Iedereen die met de mensen zonder papieren sympathiseert (onze Broeders en Zusters), degenen die ondersteunen, de buurtvereniging van Ixelles, van St.Gillis, enz.)
Iedereen die meestrijdt tegen de wettelijk vastgelegde onrechtvaardigheid van de beruchte migratiepolitiek, die de verfoeilijke praktijken van een administratie verwerpt en steeds geweigerd heeft om medeplichtig te zijn aan de handelingen die door de regering worden opgelegd (razzias, valstrik-uitnodigingen naar de Dienst Vreemdelingenzaken, opsluiting van volwassenen, kinderen enz.)
Wij nodigen U uit om een avondje door te brengen bij onze nieuwe strijdvaardige bezetting op
Deze week belden verschillende gevangenen van het gesloten centrum van Merksplas om hun onmenselijke situatie aan te klagen in de centra. - Agressief gedrag van het personeel van het centrum die totaal onwetend is over de gevolgen van hun daden. - Zieken in het centrum. De meerderheid van de gevangenen zijn ziek en er is geen enkele medische opvolging. - De gevangenen mogen hun cellen niet verlaten en verschillenden hebben zelfs 40 dagen in isolatie doorgebracht in kleine cellen. Zo zit de Algerijn Mahmoud Abidy vandaag bijvoorbeeld al meer dan 40 dagen in isolatie. Dit geval vraagt reflexie over hoe deze praktijken nuttig zijn.
Deze feiten zijn gewild door het gevangenisbestuur om zo de mensen te ontmoedigen in hun wil om bij ons te leven en om hen te dwingen om zich in te schrijven in de politiek van de vrijwillige terugkeer. Praktijken die maar weinig verschillen van het principe van Guantanamo, enkel de doelstelling is anders. Dat noemen we de kunst van de psychologische folter om zijn doel te bereiken. Vandaag de dag schrijft de onthaalpolitiek zich in deze politiek van vrijwillige terugkeer in, aan om het even welke prijs.
In de politieke wereld praat men over de humanisering van de gesloten centra en sommigen zijn zelfs overtuigd dat dat het geval is voor deze centra. Een verborgen kant van een schaamte die we niet kunnen negeren. De vreemdeling vormt een gevaar voor onze maatschappij en repressieve middelen om hem te verwijderen zijn nodig. "We kunnen niet alle miserie van de wereld opvangen" blijkt genoeg als argument om deze praktijken te rechtvaardigen. De gevangenen van Merksplas vragen de interventie van de Liga van de Mensenrechten zodat ze van dichtbij hun situatie kunnen zien en ze nodigen mensen en verenigingen uit om met hen te komen praten.
OPEN CENTRUM
Dit jaar zijn in de open centra verschillende asielzoekers gestorven (al dan niet ge-zelfdood). Onlangs nog in het Klein Kasteeltje (in Brussel). Anderen hebben gedreigd om van een gebouw in Luik en in Brussel te springen uit wanhoop.
De levensomstandigheden in de open centra zijn catastrofaal.In het Klein Kasteeltje in Brussel stijgt de spanning. 600 bewoners wachten af in ontoelaatbare omstandigheden. Sinds een maand is er geen warm water in de douches, een archaïsche medische dienst, dagelijkse fouillering van persoonlijke zaken, onbegrijpelijke negatieve beslissingen. Veel bewoners zijn wanhopig en krijgen hun mentale staat niet meer onder controle: zelfverminking, agressies, delinkwenties worden elke dag beleefd. Er is geen enkele psychologische steun voor deze mensen, de medische dienst is enorm archaïsch.Wat betreft de Algerijnse bewoner die 15 december overleden is; op basis van medische certificaten waren er twee vragen tot opneming in de medische dienst van het klein kasteeltje. Deze vragen werden geweigerd door de directie en de medische dienst. Deze lieve bewoner was wanhopig en is tot de daad over gegaan. Hij moest wel nodig opgenomen worden. Maar nu is het te laat voor hem.
Alarmerende berichten uit de grootstad. Nu ja, groot ? Zeker niet groots. Meer en meer wordt ons gemeld dat de actieve opsporing van mensen zonder papieren terug in omvang én brutaliteit toeneemt. Na de betrekkelijke kalmte, en we benadrukken het woord betrekkelijk, m.b.t. het actieve opsporingsbeleid die intrad een 6-tal weken voor de gemeenteraadsverkiezingen en aanhield tot na de federale parlementsverkiezingen, lijkt het hek terug van de dam te komen:
- Vanuit Wallonië bereiken ons berichten dat sinds enkele tijd de sociale inspectie systematisch en in stijgende lijn ingeschakeld wordt in het opsporings- en uitwijzingsbeleid. Met succes. Gedwongen zwart werkende mensen vliegen op die manier achter de tralies met als beloning : one way ticket home
- vluchtelingenorganisaties in Antwerpen en daarbuiten - wijzen op het significant stijgend aantal negatieve antwoorden op vragen naar regularisatie op basis van humanitaire redenen dat recentelijk bij de mensen wordt afgegeven; in heel België gebeurt dit ondertussen; ook, zoals reeds gezegd, in Antwerpen.
- op het De Coninckplein werd op 19 november nog eens een razzia gehouden, stijl ouwe doos. In enkele caféétjes gaan roefelen waarbij al wie een zwarte huidskleur had geviseerd werd: het was meer dan een jaar geleden dat er nog op zulke brutale wijze gericht en doelbewust mensen zonder papieren werden gezocht en opgepakt.
- de Antwerpse mensen zonder papieren signaleren dat er terug vaker controles zijn waarbij lotgenoten zonder papieren worden opgepakt: op de tram, in t kader van Wodca, Alexandra, gewoon op straat lopende
- waar tot nu toe weinig tot geen mensen zonder papieren thuis door de politie
werden opgepakt lijkt dit de laatste weken/maanden hèt middel bij uitstek geworden van de Antwerpse politie om het actief opsporing- en uitwijzingsbeleid uit te voeren; daarmee zijn de geest en de methodes - van het Antwerpse Stadsplan Veilig terug uit de fles.
Dit zijn slechts enkele feiten op het einde van het jaar 2007. Dit na een jaar waar beloftes t.o.v. en verwachtingen van de Belgische Mensen zonder papieren op geen enkele manier werden na gekomen of ingelost. De ongerustheid, de schrik, de wanhoop bij onze mensen zonder papieren is groot. Anderzijds willen individuen en groepen, ook onder de Antwerpse mensen zonder papieren, hardere acties: elke vergadering en tussendoor wordt wel door iemand of een groep het actiemiddel van de hongerstaking naar voren geschoven. De huidige, nieuwe politieke situatie met de nieuwe, dezelfde, interim voor lange duur minister van Binnenlandse zaken die zijn succesvol beleid ongetwijfeld zal verder zetten, biedt voor onze mensen zonder papieren géén hoop noch perspectief.
Wij, als ondersteuners, als humanisten van welke gezindte dan ook, mogen het hier niet bij laten. We mogen ons niet neerleggen bij de gesignaleerde evoluties op Antwerps en Belgisch niveau. We mogen ons niet neerleggen bij de wanhoop van de mensen. We moeten, mét de Mensen zonder Papieren blijven strijden voor een politieke oplossing, voor een regularisatiebeleid op basis van duidelijke, humane criteria. En op korte termijn.
Udep Antwerpen komt op woensdag 23 januari op straat. Het wil de situatie van de mensen zonder papieren terug in de aandacht. Het wil dat de razzias, de controles, het gericht oppakken, opsluiten en verwijderen van mensen onmiddellijk ophoudt. Het wil dat er een regularisatiebeleid komt op basis van duidelijke, humane criteria. Zoals gezegd, op korte termijn.
