Op 26 april bezochten enkele leden van het Comité voor Sociale Gerechtigheid de Algemene Vergadering van het Ministerie van Wooncrisis op de Koningsstraat 123 in Brussel.  Ons Comité is immers betrokken in dit Ministerie van Wooncrisis aangezien één van onze leden vroeger heeft deelgenomen aan de bezettingsacties die uiteindelijk resulteerden in de oprichting van dit ministerie, dat bestaat uit de bezetters van het pand op de Koningsstraat, en de sympathiserende organisaties die de strijd van de bezetters ondersteunen.

Aangezien we tijd genoeg hadden besloten we eerst een bezoek te brengen aan een aantal bezetters die een pand bewonen verderop in de straat, op nr. 91.   We vroegen de mensen zonder papieren die er verblijven naar de stand van zaken.  De woordvoerders van deze groep mensen zonder papieren, die uit een zware periode van hongerstaking komen, zeiden dat ze ondanks het feit dat ze een oranje kaart en een nationaal nummer kregen en nu op definitieve regularisatie wachten, toch nog met een aantal problemen geconfronteerd worden. 

1. Er is een blokkering (vanwege de gemeente?) om er hun adres te zetten.
2. Van de oorspronkelijke 162 hongerstakers zijn er heel wat verdwenen, ze vonden een andere uitweg.  Op dit ogenblik verblijven er nog een 25-tal mensen in het bezette pand, mannen, vrouwen en kinderen.  Ze verblijven niet langer onwettig in ons land, alle 162 mensen werden geregulariseerd, dus ook de 25 overblijvenden kregen een voorlopige verblijfsvergunning (oranje kaart). 

De mensen zonder papieren van Koningsstraat 91 hebben nu contact opgenomen met het Centrum voor Gelijkheid van Kansen en tegen Racisme (CGKR) in de hoop daar steun te krijgen in hun strijd om een adres, en zullen ook een persconferentie organiseren op 05 mei 2008.  Het uur ligt nog niet vast. 

In feite is het zo dat er een wetgeving bestaat die zegt dat de gemeente geen domiciliëring mag weigeren omdat het gaat om een FEITELIJKE vaststelling of mensen wonen waar ze zeggen dat ze wonen of niet.  De gemeente mag dus in feite geen domiciliëring weigeren, aangezien de 25 overblijvende mensen in het pand verblijven en verder geen onderkomen hebben. 
Door het CGKR in te schakelen hopen de overblijvende bezetters deze wettelijke bepaling af te dwingen.  

Ook kregen deze bezetters zonder papieren de raad om zich te wenden tot de Bevolkingsdienst en Mdme Barras, die werkt voor het Ministerie van Binnenlandse Zaken. 
 
Bij de mensen zonder papieren bestaat het gevoel dat de gemeentelijke en andere overheden een beetje dwarsliggen omdat ze bevreesd zijn dat de mensen zich niet alleen maar willen domiciliëren, maar dat ze zich daar op langere termijn zouden installeren. Maar eigenlijk is dat onzin, vermits ze er al sinds geruime tijd de facto verblijven.