Even enkele cijfers :

De tocht duurde 33 dagen, waarvan 32 fietsdagen.

2322 gefietst waar er 2296 voorzien waren.

148u15 op een fiets in beweging doorgebracht.

21369 hoogtemeters overwonnen.

Dit alles met veel steun en medewerking van veel andere mensen.

In de eerste plaatse grote dank aan mijn vrouwtje Carine omdat ik mijn tocht en droom mocht realiseren en mij steeds steunde in dit avontuur.

Dank aan mijn naaste familie Birger, Saskia en Damon voor de hulp en steun.

Dank aan Luc Demeulenaere voor de vele inlichtingen, advies, tips en steun.

Dank aan de medewerkers van het Vlaams Compostelagenootschap voor alle inlichtingen en advies.

Dank aan mijn familie, vrienden, ex-collegas en al mijn volgers op facebook en mijn blog voor de likes, aanmoedigingen en steunbetuigingen.

Dank aan fietsenhandel Vanwijnsberghe voor de goede fiets en degelijk materiaal zodat ik zonder enig technisch probleem en geen enkele lekke band de 2322 kilometer bergop en bergaf kon afronden.

Ik ben een heel tevreden en ook wel trotse ex-pelgrimfietser.

Tot ziens en bedankt.

De rit had maar 1 hoogtepunt, en dat was de aankomst aan de kathedraal in Compostela. 

Mijn familie was vroeger ter plaatse en wachtte mij op aan een fontein op enkele honderd meter van de kathedraal. 

Blijkbaar waren we via een andere weg de stad binnen gereden want ik vond wel een vijftal fonteinen maar niet deze waar mijn familie stond te wachten. Ik haalde nog een stadplan bij een oficina de turismo, maar dat hielp niet. Uiteindelijk spraken we af om samen te komen op het plein voor de kathedraal en daar vielen we dan in elkaars armen. Het doel was eindelijk bereikt. Het heeft mij veel zweet gekost, maar dat was het waard. Met een gelukzalig gevoel was het nog een uurtje aanschuiven in het pelgrimsbureau om mijn certificaat op te halen. Trots kwam ik uiteindelijk met het diploma buitengestapt.

We bezochten nog de kathedraal en we reden dan samen naar een camping aan de kust dicht bij Portugal. 

Het avontuur is voorbij. Mijn doel waar ik al enkele jaren van droomde is bereikt. Het is tijd om samen met mijn vrouwtje te genieten van mijn pensioen.

Vandaag nog 62 km gereden in 3u43. Mijn hoogtemeter gaf 1056 meter aan.

Het eerste serieus dorp was Portomarin. Dit is een totaal nieuw gebouwd dorp omdat het oude totaal onder water verdwenen is na de bouw van het stuwmeer. De belangrijkste bouwwerken werden steen na steen afgebroken en hoger teruggebouwd.

Daarna ging de rit verder tot Melide, zonder verdere bezienswaardigheden. Op de wegen waar ook de stappers voor Compostela voorbij komen was het enorm druk. Bijna om de 10 a 20 meter liepen er stappers en af en toe zelfs ruiters. Voor de fietsers was het soms slalommen tussen de stappers en paarden die soms de volledige breedte van de weg innamen.

Omdat mijn familie niet direct in de buurt van Melide een camping vonden kwam mijn zoon mij met de camper oppikken.

Vandaag 65 km gereden  in 4u04, met toch terug 1109 hoogtemeters.

Foto 3 : niet zo mooie kerkje van Portomarin

Foto 4 : de typische horreos uit de streek. Voorraadschuurtjes beschermd tegen knaagdieren

We bezochten nog samen het mooie dorpje Cebreiro met enkele ronde huisjes en een mooi klein kerkje. Ik kon er een stempel krijgen voor mijn compostela-credential-boekje.

Na een korte afdaling volgden de beklimmingen van Alto San Roque en Alto do Poio, en daarmee zaten de beklimmingen van de hoge toppen er op. Er volgde nog een lange maar niet zo steile afdaling waardoor ik eens wat hogere snelheid kon maken. Het was prettig dalen. Daarna zette ik mijn tocht verder naar Sarria waar ik overnachtte in de camper van mijn familie. Het was leuk om terug een avond en nacht met mijn familie door te brengen, maar het echte compostelagevoel viel wat weg.

Deze avond heb ik beslist om de indeling van mijn 2 laatste ritten aan te passen. Ik verdeelde de resterende 120 km over 2 ritten van 60 km.

Vandaag 70 km gereden in 4u17, met 1165 hoogtemeters.

Foto 3 : top van de Cebreiro

Foto 4-5 : ook familie aangekomen op de Cebreiro

Foto 6-8 : dorpje Cebreiro

Foto 9 : onderweg

Foto 10 : top van Alto San Roque

Foto 11 : top van Alto do Poio

Foto 12 : tijdens de afdaling

De afdaling was lang en wel heel steil waardoor ik bijna constant moest remmen. Halverwege de afdaling was er een mooi dorpje Acebo. Een nauw straatje met huisjes met een speciale stijl. De trap naar het eerste verdiep is aan de buitenkant gebouwd en alle huisjes hebben een kramiekig balkonnetje.

Op het einde van de afdaling kwam het dorpje Molinaseco. Een stenen brug die weerspiegelde in de rivier, een kerkje ernaast en een berg in de achtergrond. Volgens mij maakte ik er mijn mooiste foto.

Op de middag kwam ik aan in het stadje Ponferrada met de heel mooie tempeliersburcht, die me deed denken aan de ridderkastelen uit de stripverhalen. Het was er net 4 dagen feest en een optocht van de orde van de tempeliers. Ik had het geluk dat te kunnen meemaken. Ik zag er ook de 2 Belgische fietsers uit Dendermonde terug die ik reeds enkele dagen geleden gezien had.

Enkele kilometers verder was er terug een burcht in Villafranca del Bierzo, maar deze was minder mooi.

Daarna reed ik verder naar mijn albergue in Trabadelo. Ik wist intussen dat mijn familie ook dichtbij was. Een uurtje later stopten ze ook in Trabadelo. Het was een mooi en emotioneel weerzien. Samen reden we naar een camping 5 km verder, waar we samen gezellig de avond doorbrachten. Rond 21u voerden ze mij terug naar mijn albergue.

Vandaag 72 km gereden in 4u49. 904 hoogtemeters.

Foto 2-4 : Cruz de Ferro

Foto 5-8 : afdaling van Cruz de Ferro

Foto 9 : Acebo

Foto 10 -11 : Molinaseca

Foto 12-15 : Ponferrada

Foto 16-17 : Villafranca del Bierzo

Foto 18 hereniging met familie in Trabadelo