mee.
Het hoogtepunt van de dag was de doortocht door de kloof van Lumbier, een smalle kloof met naast het riviertje enkel een wandel/fietspad. Bovenaan de rotsen cirkelden de gieren. Een fantastische ervaring. Tweemaal liep het pad door een tunneltje door de rotsen. Na een 10tal meter was het pikdonker. Ik was noodzaakt het zaklantaarn van mijn gsm aan te zetten om verder te kunnen. Luc had me daarvan op voorhand verwittigd. Bij deze terug een dikke merci voor Luc.
De rest van de dag verliep terug op en neer door het golvende landschap, met hier en daar een klein dorpje rond een koddig kerkje.
Rond 16u30 kwam ik aan in Puente la Reina. Ik bezocht eerst nog het stadje waar ik in de kathedraal een stempel verkreeg. Daarna reed ik naar Albergue Jackue voor het logement.
Vandaag 82 km gefietst, toch terug 1023 hoogtemeters.
Na het vertrek uit Jaca, via een lus (30 extra kilometers), ben ik naar de twee kloosters van San Juan de la Pena gereden. Direct in de eerste 8 kilometers kwam de klim van Puerto de Oroel met een hoogte van 1080 meters. Het was al puffen en zweten vanaf het begin. Na de afdaling kwam dan de klim naar het eerste klooster, waarbij terug moest geklommen worden tot 1215 m. Na een verkwikkend drankje in het mooie cafetaria heb ik het museum van het verwoeste vroegere klooster gaan bezoeken. Ze hebben dit prachtig gedaan met glazen vloeren om alles goed te kunnen zien. Echt de moeite.
Na een korte krachtige afdaling kwam het oude klooster, gebouwd onder een bergwand. Terug de moeite. Ik moet hierbij Luc bedanken omdat hij dit aangeraden had want ik was zelf beginnen twijfelen of ik wel die omweg van 30 km zou maken. Ook in de afzink kon ik nog genieten van prachtige landschappen met de Pyreneeen in de verte.
De namiddag liep dan verder over een heuvelend parcours. Ik moet erkennen dat de beklimmingen van gisteren en deze voormiddag plots erg voelbaar werden. Het was trouwens enorm warm. Het laatste stuk van de rit liep langs het stuwmeer van Yesa. Mooi met blauw- groene kleur van het water. Ik was intussen toch de kilometers aan het aftellen. Na 92 km kwam ik eindelijk in Yesa aan. Ik had echter een overnachting geboekt in het Monasterio de Leyre. Dat was nog eens een klim van 4 km met stijgingspercentages tussen 7 en 13 procent. Mijn pielen waren af en ik geraakte bijna niet meer voorruit. Noodgedwongen heb ik de steilste stukken te voet gedaan. Ik ben nog nooit zo moe geweest bij aankomst van een rit. Daarbij kwam nog dat mijn drankvoorraad op was bij het begin van die 4 kilometer. Voor ik naar mijn kamer ging heb ik toch eerst een grote pint gedronken op het terras. Ik had me aan een eenvoudige kloostercel verwacht, maar het was echter een heus hotel. Het is echt een aanrader om er te verblijven in zo een mooie en rustige omgeving. Maar als ik nog eens kom, dan met de wagen.
