T'is frustratie ten top hier. Ik werk part time in onze winkel en de rest van de week ben ik grotendeels met het huishouden en administratie bezig. Als mijn huisgenoten nu denken dat ik part time vrije tijd dingen doe hebben ze het goe verkeerd!
Ben vandaag om te barsten! Woensdag heel het kot gekuist, donderdag gaan werken... en s'avonds thuiskomen in een huis dat precies ontploft is! Dan hebt ge goesting om gewoon terug om te draaien en naar eenders waar te gaan. Toen ik binnenstapte vond ik de kleine op ne stoel in het midden van de living, had ze zichzelf vastgebonden met een bol wol, helemaal rondom haar gedraait tot ze der zelf nie meer uitgeraakte (da kunt ge nu geen 20 min alleen laten!). De kat zat rondom haar te springen naar de uiteindjes die overal hingen. Voort zelfde geld hangt ze zichzelf op in al die draden! De grond lag vol met hout dat ze van ne stok had gepelt, enz..grrr.
Dus kot ontploft. Vandaag dus terug kuisen, als ge dan wat closer gaat kijken overal, op de plaatsen die woensdag nog blonken, dan beseft ge wel met wat voor vetzakken ge eigenlijk in huis zit!
Mijne man zegt dat het er in andere huizen veeeel erger aan toe is en dat ik gewoon de pech heb allemaal vriendinnen te hebben met dwangneurose die mij het slecht voorbeeld geven. Ok, ik heb dus één 'kennis' met een dwangneurose en ik word er helemaal zot van. Ik heb er zeker geen! Ik vind het nie normaal dat ik elke week de kussens van de zetel moet uitwassen omdat er etensresten aan plakken, of dat IK de borstel van de wc moet hanteren omdat een ander er blijkbaar nog nooit van gehoord heeft. Ik vind het NIE normaal dat de mannelijke bevolking in mijn huis nog altijd nie IN de wc kan piesen!!!! Of dat er spetters op de spiegel hangen elke keer er iemand zen tanden poetst. Vind het nie normaal dat mijne gootsteen alle weken verstropt zit heh ik kan uren doorgaan... maar meest van al vind ik het nie normaal dat IK dat elke keer kan opkuisen! ben het kotsbeu!
En dat die dan tegen iedereen gaat zeggen 'die van ons kuist alle dagen en stofzuigt 5 keer per dag"... en iedereen reageert dan zo van "alleeeee jonggggg......" niemand gelooft mij natuurlijk. Ik zou er eens een foto blog van moeten maken: "before and after within 24 hours" before: keuken netjes gekuist en ontsmet met javel. after: de koffie die van het aanrecht en de kastjes naar beneden druipt en de choco handen op de ijskast.
ok, frustratie ten top dus. Ben ermee weg, k ga kuisen. chiao
Ale, die Polen onder mij zijn vorige week "plotseling" verhuist, Yoepie! De luizen zijn weg, en t'is weeral ne vrijdag de 13de, Yoepie again (geluksdag remember?)
Ben vorige week naar het Metallica concert in't sportpaleis geweest, bangelijk goe, alhoewel er op de bus een hoop hollanders zaten die het maar zozo vonden. Ik vond 't goe! Volgende concertje: ZZ Top in juni, Brussel. Yes, Me Metal. Dochterke jumperke en papa commercieelen triangel blabla.... t'Is ne goeie mix hier in huis ;) Der staan er nog een paar op men verlanglijstje die ik wel eens live wil zien spelen: Rammstein, evanescense, Volbeat,.... Hopelijk volgend jaar.
Lange tijd heb ik gewoon nie meer naar het nieuws gekeken op tv. Ik had zoiets van, het is toch alle dagen hetzelfde liedje.. en als er echt iets belangrijks gebeurt dan hoor ik het wel van de klanten op de winkel. Maar tegenwoordig met die crisis kijk ik terug EN check ik ook buitenlandse nieuws sites op het Internet. Wat mij opvalt is dat wij hier in Belgie echt niet alle belangrijke nieuws te horen krijgen. Soms gebeuren er dingen waarvan ik denk, daarover zouden ze hier toch wel over moeten berichtgeven. Vooral in Amerika zijn de meeste mensen zich op het ergste aan het voorbereiden. De economisten daar zeggen dat de boden van de crisis-put nog lang niet in zicht is, hier bij ons zeggen ze daar niks over. Een paar milliard voor het ene bedrijf, nog effen een bank redden en de politiekers hebben weeral een schoon gewassen gezicht voor de komende verkiezingen. Ik vraag mij af, worden wij verblind??? Effe terug naar Amerika, op het internet lees je dat er zeer veel mensen al een tijdje een voedselvooraad aanleggen en dan spreek ik nie over enkelen maar over duizenden. Ik hoor nu ook vaker dat mensen uit ons eigen land al zover zijn. Genoeg voedsel, eerste hulpmiddelen enz om minstens een half jaar te kunnen overleven, moest het allemaal uit de hand lopen. Maar, moest WAT uit de hand lopen?? Toen ik eergisteren op het nieuws de term "crisis-oorlogs raad" hoorde, toen klikte het toch effe in men hoofd..... Mijn grootouders zijn er ook nie gerust in, ze herhalen steeds dat ze dit al eens hebben meegemaakt, net voor de tweede WO uitbrak. Ok, voor een oorlog heb je een dreiging nodig, en die is er nie echt, toch niet als je onze (gecensureerde) media mag geloven.
