Een prachtige, zware dag. Vanmorgen na een stevig ontbijt vertokken dadelijk steil omhoog. Hier in het Baskenland veel onbekende Cols, maar soms stevige duvels!De beloofde zon is nog niet van de partij, nog steeds bewolkt en mistig tijdens eerste beklimming. Boven in niemandsland en fris, maar tijdens de afdaling trekken de wolken weg en zien we de eerste blauwe stukken hemel, en ja hoor iets later fietsen we in de zon. Ze geeft nog niet volle bak, maar ze is er , en we rijden droog in korte mouwen, en korte broek. zonder overschoenen, regenjassen,.... zalig! Dan een beklimming van 26.5 km tot op de grens met Frankrijk alwaar we boven in de zon ons middagmaal kunnen nuttigen in openlucht! Vervolgens via prachtig natuurgebied, maar lastige, bochtige, met steentjes gevoerde afdaling richting laatste beklimming. Col de Marie Blanque : iets gekender : 10 km; met lastige laatste 4. Er wordt serieus strijd geleverd in een prachtig decor. Dan nog steeds droog binnenbollen naar het kuuroord Eaux-chaudes alwaar we onze bus iets voor het hotel parkeren zodat we een kleinigheidje kunnen consummeren. Tot morgen,
Hallo lieve volgers, een dag te laat, maar gisteren slechts beperkt bereik. Heel de zaterdagnacht gegoten! 's Morgens bij het ontwaken : gieten! Om 8u30 : gedaan met regenen, oef. We kunnen droog vertrekken. Dankzij de fiets-gps van Dirk geraken we eens vlot uit het stadscentrum. Eerst al wat op en af en er wordt stevig gekoerst : ook op Col de St Ignace die er eigenlijk niet toe deed. Dan gaan de hemelsluizen terug open en erger nog : de te volgen weg is 'barréé' wegens overstroomd!Eerst col in de mist en de koude. 2de Col al iets beter en vooral aan de andere zijde zicht op 'lichtere' lucht'. Middagmaal toch maar binnen in souvenirskraam annex resto tussen de plaatselijk Baskische hebbedingetjes. Laatste lange col terug in mist en regen, temperatuur valt al bij al nog mee. Dan binnenbollen naar Larrau met nog 2 km zachtjes omhoog : lekker voor de benen. Prachtig hotel, goede ontvangst en zalig avondmaal en verzorgd ontbijt. De bar sloot wel om 11 u, dus met zijn allen vroeg onder de wol, met tegenzin bij sommige....
We zijn er geraakt. Na een tocht van 1156 km zijn we omstreeks 18 u op de park van Hotel Urdanubia. Mooi hotel, grootste hotel dat we tot nu toe hebben bezocht. Het verloop van de rit? Wel : behoorlijk vlot : MAAR vertrokken in zon en lekkere temperaturen, laatste 300 km in GIETENDE regen en nog amper 13 graden. Soit, we zijn er, en hopen morgen op stralende zon, of toch alvast droog te vertrekken. Nu snel naar het avondmaal.
Nog effe en ze zijn weeral weg. De stoere fietsers van het Mountain Maniacs clubke.
Dit jaar trekken we naar de Pyreneeën. We slalommen 6 dagen langs de Frans-Spaanse grens. We vertrekken vlakbij San Sebastian om van daaruit tot aan de top van de Tourmalet te rijden via bekende kleppers zoals Col de l'Aubisque en Soulor maar ook langs iets minder bekende doch zeer mooi klinkende bulten zoals Col de Burdinkuruncheta en Puerto de Otxondo. Na vele trainingskilometers in de kou en in de regen, hopen we daar in de blakende zon eindelijk eens te zweten op onze tweewielers.
Dag allemaal,