Als Udep Antwerpen vragen we U, als individu, als organisatie, als lidorganisatie van het Antwaarps Asiel onze oproep actief te ondersteunen. Door ons eisenplatform te ondertekenen. Door mee op te roepen voor de manifestatie. Door binnen uw organisaties en netwerken de boodschap te verspreiden én op te roepen voor de manifestatie.Donderdag 27 december hebben we een eerste praktische werkvergadering ivm de mobilisatie. PSC, 18.00 u. Volgende afspraak is op woensdag 2 januari, zelfde uur, zelfde plaats. Affiches en pamfletten zullen daar dan al ter beschikking zijn. Verder staat die vergadering uiteraard open voor iedereen die wil meewerken aan de mobilisatie voor deze manifestatie. Alle mogelijke suggesties die kunnen bijdragen tot het welslagen van de manifestatie zijn eveneens welkom.
Gelieve deze oproep zo breed mogelijk te verspreiden via Uw kanalen.
In bijlage vindt U een pamflet; wij verkleinen het tot A5 als flyer, vergroten het tot A3 als affiche.De tekst van het pamflet is tevens de tekst van het eisenplatform voor deze manifestatie. We willen U en uw organisatie uitdrukkelijk vragen deze te ondertekenen, uiteraard indien U zich achter de inhoud kan scharen. Dit kan door een eenvoudig mailtje naar het onderstaand e-mail adres met de mededeling ja, oproep 23 januari . De lijst zal gepubliceerd worden op de website van UDEP antwerpen, http://www.udep-antwerpen.be/en op 23 januari aan de pers overgemaakt worden.
Alvast bedankt voor de medewerking en ondersteuning.
Mensen zonder papieren bezetten gebouw Franse Gemeenschap in Hartje Brussel
Mensen zonder papieren bezetten gebouw Franse gemeenschap in hartje Brussel
BRUSSEL -- Een groep mensen zonder papieren vond een nieuwe thuishaven in Brussel. Sinds dit weekend logeren ze in een leegstaand gebouw van de Franse gemeenschap. Geen kerk dus, zoals bij de vorige bezettingen. Dit is een belangrijk symbolisch signaal. We richten ons nu rechtstreeks tot de politici. Zij moeten het probleem van de mensen zonder papieren oplossen, zegt Gerardo, een woordvoerder van de organisatie van mensen zonder papieren Udep.
Een twintigtal mensen zonder papieren kraakt sinds zaterdag een gebouw van de Franse gemeenschap. Het statige gebouw ligt in de Koningsstraat op een boogscheut van het parlement en de Wetstraat 16 en staat al vijf jaar leeg. Na de vele kerkbezettingen is dit een nieuwe etappe in onze strijd. Het probleem van de mensen zonder papieren is een dringend probleem.Het is dus aan de noodregering om het aan te pakken, zegt Gerardo, één van de woordvoerders van Udep.
De nieuwe bewoners van het gebouw moeten niet meteen vrezen voor een uitzetting. Brussels schepen van Openbare Netheid Karine Lalieux (PS) kwam haar steun betuigen aan de bezetters. Zij wist te melden dat de bezetting in overleg met de eigenaar van het gebouw, de Franse gemeenschap, verliep. Of de noodregering met de PS het probleem van de mensen zonder papieren zou aanpakken, kon ze niet beloven. Zij zei wel dat de PS vasthoudt aan de eis om duidelijke criteria te voorzien in de regularisatiewet. Zij herhaalde ook de eis voor een moratorium op uitwijzingen zolang er geen nieuwe regeling is.
De bezetters sluiten ook niet uit dat er een nieuwe hongerstaking komt. Dat laten we over aan de algemene vergadering van de bewoners van het gebouw. Alleen stellen we vast dat sommige mensen zonder papieren anderhalf jaar een kerk bezetten zonder één signaal te krijgen van de Dienst Vreemdelingenzaken. Hongerstakers krijgen meteen bezoek van de Freddy Roosemont, topman van de Dienst en mogen zelf op visite bij minister Dewael. Ze krijgen een verblijfsvergunning of worden geregulariseerd. Het is dus de minister zelf die het signaal heeft dat een hongerstaking het enige middel is dat helpt, zegt Abdel, een andere woordvoerder van Udep.
Volgens de advocaat Alexis Deswaef die de bezetters bijstaat moet een nieuwe wettelijke regeling het huidige arbitraire systeem vervangen. Er liggen drie gelijkaardige wetsvoorstellen klaar met duidelijke criteria om voor regularisatie in aanmerking te komen. Dat zou een einde maken aan de huidige wantoestand waarbij duizenden mensen zonder papieren ondergedoken moeten leven en overgeleverd worden aan uitbuiting. Ik ken veel vluchtelingen die hard werken voor 3 of 4 euro per uur.
Boycot OVS van Manifestatie voor meer Koopkracht en Solidariteit
Boycot OVS van vakbondsbetoging voor meer koopkracht en solidariteit
Op 15 december trokken een vijftal leden van de armoedevakbond samen met het Ministerie van Wooncrisis mee in de betoging in Brussel. Niet alleen om te pleiten voor een sterke sociale zekerheid, maar ook om nog maar eens het recht op wonen te onderstrepen, een recht dat wel als art. 23 in de Belgische Grondwet staat ingeschreven, maar waarmee meer en meer een loopje wordt genomen omdat de armen in dit land toch geen enkele stem hebben in het Parlement. Dat laatste geldt overigens voor de totale werkende bevolking, want geen enkele van de neoliberale partijen die op 13 juni verkozen werden zullen ook maar in het minst rekening houden met de verzuchtingen van gewone mensen. Intussen vernamen we dat UDEP-Brussel opnieuw een openbaar gebouw heeft bezet en dat de mensen zonder papieren dus werkelijk tot nieuwe bezettingen zullen overgaan, zoals eerder al aangekondigd deze week. De zaken lijken van onderop weer in beweging te komen, ondanks het koude winterweer.
Het was bijtend koud vandaag, goed ingeduffeld tegen de snijdende wind trachtte ieder van ons op eigen kracht met de trein de hoofdstad te bereiken. Enkelen van ons kwamen echter te laat door de treinstaking van de onafhankelijke machinistenvakbond OVS. Laat één ding duidelijk wezen: wij pleiten in ieder geval voor het stakingsrecht en vinden dat iedere werknemer of vakbond die niet tevreden is over zijn loon of werk het recht heeft deze onvrede met vakbondsacties en stakingen kracht bij te zetten. Wat ons ergert is dus niet het feit dat er gestaakt wordt op zich, maar wel de kortzichtige en onlogische aanpak waarvan OVS blijk gaf vandaag. Ze zouden beter extra treinen ingelegd hebben op een dag als vandaag, de dag dat er een gemeenschappelijk vakbondsfront door de straten trekt om betere sociale bescherming te eisen voor de 15 % armen en voor de werkende mensen in het algemeen. Dat OVS zich niet solidair verklaart met het gemeenschappelijk vakbondsfront door ervoor te zorgen dat heel wat mensen te laat op de betoging arriveerden of helemaal niet in staat waren om te komen doet vermoeden dat het hier gaat om een klein vakbondje van mensen die alleen op eigen gewin uit zijn en die een rechtse, anti-solidaire en contrarevolutionaire werkwijze tentoonspreiden die net diegenen raakt die in feite wel de bereidheid vertonen tot solidariteit met anderen.
Het Comité voor Sociale Gerechtigheid laat dus weten dat OVS op geen enkele bereidwilligheid van onze kant meer moet rekenen. Vakbonden die niet in staat zijn om een gezamenlijke actie te coördineren of zich tenminste erin in te passen op een manier die voor de anderen niet storend is, sterker nog, vakbonden die niet schromen om de acties van een gemeenschappelijk vakbondsfront te boycotten en te verzwakken, zouden beter niet bestaan. Het feit dat enkele tientallen machinisten schijnbaar alleen om hun eigen loonbriefje inzitten en niet met de eisen die door 25.000 betogers naar voren geschoven worden op een dag als deze doet voor ons de deur totaal dicht. Treinstakingen halen o.i. veel meer uit op weekdagen, op momenten dat men het bedrijfsleven harder kan raken. Want als men toegevingen wil afdwingen van de rijken en hun slaafjes dan kan men dat het beste doen door hen te raken op de enige plek waar het voor hen iets uitmaakt, nl. in hun portemonnee.
