Paardenpensions Er bestaan ook paardenpensions waar je je paard of pony kan achterlaten als je op reis bent. Dit gebeurt natuurlijk tegen betaling. Meestal is dit heel duur omdat een paard veel aandacht vraagt; het verzorgen, berijden, voeren, ...
Manèges Je kan ook een stal huren in een manège. Dit gebeurt ook tegen betaling. Er wordt meestal betaald per maand. De prijs hangt af van de keren dat je komt naar je paard. Als je zelf voer meebrengt en het zelf verzorgd zal het natuurlijk minder kosten. Ook kan de prijs doen dalen als je je paard vrijsteld om het te laten berijden door andere mensen terwijl je er niet bent in de manège. Dit vraagt natuurlijk verzekeringskosten!
Het paard werd ook ingezet als hulp in de mijnbouw. Hier trok hij zwaar beladen kolenwagens. Hij had zelfs zijb stal in de mijn. Het was zelfs niet uitgesloten dat als hij eenmaal in de mijn zat, hij voor de rest van zijn leven geen daglicht meer zag. Gelukkig kreeg hij veel liefde van de mijnwerkers.
De post
Tot het begin van de 20ste eeuw was het paard de enige stuwende kracht achter uitwisselingen van communicatie. Het postpaard werd gebruikt voor de meest primitieve volkeren. In de Middeleeuwen werden de goederen getransporteerd op pakpaarden. Geleidelijk aan werden er beter wegennetten opgericht zodat de post sneller en preciezer te werk kon gaan. Daarnaast ontstond ook een vervoerdienst voor de reizigers waardoor het vervoer per paard een hoogtepunt kon bereiken. Ondanks de ontwikkeling van de spoorwegen in het begin van de 19de eeuw werden binnenvaartuigen nog altijd voortgetrokken door paarden. Zowel voor het transport van goederen als van personen bleef dat systeem bestaan tot in de jaren 1950.
James Watt
In de 18de eeuw gebruikte de Schotse ingenieur James Watt de kracht van het trekpaard als maateenheid voor het vermogen van zijn stoommachines. Om een onbekende reden vermenigvuldigde Watt, na afloop van zijn onderzoek, het verkregen vermogen met 1,5: de kracht van het paard gedroeg dus 75 kilogrammeter per seconde (anders gezegd de kracht die een paard nodig heeft om 75 kg te verplaatsen over een afstand van één meter in één seconde). Een motor van tien paardenkracht had dus een vermogen dat vergelijkbaar was met dat van vijftien zware, krachtige trekpaarden. Die maateenheid ontstond in een periode toen het paard nog de belangrijkste energiebron was.
De industrie
Tussen 1789 en 1832 stak in Engeland de industriële revolutie de kop op. Toen de machine nog in haar kinderschoenen stond, was het paard nog steeds de belangrijkste energiebron. Gedurende meer dan een eeuw waren de spoorwegen in Groot-Brittannië de voornaamste gebruikers van paarden: ze pendelden heen en weer tussen het station, de opslagplaatsen en de klanten en vervoerden mensen, bagage en goederen.
In de mijn werkte het paard zijn hele leven in de duisternis. Het manoeuvreerde met machines, zette haspels in werking en trok karretjes vol erts. In Engeland werd het laatste paard pas in 1994 uit de mijn gehaald.
In de 18de eeuw legde heel wat Europese landen kanalen aan. De aken die passagiers en goederen transporteerden, werden vaak voortgetrokken door paarden. De paarden die men daarvoor gebruikte, waren klein van gestalte omdat ze onder bruggen van de kanalen moesten passeren. Na drie jaar werk waren ze versleten en eindigden ze hun dagen op het land bij de boeren, waar er minder zwaar werk van hen geëist werd.
