Fotoreportage STERCHELE

In een bij momenten zinderend Jan Breydel kon new look Club Brugge vanavond via penalties Valladolid verslaan. 25.073 fans zagen hoe Glenn Verbauwhede uitgroeide tot held van de match: in de penaltyreeks stopte hij een Spaanse elfmeter en knalde hij de beslissende strafschop voorbij een gefrustreerde Valladolid goalie. Na 90 minuten stond het 2-2 (Balaban en Vermeulen). Reacties van Clubcoach Mathijssen, doelman Verbauwhede en doelpuntenmaker Vermeulen.  

Glenn VERBAUWHEDE:

"Winst is leuk"

Invallersdoelman Glenn Verbauwhede toonde zich bijzonder tevreden over het feit dat Club zijn galamatch zegevierend voor de eigen supporters kon afsluiten. "De trainer had mijn naam op zijn blaadje opgeschreven maar toch was ik verwonderd dat ik die vijfde strafschop moest trappen. Gelukkig kon ik die bal tegen de netten jagen en kon ik ook één Spaanse strafschop stoppen. Tegen beide tegendoelpunten was ik echter kansloos. Vooral die tweede was heel mooi geplaatst. Het resultaat speelt niet echt een rol maar toch ben ik opgetogen dat we de partij alsnog met de penalties in ons voordeel konden beslechten." (MV)

Jorn VERMEULEN :

"Eerste doelpunt voor Club"

Ook Jorn Vermeulen, dat andere jeugdproduct, kon met een positieve noot terugblikken op deze editie van de Brugse Metten. "Ik ben heel tevreden dat ik na mijn blessure deze speelkans heb gekregen. Het liep vrij goed, al kreeg ik later in de wedstrijd wel wat last van stramheid. Uiteraard hou ik ook een goed gevoel over aan mijn allereerste doelpunt voor Club. Als rechtsachter is het sowieso niet zo evident om de weg naar het doel te vinden. Dit doet dan ook enorm veel deugd." (MV)

Jacky MATHIJSSEN:

"Had liever binnen de 90 minuten gewonnen"

"We namen een zeer degelijke start", opende de Limburgse Club-coach. "We willen iets herkenbaars opbouwen in de startbeleving. Jammer genoeg konden we die goede start niet lang aanhouden. Het tweede deel van de eerste helft was duidelijk minder. Gelukkig werd ons engagement, onze positieve wedstrijdmentaliteit na de rust weer opgepikt. Ondanks de vele onderbrekingen door de vele wissels hebben we toch de honger om de match te winnen kunnen vasthouden tot het einde. Het is ons niet gelukt dit te doen binnen de 90 minuten. Dat vind ik persoonlijk wel jammer. De mogelijkheden waren er nochtans, jammer van die gemiste penalty. Maar de manier waarop we vandaag toch nog wonnen, is zoveel spectaculairder voor de fans. En de Brugse fans zijn toch belangrijk, heel belangrijk. Ik ben vandaag dan ook een tevreden trainer."

Sterchele: "Club grootste club van het land" Bekerwinnaar Club Brugge heeft in het Jan-Breydelstadion z'n nieuwste aanwinst François Sterchele voorgesteld. De 25-jarige Sterchele komt over van GBA. De aanvaller en topschutter in eerste klasse tekende een contract voor vijf jaar en zei dat hij zijn beslissing nam op basis van statistieken en vertrouwen. bron: HLN.Be

Uit lucht gegrepen

Club Brugge start zondagavond het nieuwe seizoen met een wedstrijd tegen het Spaanse Valladolid. Twee uur voor de wedstrijd werd Sterchele voorgesteld. Hij is de zesde nieuwe speler die Club Brugge aantrok met het oog op het nieuwe seizoen. Ook Anderlecht en Standard toonden interesse voor de spits. De transferprijs en het loon van de speler worden niet bekend gemaakt. "De cijfers die in de media verschenen, zijn uit de lucht gegrepen", zei sportief directeur Luc Devroe.

Groeicapaciteiten

Voor trainer Jacky Mathijssen is Sterchele geen onbekende. Hij volgt de speler al lange tijd. Bij Sporting Charleroi werkten ze een jaar samen. "Hij is een jongen met veel voetbalkwaliteiten", sprak Mathijssen. "Hij kan ook zeer snel situaties inschatten. Sterchele heeft groeicapaciteiten. Bij al zijn vorige clubs legde hij een geslaagd circuit af. Nu kan hij aan de slag op topniveau. Ik hoop dat zijn verblijf bij Club Brugge even succesvol zal zijn als bij zijn vorige clubs".

Grootste club

François Sterchele vertelde dat hij een goede keuze maakte voor zijn toekomst. "Ik koos voor Club Brugge op basis van de statistieken van de club de voorbije jaren. Club Brugge is de grootste club van het land. Daarnaast kreeg ik het volle vertrouwen van Jacky Mathijssen. De voorbije weken waren er ook goede gesprekken met Luc Devroe".

Club wint 'Brugse Metten' tegen Valladolid na penalty's Club Brugge had in het Jan Breydel strafschoppen (5-4) nodig om tegen het Spaanse Valladolid z'n jaarlijkse 'Brugse Metten' te winnen. Na de 90 minuten stond het 2-2. bron: Het Laatste Nieuws

Balaban, toch weer hij, opende halfweg de eerste helf de score. De Kroaat (blijft hij nu of toch niet?) werkte in twee keer binnen na goed voorbereidend werk van Leko en linksachter Daerden. Op aangeven van zijn spitsbroeder Djokic miste Balaban daarna, om aan de overkant Alcaraz te zien blunderen. Kike werkte beheerst af. Niet de eerste blunder van de Paraguayaanse verdediger in deze voorbereiding. Valladolid, vorig seizoen autoritair kampioen in de Spaanse tweede klasse, gaf weinig ruimte weg en presenteerde zich als een lastige tegenstander.

