Inhoud blog
  • Tristan & Isolde
  • vriendschap
  • kloteboel
  • den therapie
    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Zoeken in blog

    Thuis komen
    mijn zoektocht naar een echte thuis
    31-03-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Tristan & Isolde

    Gisteren heb ik de film 'Tristan & Isolde' gezien. Nu, mocht je hem nog niet gezien hebben, echt wel een aanrader vind ik. En zonder het einde te willen verklappen en zo, het verhaal gaat over een liefde die niet kan of mag zijn. Oh zo herkenbaar! Ook ik ben verliefd op iemand, en het kan en mag niet zijn. Ten eerste voelt hij niks voor me op liefdesvlak, en ten tweede is hij samen (en gelukkig) met iemand anders.
    Weet je wat ik zo mooi vond aan de film? De onvoorwaardelijke liefde die ze toch voor elkaar blijven voelen. Dat gevoel heb ik ook. Ondanks alles, ondanks het feit dat het niks is en ook nooit iets zal worden, toch blijf ik hem onvoorwaardelijk graag zien. Ik heb zelfs heel lang het gevoel gehad dat wanneer ik iemand anders zou toelaten in mijn leven, ik hem gewoon bedroog! Ik zie die kerel echt graag. Godverdomme, waarom moet liefde zo fucking moeilijk en hard zijn? Waarom zegt iedereen dat de liefde oh zo mooi is? Gewoon een grote klucht, een slechte klucht trouwens.
    In ieder geval, ik hou van hem. Ontzettend veel.

    31-03-2008 om 19:23 geschreven door ikke  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    25-03-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
    Heej
    Ondertussen is het al een hele tijd geleden dat ik nog iets ben komen neerpennen. Ik zou liegen als ik zeg dat ik het te druk had: de reden was vooral geen zin. Oké, het is niet elke dag slecht gegaan sinds mijn laatste schrijfselen, maar ik kan ook niet zeggen dat ik oh zo gelukkig ben of was de afgelopen tijd. Tja, hoe je het ook draait of keert, ik ervaar gewoonweg een groot gemis in mijn leven hé. En vrienden en therapeuten en al de rest, hoe goed ze het allen ook bedoelen, het is niet iets dat je zomaar van de ene op het andere moment kan omdraaien of omkeren. Ik voel mezelf lelijk, vind dat ik niks te bieden heb, en hoewel het Sara wel lukt om een knappe man als Simon te verleiden, ik geloof er niet in: ik werk alleen maar met vrouwen op mijn werk, en als ik dan naar andere afdelingen kijk, de 'knappe man' à la Simon is hier zo lekker als iets maar ook zo hetero als iets. (Trouwens, mocht je het lezen, je broek die je aanhad vanmorgen, mmmm)
    Ach ja, het gaat ook beter hoor. Ik ben weer iets correcter mijn anti-depressiva aan het slikken (ik vergat het regelmatig, shame on me ) en dat helpt wel. Ik vind terug de zin om dingen op televisie te volgen ('Sara' dus) en om me te verdiepen in boeken. Ik ben nu volop aan het lezen in 'Uitstel van executie' van Tom Clancy, zit halfweg nu (dus nog maar 500 bladzijden te gaan) en ja, da's goed hé.
    Verder weet ik niet direct wat schrijven hier nu, twas trouwens maar een tussendoortje tijdens een pauze op mijn werk. Als je vragen hebt of zo, stuur maar en dan pen ik wel een antwoordje. Misschien heb ik dan meteen inspiratie genoeg om een heel ding neer te schrijven.
    Greetz, ikke.

    25-03-2008 om 10:17 geschreven door ikke  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    08-03-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.vriendschap
    Djeeses, wat ben ik eigenlijk voor een vriend? Telkens iemand uit mijn vriendenkring iemand leert kennen en gelukkig is of wordt, voel ik mij down. Omdat ik enkel maar zie hoe die vriend weer stilletjesaan uit mijn leven verdwijnt, hoe ik weer iemand kwijt raak. En als het dan nog eens gaat over iemand waar je zelf iets voor voelt, tja, dan doet het extra pijn. Stel je maar voor: je vriend vertelt hoe gelukkig hij wel wordt van die andere, en dat terwijl je hem zelf gelukkig wil maken. Of, als je denkt zoals ik, hoe je hem net niet gelukkig kan maken. Het leven, ik zei het gisteren al, is een klotenboel, wel, het wordt er alleen maar erger op. Ik sta gewoon echt op ontploffen. Eigenlijk deze week al opt werk: dan zitten ze daar te lullen over zo'n baldadigheden en onnozelheden dat ik echt zoiets had van: kust allemaal mijn jeweetwel ma ik bol het hier af, ik geef mijn ontslag en bekijkt het maar. Of nog zo, onze computers op het werk zijn gewoon traag, maar écht traag. En elke week vallen ze wel eens een keer uit. Deze week was het weer van dat: met een verslag bezig, computer valt uit, gewoon alles kwijt... Ik zou die computer gewoon buitenkieperen dan hé. Eigenlijk heb ik echt wel geluk met mijn collega daar, die weet precies altijd de juiste woorden om mij te kalmeren dan. Echt wel tof. Maar echt, voor de rest, ik doe precies niks anders meer dan bleiten.
    En ik haat het allemaal zo hé. Ik ben nu paar maanden in therapie, ik kon weer genieten van een boek, een film... En nu, ik heb het gevoel, voor de drie stappen die ik naar voor had gezet, dat ik er nu weer 10 achteruit ben gegaan. Wat voor zin heeft het nog? Komaan, als je nog niet écht blij kan zijn voor je vrienden, dan ben je toch niks waard?????? Verdien ik die vrienden dan wel???
    Ellende.