In dit land kan er nooit iets voor de mensen in armoede of voor de werkende klasse in het algemeen bekomen worden als het niet gebeurt met inzet van alle middelen en mensen die we ter beschikking hebben, en dan nog liefst eensgezind en met een gezamenlijk eisenpakket naar de overheden toe. Prikacties op zaterdagen door enkele tientallen treinbestuurders zijn zinloos en overbodig en alleen de reizigers (in dit specifiek geval andere ontevredenen met het neoliberaal beleid) worden gestraft. Beter ware het geweest indien OVS extra treinen had laten rijden en potentiële betogers gratis naar Brussel had gebracht, om maar iets te noemen. Maar dat zal in hun kleinburgerlijke bekrompen breinen niet zijn opgekomen natuurlijk.
Terecht dat de andere drie grote vakbonden eveneens niet te spreken zijn over de anti-solidaire houding van deze kleine snertvakbond OVS.
Benodigheden voor nieuwe bezetting UDEP in Brussel
Een goede dag aan jou,
Deze zaterdag 15 december zijn een veertigtal mensen zonder papieren en hun vereniging UDEP een nieuwe bezetting begonnen in een leegstaand gebouw in Brussel. De bezetting vond plaats na de manifestatie voor meer koopkracht en solidariteit. Het bezette gebouw heeft een grote oppervlakte en vele ruimte. Dat is een goede zaak omdat er zich dan veel mensen kunnen verzamelen.
Deze zondag hebben we jou en je energie nodig om er wat leven in te blazen. Versieren, poetsen, installeren, in het kort, samen zijn met ons.
We hebben ook nodig: - borstels, dweilen, poetsprodukten enz... - voeding, koffie, suiker, thee, melk, biscuits, blikken,... - dekens, matrassen, pulls, warme kledij - kleine verwarmingen en komforen die NIET op elektriciteit werken. - stoelen - mensen die iets kennen van WATER en ELECTRICITEIT
...en vooral je aanwezigheid, je hart, je ideeën en initiatieven.
Indien je zondag niet kunt komen ben je natuurlijk even welkom op alle andere dagen. Afspraak op de Koningsstraat 123 (naast metrostation Kruidtuin/Botanique, tram 92). Van daaruit zal iemand je opvangen en het gebouw, dat vlakbij ligt, tonen.
Een algemene vergadering zal plaatsvinden op maandag om 18.00 u.
De ruimte laat toe om er activiteiten, bijeenkomsten, concerten, filmvoorstellingen en ateliers te laten doorgaan. Aarzel niet om uw eigen wensen kenbaar te maken.
WELKOM, we hervatten de acties enonze strijd gaat voort!!
Sans-papiers bezetten opnieuw openbaar gebouw in Brussel
BRUSSEL - Een veertigtal personen heeft zaterdagnamiddag om 14u een leegstaand openbaar gebouw in Brussel-stad bezet. Dat meldt een woordvoerder van de vereniging voor mensen zonder papieren (UDEP). De deuren van het gebouw waren open, aldus de woordvoerder.
De mensen zonder papieren brachten matrassen mee en zullen de nacht van zaterdag op zondag op de nieuwe locatie doorbrengen. In totaal zouden zowat 300 sans-papiers het gebouw kunnen bezetten. De UDEP van Brussel wil het adres nog niet verspreiden.
Vanaf maandag zou er een algemene vergadering kunnen worden gehouden met de bezetters en dinsdagochtend zou er een persconferentie georganiseerd worden. De groep sans-papiers is al meer dan een maand op zoek naar een grote zichtbare plaats om een actie te houden.
'Een hongerstaking is geen doel op zich, maar wordt ook niet uitgesloten', aldus de woordvoerder. De groep begon op 15 november een symbolische hongerstaking van 48 uur. De mensen zonder papieren werden toen ondergebracht in een lokaal van de socialistische vakbond in Schaarbeek.
'De mensen zonder papieren zijn vastberaden hun acties herop te starten. Zij werden niet gehoord door de partners van oranje-blauw. Ze hopen dat zij die misschien in de regering zullen zitten, onder meer de PS, hun engagementen tegenover de sans-papiers niet zullen vergeten. De situatie van de mensen hier is veel precairder dan die van mensen die te lijden hebben onder de daling van de koopkracht', verklaarde de UDEP-woordvoerder.
UDEP herbegint bezettingen - afspraak zaterdag 15 december Botanique
Arbeiders, met of zonder papieren, solidariteit !!!
Een groep van UDEP die vastbesloten is om de stem van 100.000 mensen zonder papieren gehoord te laten worden wil kenbaar maken dat er een algemene hervatting van de acties op stapel staat. De mensen zonder papieren deisen bijvoorbeeld het recht om legaal te kunnen werken. Dit zou de druk op de inkomens en het afbrokkelen van de sectoren kunnen verminderen, dingen waarvan de bazen nu in het groot profiteren. De arbeiders zonder papieren zijn het slachtoffer van dit systeem, net als alle overige arbeiders.
Toen 12 illegalen in hongerstaking in Evere na zes maanden hun papieren ontvangen hebben (31 oktober 2007), zijn 300 mensen zonder papieren, ondersteund door het ABVV, een symbolische hongerstaking begonnen van 48 uur (12 november). Ze stelden aan minister Dewael de volgende vraag: "Is voor mensen die duurzame banden hebben opgebouwd in België de hongerstaking nu het nieuwe regularisatiecriterium dat door uw administratie (Dienst Vreemdelingenzaken) wordt toegepast?" (Er volgde tot nu toe nog steeds geen antwoord van Dewael).
De mesnen zonder papieren weten dat er voor de meerderheid onder hen NIETS in de regeringsakkoorden zal staan, noch criteria, noch regularisatie, noch duurzame banden/relaties. Op die manier zijn de mensen zonder papieren ertoe veroordeeld om zo te blijven rondlopen. In een leven vol van onzekerheid en dagelijkse angst en ellende. GENOEG IS GENOEG !!! Een regering mag toch geen deel van de bevolking zomaar laten creperen en doen alsof het niet bestaat en dat ze minder dan niets waard zijn !!! Niemand neemt zijn verantwoordelijkheden op ten aanzien van duizenden manne, vrouwen en kinderen die de dagelijkse hel van een illegaal bestaan in België ondergaan.
NOchtans voeren Dewael en zijn administratie hun ambt uit, door immigranten zonder papieren te laten opsporen en op die manier verzinken zij steeds dieper in een politiek van willekeur. De mensen zonder papieren, ondersteund door vakbonden en verenigingen zouden graag de dringende vraag tot regularisatie op de agenda willen plaatsen! De regering mag haar ogen niet langer sluiten waar het deze schandelijke situatie betreft, zelfs niet indien zij zich ertoe bepaalt de 'lopende zaken' af te handelen.
Iedereen welkom, met of zonder papieren. Ondersteun ons of kom met ons discussiëren bij onze komende bezettingen. De eerste afspraak voor een ontmoeting is op zaterdag 15 december om 14.00 u. aan de metro van Botanique/Kruidtuin.
UDEP Regio Brussel (Vereniging ter verdediging van mensen zonder papieren) Meer info (franstalig): http://sanspapiers.skynetblogs.be
Comité voor Sociale Gerechtigheid en Armoedevakbond solidair
Het Comité voor Sociale Gerechtigheid heeft unaniem besloten de solidariteit met de zgn. armoedevakbond te vergroten. Met dat doel plaatsen we hier een 'annonce' met de link naar de msn-groep van Armoedevakbond.
