Het weekend in Eskisehir was goed gevuld ook al hebben we niet echt veel gedaan! We hadden zaterdagavond een mail gekregen van de Erasmus dienst van Anadolu dat er een feestje was voor een verjaardag van iemand en dat we uitgenodigd waren. Dit was de ideale gelegenheid om op ontdekking te gaan en andere Erasmus studenten te leren kennen.
Toen we aankwamen op de ontmoetingsplaats stond er al een klein groepje Polen. ( Dit is trouwens de tweede grootste groep Erasmusstudenten, de grootste groep zijn Spanjaarden) Het waren allemaal super leuke mensen en terwijl we aan het wachten waren op de andere studenten, leerden we elkaar een beetje kennen. Toen iedereen gearriveerd was, vertrokken we naar de flat van het jarige meisje. Hier leerden we nog meer Erasmus studenten kennen, mensen van Noorwegen, Estland, Litouwen, Tsjechië , Spanje (uiteraard) en een Nederlander (jaja ze zitten overal!) . We kregen een raki te proeven (typisch Turks drankje, echt walgelijk ) en Köfte, een zeer vreemd vlezig iets dat ik niet echt kan omschrijven buiten dat het pikant was. Nadat de politie 2 keer aan de deur was komen kloppen omdat we teveel lawaai maakten, trokken we met een Spanjaard naar buiten om iets te eten.
De Spanjaard , was hier op vakantie want hij was hier vorig jaar een heel jaar op Erasmus geweest. Hij gaf ons nog enkele tips & tricks en wist ons te vertellen dat onze flats veel te duur waren dus dat we echt werden opgelicht. Dit kwam nogal hard aan omdat onze flatgenoten zo vriendelijk zijn. Maar na serieus overleg met andere Erasmus studenten en het feit dat Joris slechts de helft moet betalen voor dezelfde grootte , zag ik het licht.
Lies en ik besloten om niet bij de pakken te blijven zitten en gingen zondag op huizenjacht. Na enkele smerige appartementen te hebben bezocht, vonden we de ultieme parel. Het was een appartement in de populairste straat van heel Eskisehir. De kamer was 3 keer zo groot als mijn kamer nu én er was een deftige douche (iets wat ik nu niet heb, ik zal binnenkort een foto uploaden!) . Het meisje vroeg evenveel als de huurprijs nu, dus we besloten dat dit een perfecte kans was om weg te geraken van de oplichters. Lies nam de kamer want zij had nog geen huur betaald in het appartement waar zij verbleef, ik spijtig genoeg wel dus ik zal nog een maand op dezelfde plaats wonen. Vandaag is Lies verhuisd en leeft zij als een God in Frankrijk :D . Ik ben wel een beetje jaloers want op dit moment is er in mijn appartement zelfs geen stromend water! Hoe middeleeuws is dat wel niet??
Verder heb ik vandaag wel een heel leuke dag gehad. Vandaag kregen we een rondleiding op de campus samen met alle andere Erasmusstudenten (zeker 150 man!) Hier heb ik dus nogmaals super veel studenten leren kennen. Ik heb zelfs gepraat met iemand van Oezbekistan en iemand van Kirgizië! Iedereen was echt tof en interessant en ik denk dat ik de komende maanden nog veel goede vrienden ga maken!
Dag 2 in Turkije is al beter verlopen. ( Nog steeds 25 graden jipie) Al kan ik wel zeggen dat het papierwerk hier duizend keer erger is dan in België! Vandaag zijn we verschillende keer van het kastje naar de muur gestuurd. We moesten telkens naar andere mensen voor onze vakken te registreren en dan bleek het dat er iets mis was met het systeem waardoor we nog eens naar iemand anders moesten . Ik heb bijna niets anders gehoord dan 'come back on monday' . Voorlopig lijkt het zo dat ik alleen op maandag, dinsdag en woensdag les heb. Maar aangezien iedereen een ander verhaal te horen kreeg van zijn coördinator kan dit nog veranderen. Maar we redden ons wel :) Ik kan ondertussen al vloeiend Turks ;) hehe nee toch niet. Ik kan wel al enkele woorden en zinnen en krijg ook telkens te horen dat mijn uitspraak heel goed is! Yes!
Het probleem van de matras is ook opgelost, het bleek een communicatiefout te zijn (nogal logisch als niemand Engels spreekt maar soit) . Gözde, onze flatmate, had nog wel degelijk een matras over en gaf deze toen ze zag dat we een bed op de grond hadden gecreëerd. Ik ben echt heel blij dat Lies vannacht op een matras kan slapen want de grond was heel hard, zeker niet leuk voor op te slapen. Nog beter nieuws is dat Lies vanaf morgen in de flat onder mij een kamer krijgt! Dus dan zijn we niet te ver verwijderd van elkaar als er problemen zijn én dan hebben we elks onze privacy ! Super dus :)
We hebben wonder boven wonder vandaag veel turkse jongeren leren kennen die wél Engels spreken (euforie!) . We zijn heel de dag op stap geweest met verschillende mensen, die allemaal moeite deden om met ons te communiceren, echt heerlijk. Zo zijn we naar een kumpir "restaurant" geweest. Echt iets vreemd was dat. Kumpir is een soort aardappel gevuld met vanalles en nog wat. Er zat bij mij kip , ham , pesto , yoghurt , spicy sauce, augurk en olijf in. Ik lust de meeste dingen niet maar aangezien de menu kaart in het turks was kon ik niet echt kiezen , maar ik moet zeggen dat het heel apart was ( in de goede zin) .
