Binnenkort heb ik een literatuur test over Bezonken roodgeschreven door Jeroen Brouwers.
Ik wil het vandaag hebben over Bezonken rood omdat ik het boek net heb uitgelezen. Tijdens het lezen van het boek heb ik heel wat zaken opgemerkt in het boek. In het begin vond ik de schrijfstijl van de Jeroen Brouwers nogal vreemd doordat hij de tijd in het verhaal telkens afwisselde. Naarmate je verder leest, begrijpt u beter waarom hij voor deze schrijfstijl heeft gekozen en dit vond ik indrukwekkend van hem. Daarnaast heb ik opgemerkt dat Jeroen de Japanse woorden die hij op het kamp hoorde, schreef zoals hoe hij ze had gehoord en niet zoals op de vertalingen. Dit is enorm belangrijk voor mij omdat het juist aantoont dat de gebeurtenissen van die periode onvergetelijk waren voor hem.
Het boek was angstaanjagend door de gruwelijke feiten in het verhaal. Verder weet maar een beperkt aantal mensen over de gruwelijke gebeurtenissen van het Indonesische kamp. Hierbij snap ik dus niet waarom men ons deze soort van geschiedenis niet aanleert op school.
In deze periode is er veel heisa over de ingreep die Donald Trump maakte in verband met de bommenaanvallen op Syrië.
Vandaag heb ik een artikel gelezen op http://www.demorgen.bedat een zevenjarige meisje genaamd Bana Alabed van plan is om een boek uit te geven in verband met haar herinneringen in Aleppo. Met haar boek 'Dear world' wilt ze een verschil maken voor de toekomst voor alle mensen in Syrië die momenteel lijdt aan de aanslagen door politieke leiders van ginder. Om haar plannen waar te maken wordt ze hierbij geholpen door de Amerikaanse uitgeverij Simon & Schuster die haar boek zal publiceren.
Persoonlijk vind ik het geweldig hoe een zevenjarige een invloed wilt maken op de politieke wereld door middel van een boek te schrijven die de lezers zal doen ontroeren. Daarnaast zou ik op haar leeftijd de gedachten niet hebben om een boek te schrijven die de oorlogen over heel de wereld zal doen stoppen. Kortom vind ik het jammer dat men na twee wereldoorlogen nog steeds oorlogen voeren. Hierdoor vallen er veel onschuldige slachtoffers zoals onder andere kinderen.
Vandaag heb ik een artikel gelezen over de dalende verkoopcijfers van Herman Brusselmans. Dit trok mijn aandacht doordat ik enkele boeken en columns en boeken van hem heeft gelezen.
Ik ben geen grote fan van Herman Brusselmans door zijn moeilijke schrijftaal. Zijn boeken en columns waren voor mij onaangenaam om te lezen doordat hij te kritisch was en soms ook anderen beledigd. Na verloop van tijd ben je het dan beu door zijn gezeik die hij schrijft. Daarnaast is het achterhalen van de betekenissen achter zijn woorden een groot mysterie. Dit werd dan maar onaangenamer voor mij.
Kortom heb ik vermoeden dat zijn verkoopcijfers gedaald zijn door de negatieve gevoelens die hij telkens uit in zijn boeken. Hij schrijft dikwijls teksten waar lezers het oneens is met hem, maar toch blijft hij strijden voor zijn gelijk. Dit is natuurlijk dikwijls niet aangenaam voor de lezers als hij maar telkens zeikt over de negatieve zaken in zijn romans.
Iedereen kent of heeft wel ooit eens gehoord van de superhelden uit Marvel Comics. Toen ik klein was, was ik daar een grote fan van hun superheld stripverhalen.
Onlangs was er controverse in verband met een freelance auteur genaamd Ardian Syiaf. De auteur wou met zijn werk een politieke beeld schetsen over de maatschappij. In plaats daarvan ontvangt hij kritieken van diverse lezers en religieuze maatschappijen in verband met zijn verwijzingen die te vinden zijn in zijn werk. Men zag het als een haatverspreiding voor de religieuze maatschappijen. Hierdoor is zijn carrière als auteur voorbij.
Ik vind het niet kunnen dat men op de dag van vandaag de vrije meningsuiting van andere nog steeds in bedwang houden. Men mag religie serieus aannemen maar niet tot op de niveau van andere die anders is dan u negatief bestempelen. Men kan moeilijk verwachten dat iedereen hetzelfde is.
Op mijn dagelijkse tocht om een literaire actualiteit te zoeken voor mijn literatuur taak gedurende een maand ben ik vandaag een interessante schrijfster tegengekomen. Namelijk Griet Op De Beeck die voor 2018 auteur zal zijn voor het boekenweekgeschenk.
Griet Op De Beeck trok mijn aandacht doordat ik de afgelopen jaar een boek van haar had gelezen. Ik had Vele hemels boven de zevende gelezen voor een schoolopdracht. Het verhaal van het boek is mij bijgebleven dankzij de schrijfstijl en het depressieve verhaal. Griet Op De Beeck gebruikte voor het boek ingewikkelde maar mooie taal. Daarnaast introduceerde ze in het boek in elk hoofdstuk een nieuw personage die een band heeft met de voorgaande personages.
Er zijn niet veel vrouwen geweest die de auteur is voor een boekenweekgeschenk. Ik vind dat men de juiste keuze heeft gemaakt om voor 2018 Griet Op De Beeck de kans te geven om de auteur te zijn. Ik kijk er alvast uit naar haar indrukwekkende taal.
Beste bloggers,