Snel na de rust krulde de ingevallen Capdevila erg mooi voorbij Verbauwhede. Nog voor het uur had blauw-zwart de gelijkmaker beet. Rechtsachter Vermeulen scoorde knap in de volley op aangeven van weer Leko. Die Leko miste nog een strafschop om de ploeg van Mathijssen op 3-2 te zetten. De Kroaat trapte op de deklat na een fout op de ingevallen Salou. In de strafschoppenreeks scoorden voor Club Brugge Leko, de even na het uur ingevallen Sterchele, Maertens, Kucera en doelman Verbauwhede, die eerder de strafschop van Capdevila uit zijn doel had geranseld. "We staan al goed en zijn goed bezig, maar er is nog veel werk aan de winkel", concludeerde Mathijssen.

Sportleider Devroe: 'Onze transfers zijn een pak goedkoper dan die van vorig jaar' Sportleider Luc Devroe hield woord. Hij beloofde bij zijn overstap van Roeselare naar Club zes transfers en stelde gisteravond met François Sterchele nummer zes voor. Devroe zelf mag nu al als een aanwinst worden beschouwd. bron: Het Nieuwsblad

'Neem er de kranten van maart en april nog maar eens bij. Ik heb altijd gezegd dat we twee verdedigers, twee middenvelders en twee aanvallers zouden aantrekken. Nu zijn we compleet en klaar voor de strijd op drie fronten.'

Na het vertrek van Antoine Vanhove leek Club Brugge koopmansgeest te missen, met Devroe lijkt die gave van Club weer helemaal terug.

,Neen, ik heb geen speciale methode. Jean-Marie Pfaff had dat naar zijn zeggen wel voor het stoppen van strafschoppen, maar zoveel eer geef ik mezelf niet. Ik doe gewoon mijn job in eer en geweten.'


Geld?

Toch rijst de vraag waar Club plots al dat geld haalt. Devroe antwoordt assertief. ,De transfers zijn een pak goedkoper dan die van vorig jaar. Alcaraz en Geraerts waren transfervrij en Simaeys had een clausule in zijn contract. Ik moet trouwens eens goed lachen als ik al die bedragen hoor. Het is jammer voor veel van die jongens maar ze verdienen hier een pak minder dan de her en der geciteerde bedragen.'

Volgens Devroe hangen er momenteel wel geen transfers meer in de lucht. 'De transferperiode duurt nog tot eind augustus, maar voor bijvoorbeeld Bosko Balaban is er nog geen enkel bod en hij moet hier ook niet weg.'

Devrie vindt ook niet dat men over onvoldoende backs beslist. ,Op rechts zitten we goed, op links is er misschien enkel Klukowski, maar twee jaar geleden kwam ik met de spelers van Roeselare naar Club in de Champions Leagie kijken en zag ik Jonathan Blondel sterke matchen op de linksachter spelen.'

maandag

Waarom Sterchele niet voor Anderlecht of Standard koos Eén dagje later dan de fans, mocht ook de pers gisteren officieel kennis maken met de kersverse aanwinst van Club Brugge, François Sterchele. Volgens de Luikenaar maakte hij zijn keuze voor Club Brugge vooral op gevoel. bron: Het Nieuwsblad

Zowat een kwartiertje na zijn voorstelling kwam men nog met een officieel nieuw Puma-truitje van Club Brugge opdagen. Of Sterchele nog even samen op de foto wilde met Club-voorzitter Michel D'Hooghe? 'Gelukkig hebben we nog ergens een shirt gevonden want op de fandag hebben we ze bijna allemaal verkocht', lachte D'Hooghe tevreden.

Een paar uren voor de galamatch tegen Valladolid was zijn ploeg er volgens de voorzitter van Club Brugge al helemaal klaar voor. François Sterchele was de ontbrekende schakel en kwam er op vooral op vraag van de nieuwe Club-trainer Jacky Mathijssen.

,Toen ik nog trainer van Sint-Truiden was, volgde ik Sterchele al bij La Calamine. Ik bleef hem volgen en toen hij in Leuven zat, slaagde ik er in om hem naar Charleroi te halen. Veel hebben we toen niet met mekaar gesproken, maar het contact was goed en het respect wederzijds', aldus de nieuwe trainer van Club Brugge. 'Toen ik hem een paar dagen geleden welkom heette bij ons, heb ik ook niet veel gezegd. Wel dat ik hem bij ons evenveel succes wens als bij La Calamine, OH Leuven, Charleroi en Germinal Beerschot. Ik voegde er wel aan toe dat ik hoop en verlang dat hij bij ons langer zal blijven dan bij al zijn vorige clubs, waar hij na één seizoen alweer weg was.'

Nummer 23

Club Brugge was zoals bekend de derde Belgische hond in het kegelspel rond Sterchele. De spits stond een paar weken geleden veel dichter bij Anderlecht en Standard. 'Maar vooral bij Club had ik een goed gevoel. Ik wilde voor een Belgische topclub spelen en ondanks een minder seizoen is Club dat nog altijd. Ik heb wat cijfers bekeken, de jongste jaren was Club altijd nummer één of twee.'

Zelf zal hij net als bij Germinal Beerschot nummer 23 dragen. 'Ik heb dat inderdaad gevraagd en dat nummer bleek nog vrij. Het nummer 23 bezorgde mij veel succes en ook voor mijn fans is het belangrijk.'

Hoeveel doelpunten hij wil scoren is van minder belang voor de Rode Duivel. ,Wie scoort is niet belangrijk, als we maar winnen', antwoordde Sterchele ietwat clichématig. Voorlopig nog in het Frans maar in Antwerpen leerde hij al voldoende Vlaamse voetbaltermen en hij is ook van plan om zich in Brugge te komen vestigen. 'Jawel, het is mijn bedoeling om hier langer dan één jaar te blijven. Ik wil me nu eerst bewijzen in een echte topclub.'

