De zomer... toen we ervoor stonden, had ik al een dubbel gevoel...
Enigszins keek ik ernaar uit...
anderzijds wist ik ook dat het zwaar kon worden voor ons Bijouxke...
Ondertussen zijn we september...
en de zomer is inderdaad zwaar geworden voor Bijoux... te zwaar...
Hij is deze zomer heel veel afgevallen waardoor de kracht uit zijn lijfje gaat...
De ene dag at hij nog vol enthousiasme zijn bakje leeg... de volgende dag liet hij het staan...
Eten werd een opdracht... de laatste dagen eet Bijoux niets meer zelfstandig...
We zijn samen naar de dierenarts geweest en het kleine beetje dat zijn medicatie nog verhoogd kon worden, is aangepast... We hebben zelfs de toestemming gekregen van Veerle om hem heel hard te verwennen... als hij maar iets eet, ook de restjes van tafel zijn toegelaten...
We geven hem bij etenstijd wat hij op dat moment het liefste lust: de ene keer is dat zijn Renske, een andere keer zijn het geperste brokjes (ik geef dit als beloning i.p.v. koekjes aan Bijoux & Noa),... als hij maar iets binnen heeft... anders zou hij veel te fel verzwakken...
De speciale, versterkende voeding die ik had mee gekregen van Veerle, lust hij niet zo graag maar de VIYO Recuperation gaat erin als "pap"... goed zo lieverd het kan je maar goed doen!!
Het is buiten koeler nu... dus hij zou wat tot rust moeten komen... maar tot nu toe heeft de verhoging van de medicatie geen effect en ook het koeler weer niet...
Zijn ademhaling blijft ontzettend snel, het hoesten neemt toe, zijn eetlust wordt niet beter,... ach het zou moeten keren nu... mijn lieve beertje hoe moet het nu verder... ik weet het niet... ik wou dat je het mij zeggen kon... Veerle zegt dat we het gaan merken wanneer het tijd is...
ik hoop het zo lieverd want je hebt ons zoveel vriendschap, liefde,... gegeven... afzien verdien je niet... maar je zit zo diep in mijn hartje... wat zal het zwaar worden...
maar voor nu... ben je nog te "aanwezig" ik kan het nog niet... Bijouxke... mijn teddybeerke...
Gelukkig hebben we een dierenarts die 7 dagen op 7 paraat staat, 24 op 24... Veerle zei dat we haar gelijk wanneer mochten verwittigen en heeft mij tevens beloofd dat wanneer we het zelf niet zouden zien, zij zou zeggen wanneer het tijd is om hem los te laten...
13 jaar en ruim 3 maanden is Bijoux nu... de mensen zeggen mij dat hij toch een mooie leeftijd heeft bereikt... ja, ik weet het wel... maar net daardoor hebben we zo'n hechte, sterke band... het afscheid wordt er zeker niet gemakkelijker door... wat men ook zegt...

Ach waarom bestaat niet het eeuwig leven.

En moet je hartje het stillaan begeven.

Wij zijn bij jullie in gedachten,

en weten dat de liefde van Els, Koen, Maggy en Noa 

je pijnzullen verzachten.

Wij hopen toch dat er samen nog mooie momenten zijn

al zijn ze door verdriet heel klein.

Wij wensen jullie allen héél véél sterkte.

dikke knuffel van Fiebe en Maya

Gerda

09-09-2015 om 08:14 geschreven door Gerda

Els , we hebben het al veel over gehad  aan de telefoon , niemand kan je pijn weg nemen ...ik ken het gevoel maar al te goed !

Daar ik ook op die 30 jaar dat we cavkes hebben er 6 hebben moeten laten inslapen !

Die periode is nu onbeschrijfelijk hard , en toch weet je dat het eind in zicht is !

Nogmaals veel sterkte , ik weet dat je veel verdriet hebt  : afscheid nemen doet veel pijn !

Groetjes Vera

08-09-2015 om 11:01 geschreven door vera

Beste Els,

Tranen schieten me in de ogen nu ik op je blog lees dat het niet zo goed gaat met Bijoux... Het doet me zo terugdenken aan het moment waarop ik mijn cavalierke Chloé moest laten gaan. Ik leef erg met je mee en ook al doet het zeer veel pijn in je hart, neem als het moet de moeilijkste beslissing ooit en bespaar je lieve vriend Bijoux onnodig lijden.  Je kent me niet, maar Vera wel.  Je moet haar maar eens vragen naar Gerda uit Aalter... Verwen Bijouxke maar...Hij blijft je beste vriend!

06-09-2015 om 17:22 geschreven door gerda