Een vriendin van mij is onlangs werkloos geworden, het duurde weken vooralleer de RVA haar eerste uitkeering betaalde. "tja" zeiden ze daar, "als je weet dat er de laatste maanden 18000 werklozen zijn bijgekomen, en al die dossiers liggen op een hoop, dan ligt dat van jou daar tussen. We betalen uit wanneer we aan jou dossier toekomen" Dus zij naar het OCMW, die stonden direct klaar om haar op te vangen en een uitkering voor te schieten. Maar die mensen zeiden wel dat ze al die aanvragen niet lang meer gaan kunnen opvangen. Als er meer en meer onstlagen vallen, meer en meer werklozen bijkomen, hoelang duurt het dan vooralleer het potje leeg is? Heeft de regering nog geld om daar bij te schieten? Of gaan met de tijd toch alle uitkeringen gedwongen terug omlaag? En wat dan? Ik zie het al voor me: mensen helemaal geen geld meer om huishuur of lening af te betalen, net of niet genoeg inkomen om van te leven, geen job te vinden... De criminaliteit stijgt nu al. Wat als het toch zover komt?
Misschien is dat hele hamter idee helemaal nog nie zo paranoia....
Alé, van die luizen zijn we zo te zien vanaf, overmorgen voor alle zekerheid nog eens de Silicom derop en dan hopen dat tegen dat het school begint, er nie zo ene kleine is die er toch nog mee zit in die klas. Het doet tegenwoordig toch lelijk in de scholen. Begin September waren er al kinderen die met luizen zaten. Ik vraag me af of die ouders dat dan nie merken? Dat zie je toch als je kleine een hele dag staat te krabben! De apotheker vertelde dat er veel ouders zijn die daar gewoon nie op letten. Zo had ze laatst een grootmoeder die om produkt kwam. "Kijk nu eens" zei ze, "Ik krijg vanmorgen die kinderen voor het weekend en die zitten gewoon vol luizen!". Dat gebeurt dus blijkbaar veel. Ik kan mij da eerlijk gezegt nie voorstellen... Een paar maanden geleden had een vriendin van mijn dochter prijs, na een week verteld haar moeder dat ze der eindelijk vanaf is, tegelijk staat die vrouw in haar haar te krabben als zot... jaja, dervanaf! heh... Is gewoon een vicieuse cirkel op deze manier. Heb net gelezen dat er al scholen zijn waar echte luizen epidemieen opduiken en waar die beestjes resistent zijn geworden voor zowat elk chemisch produkt.
Dus, een paar goeie tips: Gebruik die Silicom mensen, daar kunnen ze nie resistent tegen worden en is echt een supper produkt als je het goed gebruikt. Als je der tegenop ziet om alle jassen, beertjes enz te gaan afkoken, steek ze dan drie dagen in een plastiek zak en zonder ze af, na 3 dagen zit daar niks levends meer op. Steek hoofdkussens een dag in de diepvries, is ontsmettend en doodt alles wat er zou kunnen opzitten. en kam elke dag het haar met een luizenkam, nat met conditioner en droog tussendoor. Well beddengoed afdoen en op 60 graden wassen, want daar kunnen wel neten en luizen inzitten. Ook kussens uit de sofa nie vergeten, sjaals en mutsen, etc. Nog een ding: verspil je geld nie aan zo een electronische luizenkam, dat is gewoon een merd om te gebruiken en het gaat evengoed met een gewone luizenkam.
die kleine zat al drie dagen te krabben in haar haar, had haar al twintig keer gechekt en niks gevonden. Vandaag was het dus zover he: luizen. Direct naar de apotheker van wacht voor een produkt en een kammetje. Ik heb dus nog nooit in mijn leven luizen gehad en zij ook nie. Was dus effe onhandig nie weten wat te doen daarmee. De apotheker heeft Silicom meegegeven, een produkt op basis van siliconen dat een laagje om de luis en neten heen legt en hen zo verstikt. Nachtje laten werken, uitspoelen en na een week herhalen, da zou het moeten doen. Ga in ieder geval de volgende dagen, elke dag, kammen met conditioner. Ik word gek van het gedacht van beestjes in men huis, heb vandaag alles wat ik in het zicht kon vinden gewassen (ale, gekookt), zeven machines (lakens, kussens, pluche beren, jassen, sjaals, mutsen en handschoene. Badhanddoeken, washandjes, zelfs de badmat, borstels en kammen afkoken, etc etc). Was bijna zover dat ik men gordijnen aftrok. Oke, ik weet dat ik overdrijf, maar ben nu eenmaal paniekerig voor kriebelbeestjes.
