5u30 de wekker gaat veel te vroeg af maar we weten waarvoor we zo vroeg op moeten...even voel ik de spanning door mijn lijf gieren! Hopelijk wordt mijn droom geen werkelijkheid! Ik heb namelijk gedroomd dat er niets meer te zien was op de echo, alle follikels waren verdwenen...maar euh, de meetse dromen zijn toch bedrog hé?
6u20 we zitten in de auto richting UZ. Koud en kalm op de weg. Gelukkig perfecte weersomstandigheden zodat we er op tijd zijn.
7u inchecken aan de kassa. Als donor moet je natuurlijk niet betalen, maar om even een idee te geven...koppels die voor ivf gaan moeten hier een voorschot van 1000 betalen....
7u20 we lopen door de donkere gangen en we kunnen met fierheid zeggen dat WIJ vandaag dat gedeelte van het UZ geopend hebben Maar het heeft toch maar iets vies hoor, door die lange, verlaten, donkere gangen wandelen, het werd zelfs bijna een heuse zoektocht naar schakelaars van lichten.
7u30 we wachten in de wachtzaal op het 2de verdiep. En druppelsgewijs komen er nog andere koppels bij. Mannen krijgen in het labo een potje...moet toch allemaal enorm spannend zijn...nu, je kan op bepaalde mensen ook de spanning van hun gezicht lezen.
7u45 mijn naam wordt afgeroepen....even gaat mijn hart wat sneller slaan...en zoals Bernadette beloofd had, ik ben de eerste!
8u-10u30 We gaan naar het eerste verdiep, in de recovery-zaal binnen. Er staan 4 bedden klaar en ik mag kiezen wat een luxe! We kiezen een bed aan het venster. Niet dat er veel te zien is hoor Er ligt zo'n fantastisch sexy schortje klaar met bijpassende 'sloefkes', allez ja, sloefkes....een soort papieren savatjes, best wel grappig. De hoofdverpleegster komt mijn hartslag en bloeddruk opnemen en alles is héél goed! Mijn bloeddruk is zelfs iets lager dan anders, ben weer de rust zelf blijkbaar Ze steekt ook het infuus en we kunnen ons nestelen in het bed. En nu is het wachten tot de gynaecoloog mij komt halen. En dan..is het zover! Ik mag eerst nog eens gaan plassen en dan mag ik me settelen op de gynaecologische stoel. Een hoop steriele doeken op mij...de "te bewerken zone" wordt grondig ontsmet en dan kan het werk beginnen. Eerst krijg ik een dosis atropine, een soort kalmeringsmiddel. Mijn hartslag gaat omhoog en mijn mond wordt enorm droog. Allemaal normale verschijnselen blijkbaar. En terwijl de atropine z'n werk doet begint de gyne me inwendig te verdoven. Op dat moment mag Stefaan er ook bij komen. Hij mag op een stoelke gaan zitten zodat hij op het scherm goed kan volgen wat er allemaal gebeurt. Ik moet eens hoesten zodat hij de eerste prik kan zetten. Op die manier voel ik er bijna niets van. En dan nog wat links en rechts verdoven. Een mandje met een hoop tubekes in wordt op mijn buik gezet. En dan komt de shot En ja hoor, ik begin weer te zweven! En ondertussen prikt de gyne de follikels aan. Mooi verdeeld hoor, 8links en daarna 8 rechts. De linkerkant gebeurt volledig pijnloos en de rechterkant voel ik af en toe het aanprikken van de follikel. Pijn is een heel groot woord hoor, laat ons zeggen, je voelt dat er iets "geduwd" wordt. De shot is nu zo goed als uitgewerkt, en ik mag de stoel verlaten. Nog wat wankel op mijn benen steek ik de gang over en even heb ik zin om de gang in te gaan en te zingen: "er staat een paard in de gang...." duidelijk dat dit een soort partydrug is zeker????? En dan rusten, rusten, rusten....en alle medicatie laten "verdampen". Eens ik terug onder de lakens lig komt de emotionele ontlading...ben zo blij dat Stefaan er bij is. Tranen rollen over mijn wangen en zelfs nu terwijl ik het allemaal aan het typen ben valt het me nog moeilijk. We zijn zo ENORM content! 16 follikels...ongelooflijk....al moeten we realistisch blijven...16 follikels betekent daarom niet 16 eicellen hé.... Een beetje later komt de gyne, hij heeft wat papieren bij en op het bovenste blad toont hij het echte resultaat....uit de 16 follikels hebben ze ................................................................................................................................ 14 EICELLEN gehaald! Niet te geloven! We zijn nog méér content! Die 20 dagen zijn de moeite waard geweest! Die eikes worden nu wat "gekuist", bevrucht en in de broedkas geplaatst en als alles goed gaat worden de beste maandagmorgen geplaatst. En op maandag 29 december weet dat koppel of ze al dan niet zwanger zijn...en dan zal ik halverwege januari eens bellen naar Bernadette of het positief of negatief is geweest. Dat mogen we weten en daar stopt het...meer hoeven we ook niet te weten... Ik krijg nog een pijnstiller zodat we pijnloos naar huis kunnen vertrekken. Voila, donatie zit er op....nu meehopen dat er 1 (of meerdere ) zwangerschappen uit voortvloeien...