Nieuw Club Brugge krijgt stilaan vorm Blauw-zwart speelt 2-2 gelijk tegen Valladolid op Brugse Metten Omdat een prima spelende Ivan Leko een late strafschop op de lat mikte, raakte Club Brugge gisteren niet voorbij Valladolid in de 32ste Brugse Metten. Club won achteraf wel met de penalty's. bron: Het Nieuwsblad

Langzaam maar zeker krijgt het nieuwe Club Brugge van Jacky Mathijssen echter vaste vorm. Bij de Brugse Metten presenteert Club Brugge al meer dan 30 jaar de nieuwe spelerskern, maar Mathijssen liet gisteren alvast geen typeploeg opdraven. Men is dan ook nog twee weken verwijderd van de competitiestart en veel spelers zijn momenteel niet helemaal fit (Stijnen, Priske, Klukowski, Maertens, Yulu-Matondo, Blondel) of werden pas aangeworven (Sterchele).

Glenn Verbauwhede mocht vorige week niet mee naar Cannes, maar begon wel in doel en kreeg het nieuwe buitenlandse duo Alcaraz-Kucera centraal voor hem. Vermeulen wordt dit seizoen de vaste back-up van Priske en begon als rechtsachter, Koen Daerden speelde vorige donderdag tegen Rennes na de rust als linksachter en begon gisteravond tegen het Spaanse Valladolid weer op die positie.

Sven Vermant mag voorlopig kapitein blijven, maar Mathijssen ziet duidelijk geen controlerende middenvelder in hem. Simaeys was er gisteren niet bij en dus speelde Clement centraal samen met de knap infiltrerende verloren zoon Karel Geraerts naast hem. Vermant (rechts) en Leko (links) maakten het middenveld compleet.

Beer Alcaraz

Voorin koos Mathijssen voor Djokic en Balaban, die Club na 20 minuten op een voorzet van Daerden in twee tijden op voorsprong bracht.

Kort voor de rust kon Club 2-0 uitlopen, maar het omgekeerde gebeurde. Alcaraz mag dan wel een beer van een vent zijn, hij werkte onvoldoende weg en Pedro rondde koelbloedig af toen hij alleen voor Verbauwhede verscheen: 1-1.

Djokic profileerde zich gisteren weer als een lastige, maar niet echt fijne of opportunistische spits. Hij bediende net voor de Spaanse gelijkmaker Balaban, maar 'Super Bosko' besloot naast.

Sterchele valt in

Valladolid, een nieuwkomer in de Spaanse eerste klasse, wisselde bij de rust de helft van de ploeg, maar kwam wel op voorsprong via een knappe trap van de ingevallen Jose. Op een nieuwe voorzet van Leko kogelde de jonge Vermeulen Club in één tijd echter naar 2-2.

Kersverse aanwinst Sterchele stond amper twee minuten op het veld en knalde meteen op de vuisten van de Spaanse keeper. Na een fout op Salou kon Leko van op de stip Club de zege bezorgen, maar de Kroaat knalde de penalty op de lat. Puik werk van Verbauwhede in de slotfase kreeg een logische 2-2 als gevolg. In de strafschoppen won Brugge nadat Verbauwhede een Spaanse elfmeter stopte.



TOESCHOUWERS: 21.000.

SCHEIDSRECHTER: Verbist.

DOELPUNTEN: 22' Balaban 1-0, 43' Enrique 1-1, 47' Jose 1-2, 54' Vermeulen 2-2

CLUB BRUGGE: Verbauwhede, Vermeulen (69' Maertens), Alcaraz (64' Valgaeren), Kucera, Daerden, Vermant (64' Englebert), Clement, Geraerts, Leko, Djokic (64' Sterchele), Balaban (69' Salou).

De eerste aanwezigen konden nog een training van de beloften bijwonen terwijl anderen genoten van een rondleiding in het Jan Breydel stadion. Toch was het voor de echte fans uiteraard wachten tot de spelers voorgesteld werden.

De supporters konden kijken naar een training van hun ploeg vooraleer er handtekeningen konden worden verzameld. De fandag werd afgesloten met een Q-party.

Opvallend was ook dat François Sterchele al bijzonder populair is in Brugge ondanks dat hij nog geen minuut in het blauw-zwart speelde. Zijn shirt ging in de fanshop het meest over de toonbank.

"Club moet fans een goed gevoel geven" Vanavond speelt Club Brugge zoals naar jaarlijkse gewoonte de 'Brugse Metten'. Het is voor de supporters een eerste kennismaking met het vernieuwde Club. Toch relativeert trainer Jacky Mathijssen het belang van de wedstrijd tegen het Spaanse Valladolid. Bron: belgiumsoccer.be

"De eerste echte match die telt is de competitiewedstrijd tegen Bergen", aldus Mathijssen.

"Maar bij deze kennismaking voor de intussen 20.500 abonnees moeten de specifieke karakteristieken van mijn kern, die de afgelopen oefenwedstrijden al op de voorgrond traden, verder tot uiting komen."

"In de aanloop naar de competitiestart moet Club proberen zijn fans een goed gevoel te geven. Ik heb stilaan een idee gekregen over een veldbezetting waarin iedereen aan zijn trekken komt."

"Het is belangrijk dat de spelers weten wat ijn ideeën zijn en naar welk systeem ik wil toewerken.", besluit Mathijssen. Dat systeem is nu al enkele weken een 4-4-2. Wellicht is dat ook straks het geval.

Sterchele trainde gisteren pas voor het eerst mee met Club, maar de hele dag gingen de truitjes met zijn naam al vlot van de toonbank.

Bij de start van de training moesten de Belgische nieuwkomers (Simaeys, Geraerts en Sterchele) een praatje maken met de omroeper.

Simaeys gaf mee dat hij resoluut voor een basisplaats ging en verloren zoon Karel Geraerts meldde dat zijn hart de afgelopen drie jaar altijd bij Club was gebleven. François Sterchele oogstte veel bijval omdat hij Club boven Heerenveen en vooral Standard en Anderlecht had gekozen.

Trainer Jacky Mathijssen was vrijdag 44 jaar geworden en kreeg daarvoor champagne. Opvallend was hoe goed hij het publiek bespeelde. Hij maakte duidelijk dat hij niet alleen naar Brugge was gekomen om Club weer op de rails te zetten, maar vooral om alle matchen te winnen.