Beste mensen in armoede en sympathisanten,
Onze msn-groep bezoeken wil misschien zeggen dat je armoede ook een onrecht vindt en dat je een steentje wil bijdragen tegen iedere vorm van (sociale) uitsluiting.
Weet dan dat je daarmee niet alleen staat!!!
1 op 5 mensen die in belgië wonen, leven met heel wat zorgen. Kunnen ze morgen nog rondkomen? Kunnen ze hun kinderen een toekomst geven? Verliezen ze morgen niet wat ze jarenlang hebben opgebouwd, door ziekte, werkloosheid, scheiding, zal de deurwaarder komen deze maand?.... Met veel angst wordt de brievenbus geopend. Wat zal er nu weer inzitten !
Wie geïnteresseerd is om het laatste nieuws te kennen uit de armoedewereld zal hier hopelijk de informatie vinden die zij of hij nodig heeft. Indien dat niet het geval is dan kan de persoon zelf een vraag stellen op de groep of eventueel zelf informatie plaatsen die er nog ontbreekt. De bedoeling is dan ook dat de groep vanaf nu regelmatig bijgewerkt zal worden en dat hij een nieuwe start zal kennen. Op termijn streeft de armoedevakbond ernaar om in groep deel te nemen aan acties en betogingen, maar daarnaast ook de msn-groep dagelijks te vullen met het laatste nieuws en aankondigingen van acties/activiteiten.
Ben je blank of zwart, arm of rijk, ziek of gezond, jong of oud, elk mens heeft het recht om er te zijn want armoede is een onrecht! Daarom dat een strijd voor gelijke kansen voor iedereen vandaag meer dan ooit een 'must' is.
DE MENSEN ZONDER PAPIEREN HERBEGINNEN DE BEZETTINGEN EN ACTIES
Deze maandag 4 december om 19 u. hielden (200 tot 300) mensen zonder papieren een vergadering in de kerk St.Alena ter heropening van de bezetting en het herbeginnen van acties voor de reguralisatie van alle mensen zonder papieren. Ook andere plaatsen zouden binnenkort moeten opengaan.
Ten gevolge van het verkrijgen van papieren (6 maanden + 2x3 maanden) door 12 illegalen die gedurende 40 dagen in hongerstaking waren in Evere (31 oktober 2007), zijn er 300 mensen zonder papieren ondersteund door het ABVV gedurende 48 uur in hongerstaking gegaan (12 november).
Zij stelden aan minister Dewael de volgende vraag: Is de hongerstaking het nieuwste regularisatiecriterium dat door zijn administratie, de Dienst Vreemdelingenzaken, wordt toegepast op personen die duurzame banden hebben in België ?
Vandaag zijn er tussen de 300 en de 500 mensen zonder papieren bereid om een hongerstaking te beginnen. De herbezetting van de kerk van St.Alena is een verdere stap binnen het kader van een algemene hervatting van de acties.
Noch de Dienst Vreemdelingenzaken, noch de minister hebben geantwoord op de vraag die hen werd gesteld. Niemand van hen schijnt verantwoordelijkheid te nemen ten overstaan van de duizenden mannen, vrouwen en kinderen die de dagelijkse hel van een illegaal bestaan in België beleven. Nochtans oefenen de hr. Dewael en zijn administratie hun ambt uit. Mr Dewael, is 40 dagen hongerstaking voldoende om zijn papieren te krijgen volgens uw huidige criteria ? (een antwoord graag!)
Met deze vraag zouden de mensen zonder papieren ondersteund door vakbonden en organisaties graag de dringende kwestie van de regularisatie op de dagorde willen zetten.
Iedereen welkom, mensen met en zonder papieren, in de kerk St.Alena die opnieuw bezet wordt. Villalaan 47 in 1060 SINT-GILLIS naast het park van Vorst (Halte Albert of Barrière St-Gillis)
Uw steun kan hen helpen bij hun regularisatieaanvraag
Momenteel woont de Congolees Jérôme Mavakala samen met zijn vrouw Odrade en twee kinderen Tobie-Hélène en Margot bij priester Geert in Heusden-Zolder. Eerder was het OCMW van deze gemeente genoodzaakt om haar steun (woonst en leefloon) stop te zetten nadat de asielprocedure van het gezin negatief werd afgesloten. Even zag het ernaar uit dat het gezin onderdak moest zoeken in een asielcentrum, tot de priester met een tijdelijke oplossing kwam en enkele kamers van de pastorij ter beschikking stelde. Intussen loopt sinds 2005 nog steeds een andere regularisatieaanvraag om humanitaire redenen. Het gezin wacht bang af
Het gezin van Jérôme en Odrade is intussen al 7 jaar in ons land en ze zijn volledig geïntegreerd. Hun dochtertjes Tobie-Hélène (6) en Margot (4) werden hier geboren en gaan naar school in Heusden-Zolder. Zij kennen enkel België. Heel de familie spreekt trouwens vlot Nederlands. Odrade is lid van de ouderraad en volgt een opleiding restauranthouder. Jérôme heeft in Brussel een cursus Marketing Management gevolgd. Beide ouders zijn actief in de Kringloopwinkel. Jérôme is tevens voorzitter van Les Amis Du Congo, één van de verenigingen aangesloten bij het Internationaal Comité.
Politieke stem
Norman Rogiers kent de familie al een hele tijd en is vriend aan huis. Wij hebben het geluk dat we in België geboren zijn. Wij kunnen onze (politieke) stem kwijt en we hebben de keuze uit een waaier van partijen waarop je kan stemmen. Neem nu dat je in Congo was geboren en je wilde je democratisch uiten, dan was en is je leven in gevaar. Dat is ook wat met Jérôme en Odrade gebeurd is. Ze leerden elkaar kennen op de universiteit in Congo. Ze waren politiek bewust en steunden ene beweging voor democratie. Dat werd hen niet in dank afgenomen en in 2000 zijn ze naar België gevlucht.
Hart in Congo
Odrade komt uit een goed burgerlijk gezin. Haar vader is onderwijzer in een lagere schol. Hara familie is nog in leven. Haar hart ligt ook nog in Congo. Het liefst van al zou ze willen terugkeren, naar haar familie, maar ze weet dat het niet veilig is. Ook vandaag zijn er nog afrekeningen. Mensen waarvan geweten is dat ze niet dezelfde mening delen als de machthebbers worden nog steeds vermoord.
Noodoplossing
Intussen woont het gezin bij priester Geert in Heusden-Zolder. Toch weet ook Norman dat dit geen langdurige oplossing kan zijn. Nu het Lokaal Opvang Initiatief is stopgezet kunnen jérôme en Odrade zelfs geen vrijwilligerswerk meer doen in de Kringloopwinkel. Ze zouden zeer graag voltijds gaan werken. Dat kan natuurlijk niet voor mensen zonder papieren. Hier wringt het schoentje. Er liepen twee procedures om hun situatie te normaliseren: één voor de Raad van State die is afgesloten zonder positief gevolg en een tweede voor regularisatie. Hier is echter nog geen uitspraak over gedaan. Maar waar moet de familie in tussentijd naartoe? Jérôme beseft dat het verblijf bij de priester een noodoplossing is en hij wil graag zelf zorgen voor zijn gezin. Al zal het niet eenvoudig zijn om zonder leefloon ergens iets te huren. Eten krijgt het gezin van de Sint-Vincentiusvereniging en van de vele vrienden, maar deze situatie is niet langer houdbaar. Er moet dringend een oplossing komen van de overheid.
PETITIE
Steun Jérôme en zijn gezin bij de regularisatieaanvraag. Onderteken de petitie op
Petitie tegen hervorming inkomensgarantie-uitkering
Voor iedereen die deeltijds werkt en nog een gedeelte werkloosheidsvergoeding trekt:
In mijn mailbox vond ik een petitie die voor sommigen onder jullie het ondertekenen waard zou kunnen zijn. Als je deeltijds werkt krijg je normaal nog bijbetaald van de werkloosheid. Wel, dit bedrag dat bijbetaald wordt aan mensen die deeltijds werken zou men nu willen verminderen. De berekeningen zijn nogal ingewikkeld, maar het zou erop neerkomen dat mensen die deeltijds werken toch minder zouden krijgen, op de onderstaande site zijn enkele voorbeelden gegeven.
