Socialisatie... Ons Maggy'tje heeft een hele mooie start meegekregen van Vera en Tina en nu is het héél belangrijk dat wij dit niet teniet doen maar er integendeel hard verder aan werken... Een foutje kun je al gauw maken: stel Maggy schrikt heel erg van iets en dan gaan wij haar troosten... en hoe erg het ook is... net dat mag je niet doen want dan zou Maggy denken dat angst gelijk staat aan extra aandacht en dan wakker je angstgedrag dus aan... niet doen dus!!
Elke dag gaan we met Maggy op de arm bij ons in de straat wandelen en gezien het een hele drukke straat is... "the place to be" voor socialisatie met allerhande voertuigen... Ondertussen geniet Bijoux ook mee want hij ziet het wandelen in de straat schijnbaar ook terug zitten... Zijn het lentekriebels of verricht ons kleine meisje wondertjes, geen idee...:lol: Op die manier komen we ook mensen tegen... jong en oud... allen zijn gecharmeerd door ons meisje... Hoe kan het ook anders :wink: zo'n knappe meid daaraan kan toch niemand weerstaan... en ondertussen gaat de socialisatie door...
Het bandje waar Maggy later mee kan gaan wandelen, heeft ze ook elke dag een half uurtje aan, zodat ze kan wennen aan dat vreemde ding rond haar halsje... Ik doe dit buiten zodat ze voldoende afleiding heeft en er zich niet zo erg aan stoort... ze krabt wel een beetje maar spelen is toch belangrijker :-)
Stofzuigen... als je een hondje hebt, is dit een noodzakelijk kwaad en vele hondjes vinden dit vervelend of zijn er bang van... ons Maggytje niet :-)... ik plaats haar in de bench, voor haar veiligheid, ze speelt een beetje en houdt mij in de gaten... doordat ik regelmatig een plaid moet uitschudden buiten, ben ik efkes weg en merkt ze dat ik ook telkens terug kom... op die manier krijgt ook verlatingsangst minder kans... en kan ze heerlijk wegzakken in dromenland...
Ook een autorit heeft ze al achter de rug... mijn ouders wonen maar een paar straatjes verder... een ideaal ritje om mee te beginnen... Ik heb Maggy een kleinere bench gekocht voor in de auto (veiligheid boven alles) en het knusjes gemaakt... haar ezeltje bij haar (Maggy heeft dit meegekregen van Vera voor de nestluchtjes :-)) en Maggy was er helemaal klaar voor :wink: Het kleine meisje keek verwonderd om zich heen maar voelde zich schijnbaar veilig want ze gaf nauwelijks een kik... hielp het met haar"ezeltje" bij zich of was het omdat ze mij en Bijoux ook zag? Het maakt niet uit Maggy, ook dit heb je heel flink gedaan!!
En dan volgt nog een "uitstap" naar de dierenarts in Maldegem later deze week... oh, oh, oh... mijn klein meisje wat zie ik daar tegenop... want ik weet nog van de vorige keer dat je al dat gepruts aan je kleine lijfje niet zag zitten... maar ondertussen ben je al wat groter... het zal wel meevallen meisje!!



|