Vanavond Valladolid

Naar jaarlijkse gewoonte stelt Club vanavond de nieuwe ploeg voor aan het publiek tijdens de Brugse Metten. Tegenstander in deze presentatiematch (rechtstreeks op KanaalTwee) is Valladolid, een nieuwkomer in de Spaanse eerste klasse. De kans lijkt klein dat Mathijssen al met een typeploeg van start gaat. François Sterchele heeft amper één demonstratietraining achter de rug en wordt om 18 uur nog aan de pers voorgesteld. Maertens, Blondel, Van Heerden en Yulu-Matondo zijn nog niet fit. Priske had in Cannes last aan de hamstrings, maar trainde gisteren net als Vermeulen alweer mee. Komen in principe in aanmerking: Stijnen, Verbauwhede, Lenaerts, Priske, Vermeulen, De Mets, Valgaeren, Alcaraz, Kucera, Clement, Klukowski, Englebert, Vermant, Geraerts, Simaeys, Leko, Daerden, Blondel, Djokic, Capon, Balaban, Chavez, Sterchele (?).

Vanavond om 20.30 uur: Club Brugge – Valladolid

Club Brugge ontvangt vanavond om 20.30 uur ter ere van de 32ste Brugse Metten het Spaanse Real Valladolid. Voor het blauw-zwarte publiek vormt het de officiële kennismaking met het ‘new look’ Club Brugge. Uitkijken wordt het vooral naar de nieuwkomers Alcaraz, Kucera, Geraerts, Djokic en Sterchele. Alleen Simaeys is er nog niet bij.

Tekst: Steven FLOIN

Aanvankelijk zou Club het op de Brugse Metten opnemen tegen RC Lens, maar de Noord-Franse club zakte op de laatste speeldag in de Ligue 1 van de derde naar de vijfde plaats. Daardoor treedt Lens dit weekend aan in de Intertoto Cup en moest het noodgedwongen forfait geven voor de Brugse Metten. Blauw-zwart zag zich daardoor genoodzaakt op zoek te gaan naar een andere sparringpartner en kwam daarvoor terecht bij de Spaanse neo-eersteklasser Real Valladolid.

RETRO

In 2001 versloeg Club Rayo Vallecano na strafschoppen

Vorig seizoen sleepte Club Brugge de Goedendag in de wacht na een 2-0 zege tegen het Franse Paris Saint-Germain. Koen Daerden bracht blauw-zwart al na een kwartier op voorsprong en nog geen tien minuten later zorgde die andere nieuwkomer Salou Ibrahim voor de 2-0. Na de pauze was er een attente Stijn Stijnen nodig om de nul op het bord te houden.

Met Real Valladolid ontvangt Club op de Brugse Metten al voor de vijfde keer een Spaanse tegenstander. In 1986 en ’88, toen de Brugse Metten nog een tornooi was met vier ploegen, rekende blauw-zwart af met respectievelijk Espanyol Barcelona (1-1, 4-1 na strafschoppen) en Athletic de Bilbao (3-1). Ter gelegenheid van het honderdjarige bestaan van Club Brugge kwam het illustere FC Barcelona op bezoek. De galamatch tegen het team van Johan Cruyff eindigde toen op 1-1.

De laatste keer dat Club het op de Brugse Metten opnam tegen een Spaanse ploeg was in 2001. Tegen Rayo Vallecano werd het toen 2-2. De debuterende Birger Maertens opende al na drie minuten de score met een prachtig afstandsschot. Amper vijf minuten later zorgde Ebou Sillah (foto) voor de 2-0. Blauw-zwart leek op weg naar een makkelijke zege, maar de Spanjaarden sleepten nog een 2-2 gelijkspel uit de brand. Club trok uiteindelijk via de strafschoppen met 5-3 aan het langste eind. Lesnjak, Simons, Ceh, Sillah en Verheyen troffen allen raak vanop elf meter.

DE TEGENSTANDER

Real Valladolid werd vorig jaar kampioen in Spaanse tweede klasse

Valladolid ligt in het noordwesten van Spanje en is de hoofdstad van de autonome regio Castilla y León. Het team speelt zijn thuiswedstrijden in het Nuevo José Zorrilla, een stadion dat met een capaciteit van 28.000 plaatsen te vergelijken is met het Jan Breydelstadion. De club werd opgericht in 1928 en de clubkleuren zijn, jawel, paars en wit…

Real Valladolid kroonde zich enkele weken geleden tot kampioen van de Segunda División. Het team is komend seizoen dus opnieuw in de Spaanse hoogste klasse te bewonderen, nadat het gedurende drie jaar actief was in tweede klasse. Voordien was de club een vaste waarde in Spanje, want tussen 1980 en 2004 speelde het team op één seizoen na in de Primera División.

De club wordt getraind door de onbekende Spanjaard José Luis Mendilibar Etxebarria. Ook in de spelerskern vallen er geen bekende namen te bespeuren. Nochtans stonden er vroeger al een aantal bekende namen op de loonlijst van Real Valladolid: Ruben Baraja (Valencia), Luis Garcia (ex-Liverpool, nu Atletico Madrid), Gabriel Heinze (Manchester United), Fernando Hierro (ex-Real Madrid), Cuauhtemoc Blanco (Mexicaanse ex-international) en de Colombiaanse ex-internationals René Higuita en Carlos Valderrama (foto).

IN DE BLAUW-ZWARTE KEUKEN

Jeroen Simaeys ontbreekt als enige nieuwkomer

Met zes toptransfers is het blauw-zwarte publiek tijdens het tussenseizoen flink verwend geweest. Van die zes komen er vanavond normaal gezien vijf in actie: Alcaraz, Kucera, Geraerts, Djokic en kersverse aanwinst François Sterchele. Alleen voor Jeroen Simaeys komt de partij nog net iets te vroeg.

