Binnenkort heb ik een literatuur test over Bezonken rood geschreven door Jeroen Brouwers. 

Ik wil het vandaag hebben over Bezonken rood omdat ik het boek net heb uitgelezen. Tijdens het lezen van het boek heb ik heel wat zaken opgemerkt in het boek. In het begin vond ik de schrijfstijl van de Jeroen Brouwers nogal vreemd doordat hij de tijd in het verhaal telkens afwisselde. Naarmate je verder leest, begrijpt u beter waarom hij voor deze schrijfstijl heeft gekozen en dit vond ik indrukwekkend van hem. Daarnaast heb ik opgemerkt dat Jeroen de Japanse woorden die hij op het kamp hoorde, schreef zoals hoe hij ze had gehoord en niet zoals op de vertalingen. Dit is enorm belangrijk voor mij omdat het juist aantoont dat de gebeurtenissen van die periode onvergetelijk waren voor hem.

Het boek was angstaanjagend door de gruwelijke feiten in het verhaal. Verder weet maar een beperkt aantal mensen over de gruwelijke gebeurtenissen van het Indonesische kamp. Hierbij snap ik dus niet waarom men ons deze soort van geschiedenis niet aanleert op school.

Chu