Ikzelf had helemaal geen jeuk, niks. Natuurlijk, vanaf het moment dat ik die luis ontdekte ging het bij mij ook overal jeuken, om gek van te worden. Psychologisch? Ja ja, van de moment dat de kleine in bed lag besloot ik toch maar eens het luizenkammetje door men haar te halen. Ene keer uitkammen: niks. Tweede keer doorkammen: niks. Derde keer nog eens vlug doorkammen: één luis! grrrr. Ik hoop dat die ene der dan ook maar net was ingesprongen! Heb voor alle zekerheid ook maar een halve bus Silicom op men kop gesmeerd.
weeral iets bij om van te zeggen: "als der nu een ding is dat ik haat he!........"
Tot een jaar terug vond ik het nog een beetje lachwekkend, nu is het meer een ergernis. Die tieners die je amper "puber" kan noemen, net uit, of nog in de kinderjaren en al zo snel groot willen worden. Als ik die 13-14 jarigen uit school zie komen op hoge hakken, om dan vervolgens om de 5 meter hun voet onderuit te zien draaien, geef toe het is toch om te lachen. Ok, zo waren we vroeger zelf ook, maar bij mij begon dat op 13 jaar en zelfs dan was het nog heel heel onschuldig. Het is dat mijne kleine 10 en een half is, vijfde leerjaar en al zo goed als aan het puberen. Zowel in gedrag als in het volgen van trends.
Madam heeft vrijdag een echte carnaval fuif op school... geen bal nie meer zoals vroeger, nee een echte fuif waar ouders nie toegelaten zijn. Het is wel duidelijk dat de schattige prinsessen jaren in't roze voorbij zijn. Ik dacht, ik koop een cool vampire costuum, maar neeee... madam gaat als (houd u vast) ze gaat als cheerleader! Pomponnen, kort gerokt en topje (kwaad omdat ze van mij een badpak onderaan moet doen). Da staat der hier elke dag mee the showen als een 16 jarige mode pop!
Geregeld duikt de (wannabee) puber in MIJN klerenkast en het is nie meer om verkleedpartijtje te spelen. Ze beweert bij hoog en bij laag dat mijn laarzen haar perfect passen, alhoewel ik twee schoenmaten groter heb... en dat echt iedereen in de klas lippenstif en nagellak draagt.(yeah right!) hehe, langst ene kant is het wel cute, langst de andere kant toch allarmerend.
Ik ben blij dat ik op het werk een goeie relatie met de stagaires heb, allemaal tussen de 17 en 19 jaar. Die begrijpen wel dat ik wat inzit met het vroege pubergedrag van men dochter en houden me op de hoogte van trends, wat er gebeurt in het uitgaansleven, plaatsen die ze beter kan mijden, etc etc etc... want ja, binnen een jaar of 4 zal madam beginnen zagen om naar fuiven te gaan (als het nie vroeger is). En het zal voor mij waarscheinlijk altijd te vroeg zijn :)
t'is raar, mijn fuifjaren zijn nog nie over en die van mijne kleine beginnen al bijna, lol
Mijn appartementje is ong 75m² groot. De living is 40m², en de rest (slaapkamers, keuken en badkamer) is vrij klein en nog net voldoende, om niet 'te klein' te zeggen. Uit plaatsgebrek hebben we in de living twee bureautjes geplaats om te computeren. Het is de leefkamer waar we , buiten slapen, al onze tijd doorbrengen met zen drietjes en de kat.
Ik zit momenteel achter mijn pc, links aan de grote raam. Rechts van mij staat een 10 jarige te jumpen op de eye toy spelletjes van Playstation2, met het nodige kabaal en gebonk op de grond. Links van mij zit een 37 jarige puber World of Warcraft te spelen, het geluid veel harder dan nodig. Het is hier een mix van kreten , de WOW battle kreten van een net gelevelde Death knight aan de ene kant en een annoying muziekje uit de PS2 dat lijkt op dat van een derde rangs pornofilm: "supperrrrrrr! Probeeeeer het nog een keeeeer! jaaaaah! goed gedaaaaan!" ... een spelletje belletjes kapotslagen met de handen (ofzoiets). En ik zit er middenin met barstende koppijn, k wou dat ik oordopjes had...