Tijdens de fandag gisteren werd er voornamelijk op afwerkingsvormen getraind. Daarbij toonden vooral Djokic en Sterchele alvast hun tor-instinct. Afwachten of beide spitsen aan de aftrap verschijnen. Birger Maertens is hersteld van zijn enkeloperatie en maakt alvast deel uit van de selectie. Brian Priske speelde tegen Rennes zoals gepland 60 minuten maar had nadien nog lichte hinder. De Deen wordt daarom gespaard, waardoor Gertjan De Mets, de revelatie van de voorbereiding, wellicht zijn debuut mag maken.

Ook Michael Klukowski blijft uit voorzorg aan de kant. De linksachter kampt met een overbelastingsletsel en sluit maandag weer aan. Naast bovengenoemde spelers zullen ook Blondel, van Heerden, Stijnen en Yulu-Matondo niet in actie komen.

De wedstrijdkern: Lenaerts, Vermeulen, Valgaeren, Clement, Daerden, Englebert, Djokic, Balaban, Verbauwhede, Vermant, Kucera, Leko, Chavez, Sterchele, Geraerts, Salou, Maertens, Capon, De Mets en Alcaraz.

DE SCHEIDSRECHTER

Johan Verbist floot vorig seizoen zeven matchen van Club

De 32ste Brugse Metten worden straks in goede banen geleid door Johan Verbist. De 41-jarige scheidsrechter fluit al voor de 35ste keer in zijn carrière een wedstrijd van blauw-zwart. Vorig jaar floot Verbist zeven wedstrijden van Club: de thuismatch tegen Zulte Waregem, de uitmatchen op Westerlo, AA Gent, Charleroi en Standard, en de bekerpartijen tegen Westerlo en Kortrijk.

Jacky Mathijssen ziet de Metten als een 'presentatiematch' van het nieuwe seizoen. 'Ik heb stilaan een idee gekregen over een veldbezetting waarin iedereen aan zijn trekken komt', zegt de Brugse trainer. 'Het is belangrijk dat de spelers weten wat mijn ideeën zijn en naar welk systeem ik wil toewerken.' Dat systeem is nu al enkele wedstrijden een 4-4-2. 'Ik ben tot dusver tevreden met de invulling van de taken, nog niet altijd met de uitvoering ervan', zei Mathijssen gisteren. 'Maar dat is in deze fase van de voorbereiding normaal. De eerste match die echt telt is de competitiewedstrijd tegen Mons.'

Michel D'Hooghe over het moeilijkste jaar in zijn carrière Om het zwarte gat -na de mediaheisa rond Sterchele - een beetje te vermijden lieten we ons oog vallen op een artikel dat vandaag verscheen in 'Het Laatste Nieuws'. Daarin vertelt onze voorzitter, Michel D'Hooghe over het moeilijkste jaar in zijn carrière. bron: HLN

Met Club Brugge heeft voorzitter Michel D’Hooghe een rotjaar achter de rug. “Mijn man heeft het hele seizoen zijn hart zitten opvreten. Hij zag grijs”, zeg zijn echtgenote Anne Marie onomwonden. “Michel moest alle kritiek incasseren en ik zei: ‘Doe iets, kom er toch tussen.’ ‘Ik kan dat niet, de spelers vallen buiten mijn bevoegdheid’, antwoordde hij. Ik troostte hem dan maar met soep. Lekkere, zelfgemaakte, dampende soep.” Voetbal is gelukkig maar één (zij het zeer belangrijk) deel van D’Hooghe’s leven. Het koppel kreeg een derde kleinkind, vierde de 60ste verjaardag van Anne Marie en is uitgerekend vandaag 35 jaar getrouwd. De champagne zal knallen in hun zonnige appartement met uitzicht op de duinen en de zee.
“We hebben dit appartement tien jaar geleden gekocht. Vakantie, dat is recupereren in Oostduinkerke want ik reis al het hele jaar van hot naar her. Zeg nu zelf, wat is er beter dan met slippers aan naar de zonsondergang kijken en luisteren naar de meeuwen?”

De blik van Michel D’Hooghe wordt een beetje wazig. “Al die exotische bestemmingen kunnen me gestolen worden. Ik weet dat het nergens beter is dan hier. Telkens als ik terugkom van een zakenreis en de wielen van het vliegtuig het tramak op Zaventem raken, denk ik: ‘We zijn weer in het aards paradijs.’ Ik méén dat, hé.”
“Toen de kritiek op Club Brugge op sommige momenten echt te gortig werd, kwam ik hier ‘en stoemelings’ af en toe een dagje bekomen. Want ik zit al 35 jaar in de leiding van de voetbalsport, maar dit was zonder meer mijn moeilijkste jaar. Ik heb ongetwijfeld de laatste maanden een aantal vijanden meer gekregen, maar dan denk ik aan een gezegde dat me is bijgebleven: ‘Wie veel vijanden heeft, kan veel eer behalen.’ Dat is zo. Als je in de clinch gaat met mensen en ze moeten je uiteindelijk gelijk geven, dan voel je een voldoening.

ANNE MARIE: “Als Michel vijanden heeft, dan zijn dat mensen die hem niet kennen. Ik heb nog nooit meegemaakt dat hij echt ruzie maakt en hij kan bijzonder goed luisteren. Ik krijg altijd dezelfde reactie na een ontmoeting. ‘Mevrouw, we wisten niet dat uw man zo’n sympathieke en vriendelijke mens was.’ Tja, op tv moet hij zichzelf altijd verdedigen en komt hij over als een heel serieuze man.”

MICHEL: “Weet je wat ik als bondsvoorzitter deed? Als er zo’n brief binnenkwam waarin ik aan mootjes werd gehakt, belde ik die mijnheer X uit Y op. ‘Mijnheer X? Het is hier Michel D’Hooghe van de voetbalbond.’ Stilte. ‘Mijnheer X, ik bel om u te bedanken, want brieven zoals die van u zijn meestal anoniem en dat heb ik de kans niet om te reageren. Ik bedank u voor uw fairplay, ik vind het moedig.’ ‘Ja maar mijnheer D’Hooghe, ik bedoelde dat niet zo..’ En dan begon het. Resultaat van het verhaal is dat ik hem zei: ‘Kijk mijnheer X. Als er nog zoiets is waarmee u het niet eens bent, laat het mij zeker weten. Twee mensen weten meer dan één.’ Zo ben ik met een twintigtal briefschrijvers de beste vrienden geworden.”

