Wat is er allemaal gebeurd sinds april? Wel, heel veel eigenlijk. We hebben (zoals ze ons hadden aangeraden) de eerste maand mijn natuurlijke maandstonden laten doorkomen en in de maand mei zijn we begonnen met proberen. Maar in die eerste maand ondernam ik veel bijwerkingen door het stoppen van de pil die leken op een mogelijke zwangerschap. Maar na 29 dagen kreeg ik dan toch mijn maandstonden, dus geen baby'tje. In de zomer hebben we onze plannen iets opzij geschoven omdat we voor een lening gingen voor een huis. Het leek mij een beter idee om eerst een huisje te hebben dus zijn we even gestopt met proberen. Vanaf september / oktober zijn we er weer opnieuw aan begonnen.
Je bent er natuurlijk wel mee bezig maar eigenlijk probeerden we dat te minimaliseren. We hadden het op dat moment ook ontzettend druk met Stuck on You en onze bands. Ondertussen was ik ook meer en meer aant babbelen via facebook met mijn zwangerschapsbuddy Inge :)
In november hadden we echt rekening gehouden met de vruchtbare dagen en hadden toen ook vooral geprobeerd. Dat was van 2 tot 9 november. Het weekend van 11 november moest ik 2 optredens doen na mekaar. Daar merkte ik op dat ik heel fel rugpijn had. Wat ik normaal gezien niet heb. Toen begonnen mijn borsten ook ineens meer pijn te doen. Ik wou er toch niet aan toegeven maar had wel al het vermoeden dat het wel eens raak kon zijn. Ik had veel te vroeg een test gedaan: negatief! Toen moest ik dus wat langer wachten maar we vertrokken toen richting België. In België was DE beslissende week. Zou ik mijn maandstonden krijgen of toch niet?! Inge had me verteld dat ik al kon testen vanaf 21 november, maar toch had ik gewacht tot de ochtend van 22 november. Boven bij mama ben ik dan de test gaan doen. Ik wou de test neerleggen zodat ik en Remz het resultaat samen konden aflezen maar met het neerleggen zag ik al een plusteken. Na 2 minuten terug gaan kijken en jawel hoor: POSITIEF!!!! We waren zo blij en het eerste wat ik zei was: "We are gonna be parents"
Tot nu toe zijn nog niet veel mensen op de hoogte gebracht, alleen Inge en Petra weten het. We willen nog even wachten om het de rest van de familie te vertellen, dat zullen we doen met Kerstmis. Een extra cadeautje :) Hoe we het gaan zeggen weten we nog niet. Ik had gedacht een chocoladetelegram voor Anja (zij zal de meter worden) en voor mama of een boeket bloemen met babysokjes erin of een kerstbal met daarin een tut.
Op 16 december heb ik mijn eerste afspraak bij de gynaecoloog. We zijn heel erg benieuwd maar ergens ben ik ook een beetje bang... dat zal wel normaal zijn zeker. Ik ben redelijk snel moe, heb vooral na de ochtendplas heel fel pijn in de onderbuik. Dan moet ik mijn benen omhoog trekken anders gaat het niet over. Maar ik wil niet klagen, daarvoor zijn we te gelukkig.
Zo, volgende update na 16 december... na de eerste ontmoeting met onze boelie!
Wat is er allemaal gebeurd sinds april?
