HET GEBEURT VOOR UW NEUS.

GESLOTEN CENTRUM
 
Deze week belden verschillende gevangenen van het gesloten centrum van Merksplas om hun onmenselijke situatie aan te klagen in de centra.
-               Agressief gedrag van het personeel van het centrum die totaal onwetend is over de gevolgen van hun daden.
-               Zieken in het centrum. De meerderheid van de gevangenen zijn ziek en er is geen enkele medische opvolging.
-              De gevangenen mogen hun cellen niet verlaten en verschillenden hebben zelfs 40 dagen in isolatie doorgebracht in kleine cellen. Zo zit de Algerijn Mahmoud Abidy vandaag bijvoorbeeld al meer dan 40 dagen in isolatie. Dit geval vraagt reflexie over hoe deze praktijken nuttig zijn.
 
Deze feiten zijn gewild door het gevangenisbestuur om zo de mensen te ontmoedigen in hun wil om bij ons te leven en om hen te dwingen om zich in te schrijven in de politiek van de vrijwillige terugkeer.
Praktijken die maar weinig verschillen van het principe van Guantanamo, enkel de doelstelling is anders. Dat noemen we de kunst van de psychologische folter om zijn doel te bereiken.
Vandaag de dag schrijft de onthaalpolitiek zich in deze politiek van vrijwillige terugkeer in, aan om het even welke prijs.
 
In de politieke wereld praat men over de humanisering van de gesloten centra en sommigen zijn zelfs overtuigd dat dat het geval is voor deze centra. Een verborgen kant van een schaamte die we niet kunnen negeren. De vreemdeling vormt een gevaar voor onze maatschappij en repressieve middelen om hem te verwijderen zijn nodig. "We kunnen niet alle miserie van de wereld opvangen" blijkt genoeg als argument om deze praktijken te rechtvaardigen.
De gevangenen van Merksplas vragen de interventie van de Liga van de Mensenrechten zodat ze van dichtbij hun situatie kunnen zien en ze nodigen mensen en verenigingen uit om met hen te komen praten.
 
OPEN CENTRUM
 
Dit jaar zijn in de open centra verschillende asielzoekers gestorven (al dan niet ge-zelfdood). Onlangs nog in het Klein Kasteeltje (in Brussel). Anderen hebben gedreigd om van een gebouw in Luik en in Brussel te springen uit wanhoop.
 
De levensomstandigheden in de open centra zijn catastrofaal.In het Klein Kasteeltje in Brussel stijgt de spanning. 600 bewoners wachten af in ontoelaatbare omstandigheden. Sinds een maand is er geen warm water in de douches, een archaïsche medische dienst, dagelijkse fouillering van persoonlijke zaken, onbegrijpelijke negatieve beslissingen. Veel bewoners zijn wanhopig en krijgen hun mentale staat niet meer onder controle:  zelfverminking, agressies, delinkwenties worden elke dag beleefd. Er is geen enkele psychologische steun voor deze mensen, de medische dienst is enorm archaïsch.Wat betreft de Algerijnse bewoner die 15 december overleden is; op basis van medische certificaten waren er twee vragen tot opneming in de medische dienst van het klein kasteeltje. Deze vragen werden geweigerd door de directie en de medische dienst. Deze lieve bewoner was wanhopig en is tot de daad over gegaan. Hij moest wel nodig opgenomen worden.
Maar nu is het te laat voor hem.
 
Laten we ageren voor de menselijke waardigheid
 
Collectief van Mensen zonder papieren in strijd