“De anonieme brieven, en ik heb daar een heel pak van gehad, werden eerst voorgelegd en belandden daarna in de vuilnisbak. Mijn secretaris Jean-Paul Houben zag dat ik er toch onder leed en zei op een dag: ‘Michel, ik gooi ze beter meteen weg.’ Een goed gedacht, daarna had ik er geen last meer van. Maar ik kreeg gelukkig ook veel ondersteunende brieven. Soms heel mooie, ontroerende epistels en ik schreef altijd terug.”

ANNE MARIE: “Als we weten dat iemand het moeilijk heeft, sturen we telkens ook een briefje. Omdat we zelf beseffen dat als je pijn hebt, zo een woordje steun wonderen doet. De corruptiezaak van Anderlecht in ’90 was bijvoorbeeld een heel zware periode. Michel was toen voorzitter van de Voetbalbond en werd ook al als schuldige beschouwd, hoewel hij er niks mee te maken had. Hij stond op het punt om ontslag te nemen omdat zijn integriteit in vraag werd gesteld, toen er een fax van Jacques Rogge binnenkwam. Die schreef: ‘Michel: please stay. Car lorsque les dégoûtés s’en vont, il ne reste que les dégoûtants.’ Ik heb hem altijd bewaard en die fax heeft Michel uiteindelijk doen besluiten op post te blijven.”

MICHEL: “Dat was de befaamde Dag van de Vier Telefoons. Ik was in Stockholm toen de krant in grote letters op de eerste bladzijde titelde: ‘D’Hooghe is een leugenaar’. En daaronder in kleine lettertjes: ‘Zegt Van Aken’. Eerste telefoon: een ongelukkige Anne Marie. Tweede telefoon: mijn zoon. Kwaad: ‘Nu moét je reageren, papa.’ Derde telefoon: Celie Dehaene, die ook al wat heeft meegemaakt: ‘Leven gulder nog?’ En de vierde een journalist die zei: ‘Ik weet, Michel, dat je daar niks mee te maken hebt.’

“Het voorbije seizoen was een annus horribilis op voetbalgebied, het moeilijkste uit mijn carrière. Ik had de macht aan anderen gegeven. Aan spelers, aan trainers. Precies dat delegeren is fout gebleken. Ik ging wel eens goedendag zeggen aan de spelers, maar ik kon niet zeggen wie waar op het veld moest staan. Met de ploeg had ik niks te maken. Ik werd veroordeeld op ongeveer het enige waaraan ik niets kon doen en dat zijn de resultaten van de ploeg. Dat weet de voorzitter van een provinciale ploeg ook: hij wordt altijd beoordeeld in functie van de laatste prestaties van zijn ploeg. Ik heb dat dit jaar heel schrijnend ondervonden.”

ANNE MARIE: “ Dramatisch vond ik dat, ik was echt colèrig. Ik ben de sterke vrouw in moeilijke momenten en Michel weet dat hij op mij kan rekenen, maar ik was vooral bezorgd om zijn gezondheid. Michel moest alles incasseren en hij heeft het hele seizoen een ploeg zien spelen waar hij zelf moeite mee had.”

MICHEL: “Ik herkende mijn ploeg, mijn club zelf niet meer en ik heb dat zeker wel duizend keer gezegd. ‘Je luistert teveel naar het publiek’, zeiden ze dan. Ja, goedenavond. Dat vond ik echt allesbehalve intelligent, want als er één kracht is bij Club Brugge, dan is het dat publiek. Het is geen ploeg van de fine fleur maar van het volk dat roept: ‘Alles jongens, erop en erover.’ Ik ben heel blij dat de supporters ons niet in de steek hebben gelaten, maar van bepaalde journalisten heb ik vuile kritiek gekregen. Ze bekritiseerden plots wat ze drie jaar tevoren aanbeden hadden.”

ANNE MARIE: “Niemand keek naar al wat er gerealiseerd was, maar alleen naar het feit dat er geen doelpunten gemaakt werden. Het enige waar Michel niets aan te zeggen had, was de ploeg. Die verantwoordelijkheid droegen sportdirecteur en trainer. Michel heeft het hele seizoen zijn hart zitten opvreten. Hij zag grijs. Vrienden verwittigden mij: ‘Je moet oppassen want hij gaat iets krijgen.’ Mijn man zet gelukkig zijn zorgen op de nachttafel en slaapt ondanks alles goed.”

MICHEL: “Hét grote probleem was een gebrek aan autoriteit. Ik kon maar op één manier ingrijpen: door de leiding te veranderen. Mij wordt dan verweten dat ik vaak trainers heb ontslagen, ik ‘veroorzaakte een slagveld van trainers’, stond er in deze krant. Maar ik ging wel naar alle wereldkampioenschappen. Ik ontsloeg Jan Ceulemans, een vriend van jaren. Je kan je wel voorstellen dat dat niet plezant was, hé.”
Anne Marie: “Als iemand daar van afgezien heeft, is het Michel. Want hij heeft zoveel respect voor de voetballer Ceulemans.”

MICHEL: “Tja, we zijn met de juristen overeengekomen daar niks meer over te zeggen. Laat het ons zo stellen dat hoewel de bedoeling prachtig was, het project mislukt is. Dan moet je de moed hebben om te zeggen: ‘We stoppen ermee.’ Ik kondig zo een ontslag altijd zelf aan de betrokkene aan. Dat is een bescheten commissie, zoals we in Brugge zeggen, ik wil dat niet aan anderen overlaten. Dat heeft lelijk aan mij geknaagd, dat is duidelijk. De pers heeft erop gezinspeeld dat ik beter wegging. Dat ik getackeld word van buitenaf daar kan ik tegen, maar aanvallen van binnen kan ik niet verteren. Dan zou ik gestopt zijn. En dat is nooit gebeurd, integendeel. Ik kreeg veel koestering en steun, het bestuur bleef collegiaal functioneren. Ik heb zelfs op een moment gezegd: ‘Als jullie denken dat mijn ontslag de oplossing is..’ ‘..dan begint de miserie pas goed’, antwoordden ze. Ik besef nu dat stoppen totaal verkeerd zou geweest zijn. Vaandelvlucht. De kapitein verlaat zijn schip in volle storm niet.”