Misschien dat ik sevens maar een wandelingetje ga maken. Ben al geruime tijd op zoek naar een grotere koop woning zodat we nie constant op mekaars kop leven. Iedereen zen eigen plekje in huis om zoveel kabaal te maken als ze willen zonder een ander te storen, een beetje rust, rust rust. Goh, ik heb zo een behoefte aan de rust die ik nie vind.....
Bijkomende annoying-igheid: de kat is krols. Aaarch! yup, sinds eergisteren jankt dat beest heel de boel bijeen en het wordt met de dag erger.
Swat, k'ben hier efkes weg, ga wandelen... effe weg uit men zottekot.
Ik woon op de eerste verdieping van een appartementsgebouw, boven mij woont een jongen alleen die je bijna nooit ziet, een hollander. Onder mij zijn drie maanden geleden Polen komen wonen. Met zen vijven wonen ze in een twee-slaapkamer appartement.(ben er zeker van dat er officieel maar 1 persoon woont, maar swat). Dikwijls staan hun ramen wagewijt open zodat je binnen kan kijken: een stal! hun fietsen staan in de badkamer en in de living liggen drie matrassen op de grond. Ik snap nie dat ze nie gewoon met zen 3 in één slaapkamer kunnen slapen. Een tv hebben ze nie, alleen een stereo installatie en die staat dan ook heel de dag supperluid op. Overlaatst heeft hun voordeur drie dagen tegen de gevel gestaan, snap er het nut ook nie van..
Het spel begon al de eerste dagen dat ze hier woonden: "koekenden ambras" hier beneden. Oftewel ambras, oftewel stond de muziek zo hard dat we hierboven uit de zetels daverden. Ikke naar beneden: een van die mannen doet open, oftewel straalbezopen oftewel zo weg als een huis: "kunt ge het wa stiller zetten?" Pool (met zen kop tegen de deurstijl) : " nie neelans" "turn the music down!" Pool:" no iiinglisch"
ok da was da, die verstaan dus geen woord en het kabaal gaat gewoon voort. t'lijkt daar wel elke dag of een fuif of nen boksring. Trouwens, ne Pool die geen Nederlands kan, moet ge u is voorstellen dat die luidkeels "Boot Anna" staat mee te zingen (beeld het u in!)... en nie effekes, nee, uuuuuuuren aan een stuk!
Vorige week was het een feestje hier beneden om 8 uur smorgens, muziek supperhard, veel luidkeels gezang, heeft geduurt tot zo een half elf, daarna effe gekots gehoord en dan stilte. HA! Maar nu was't mijn moment! nog effe wachten tot die mannen slapen en dan... Ikke mijne muziek op... men boxen naar de grond gedraait en Metallica (ride the lightning) op max volume! Komaan mannen! daveren in da bed, hopelijk had ge al koppijn want dan zal het nu nog nie overgaan! na vijf minuutjes kwam er wa geroep van beneden. Heb de muziek keihard laten staan tot een uur of 12... Lesje geleerd? tuurlijk nie....
Deze nacht was het nen boksring, denk dat daar niks nog heel is beneden, daarna de muziek.. waarscheinlijk weer met nen hoop gebooze erbij want tegen deze morgend was der weer ene serieus aant kotsen. Goh das plezant sé! Ne gewoone mens die ziek is zonderd zich af in de badkamer en geeft 'subtiel' over. Die polen daarintegen zorgen er wel voor dat heel de straat het gehoord heeft! En dus gaat het spelleke door. Een telefoontje naar den huisbaas heeft nie veel uitgehaald, nee die vent zou liever hebben dat we hier verhuizen zodat hij 200 euro meer huishuur kan vragen aan de volgenden huurder....
De mythologie erachter is best wel interessant http://nl.wikipedia.org/wiki/Vrijdag_de_dertiende, maar voor de rest geloof ik er nie in. Men dochter vindt het lollig om vandaag eens extra bijgelovig te zijn, een vrijdag de 13de in combinatie met onze zwarte kat, dat moet wel vuurwerk geven, lol. Voor mij is het een GELUKSDAG, en dat zeg ik natuurlijk alleen maar omdat mensen dat raar vinden, hehe. Voor de rest een doordeweekse dag die verloopt zoals anders, de Lotto geeft weer eens een supperpot weg... het maakt allemaal nie uit. De kattebak zit gewoon vol zoals anders (weet weeral wat doen sevens) en het leven gaat gewoon door, Opruimen, naar de suppermarkt, enz enz. Toevallig dat ik op een vrijdag de dertiende mijn blog weer heb herondekt, die zat hier ook al een jaar weg te kwijnen. En dat terwijl ik zoveel heb gehad om over te schrijven... dus hier gaan we weer: Blogtime!