Daarna zijn we naar een bar gegaan waar de jongeren spelletjes spelen! We hebben zeker 3 uur aan een stuk monopolie gespeeld, in het turks ! Joris en ik werden helemaal van tafel gespeeld en verloren na 2 uur al. Lies heeft het iets langer volgehouden maar toch won Fehrat, Joris zijn flatmate. Daarna zijn we naar een andere bar gegaan en hebben de verjaardag van Erhan gevierd, een vriend van Fehrat en Ismael (de flatmates van Joris) . We hebben daar gezeten tot 2 u 's nachts en alle mannen bleven maar drinken . Even voor de duidelijkheid, hier drinken ze geen 0,3 maar 0,7 liter bier!!!! . Ik heb braaf thee gedronken (kei lekkere turkse appel thee) maar Joris en Lies deden niet onder en gingen mee. Vandaar dat ik nu ook al in onze flat zit te typen op de blog en Joris en Lies nog beiden naar een club zijn gegaan met Ismael, Fehrat en Emrah . De andere turken zijn ook huiswaarts gegaan, ik denk dat ze nogal bekaf waren . Ik ben benieuwd hoe ze het gehad gaan hebben in de club, het is een RNB club dus echt niets voor mij. Zo dat was dag 2, een hele belevenis dus! Op naar het weekend, benieuwd wat ze hier dan allemaal doen.
Ill keep you posted! Ps : de foto's staan onderaan de blog in bijlage!
Cultuurshock tot en met! Dat is mijn eerste gevoel na vandaag. We kwamen gisterenavond aan en probeerden iemand aan de luchthaven aan te spreken in het Engels. Tevergeefs, niemand sprak het. We vonden uiteindelijk twee Turkse Belgen die ons op weg konden helpen maar uiteindelijk stapten we nog over in een taxi (misschien maar beter ook, ze zagen er nogal louche uit) . We kwamen dan aan in het appartement en daar bleek het dat Lies en ik in 1 eenpersoonsbed moesten passen. Nogal lastig dus. We besloten dan maar om voor de matras te loten en elke nacht om te wisselen. Vannacht zal ik eens op de grond slapen , benieuwd hoelang onze ruggen dit uithouden, maar ik vrees niet dat dit vier maanden zal lukken.
Eenmaal wakker deze ochtend (stralend weer, zeker 25 graden jammie) gingen we op zoek naar onze universiteit. Toen we door de enorme ingang naar binnen gingen, waren we echt in shock! We hadden wel verwacht dat het groot ging zijn, maar zo groot!!! Laten we zeggen dat als we alle campussen van alle hogescholen in Antwerpen plus die van de universiteit zouden nemen, we er nog niet zouden komen. Niet overdreven!
We kregen van Gözde, mijn turkse buddy die ook bijna geen Engels spreekt, een rondleiding en keken onze ogen uit. Een gigantisch zwembad, een mega cinema, super veel cafétjes en eettentjes, een aantal tennisvelden, enzovoorts. Na onze registratie en rondleiding gingen we de stad verkennen, ook geen klein dorpje, iets meer als een miljoen inwoners! We zijn met enkele vrienden van Gözde iets gaan drinken en hier ook weer hetzelfde probleem, weinig tot geen Engels. Binnen een maand ga ik dus vloeiend Turks spreken ^^ Ook roken ze hier eg veel, de uitdrukking 'smoren zoals een turk' is echt niet misplaatst.
De cultuurshock heeft ook te maken met het verkeer, er zijn dus geen regels. Oversteken als het rood is en als er auto's rijden is hier heel alledaags. Klinkt niet extreem maar is het echt wel. Wat ook heel vreemd is, zijn de gezangen die uit de minaretten komen. Om 5 uur 's morgens en dan ergens 's middags en tenslotte 's avonds . Je hoort ze in heel de stad, zeer bizar.
Dat was dus mijn eerste ervaring in Eskisehir! Ill keep you posted! (ik zal ook nog wat foto's nemen morgen en dan uploaden!)
Maandag kreeg ik te horen dat ik mocht vertrekken naar Turkije! Ik was extreem euforisch en moest iedereen op de hoogte brengen, tranen met liters als gevolg! Nu is het nog even aftellen en hopen dat alles vlekkeloos verloopt. Dan nog enkele nachtjes slapen en woop het vliegtuig op naar Eskisehir, de plaats waar ik de komende 4 maanden zal doorbrengen. De universiteit waar ik naartoe ga is gigantisch. Het heeft een eigen zwembad, bibliotheek, museum, ... . Het is de vierde grootste universiteit van de wereld !! Ik zal een link onderaan zetten met het plannetje van heel de universiteit (net een groot park). Ik kan echt niet wachten tot ik vertrek! Samen met Lies en Joris , 2 andere studenten van Plantijn, ga ik Turkije verkennen. Ik hoop dat het een interessante tocht wordt anders ga ik niet veel kunnen schrijven op deze blog! Volgende week woensdag vertrek ik en dan zal ik verder schrijven over mijn eerste indruk van Eskisehir.
Het weekend in Eskisehir was goed gevuld ook al hebben we niet echt veel gedaan! We hadden zaterdagavond een mail gekregen van de Erasmus dienst van Anadolu dat er een feestje was voor een verjaardag van iemand en dat we uitgenodigd waren. Dit was de ideale gelegenheid om op ontdekking te gaan en andere Erasmus studenten te leren kennen. 