ANNE MARIE: “Thuis was Michel in die periode veel stiller dan anders. Hij had behoefte aan rust. En aan soep. Lekkere, dampende soep. Mannen houden van soep en de fout van vele jonge vrouwen is dat ze geen tijd hebben om nog soep te maken.

MICHEL: “Voetbal en geneeskunde, beide zaken worden bij ons thuis niet besproken. Godzijdank.”

“Ik werk halftijds als arts en halftijds voor Club. Dat vergt een uitstekende organisatie, maar zorgt ook voor een gezond evenwicht. Meer nog, door de ene job verjaag ik een beetje de problemen in de andere.
Anne MARIE: “De nachtverpleegster in het zuikenhuis moet voor een bescheiden loon van 1.500 euro per maand zwaar werk verrichten. Daarna rijdt Michel naar zijn voetballers en moét hij de knop omdraaien. Het is zo een andere wereld.”

MICHEL: “Die vrouw leidt ’s nachts alleen een hele afdeling: ik heb grenzeloos respect voor haar. En dan kom ik bij die spelers die misschien 400.000 euro per jaar verdienen en die moet ik dan nog vriendelijk vragen: ‘Wil je alstublieft zondag uw best doen?’ (stilte) Ik ben begonnen als enige in mijn dienst, nu zijn er zes geneesheren. Ik heb heel goede collega’s en klop nog altijd wachtdiensten. Ook om duidelijk te maken dat ik nog altijd betrokken ben. Want het is ook dankzij de collegialiteit dat ik beide taken kan verzoenen. Makkelijk is dat niet. Ik heb gehad dat ik ’s avonds op een voetbalvergadering in New York zat en ’s morgens om 8.30 uur op de consultatie in Brugge. Dat kan, maar of dat gezond is, is een andere vraag. Om de twee weken zit ik een dag in Zürich. Dat klinkt indrukwekkend, maar Zürich of Luik, wat is het verschil? Tegenwoordig niks. Ik slaap onderweg en ik moet bekennen dat ik comfortabel reis, want de FIFA zorgt ervoor dat we niet in economy zitten. Als ik een medisch congres vlak na aankomst moet leiden, kan ik daar moeilijk als een zombie zitten. Ik heb het geluk dat ik nog gezond ben. Iemand die gezond is, mag veel ambities hebben. Iemand die niet gezond is, mag maar één ambitie hebben: dat is de waarheid.”
ANNE MARIE: “Mijn man is heel positief ingesteld en hij heeft dat aan mij geleerd, want ik was niet zo. Hij wordt zoveel met drama’s geconfronteerd… Als hij bij zo een jongen staat die van de ene op de andere dag verlamd is, kan hij alleen maar al zijn voetbalperikelen als zeer banaal beschouwen.”

MICHEL: “Over een paar jaar vlieg ik in het ziekenhuis buiten. Dan word ik 65 en moet ik met pensioen. Ik wil wel ergens een ambitie houden en meer om handen hebben dan wat bezigheidstherapie, want het zijn die mensen die jong blijven. Constant Vanden Stock van Anderlecht was met de toekomst bezig, nooit met zijn verleden. Die man heeft me vroeger heel goed begeleid. Ik werd voorzitter van de Voetbalbond toen ik 41 jaar was, was zeer ambitieus en trok me alles aan: van de grootste miserie tot de temperatuur van de mayonaise. ‘Menneke’, zei Constant. ‘Hebde gij ooit Napoleon voor zijn infanterie zien vechten?’ Hij had gelijk. Als voorzitter moet je als laatste komen en niet als eerste op de bres klauteren. Dat is voor mij nog altijd niet gemakkelijk, ik heb nog altijd de neiging om alles zelf te doen.”

ANNE MARIE: “Toch is Michel veel rustiger geworden, zijn ‘Sturm- und Drangperiode’ is voorbij. Ik vergezel hem nog veel op al zijn reizen, maar ik ben wel kieskeuriger geworden. Er zijn landen die ik voor bekeken hou.”

MICHEL: “We hebben nog maar pas de 60ste verjaardag van Anne Marie gevierd. 60 jaar vind voor mezelf een hefboom. Een leven met veel ambitie was nodig, want alleen zo geraak je verder, maar op die leftijd wint het begrip verantwoordelijkheid meer en meer aan belang. Ik voel meer verantwoordelijkheid. Ook voor Club Brugge.”

ANNE MARIE: “Ik vind dat voor een vrouw de mooiste jaren beginnen als je 50 wordt. De kinderen zijn groot, en veel stress valt weg. Weet je wat ik zo tof vind aan Michel? Dat hij waardeert wat ik doe.”

MICHEL: “Als voetballeider heb ik op nationaal vlak een rampjaar achter de rug, maar internationaal is, denk ik, mijn rol toegenomen. Dat heeft te maken met verkiezingen in UEFA en FIFA en met het feit dat ik een zekere anciënniteit heb opgebouwd. Ik ben een van de senior members van het uivoerend comité van de FIFA, dat weet men in België niet eens. Ik zit daar nu 19 jaar in. Ik ben voorzitter geworden van Club Brugge omdat ik dat beloofd heb op het sterfbed van Michel Van Maele. Toen ik gestopt ben als voorzitter van de Voetbalbond dacht geen haar op mijn hoofd eraan om nationaal nog een mandaat op te nemen, maar toen Van Maele ernstig ziek werd, heeft hij me aan zijn ziekbed geroepen. De dag voor zijn overlijden vroeg hij: ‘Je gaat de Club toch niet in de steek laten?’ Dat kon ik niet weigeren.”

