Boycot OVS van vakbondsbetoging voor meer koopkracht en solidariteit

Op 15 december trokken een vijftal leden van de armoedevakbond samen met het Ministerie van Wooncrisis mee in de betoging in Brussel. Niet alleen om te pleiten voor een sterke sociale zekerheid, maar ook om nog maar eens het recht op wonen te onderstrepen, een recht dat wel als art. 23 in de Belgische Grondwet staat ingeschreven, maar waarmee meer en meer een loopje wordt genomen omdat de armen in dit land toch geen enkele stem hebben in het Parlement. Dat laatste geldt overigens voor de totale werkende bevolking, want geen enkele van de neoliberale partijen die op 13 juni verkozen werden zullen ook maar in het minst rekening houden met de verzuchtingen van gewone mensen. Intussen vernamen we dat UDEP-Brussel opnieuw een openbaar gebouw heeft bezet en dat de mensen zonder papieren dus werkelijk tot nieuwe bezettingen zullen overgaan, zoals eerder al aangekondigd deze week. De zaken lijken van onderop weer in beweging te komen, ondanks het koude winterweer.

Het was bijtend koud vandaag, goed ingeduffeld tegen de snijdende wind trachtte ieder van ons op eigen kracht met de trein de hoofdstad te bereiken. Enkelen van ons kwamen echter te laat door de treinstaking van de onafhankelijke machinistenvakbond OVS. Laat één ding duidelijk wezen: wij pleiten in ieder geval voor het stakingsrecht en vinden dat iedere werknemer of vakbond die niet tevreden is over zijn loon of werk het recht heeft deze onvrede met vakbondsacties en stakingen kracht bij te zetten. Wat ons ergert is dus niet het feit dat er gestaakt wordt op zich, maar wel de kortzichtige en onlogische aanpak waarvan OVS blijk gaf vandaag. Ze zouden beter extra treinen ingelegd hebben op een dag als vandaag, de dag dat er een gemeenschappelijk vakbondsfront door de straten trekt om betere sociale bescherming te eisen voor de 15 % armen en voor de werkende mensen in het algemeen. Dat OVS zich niet solidair verklaart met het gemeenschappelijk vakbondsfront door ervoor te zorgen dat heel wat mensen te laat op de betoging arriveerden of helemaal niet in staat waren om te komen doet vermoeden dat het hier gaat om een klein vakbondje van mensen die alleen op eigen gewin uit zijn en die een rechtse, anti-solidaire en contrarevolutionaire werkwijze tentoonspreiden die net diegenen raakt die in feite wel de bereidheid vertonen tot solidariteit met anderen.

Het Comité voor Sociale Gerechtigheid laat dus weten dat OVS op geen enkele bereidwilligheid van onze kant meer moet rekenen. Vakbonden die niet in staat zijn om een gezamenlijke actie te coördineren of zich tenminste erin in te passen op een manier die voor de anderen niet storend is, sterker nog, vakbonden die niet schromen om de acties van een gemeenschappelijk vakbondsfront te boycotten en te verzwakken, zouden beter niet bestaan. Het feit dat enkele tientallen machinisten schijnbaar alleen om hun eigen loonbriefje inzitten en niet met de eisen die door 25.000 betogers naar voren geschoven worden op een dag als deze doet voor ons de deur totaal dicht. Treinstakingen halen o.i. veel meer uit op weekdagen, op momenten dat men het bedrijfsleven harder kan raken. Want als men toegevingen wil afdwingen van de rijken en hun slaafjes dan kan men dat het beste doen door hen te raken op de enige plek waar het voor hen iets uitmaakt, nl. in hun portemonnee.

In dit land kan er nooit iets voor de mensen in armoede of voor de werkende klasse in het algemeen bekomen worden als het niet gebeurt met inzet van alle middelen en mensen die we ter beschikking hebben, en dan nog liefst eensgezind en met een gezamenlijk eisenpakket naar de overheden toe. Prikacties op zaterdagen door enkele tientallen treinbestuurders zijn zinloos en overbodig en alleen de reizigers (in dit specifiek geval andere ontevredenen met het neoliberaal beleid) worden gestraft. Beter ware het geweest indien OVS extra treinen had laten rijden en potentiële betogers gratis naar Brussel had gebracht, om maar iets te noemen. Maar dat zal in hun kleinburgerlijke bekrompen breinen niet zijn opgekomen natuurlijk.

Terecht dat de andere drie grote vakbonden eveneens niet te spreken zijn over de anti-solidaire houding van deze kleine snertvakbond OVS.