De landbouw
Vanaf de 18de eeuw werd naast het rund ook het paard gebruikt om het land te bewerken. In prehistorische tijden werden paarden soms ingespannen en moesten ze karren voorttrekken. Tot in de 8ste eeuw waren tuig en hoefijzers niet voldoende ontwikkeld om werk op het land mogelijk te maken. De paarden uit die tijd waren overigens te klein om zwaar, moeizaam werk te leveren. Omstreeks de 11de eeuw verschenen grote strijdrossen waaruit men de later trekpaarden kan fokken die vervolgens gebruikt werden op het platteland. Het trekpaard verdween pas door de tractor, die minder duur qua onderhoud en winstgevende was dan het dappere boerenpaard.
Vandaag de dag is het trekpaard belangrijk in de bosbouw, waar het vaak veel doeltreffender is en meer respect heeft voor de natuur, meer bepaald in dichte bossen op heuvelachtige terreinen. Het dringt makkelijk door tussen de bomen zonder ze te beschadigen en zonder de jonge loten te verpletteren, wat wel zou gebeuren met een tractor.
De paardenvissers
Een heel aparte sport...
Recreatie en wedstrijden
In het begin van de 20ste eeuw vond men nauwelijks paarden bij rijke families of bij militairen en deze toestand bleef bestaan tot na de Tweede Wereldoorlog. En in die tijd bleef het paardrijden beperk tot een elite in witte handschoenen die meer ging paardrijden om gezien te worden dan echt uit liefhebberij. Het paardrijden werd vaak aangeleerd door gepensioneerde militairen of officieren die de principes van de rijkunst onderwezen zoals ze zich gedroegen op een slagveld. Tot in de jaren zestig moest men paardrijden omdat dat zo hoorde voor een bepaalde klasse. Roeping of aanleg hadden daar weinig mee te maken. In de jaren zeventig speelde zich een merkwaardig fenomeen af dat de ruiterwereld volledig overhoop zou halen: het paarrijden werd gedemocratiseerd. Zowel voor sport als voor vrije tijd zag men steeds meer paandenliefhebbers verschijnen die alles overhadden van hun passie, zonder dat hun budget er al te zeer overhoop door werd gehaald. Heel wat mensen uit de sector beweren echter dat de rijkunst niet geprofiteerd heeft van die democratisering, maar wel slechte gevolgen waren: het ontstaan van dubieuze paardenclubs, verlies aan discipline en hippische wellevendheid
Het wedstrijdpaard bestaat vermoedelijk al sinds het begin van de domesticatie. Wedrennen en harddraven kenden van meet af aan heel wat succes bij de eerste ruiters. Maar gedurende bijna 4000 jaar was de paardensport nagenoeg louter militair. Vandaar dat het nauwelijks hoeft te verbazen dat men de oorsprong van de meeste sportdisciplines van vandaag nog moet zoeken in die oorlogszuchtige geschiedenis. De huidige ruiters zijn wel voornamelijk vrouwen uit de middenklassen dan mannen uit de adel.
Besluit
Zowel voor paard als voor pony is het soms moeilijk om een weg te vinden in een wereld die continu evolueert. Nog niet zo heel lang geleden was het uitsluitend een functioneel en opbrengstdier. Thans heeft het bijna de status van huisdier verworven. Aldus ontstaan er ook asielen voor slecht behandelde paarden, tehuizen voor oude paarden, actiegroepen tegen de consumptie van paardenvlees, tegen dopinggebruik en tegen het couperen van de staart
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Over mijzelf
Ik ben Celestien Roelens, en gebruik soms ook wel de schuilnaam cielj.
Ik ben een vrouw en woon in Staden (België) en mijn beroep is studentj int college.
Ik ben geboren op 04/03/1992 en ben nu dus 33 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: dansen.
Over mijzelf
Ik ben Celine Barbary, en gebruik soms ook wel de schuilnaam cienj.
Ik ben een vrouw en woon in Nieuwkapelle (België) en mijn beroep is student.
Ik ben geboren op 12/06/1992 en ben nu dus 32 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: TV.