ANNE MARIE: “Michel heeft mij moeten overtuigen. Ik heb geen invloed gehad op zijn beslissing, ik was zelf verrast toen hij die taak op zich nam. Zéér verrast. Het is ook de eerste keer dat ik hem heb weten twijfelen. Hij was nationaal voorzitter en dan ineens naar een club. ‘Vraag raad’, heb ik gezegd, ‘vraag of zoiets aanvaard wordt.’ “

MICHEL: “Ik beklaag me niet dat ik de overstap gemaakt heb. Sepp Blatter van de FIFA zei: ‘Als een zaak de moeite is om aan te pakken, is het de moeite om ze goed aan te pakken.’ Go for it, ik had het aanvaard. Punt. Ik heb lessen getrokken uit wat gebeurd is. Ik ben 61 jaar en heb de structuur rond mij helemaal veranderd. Onze sportmanager krijgt niet meer die volledig vrije hand zoals voordien. Het vervolg van het verhaal is de kwalificatie voor Europa met de Beker van België en het feit dat we de supporters bij ons kunnen houden. De grootste paradaox van de laatste maanden is dat we dachten 25% abonnementen te verliezen terwijl we misschien een record gaan breken. Dat is voor een stuk ook te wijten aan het gekwetste gevoel. Samen uitgejouwd, samen sterker. We gaan het nieuwe seizoen bijzonder hoopvol tegemoet. Ik zal eens iets stouts zeggen: we hadden die annus horribilis nodig. Twee jaar geleden werden we voor de dertiende keer kampioen van België en ik had het gevoel dat iedereen dat maar normaal vond. Eerst zijn we met onze neus door het slijk gegaan en nu kijkt iedereen weer hoopvol omhoog. Er is een nieuwe sportleider en een nieuwe trainer en de overgrote meerderheid van de spelers zal vernieuwd zijn. Elf goeie spelers maken daarom nog geen goede ploeg, nu moet er aan de cohesie gewerkt worden.

De interesse van de politiek in de sport is niet zo groot. Kijk eens wat ik moet doen om het nieuwe stadion in Brugge voor te bereiden. We zijn nog in de fase van het aanvragen van vergunningen, maar we gaan nog een lange lijdensweg tegemoet.”

Vanavond verloor Club met het kleinste verschil van Stade Rennes, de nummer 5 van de Franse topdivisie vorig seizoen. Blauw-zwart speelde na 2 gele kaarten voor new boy Geraerts meer dan een helft met 10 man. Het enige doelpunt van de partij viel pas 10 minuten vóór affluiten. Club eindigt zo op de tweede plaats in het Driehoekstornooi van Cannes en keert morgen uit Zuid-Frankrijk huiswaarts.

Na een korte recuperatieperiode van amper 24 uur mocht de Brugse falanx vanavond onder een loodzware hitte opnieuw de wei in tegen Stade Rennes. In de eerste helft was Club zeker niet de mindere van de rood-zwarte Franse eersteklasser. Veel van het spel speelde zich af op het middenveld. Er werden dan ook amper kansen bij elkaar gevoetbald. Kort vóór de pauze pakte Karel Geraerts na een tweede gevaarlijke tackle zijn tweede gele kaart. Aan de rust moest Club de pionnen noodgedwongen herschikken: Koen Daerden (foto) nam de plaats in van De Mets die door een lichte blessure van Klukowski de linkerbackpositie voor zijn rekening had genomen in de eerste helft. De ruit op het middenveld werd bevolkt door Clement als VM, Englebert als RM, Leko als LM en Balaban als AM. Djokic was Clubs enige spits.

Deze tactiek kende kort na de rust bijna succes: Balaban besloot echter op de paal. Op de 65e minuut werd een moegestreden Djokic (foto) vervangen door Salou. De warmte en de numerieke minderheid begonnen beetje bij beetje door te wegen bij onze blauw-zwarten. Stijnen hield in deze fase van de partij Club een paar keer recht. In de 73e minuut viel Badiane in bij Rennes. Nog geen minuut later verschalkte hij met zijn frisse benen de Brugse defensie: 1-0. Mentaal bleek Club zelfs met 10 niet aangeslagen. Naar het einde toe kon de ploeg zelfs nog drang naar voor ontwikkelen ondanks de hitte en de moeheid. Dit stemde de technische staf tot tevredenheid. Bij een gelijkspel hadden penalties beslist over de winnaar van het tornooi.

Mede door de rode kaart van Geraerts was dit al bij al een logische nederlaag tegen een sterk Rennes. Morgen onderneemt Club de terugreis. Om 15 uur staat een aangepaste training op het programma na de noeste arbeid in Zuid-Frankrijk.

We geven ook nog mee dat Vermant de kapiteinsband droeg vóór en Clement na de pauze en dat Priske na 60 minuten van het veld moest met dezelfde blessure waarmee hij aan de voorbereiding begon (Alcaraz verving de Deen het laatste half uur op rechts). (HN)

Ploegopstelling: Stijnen; Priske (60' Alcaraz), Kucera, Valgaeren, De Mets (46' Englebert); Clement, Vermant (46' Leko), Daerden, Geraerts; Djokic (65' Salou) en Chavez (46' Balaban).

Doelpunten: 74' Badiane (1-0)

Birger Maertens: "Een Belg die positief ingesteld is" "Zijn komt is voor ons een schitterende zaak. Sterchele is een spits die een hele match weegt op een verdediging. Hij blinkt niet meteen in een ding uit, maar is zowat in alle aspecten goed." "Hij is technisch sterk en heel snel in de eerste meters, waardoor hij gemakkelijk een tegenstander van zich afschudt. Dat een trainer als Mathijssen hem heel hoog inschat, zegt op zich voldoende over zijn kwaliteiten." bron: Het Brugsch Handelsblad

"Hij is overigens een heel positief ingestelde jongen, die graag sfeer brengt in de groep. Iedere ploeg zou zo iemand kunnen gebruiken, daar bestaat geen twijfel over."