Heej Ondertussen is het al een hele tijd geleden dat ik nog iets ben komen neerpennen. Ik zou liegen als ik zeg dat ik het te druk had: de reden was vooral geen zin. Oké, het is niet elke dag slecht gegaan sinds mijn laatste schrijfselen, maar ik kan ook niet zeggen dat ik oh zo gelukkig ben of was de afgelopen tijd. Tja, hoe je het ook draait of keert, ik ervaar gewoonweg een groot gemis in mijn leven hé. En vrienden en therapeuten en al de rest, hoe goed ze het allen ook bedoelen, het is niet iets dat je zomaar van de ene op het andere moment kan omdraaien of omkeren. Ik voel mezelf lelijk, vind dat ik niks te bieden heb, en hoewel het Sara wel lukt om een knappe man als Simon te verleiden, ik geloof er niet in: ik werk alleen maar met vrouwen op mijn werk, en als ik dan naar andere afdelingen kijk, de 'knappe man' à la Simon is hier zo lekker als iets maar ook zo hetero als iets. (Trouwens, mocht je het lezen, je broek die je aanhad vanmorgen, mmmm) Ach ja, het gaat ook beter hoor. Ik ben weer iets correcter mijn anti-depressiva aan het slikken (ik vergat het regelmatig, shame on me ) en dat helpt wel. Ik vind terug de zin om dingen op televisie te volgen ('Sara' dus) en om me te verdiepen in boeken. Ik ben nu volop aan het lezen in 'Uitstel van executie' van Tom Clancy, zit halfweg nu (dus nog maar 500 bladzijden te gaan) en ja, da's goed hé. Verder weet ik niet direct wat schrijven hier nu, twas trouwens maar een tussendoortje tijdens een pauze op mijn werk. Als je vragen hebt of zo, stuur maar en dan pen ik wel een antwoordje. Misschien heb ik dan meteen inspiratie genoeg om een heel ding neer te schrijven. Greetz, ikke.