Klik op onderstaande link en lees de tekst indien mogelijk, of teken meteen de petitie onderaan:
Ik plaats het hier in de hoop dat deze petitie nog op grotere schaal verspreid kan worden want het is een schande dat men het geld weer gaat halen bij degenen die het toch al zo lastig hebben om de touwtjes aan elkaar te knopen. De meeste slachtoffers van het (neo)liberaal beleid zullen natuurlijk weer vrouwen zijn die deeltijds gaan werken in de hoop hun kinderen te kunnen voeden of iets extra te kunnen geven.
St.Joost-ten-Node - Opnieuw families uitgedreven omwille van onbewoonbaarheid
Vandaag nam het Comité voor Sociale Gerechtigheid deel aan een actie voor een aantal mensen die uit hun woningen verdreven zullen worden voor de ingang van de winter. Samen met de ONHU, het Gemeenschappelijk Daklozenfront, S.D.F., de vzw Chez Nous/Bij Ons, , Solidarités Nouvelles, de Union des Locataires de St.Gilles en het Comité de lEspoir et Groupe dAction Droit au Logement eisen wij dat de met uitzetting bedreigde mensen opnieuw gehuisvest worden op kosten van de in gebreke gestelde eigenaar.
Verschillende families kregen het bevel hun logement te verlaten. Zij werden getroffen door een advies van onbewoonbaarverklaring. Enkele jaren reeds, in het kader van de strijd tegen de onbewoonbaar verklaarde woningen, komen deze toestanden jammer genoeg meer en meer voor, met als gevolg telkens sociale dramas voor de huurders. Veel te vaak blijven de weinig nauwgezette eigenaars de woningen verhuren ondanks het feit dat die niet in orde zijn met de hygiënische voorschriften en veiligheidsnormen.
Gedagvaard door hun Gemeente om hun eigendom conform de normen te maken, weigeren ze dit pertinent en blijven huurgeld vragen (ongeoorloofd) ondanks dat hun eigendom wettelijk niet in orde is. De Gemeente ziet zich genoodzaakt de huurders eruit te laten zetten. Zij heeft echter de taak deze huurders te begeleiden naar nieuwe huisvesting, maar zonder resultaatverplichting, zo zeggen ons de rechters in de rechtbank. Meer dan eens merken we dat het de eigenaar vrij staat al of niet de zware renovaties aan te vatten, zodat het pand ook verhuurd kan worden tegen een veel hoger bedrag dan voordien.
Om trachten te verhinderen dat de huurders tweemaal gestraft worden (slecht gehuisvest+uitgedreven+de straat op of geplaatst in een home), lijkt het ons terecht dat de onrechtvaardige eigenaar veroordeeld zou worden tot het betalen van een vergoeding aan zijn huurder (gedurende de hele duur van de huur) teneinde een andere huisvesting te kunnen vinden.
De verhuurder zou eveneens verplicht kunnen worden de verhuiskosten te betalen van zijn vroegere huurder. De openbare besturen zouden op die manier bevrijd worden van een onjuiste financiële last.
LET WEL!!! Voornoemde schikkingen werden opgelegd in de Vlaamse Huurcode sinds 1 september 2007.
Deze verplicht de eigenaar tot het betalen van de huur van een nieuw logement voor zijn huurders, en dit gedurende een jaar wegens verwaarlozing. Wanneer volgt het Brusselse Gewest deze regeling ?
Met bovenstaande vraag trokken de organisaties samen met de gedupeerde bewoners (Madame Parisi en Mr. Carcas) eerst naar de woning op de Rivierstraat waar de heer Carcas verblijft. Daar was iedereen getuige van de paddestoelen op de muren en de grote vochtconcentratie waardoor zelfs schilderen niet helpt om de muren een kleurtje te geven. Het gebouw is terecht onbewoonbaar verklaard, maar wat nu met de bewoners ? Samen met de organisaties trokken zij naar het ministerie van minister Dupuis, die echter geen tijd had voor ons. Wel kregen een tiental afgevaardigden een gesprek met de kabinetschef en werd er heel wat gepalaverd over de Vlaamse en Brusselse Wooncode en het feit dat de regelingen in de verschillende landsdelen verschillend zijn. Om meer duidelijkheid te creëren zou een herfederalisering op het gebied van Wonen zeker geen overbodige luxe zijn. Nu gelden er immers verschillende regelingen in de onderscheidene delen van het land.
Na een langdurig gesprek heeft de kabinetschef beloofd om er toch iets aan proberen te doen en contact op te nemen met de bevoegde gemeentelijke instantie die instaat voor de begeleiding van deze mensen.
Ook wil het ministerie van Dupuis volgens eigen zeggen dat de organisaties met concrete voorstellen komen de volgende keer, meer in algemene zin dan, die de situatie zouden kunnen verlichten.
Het Comité voor Sociale Gerechtigheid zal bij een volgende gelegenheid haar eigen eisenpakket meenemen, zoals het aanslaan of onteigenen van leegstaande gebouwen teneinde op die manier de stijgende woningnood een halt toe te roepen en het toenemend aantal daklozen in de hoofdstad in te dijken.
Ook denken we aan het openstellen van sportaccommodaties zodat daklozen er gratis kunnen douchen, een gerechtvaardigde eis van T.Balsat van de ONHU die we met alle plezier willen ondersteunen.
OPROEP VOOR 12 NOVEMBER - HONGERSTAKING VOOR DIENST VREEMDELINGENZAKEN
Deze hongerstaking is de enige oplossing die de mensen zonder papieren gevonden hebben om gehoord te worden door een regering die hen negeert en die hen nog maar eens voor een volledige legislatuur tot de illegaliteit veroordeelt. Het feit dat zij er genoeg van hebben, de uitputting die zich doet gevoelen en het overlevingsinstinct hebben op die manier een vreedzame, eendrachtige en stevige manier gevonden om respect voor de elementaire mensenrechten te eisen. Wij roepen U allen op tot solidariteit en steun aan deze actie. Begin symbolische (honger)stakingen waar U ook bent, in uw kerken, uw werkplaatsen enz. Laten we vandaag bouwen aan de toekomst van deze strijd.
Ten aanzien van het mislukken van de toekomstige oranjeblauwe regering en ten aanzien van de stekeblinde en potdove politieke vertegenwoordigers die geen oren hebben naar de voorstellen en vragen van een brede beweging van burgers die zowel uit Belgen als uit immigranten bestaat, zien wij ons verplicht om het respect voor de elementairste mensenrechten van duizenden personen die in België leven af te dwingen door het nemen van radicale maatregelen als hongerstakingen, als enige vreedzame en burgerlijke oplossing om gehoord te worden door de toekomstige oranjeblauwe regering.
BIJEENKOMST VOOR DE DIENST VREEMDELINGENZAKEN (Noordstation)
MAANDAG 12 NOVEMBER 10u
UDEP BRUSSEL
Vereniging ter verdediging van de mensen zonder papieren
Oproep 3 november âMars van de Immigranten zonder papierenâ
OPROEP 3 NOVEMBER "MARS van de IMMIGRANTEN ZONDER PAPIEREN
De beweging van de mensen zonder papieren gaat voort met haar wettige en gerechtvaardigde strijd voor de regularisatie van alle categorieën van mensen zonder papieren die zich momenteel op Belgisch grondgebied bevinden. Duizenden kinderen, vrouwen en mannen wordt een legaal bestaan ontzegd terwijl ze aan het dagelijks burgerlijk en sociaal leven in België deelnemen.
