Renners sterven niet, ze verdwijnen alleen maar uit het zicht. Eens zij de laatste finish hebben overschreden en de laatste snelheid van het leven en met stijve spieren achterlaat, want koersen blijven ze, ook al vallen hart en wielen stil. Ze gaan in duizend hoofden door met duwen en nooit doodgaan. Hun zweet geeft blijvend glans aan het asfalt. Weet dat, wanneer de aarde hen toch met tegenzin bedekt, hun naam voor altijd als een echo tussen bergen zal weerklinken! Sterkte aan familie en vrienden van Wouter Weylandt...