En nu ga ik wat rusten....zodat we tegen vanavond weer fit zijn om naar de musical daens te gaan kijken!!!
Ben er mee weg...maar nog niet helemaal hoor! Ik schrijf nog af en toe wel iets hoor!
Met dank aan mijn collega tante Tamara...ik zit nu momenteel op hun computer te tokkelen want ons internet ligt plat. Dank u telenet! Ik ben dus "thuis" gebleven...geen avondje met de meiden weg...sorry meiden, ge moet het niet persoonlijk opnemen hé! Maar een avondje zetel en vroeg in ons bedje zal me enorm deugd doen want morgen gaat de wekker af om 5u30 zal even doorbijten zijn want ik en vroeg opstaan De laatste stap in onze donatie...verwacht jullie maar aan een volledig, tot in de puntjes genoteerd verslag hé! Want de pick-up is de kers op de taart! Ben er weer mee weg...straks nog een korte wandeling door de winterse kou, douchke, zetelke in en dan in ons beddeke...
Voor An: ik ben er hoor! Sorry om je avondritueel zo door elkaar te haspelen vergadering gehad en computerproblemen....
Maar we zijn er weer! En wat voor een nieuws!
De gyne heeft deze morgen 12eitjes geteld en een paar gemeten...sommige zijn al bijna 3cm groot! Ze gokken zelfs op 20 stukskes! Goed hé! Ben naar huis gereden met een smile tot achter mijn oren...content man...Niet te doen! Dus vanavond om 21u stipt de laatste spuit gekregen(Stefaan heeft ze met veel plezier maar ook met een beetje weemoed gezet ), namelijk Pregnyl. Die zorgt ervoor dat de eitjes niet verder rijpen en dat ze wat loskomen zodat ze gemakkelijk opgezogen kunnen worden. En zaterdag is het zover.....Om 7u worden we verwacht in het UZ voor de pick up...razend spannend hoor! Ze hebben me gezegd dat ik de eerste zal zijn....eens zien of het zo zal worden! Niet dat het belangrijk is hoor! Opvang kids is al geregeld en ze zullen in goede handen zijn, dus dat is al iets waar we ons geen zorgen meer over hoeven te maken! Merci tante Snoopy en nonkel Philip en opa Marcel en oma Cecile!!!!!
En voor de oud-ksj-vrouwen-leiding-avond, wat een mond vol zeg , ik vraag nog wat bedenktijd...ik mail jullie morgen in de namiddag wel of ik het al dan niet zie zitten! Hopelijk is dit geen probleem!
Nog 1 keer slapen en we weten waar we staan! Morgen met mijn moeties vroemkarreke naar Gent. Terwijl zij even nanny is zal ik weten hoe ons weekend er uit zal zien...Zal nodig zijn...voel me wat "opgejaagd". Is het de spanning voor wanneer de pick-up zal zijn of zijn het gewoon de hormonen? Ik weet het niet hoor...blijft me een raadsel... Daarnet "misschien" mijn laatste prik gehad...wat een pijnlijke zeg! We hebben er het raden naar waarom die ene nu zo'n pijn deed...misschien geprikt op een plaats waar er veel zenuwbaantjes samenkomen? In alle geval het deed geen deugd!
Ik ga er weer vandoor, heb nog 2 (!) vergaderingen te doen (echt iets voor mensen met een gespleten persoonlijkheid dus )...veel tijd om hier te blijven hangen aan ons pc'tje heb ik niet hé.... tot morgen met alleszins meer nieuws!!!!!!
Nog 2 keer slapen en we mogen weer op controle in UZ. S en S zijn deze morgen nog eens geweest. Hun ukkie is 1.1cm groot, schattig hé . OP 23december mogen ze nog eens naar Gent voor hun 3de echo...ik moet jullie niet vertellen zeker hoe erg ze uitkijken naar de zomer 2009???!!!
En mijn eikes, tjah....die groeien er volgens mij op los! Vandaag voelde ik ze het meest duwen als ik ging zitten...raar hé!