In haar tussentijds akkoord van 9 oktober voorziet de toekomstige oranjeblauwe regering geen andere oplossing dan de illegaliteit, de opsluiting en uitzetting, waaronder die van families en kinderen. Deze politiek, die al veroordeeld werd door de organisaties ter verdediging van de mensenrechten, staat in schril contrast met het enthousiasme dat bij de mensen zonder papieren en degenen die hen ondersteunen te bemerken valt.
Het is belangrijk dat de toekomstige, nog in een omzendbrief vast te leggen criteria op realistische wijze een antwoord kunnen bieden op het geheel van de dossiers van regularisatieaanvragen, zowel voor de mensen die ooit een legaal verblijf genoten hebben als voor degenen die dit nooit hebben gehad.
Wij sluiten ons aan bij de organisaties die het voorstel ondersteunen om een Raad op te richten - binnen een redelijke termijn en met voldoende middelen uitgerust - om de door de Dienst Vreemdelingenzaken uitgesproken beslissingen te evalueren en vragen samen met hen dat het Parlement zich werkelijk over deze evaluaties zal buigen.
Wij vragen ook dat er een stopzetting komt van de opsluiting en uitzetting van mensen zonder papieren die zich al voor januari 2006 op ons grondgebied bevonden.
Wij, UDEP Brussel, roepen op tot:
De MARS van IMMIGRANTEN ZONDER PAPIEREN
Zaterdag 3 november 2007 om 15.00 u. Vertrek voor de kerk «O.L.V van Onbevlekte Ontvangenis van Anderlecht» (Bergensesteenweg 74-78 1070 Anderlecht, metrostation Clemenceau). De Mars zal beëindigd worden met een bijeenkomst voor de Begijnenkerk.
Voor: de regularisatie van alle mensen zonder papieren de stopzetting van de uitzettingen de sluiting van de gesloten centra
Met de steun van: CRACPE, La Ligue des droits de lHomme, CSC, FGTB,ECOLO Bxl-H-V, ATTAC, Assemblée des Voisins St. Gilles, Frères des Sans, Daklozen Aktie Komitie, Collectif 103, Union des Locataires Marolienne, Union des Locataires de Saint-Gilles, Syndicat des Locataires, collectif COLERe, Chez Nous / Bij Ons, ARLAC, occupation St. Bernard, occupation St. Alène, occupation St. Susane, Comité voor Sociale Gerechtigheid.
Hieronder een brief van Emilia, een brief die duidelijk aantoont dat er nood is aan een stopzetting van de uitwijzingen. Anderzijds herinnert de terechte wanhoop van deze familie ons eraan dat wij zo goed als machteloos staan t.o.v. dit soort situaties, gezien de onderdrukking van kandidaat-vluchtelingen die hier verblijven die zich aankondigt doorheen de denkelijk nieuwe Oranje-blauwe regering.
De brief van Emilia werd ons toegestuurd door iemand van UDEP, de vereniging van mensen zonder papieren.
Brief van Emilia:
Op donderdag 25 oktober zal mijn levensgezel mr. Kanza Rigobert, uit het land gezet worden. Hij bevindt zich nu in Merksplas. Ik ben in verwachting van een kind van hem en ik zou begin januari moeten bevallen. Ik heb ook een Belgisch kind en ik ben geregulariseerd. Rigobert is als een vader voor mijn dochtertje en we hebben stappen ondernomen om met elkaar te trouwen. Hij verblijft in België sinds mei 2001. Rigobert wil zich niet laten doen, hij verzet zich tegen zijn uitzetting.
Hoe is het mogelijk dat niemand iets kan doen om ons te helpen? Zou iemand ons kunnen of willen helpen? Ik smeek u, indien u iets kunt doen, zelfs al is het maar weinig, doe het dan
- Eerste beslissing tot weigering van verblijf genomen door de Dienst Vreemdelingenzaken op 28/05/2001.
- Tweede weigering door het algemeen Vluchtelingencommissariaat op 09/07/2001.
- Een beroepsprocedure werd ingezet bij de Raad van State op 10/08/2001.
- Juli 2002 werd er opnieuw een aanvraag tot verblijf ingediend op basis van artikel 9.3, dat geweigerd werd in oktober 2004.
Vandaag wordt hij vastgehouden in het centrum voor illegalen van Merksplas sinds 10 september 2007.
Sinds 31 juli 2007 zijn we ons bij de gemeente Molenbeek gaan aanbieden om te kunnen samenwonen.
En een aanvraag tot legaal verblijf op basis van artikel 9 bis werd ingediend bij de gemeente sinds het begin van oktober 2007.
Op 27 juli 2007 hebben we het kindje dat ik in mijn buik draag, en waarvan mr. Kanza Rigobert de vader is, laten erkennen voor de Burgerlijke Stand van de gemeente Brussel. Ik, mevr. Marcelino Tati Emilia, partner van mr. Kanza, verklaar sinds 30 weken (7 ½ maand) zwanger te zijn en dat de bevalling voorzien is voor begin januari.
Ik heb een dochtertje van 3 jaar dat Liema Olinga Emilie heet en dat van Belgische nationaliteit is, dat als voedstervader de heer Kanza Rigobert heeft. Voor mijn dochtertje is het haar echte vader omdat het de enige vader is die ze kent sinds haar geboorte. Zelf heb ik onbeperkt verblijf in België (witte kaart), en werk ik geregulariseerd ten gevolge van het feit dat mijn dochtertje Belgisch is (art. 9, al.3). Op dit moment werk ik niet omdat ik zwanger ben, het is het OCMW dat mij helpt, maar in feite ben ik een gediplomeerde familiale helpster.
De heer Kanza Rigobert werkt niet, daarom heeft hij een baantje in het zwart aangenomen, maar dat is heel slecht afgelopen omdat hij daar gearresteerd werd. Hij spreekt een beetje Frans, hij heeft vrienden. Voor mij is hij een goede vader, hij begeleidt ons dochtertje naar school en hij gaat haar ophalen aan de uitgang, hij is een vader met aandacht en een toegewijde partner.
Hij heeft zijn asielaanvraag ingediend in 2001, dus hij is al zes jaar in België.
Juridische situatie:
Beslissing tot invrijheidsstelling voor de raadkamer op 26/09/2007, een aanvraag om in beroep te gaan ingediend voor het Hof van Cassatie op 12/10/2007 (hoorzitting op 7 november). Vandaag schrijf ik deze brief en hij zal uitgezet worden naar de Dem. Rep. COngo op 25/10/2007.
Zijn ADVOCAAT heet M. ADAR BINZUNGA Tel. 0484 746730
Vandaag is het weer 17 oktober de sociale sector bouwt een feestje op kap van de armen het zal op het nieuws van 19.00 u denkelijk weer barsten van de ludieke acties om armoede onder de aandacht van de beleidsmakers te brengen en meer van dat slap gelul denk je dan. Alsof de beleidsmakers niet weten dat er armoede is terwijl honderden sociale organisaties en hun Vlaams Netwerk in dit land niets anders doen dan verslagen maken en studies schrijven, de armen onder de microscoop leggen, zich zorgen maken over hun gekwetste binnenkant (dit laatste vooral om de echte oorzaken van armoede te verdoezelen) enz De bedoelingen van een aantal van de mensen werkzaam in de sector zullen op zich ongetwijfeld lovenswaardig zijn, maar de meesten onder hen durven zelfs geen vuist in hun zakken maken als ze zien wat er in werkelijkheid gebeurt en op welke manier de politiek met hun adviezen omspringt. Eén van de weinige verenigingen die af en toe een vuist maakt is de asbl Chez Nous/vzw Bij Ons in Brussel, maar dat is dan ook een witte raaf in het armoedelandschap.
En dan bekijken we het nieuws vol verwachting. Maar de dikke 15 % van de bevolking die met armoede te kampen hebben zijn welgeteld twee zinnetjes per jaar waard op de VTM. Het resultaat was dan ook bedroevend: een rijtje kinderen met een geknoopt laken die door de straten van Aalst trekken, en een samenkomst in Brussel zonder zelfs één persoon echt te interviewen. Alle aandacht ging weer uit naar een paar faits-divers zoals verkeersongelukken en een relletje rond een affiche van de opera met een massamoordenaar erop.