    08-03-2008 om 22:41 geschreven door ikke  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    07-03-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.kloteboel

    Wat een superweek! De maandag en den dinsdag bijna ambras met enkele collega's over gewoon twee stomme uren die ze te veel dan te weinig hadden gewerkt, in ieder geval was het zo iets stom dat ik ni begrijp dat er iemand zich druk over kan maken. En voor de rest heb ik me zowat elke dag slecht gevoeld over het feit dat ik alleen ben. Tja, kan het anders? Iedereen in mijn vriendenkring heeft ondertussen een lief en/of kinderen. Ik moet dan al leren aanvaarden dat het nooit iets kan worden met degene waar ik écht keiveel voor voel, en dan nu blijkt degene waarvoor ik iets begon te voelen, degene waarvan ik ergens dacht dat het iets kon worden, ook iemand gevonden te hebben. En ik blijf, nog maar eens, achter. Djeeses, heel het leven is gewoon één klotenboel. Echt wreed tof, het weekend is nog ni half begonnen en ik zit hier al nen hele avond te bleiten gelijk een klein kind. Echt gasten, ik begin echt wreed en wreed te hopen dak gewoon van dieje stomme wereld verdwijn, dak gewoon ni meer wakker word. Van ene kant belachelijk, kheb wel heel goeie vrienden, echt waar, en die betekenen ontzettend veel voor mij, maar dat is gewoon niet hetzelfde. Het idee om mijn hele leven alleen te zijn en te blijven, het is voor mij echt ondraaglijk. Veel mensen genieten van het leven, voor mij is het elke dag precies een strijd...

    07-03-2008 om 20:41 geschreven door ikke  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    27-02-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.den therapie
    Zonet het nieuwe programma van Ingeborg gezien op Vitaya. "Hoe moet het nu verder" dacht ik dat het heette. In ieder geval, ik had al wat in de krant gelezen over dat programma en aangezien ik zelf wel ervaring heb met therapie, wilde ik ne keer vergelijken. En goh, ik had het gevoel dat die Ingeborg wel iemand is waartegen ik mijn uitleg zou kunnen doen, het lijkt me echt een gezellige dame om tegen te klappen, maar of al de rest daarrond echt zou helpen??? Zo bijvoorbeeld moest de gaste van deze week tegen Ingeborg praten alsof het haar moeder was. Echt letterlijk hé, in den trend van "ik vind het niet leuk dat jij..." en ik probeerde me dan voor te stellen dat ik dat ook zou moeten doen tegen mijn therapeut. "Ik vind het niet leuk dat je indertijd zei dat homo zijn maar een fase is." "Ik vind het niet leuk dat je indertijd geen verjaardagsfeestje voor mijn vrienden wilde organiseren." "Ik vind het niet leuk dat je zei dat je er niks aan kan doen dat ik geen lief heb." Ingeborg nam die energie in haar op en op die manier kon ze dat helen (allé, als ik het goed begrepen heb hé). Goh, het kan, maar of het werkelijk zo is, ik weet het niet. De therapie die ik volg helpt... deels... Ik heb écht waar al ontzettend veel geleerd van die kerel, maar sommige dingen komen er niet in. Ik blijf met bepaalde zaken worstelen: het feit dat ik verliefd blijf op iemand waarmee het nooit iets kan worden, het feit dat ik geloof dat ik nooit iemand zal vinden, het feit dat ik geloof dat er niemand is waar ik goed genoeg voor ben.
    Weet je, ik ben er wel van overtuigd dat de sessies van Ingeborg ook helpen. Uiteindelijk, dat heb ik wel geleerd de afgelopen maanden, therapie kan alleen maar helpen als je er voor open staat en geholpen wilt worden en wanneer het klikt met die mens. Of het echt bij iedereen helpt? Nee, tuurlijk niet. Maar dat is een ander verhaal.
    Greetz, Stieve -x-

