|
Er stond het 1 en ander te gebeuren afgelopen weekend: de allereerste hondenshow, zowel voor Noa als voor mezelf en ons Bijouxke die 13 jaar werd!!
Zaterdag waren we al heel vroeg wakker want rond 8 uur werden we in Wieze verwacht...
De rit naar Wieze verliep vlotjes en Noa'tje lag flink in haar bench te slapen...
Eenmaal ter plaatse werd het inschrijvingsformulier en ook Noa haar vaccinatieboekje nagekeken en de "Oktoberhallen" opende haar deuren voor ons... spannend...
Linda was er al met Mieke en had een plaats bewaard voor ons, Wendy, Isabelle,...
Zo konden we ons installeren en afwachten tot het onze beurt was in de showring...
Ik ben zo TROTS op Noa'tje...
niet zo zeer omwille van haar showresultaat (Noa kreeg van keurder Mr. Arnold Jacques, net als de 2 andere teefjes in haar groepje, een Zeer Goed en haar fokattest) maar omwille van haar gedrag de hele dag lang!!
Als een volleerd showhondje lag ze netjes te wachten in haar bench... een dutje te doen, een beetje rond kijken,... toen we in de hallen rond liepen, gedroeg ze zich heel sociaal tegenover de mensen en honden (ik kan je verzekeren dat er GROTE honden aanwezig waren!!)... en was ik eens niet in de buurt, ze gaf geen kik en wachtte geduldig mijn terugkeer af... zo'n flink meisje!! 
Een hele ervaring rijker en met haar diploma en fokattest op zak, keerden we 's namiddags terug huiswaarts... Noa was zo moe van alle indrukken die ze in de loop van de dag had opgedaan... De hele terugweg heeft ze geslapen en ook thuis heeft ze enkel nog haar bakje leeg gegeten en... geslapen...
Ik vond het een fijne dag samen met Linda en de andere cavalierliefhebbers...
Ik heb mijn ogen de kost gegeven en heb bewondering voor degenen die dit vaker doen...
Ik heb wat ik wou en ik zeg zeker niet "dit nooit meer" integendeel maar als je je echt op het showen wilt toeleggen, moet je het land doorkruisen en ook "uitwijken" naar andere landen en dat is niets voor mij... ik ben niet de chauffeur die overal naartoe durft te rijden...
Ik heb wat ik wou: Noa haar fokattestje en nu gaan we eens heel goed nadenken of we dit in de lade gaan laten liggen of... gaan we een stapje verder en gaan we ervoor... een nestje met ons o zo lieve meisje??!!
Als we voor het laatste kiezen, staat er ons nog heel wat te doen...
Wat onze beslissing ook wordt... je zal het vervolg wel lezen hier op het blog 
Zondag was het dan de verjaardag van ons lieve teddybeertje Bijoux... 13 jaar, stel je voor!!
Ik had een lekkere taart besteld en mijn ouders en zus kwamen langs... natuurlijk heeft Bijoux een stukje mogen mee eten... wat had je gedacht!!
Verjaardagswensen kwamen Bijoux zijn richting uit... ook in het "verre" Ham werd aan Bijoux gedacht, een lieve foto van Fiebe en Maya zat in mijn mailbox, bedankt Gerda en iedereen die aan Bijouxke dacht!!
|