Onze morele steun gaat vandaag vooral uit naar het troepje Brusselse daklozen dat vandaag op ludieke wijze een kamer gaat vragen in het Hilton Hotel op de Place Rogier in Brussel (de achterliggende gedachte hier is dat het minder zou kosten de daklozen in het Hilton onder te brengen dan om een veel te duur en topzwaar systeem van organisaties en betaalde professionals in leven te houden). De ironie wil dat het natuurlijk weer een ludiek gebeuren zal zijn, onder aanvoering van betaalde professionals. De daklozen zullen weer eens misbruikt worden, denkelijk zijn ze niet op de hoogte van het feit dat een oproep voor hun actie pas gisteren werd verspreid per mail. En op welke manier dan nog... Van betaalde professionals zou men toch tenminste mogen verwachten dat ze één van de beide landstalen fatsoenlijk beheersen, want dat is een eis die aan ieder ander die een jobke of een sociale woning zoekt normaal gesproken met veel ijver wordt gesteld.
Armoede is uiteraard een relatief probleem. Het is voor een arme gemakkelijker te leven in een arme omgeving dan in een rijke. Want dan is de druk tot consumeren en geld uitgeven veel minder groot. Een arme in Soedan valt minder op dan een arme in Woluwe St.Lambert of in Tervuren. De Soedanese arme zal dus minder last ondervinden van sociale uitsluiting en discriminatie allerhande, waar de armen in ons land meestal het stigma krijgen dat hun armoede hun eigen schuld is. In een aantal gevallen zal dat zeker wel zo zijn, maar het mag absoluut niet veralgemeend worden. We kunnen ons van de indruk niet ontdoen dat tal van gediplomeerde armen of beroepsarmen (de zogenaamde opgeleide ervaringsdeskundigen in de armoede, hoewel ik ooit één uitzondering heb ontmoet bij Samenlevingsopbouw in Brussel) er alleen maar zijn gekomen met de bedoeling ALLE armen in dit land te stigmatiseren en belachelijk te maken, alsof ze allemaal even ongeschoold en onverantwoordelijk zouden zijn, niet tot normale relaties in staat, onverdraagzaam, enz .
De echte armen in ons land zijn de mensen zonder papieren die nergens recht op hebben, ook niet op een uitkering of om het even welke andere steun. Zelfs de dekens en het recht op dringende medische verzorging waarop ze uit humanitaire overwegingen recht zouden moeten hebben geraken meestal niet eens tot bij hen, hetzij omdat de verdeling vertraging oploopt, hetzij omdat ze zelf niet geïnformeerd worden dat ze hier recht op hebben, ondanks het feit dat er heel wat organisaties mee bezig zijn, al vragen wij ons dan af op welke manier dan wel. Veel slapeloze nachten zullen ze er niet aan overhouden, als het geld maar op de rekening staat iedere maand.
De liberalen die altijd hun stinkende bek vol hebben met dure woorden als mensenrechten en humanitarisme zijn tegelijkertijd degenen die deze mensen het hardste naar het leven staan. Eigenlijk zou er een massabetoging voor het bureau van de VLD georganiseerd moeten worden om de liberalen op hun verpletterende verantwoordelijkheid te wijzen in deze. Kijk maar eens met welk cynisme liberalen als P.Dewael alle negatieve kanten van hun eigen waardeloze karakter botvieren op onschuldige papierloze mensen, om over de beulen van de Dienst Vreemdelingenzaken nog maar te zwijgen. Zelfs tal van Belgische burgemeesters zijn al niet meer bereid om op de provocaties van dit stelletje onverkapte nazis in te gaan of steun te verlenen aan hun razzias tegen weerloze mensen, vaak gezinnen met kinderen die ze met veel ijver trachten uit elkaar te trekken.
Het liberalisme in al zijn varianten, (dus ook de fascistische, sociaal-democratische en christelijke) is een terminale en ongeneeslijke kanker die zich in razendsnel tempo verspreidt en alles aanvreet wat niet integreerbaar of assimileerbaar is in de onophoudelijke rattenrace naar geld en winst. Deze ziekte zou met wortel en tak uitgeroeid moeten worden door al degenen die te lijden hebben onder de gesel van het mondiaal kapitalisme. Willen we het milieu/de aarde redden, de uitbuiting een halt toeroepen en de stijgende armoede serieus indijken dan zullen we in de eerste plaats op solidaire wijze iets moeten doen aan de dictatoriale, moorddadige en criminele uitwijzingspolitiek die hier in België door de zogenaamde mensenrechtenspecialisten van blauwe signatuur (en hun knechtjes van SP.a en CD&V) wordt toegepast.
Waar de mensen zonder papieren hun hoop gesteld hadden in een nieuwe regering met CD&V, een partij die toch pretendeert de christelijke waarden te verdedigen, zijn zij bedrogen uitgekomen. Er komt geen algemene regularisatiegolf, integendeel, de aanpak zal onder druk van een snel verrechtsende publieke opinie nog harder worden dan hij al was.
Intussen heeft een Congolese vrouw die samen met haar drie kinderen opgesloten zit in Merksplas gisteren een zelfmoordpoging gedaan zou het helpen om de mensen hun ogen te openen als wij vertellen dat deze vrouw al sinds 1992 in ons land verblijft ? Wat doet ze dan nu in het gesloten centrum ?
Ze zouden al die liberale varkens zelf met hun kinderen en heel hun hypocriete poespas moeten opsluiten in een stinkend kot, al was het maar voor een paar weken, ze zouden wel anders piepen. Misschien dat ze dan zouden begrijpen wat al die dure woorden als humanitarisme en mensenrechten feitelijk te betekenen hebben. Wellicht zou het dan geen dode letter meer zijn die ze gewoon netjes moeten slikken tijdens hun universitaire studies (als ze die al gehad hebben), om ze daarna snel weer te vergeten onder invloed van de inhumane en mensonwaardige machtspolitiek gebaseerd op ongebreidelde winsthonger.
De daklozen en de armen in dit land hebben dringend woordvoerders nodig die hun zaak hard kunnen maken en dit willen combineren met harde massa-acties. Er zijn naar schatting 17.000 daklozen in dit land, dat is bijna een heel leger waarmee je gemakkelijk een hele stad als Brussel kunt lamleggen, al was het maar door een dag of twee op vreedzame wijze een paar gevoelige verkeersaders te blokkeren. Dat zijn argumenten waar de liberale geldwolven en hun knechtjes van CD&V en SP.a wel oren naar zullen hebben, want daar raak je ze waar het hen zelf het meeste pijn doet: in de portemonnee. Klagen en studies schrijven, ludieke vertoningen en smeekbedes helpen immers toch niet.
Laat ons hopen dat het ooit tot een strijdbare en dynamische basisbeweging komt van moegepeste mensen in armoede zelf die niet bereid zijn om alle vooroordelen die anderen tegen armen zouden kunnen hebben te bevestigen.
SOLIDARITEIT MET DE MENSEN ZONDER PAPIEREN VERONTWAARDIGING TEN AANZIEN VAN DEZE WEERZINWEKKENDE POLITIEK
ONZE EIS - REGULARISATIE-
BIJEENKOMST op de TRAPPEN VAN DE BEURSZATERDAG 20 oktober om 14 u.
Steeds Meer repressie
De gebeurtenissen van de laatste weken lijken aan te tonen dat er op de spanning en het hernieuwde verzet van de beweging van mensen zonder papieren en degenen die hen ondersteunen, Geantwoord wordt met een golf van repressie vanwege de Dienst Vreemdelingenzaken en van het Ministerie van Binnenlandse Zaken.