8u05 binnen op het verdiep in het UZ, 8u18 weer buiten En in die tijd een echo gehad, nog een rest medicatie gekregen en nog een korte babbel met Bernadette. Doe dit maar eens na! Dus de eikes zijn aan het groeien!!! Er zitten er ongeveer 10 klaar!! En normaal zijn ze komend weekend klaar om gepicked te worden! Dus zaterdag- of zondagochtend vroeg maken we een tripje richting Gent. Maar eerst donderdagochtend om 8u nog eens op controle! Om dan de juiste dag van pick-up te bepalen!
Het einde is in zicht, niet dat er dan een enorme last van onze schouders zal vallen, want zo zwaar is het voor ons ook weer niet, maar dan komt het besef dat we een koppel weer wat dichter helpen bij hun ultieme droom...en als het zo'n ontlading wordt zoals vorige keer...stapeltje zakdoeken binnen handbereik
Kom eigenlijk net van een crea-avond van KAV, kerstfiguurtjes maken. Heel leuke activiteit maar ik MOEST plots naar huis....raar gevoel...de hormonen doen me soms wat op hol slaan heb ik de indruk....hopelijk komt dit weer in orde
Nog 11u en ik weet hoeveel follikels er aan het groeien zijn... Maar nu eerst nog een zondagavond op het gemakske Ik ben een beetje inspiratieloos triestig zeg....
Ik heb vanuit het UZ bij de vorige echo, de medicatie meegekregen en ze kunnen daar nogal rekenen hoor! Morgen kan ik het laatste shotje laten zetten met wat ik nog over heb van de 3 tubes gonal-f. Dus maandag moet ik zeker een nieuwe lading vragen hé! Heel benieuwd hoeveel tubes me ze nog zullen meegeven!
Een rustige dag..spelen met de kids met het nieuwe speelgoed die gebracht is door de sint...ideaal weerke daarvoor! En ja hoor, af en toe een duwke links en een duwke rechts. Klinkt raar, maar als ik wat geduw voel, dan voel ik me goed, dan weet ik dat er het één en het ander aan het bewegen is daarbinnen! Goed zo dus!!
Maar nu...RUST...na weken van overvolle weekends eens echt een relax-weekend! Dus sluit ik maar vlug af voor vanavond zodat ik me gezellig naast mijn ventje kan nestelen in ons zetelke....
En dit keer een late blog....we zijn net terug van een zalige sessie vrijdagavond relaxatie We zijn er voor enkele uurtjes van tussenuit getrokken in een sauna-complex in Menen...de moeite waard!!! En nu gaan we superrelaxed de komende spannende week tegemoet!!
Dus ook vandaag weer een vroege prik gehad van mijn persoonlijke verpleger! Best wel grappig om mijn buik te zien! Blijkbaar heb ik deze keer snel last van 'blauwe plekken'. Mijn buik lijkt wel een landkaart (en geen luchtballon zoals in het alomgekende kinderliedje )MAAR het doet absoluut geen pijn dus waarover zouden we durven klagen hé!
Ben er mee weg want ik vrees dat de kids vroeg zullen wakker zijn want ze verwachten dat de Sint zal passeren deze nacht....we zullen morgen vroeg zien of hij ook daadwerkelijk is binnengeraakt
Een vroege blog vandaag want vanavond is het ladies-night 2 keer per jaar gaan we met de 4 meiden van in het hoger onderwijs gaan eten, eens in april en eens in december! Altijd een gezellige avond vol geklets en een hoop geroddel Dus meiden, subiet ben ik daar hoor! Zoals vorige keer ben ik ook nu weer bob want ik drink geen alcohol tijdens de hormonenkuur..maar dat neem ik er met plezier bij en stiekem hoop ik dat we vanavond moeten stoppen voor alcoholcontrole, maar dat zal wel weer niet...
Dus ook subiet een vroege spuit gonal-f! Mogen we zeker niet vergeten vóór ik vertrek want ik vrees dat ik voor 21u niet thuis zal zijn!! Buik is weer stil gevallen, ik voel geen geduw meer hopelijk is alles in orde...nog 4 keer slapen en dan mag ik eikes tellen....hopelijk!!!!
Dus we hopen dat het er ongeveer zo zal uitzien...mag ook ietske meer zijn
Ik ben Cindy Casier
Ik ben een vrouw en woon in Kuurne (België) en mijn beroep is onthaalmoeder.
Ik ben geboren op 22/04/1976 en ben nu dus 49 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: filmke kijken, bloemetjes buitenzetten, skiën,.....
Ben gehuwd met Stefaan, mama van 3 spruitjes en actief bezig :)