In een interview met de krant Le Soir (17 febr.) zegt hij: Ceux qui investissent dans le marketing de récession gagneront.
De journalist van Le Soir, Jean-François Lauwens, geeft de cijfers uit een recente studie van UBA (Unie van Belgische Adverteerders) rond de te verwachten reclamebestedingen in 2009 : een daling met 55% in televisie reclame, met 27 % in print press en met 16% in radio.
Internet reclame zou met 37% vooruitgaan.
In het interview zegt Marc Fauconnier dat die resultaten hem niet verbazen omdat het een normale reflex is om in tijden van crisis te snijden in de budgetten voor marketing en communicatie. Veel van die bedrijven zijn genoteerd op de beurs en worden bestuurd door financiers die alleen op korte termijn denken, zegt Fauconnier nog. Het is korte-termijn-denken. Mais ils perdent de vue que toutes les périodes de récession que nous avons connues depuis la Deuxième Guerre mondiale nont duré en moyenne quun an
»
Hij geeft een aantal voorbeelden van bedrijven die tijdens de economische crisis in 1981-1982 en in 1990-1991 meer geïnvesteerd hebben in reclame en daardoor marktaandeel veroverd hebben op hun concurrenten.
Dat laatste zal wel kloppen maar
de voorbije perioden van crisis waren eerder een dipje van korte duur. De digitalisering moest nog beginnen en die heeft gezorgd voor nieuwe investeringen en een stijging van de omzet van bedrijven die zich tijdig wisten aan te passen. De huiscomputer deed zijn intrede, platendraaiers werden vervangen door CDs, videos door DVDs, vaste telefoons door gsms, en zo voort. De consumenten gooiden hun oude spullen buiten, bedrijven investeerden in robots en in nieuwe communicatietechnologie.
Komt er opnieuw een technische revolutie? Het valt te betwijfelen. Her en der valt te lezen dat groene technologie onze economie weer zal aanzwengelen.
Economen voorspellen op de radio dat het volgend jaar nog niet direct beter zal gaan. Bedrijfsleiders hebben in Japan andere (Japanse) bedrijfsleiders horen zeggen dat de crisis tien jaar zal duren. Dat soort dingen hoor je op recepties. Niemand weet het. Heeft er nog iemand de touwtjes in handen?
Communicatoren kunnen wel roepen dat het verkeerd is de budgetten voor communicatie in te perken maar geen bedrijfsleider die daar naar luistert.
Maar wie niet meer communiceert, verdwijnt uit het gezicht van zijn klanten.
Dan doen we het maar met kleinere budgetten. We kijken en luisteren naar onze doelgroep. Als we hun taal spreken, zullen zij ook naar ons luisteren.
17-02-2009, 21:53
Geschreven door Emile Clemens 
|