Feiten:
1-In de gesloten centra stijgt de verontwaardiging - Angelica, een onderdrukte hongerstaking in Merksplas, verdachte overlijdens en rellen in 127 bis, Vottem,... Als de minste (nochtans legitieme) poging om gehoord te worden onderdrukt wordt, welk middel hebben de opgeslotenen dan nog om zichzelf uit te drukken?
2-Meer en meer mensen zonder papieren worden afgewezen en krijgen een bevel om het grondgebied te verlaten - Bovendien lijken de razzias en arrestaties toe te nemen.Het is droevig nieuws van wanhopige mensen dat ons iedere dag bereikt bij Udep. Deze kuis volgt op het aanwerven van 50 functionarissen door de Dienst Vreemdelingenzaken bij het begin van de zomer die geacht werden de talrijke aanvragen tot regularisatie (60.000) te behandelen (art. 9.3.), die in het spinnenweb van de DVZ liggen te wachten.
Mr Dewael hoopt op die manier zijn ministerie presentabel te houden en vooral zo weinig mogelijk kans te laten aan de mensen zonder papieren die het aandurfden om er zich aan te bieden met de bedoeling zich op een dag voor de toekomstige regularisatiecommissie, beloofd door de komende regering, te kunnen verdedigen. Dit is een volledig onwettelijke politieke daad vanwege een ministerie dat lopende zaken afhandelt.
3-De familie van Angelica wordt afgestraft omdat ze zich durfden verdedigen. Javier, de vader, wordt nog altijd vastgehouden en wordt ieder ogenblik met uitzetting bedreigd, terwijl het geval van Angelica en haar moeder meer en meer in opspraak wordt gebracht. Op een andere manier is het dan weer de latijnse en Ecuadoriaanse gemeenschap die de prijs betaalt voor deze strijd. We mogen ons niet door de wraak van de minister laten verslaan! Want dat is wat hij wil.In Brugge verzet de jonge Maria Flores Cahuasqui zich sinds een maand vanachter de tralies tegen haar uitzetting.
OM VERDER TE GAAN MET ONZE SOLIDARITEIT TE BETUIGEN AAN DE MENSEN ZONDER PAPIEREN EN ONZE EISEN BIJ DE KOMENDE REGERING IN HERINNERING TE BRENGEN, ZULLEN WIJ ONS VERZAMELENOP DE TRAPPEN VAN DE BEURS OP ZATERDAG 20 OKTOBER om 14.00 u.
32 Mensen zonder papieren vanverschillende nationaliteiten zijn een hongerstaking begonnen
op 19 september
Zonder regering en bij gebrek aan criteria van regularisatie, doen het ministerie van binnenlandse zaken en vreemdelingenzaken hun werk gewoon verder: arrestaties en razzia's, opsluitingen en uitwijzingen van personen van elders, die nochtans slechts vragen om in ons land te kunnen blijven en tot de ontwikkeling van ons land willen bijdragen.
Een honderdtal Mensen zonder papieren komensinds 5 maanden bijeen als Collectif des Sans Papiers en Lutte. Zij zijn gemiddeld al 7 jaar in België. De meesten hebben een verzoek tot regularisatie ingediend en sommigen kregen reeds een bevel om het gebied te verlaten.
De gemeente van St JOOST heeft op 15 september voor deze militanten een lokaal ter beschikking gesteld dat hun zal toelaten om activiteiten te organiseren om aan de politieke partijen nogmaals te vragen dat de volgende regering een oplossing voor alle personen zonder papieren in België aanvaardt. Deze aanwezigheid in het gemeentestadium heeft als doelstelling op korte termijn om een onderhandeling met vreemdelingenzaken te verkrijgen teneinde een directe oplossing voor alle dossiers te vinden .
Twee en dertig onder hen hebben na vijf maandenvan discussie besloten om met een hongerstaking te beginnen. Zij zijn vastbesloten en georganiseerd. Zij hebben besloten om tot het einde te gaan: zij eisen hun regularisatie, de afschaffing van de gesloten centra en het stopzetten van de uitwijzingen.
Wij, leden van het CSPL, blijven zoals alle mensen zonder papieren leven in volledigeonzekerheid. Wij worden gecriminaliseerd.De beleidsmaatregelen die door de Regering tegen ons toegepast wordt blijft: razzia's,; opsluitingen, uitwijzingen.
Wij blijven leven in de verborgenheid en de angst.
Wij hebben besloten om met een hongerstaking te beginnen deze 19de september. Deze beslissing nemen was niet gemakkelijk. Niemand besluit om zijn gezondheid in gevaar te brengen zondererover na te denken.Wij willen deze actie van de laatste kans proberen, omdat wij bewust zijn van het feit dat de regering ons zonder dat niet zal regulariseren.
Wij hebben allen wettige redenen om geregulariseerd te worden, toch luistert deregering niet naar ons.
Wij hebben diepe eerbied voor de anderen, daarom hebben wij dit middel van geweldlozeactie gekozen.
Wij vinden dat immigratie noch een probleem, noch een dreiging voor de nationale veiligheid is. Immigratie verarmt geen land, zij verrijkt het.
Collectief van Mensen zonder papieren in Strijd
Abdeslam en Khaled
Wij roepen alle burgers, politiekers, vakbonden, verenigingen om deze actie van de mensen zonder papieren van de CSPL teondersteunen en druk op de betrokken autoriteiten uit te oefenen om de regularisatie van deze personen te verkrijgen. Wij willen niet dat het immigratiebeleid opnieuw menselijke verliezen in ons land veroorzaakt.
Zij hebben logistiekebehoeften (water, thee-kruidenthee, suiker, koffie in poeder, glazen, grote thermos, schoonmaakprodukten-javel,toiletpapier, telefoonkaarten ) en vragen UW steun.
U kunt ze gaan bezoeken in het stadium van St.-Georges,
G. deLombaerdestraat, 55
1140 Evere (aanhet einde van de straat )
of als u zich niet kunt verplaatsen,stort een kleine steun op de rekening:
Ik ben Juan Sebastian, zoon van Javier Loja Torres, ik ben dertien jaar en ik schrijf deze brief om U te zeggen dat mijn vader Javier bij ons moet blijven, met zijn familie en met mijn zuster, mijn broer en alle anderen.
Mijn vader mag niet opgesloten worden, niemand zou opgesloten moeten worden, dat mag niet bestaan.Dit soort dingen zijn niet normaal.Ik mis mijn vader en ik ben zeker dat het voor iedereen die in dezelfde situatie zit hetzelfde zou zijn.
Mijn vader is een fantastische vader, een supervader, hij is alles voor ons.Zonder hem zouden we niet weten wat te doen.Hij is het gezinshoofd, de gids van onze familie.Hij is onze grootste beschermer, want voor ons is hij onze vader.
Hij maakt voor ons ontbijt en brengt ons naar school.Hij komt ons daar ook afhalen. Voor ons is hij de beste vader van allemaal, zoals ieder kind over zijn vader denkt.Wij hebben schrik en willen niet dat hij weggaat, wij willen met onze vader leven want hij is het die ons alle liefde en opvoeding geeft...hij is alles voor ons, hij moet bij ons blijven.
Mijn vader heeft ons altijd verteld dat het hier beter is, omdat hier opvoeding en studies bestaan.Hier is het zeker dat we een goed beroep zullen hebben, maar daarachter niet, de studies van daar zijn hier niets waard.Daarom wil mijn vader absoluut dat we hier in Europa zullen blijven.
Wij hebben allemaal schrik, doe ons dit kwaad niet aan van onze vader van ons weg te nemen.Ik ben hem gaan bezoeken en mijn hart is gebroken, maar toch was ik blij mijn vader te zien tegelijkertijd.
PAPA, ik wil dat als je deze brief leest, dat je weet dat je in mijn hart aanwezig bent en dat ik aan je denkt en an alle mooide dingen die we samen hebben meegemaakt, jij en ik.Ik aanbid je, en ik ben trots om zon vader te hebben als jij.Je bent de beste, de eerste en mijn held. Ik hou van je PAPA. (je zoon).