    27-02-2008 om 22:28 geschreven door ikke  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    22-02-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.le roi
    Het grote nieuws al gehoord?? Koning Albert is geopereerd aan zijn oog! En oh ja, ik voel mij de koning te rijk nu want ik moet waarschijnlijk dit jaar dezelfde operatie ondergaan. Als ne mens van halfweg 70 dat zonder problemen kan ondergaan, dan moet mij daat ook wel lukken zeker??? Ja, ik geef het toe, ik heb een afspraak met de oogarts altijd uitgesteld omdat ik gewoon schrik heb om iets aan mijn oog te laten doen.
    Nu, het feit dat de koning aan zijn oog werd geopereerd verklaart wel veel over de regeringsvorming hé. Hij kon gewoon geen zicht hebben op een oplossing nadat het 'onze vriend' Leterme niet was gelukt. Jaja, flauw mopje .
    Je weet het of je weet het niet, maar vandaag had ik dus een dag congé payé. Ik heb er ontzettend veel aan gehad! Ik geloof dat het 11 uur was toen ik wakker werd. En deze namiddag heb ik eigenlijk niet veel meer gedaan dan msn-en, effe naar de winkel (tja, ne mens alleen moet af en toe ook ne keer eten kopen hé) en een hele week 'Sara' gezien. Spectaculaire verlofdag hé .
    In ieder geval, morgen start het weekend en ik hoop dat ik ne keer een weekend heb zonder ne slechte dag. Het zou een unicum zijn. Dus goed- of slechtgezind, CU tomorrow.
    Stiev -x-

    22-02-2008 om 19:10 geschreven door ikke  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    21-02-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Ene pot nat!
    Vandaag dus naar toneel geweest. Het was gewoon zalig! Met momenten had ik gewoon zeer vant lachen. Die mannen van Echt Antwaarps Teater zijn echt goed. As ge graag lacht, gewoon naartoe gaan. Allé ja, toch vanaf een jaar of vijftien. De twee jongste kids van mijn vriendin die ook mee gingen, vonden er maar niks aan. Tja, voor hen moet er vooral geschoten worden, en gevochten, het bloed moet er afdruipen. En probeer dat maar ne keer te doen in een grote zaal :p. In ieder geval, ik heb mij geamuseerd, mijn vriendin die mee was ook, en de collega al zeker. Alst kan, volgende keer ga ik terug kijken. Wilde mee? :)
    En nu ben ik effe ne pizza aant eten. Oké, ni het meest gezonden, maar ik verging van den honger en eigenlijk wilde ik bij Marie-Rose (het frituur hier in de buurt) een broodje gaan halen, maar "vandaag onverwacht gesloten wegens ziekte". Volgens mij doodziek, want M-R haar frituur dichtdoen??? Soit, het werd dus een pizza van daarnaast. En als die op is stillekesaan mijn beddeke in en morgen uitslapen. Khad nog een aantal overuren staan en daar pak ik er morgen paar van terug. En of ik dan wel iets interessants te vertellen heb? Who knows :).
    Greetz, Stiev

    21-02-2008 om 23:30 geschreven door ikke  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    20-02-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De eerste keer
    Welkom op mijn blogje. Tja, het is allemaal nieuw en ik zou begot (of is het begod?) niet weten wat ik hier allemaal moet komen l*llen. Maar het feit dat iedereen wel bezig is met al zijn grote en kleine zaken op internet te zetten, kan ik natuurlijk niet achterblijven. Of ik écht elke dag hier wat ga neerpennen, je ne sais pas. Misschien raak ik er wel verslaafd aan en zit ik hier binnenkort hele dagen de schrijver uit te hangen .
    Het titeltje hé, mja, wat kan ik er over zeggen. Mocht je denken dat ik op zoek ben naar mijn ouders, dan moet ik je al teleurstellen. Wat ik precies bedoel met 'thuis' is gezelligheid, genegenheid, warmte, een knuffel, en vooral... een lief. Ne vriend. En je kan ongeveer alles kopen in het leven (nu ja, mocht je al genoeg geld hebben natuurlijk) maar "ne vriend" dus nog altijd niet. Ik vind het echt kl*te dat er niemand is waarmee ik mijn leventje kan delen. Niet dat het allemaal zo spectaculair is wat ik beleef, maar ik mis gewoon ontzettend die warmte en genegenheid. En zelfs het ruzie maken .
    Nu, gelukkig kan ik ook wel rekenen op een paar heel goeie vrienden. Vrienden, en mochten ze dit lezen, dan weten ze echt wel wie ik bedoel: gasten, ik draag jullie écht in mijn hart. Forever!
    Ik ga zeker en vast proberen om regelmatig hier iets te posten. Ik ga zelfs proberen om dat morgen al te doen, ook al heb ik niet zo ontzettend veel tijd. Ik heb overmorgen een dag verlof gepland, dus morgen beetje doorwerken om al wat werk in te halen. En morgenavond trek ik met een vriendin, haar 3 zonen en een collega van mij naar toneel.
    Greetz,
    Stiev

    20-02-2008 om 21:57 geschreven door ikke  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)

    Archief per week
  • 31/03-06/04 2008
  • 24/03-30/03 2008
  • 03/03-09/03 2008
  • 25/02-02/03 2008
  • 18/02-24/02 2008

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !


    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs