Jipla! Vrijdagavond heb ik nog eens een stratenloop meegedaan. Dit was van Eernegem geleden. Ik ben nu een paar weken mijn loopvolume iets aan het opkrikken en vooral mijn intervaltrainingen aan het hernemen op de loopband. Mijn snelheid de laatste weken was nog niet zoals ik het zou willen en op de loopband had ik het dan ook lastig. Ik kon met moeite mijn 17km/u houden tijdens de pieken van 3 minuten. Ik had me dan ook deze week voorgenomen om naar Torhout te trekken. Een snel parkoer, en indien een goeie tijd zou dit ook goed zijn voor de moral. Ik ondervind ook ieder jaar dat ik wedstrijden nodig heb om beter te worden. Het weer was ideaal: een beetje wind, de ganse dag geregend maar tijdens de wedstrijd was de zon van de partij. Vooraf had ik tevreden geweest met een tijd rond de 37 minuten. Mijn beste tijd ooit op een juiste 10km was 36min18s. Maar vrijdag liep alles heel goed. Na een wat hectische start kon ik na 1 km een vlot tempo vinden en kwam na 5 km door in 17min35s. Vlug omgerekend en rekening houdend met een vlugge 1e km zat een tijd onder de 36 minuten erin. Ik heb de laatste 9 km constant tussen 3'30" en 3'35" per km gelopen om te finishen in 35min35sec (16,9 km/u) Een toptijd voor mij! Volgende woensdag probeer ik naar Jabbeke te trekken (indien ik op tijd kan vertrekken op mijn werk).
Hallo, dit weekend stond de niet-stayerduathlon in Ruddervoorde op het programma. Er was een stuk minder wind dan 2 weken terug in Oostende dus ik zag het wel zitten. We waren vroeg vertrokken zodat we (Gio en ik) nog eens konden losrijden en -lopen. De afstanden waren te vergelijken met deze in Oostende 5/22/3. Ik had mij voorgenomen om van in de start alles te geven. De eerste loopproef verliep goed, ik kwam voor Bernard Demeulemeester en Filip Vermont de wissel binnen terwijl ze in Oostende toch een stukje voor waren. Dan de wissel... daar moet ik toch een beetje aan werken want ik verlies toch redelijk wat seconden tov de concurrentie. Het fietsen...fantastisch goed! Ik kon bij Bernard en Filip blijven terwijl ze twee weken terug toch meer dan een minuut sneller fietsten dan ik. Ik hoorde ook via Sabrine dat Gio niet dichter kwam! Alles verliep vlot, ik kon op dit iets meer bochtig parkoer hetzelfde gemiddelde (37,0 km/u) halen als in Oostende op die lange stroken. Ik dook redelijk fris opnieuw de wissel in (...om weer tijd te verliezen)! Maar Tibo (mijn zoontje) riep: "Papa! Je hebt heel goed gefietst!", en ik kon met deze extra aanmoediging in de achtervolging op Filip en Bernard die reeds 150m verder liepen. Bernard liep steeds verder uit, maar ik kwam beetje bij beetje dichter bij Filip. Na 2 km kon ik hem passeren en mijn tempo houden tot aan de finish. Ik eindigde voor atleten die in Oostende nog 2 minuten voor mij waren als 39e! Heel tevreden!
Zaterdag zijn we naar zee getrokken. Daar stond een niet-stayerduathlon op het programma. Ik keek er erg naar uit om mijn nieuwe tijdritfiets te testen. Na enkele weken van rust was het afwachten, maar ik was wel gemotiveerd. Toen we daar aankwamen was het eerst aftasten hoe de wind stond, want aan zee kan die verraderlijk zijn. Op het eerste zicht viel dat mee maar tussen de appartementsblokken door, blies die toch hard. Nu...de wedstrijd. Eerst moesten we 5 km op de dijk lopen. Ik voelde dat ik niet supersnel liep, want enkele concurrenten waar ik normaal iets voor moet zijn liepen vlak in mijn buurt. Toen ik de wisselzone binnenliep riep Sabrine 16min37sec (waarschijnlijk toch iets minder dan 5 km). Daar startte meteen ook de fietstijd. De wissel duurde iets langer dan normaal, maar eens op de fiets was het genieten. Ik had gehoopt na 20 km een gemiddelde van 33-34km/u te halen, maar na één van de drie ronden haalde ik 37 km/u. Na de tweede ronde was dit nog steeds zo en ik haalde zowaar andere atleten in. Dit voelde heel goed want dit was de omgekeerde wereld. Halfweg de derde ronde kreeg ik een hevige windstoot te verwerken. Mijn voorwiel sloeg helemaal weg, maar kon me nog rechthouden. Ik had moeite om mijn tempo opnieuw te zoeken en verloor toch een 20-tal seconden. Aan het keerpunt kon ik mijn tempo terugvinden en reed vlot naar de wissel. Met een gemiddelde snelheid van 36,8 km/u was ik supercontent. Daarna volgde een redelijke wissel en kon ik de laatste 2,5 km vlot uitlopen.
Vanaf deze week ga ik rustig mijn lopen weer iets opbouwen, en het fietsen onderhouden. Binnen 2 weken volgt de duathlon in Ruddervoorde, daar wil ik toch iets beter voor de dag komen in het lopen, en hoop ik mijn fietsprestatie te kunnen herhalen. Foto's volgen...
De marathon heeft toch z'n sporen nagelaten. De pijnlijke kuit tijdens de marathon blijkt een scheurtje te zijn. Rusten dus... Dit weekend heb ik dan ook de bike and run in Menen laten vallen en zaterdag riskeer ik het niet om de LAKOSTA-halve marathon te lopen. Het seizoen is nog lang en ik neem liever geen risico's. Hopelijk kan ik dan de week nadien starten in Oostende waar ik voor de eerste keer met mijn nieuwe tijdritfiets kan pronken...
Vorig weekend stond de marathon van Rotterdam op de agenda met als ultieme doel onder de 3 uur te lopen. Ik wist dat de conditie goed was, maar had de laatste weken zo'n zware benen zodat de twijfel weer de bovenhand nam. Nu de wedstrijd zelf. Ik liep direct in een vlot tempo maar voelde ook dat mijn rechterkuit niet ok was, alsof er elk moment kramp kon inschieten. Na het eerste wedstrijduur was dit nog niet slechter geworden en lag iets voor op mijn schema. Op de halve marathon passeerde ik met een 3-tal minuten voor op mijn snelste schema. Alles ok dus en uitkijken naar de Erasmusbrug op 26 km waar de supporters stonden. Ze zagen er nog fris uit!! Op km-punt 31 kruiste ik de 2 koplopers in de wedstrijd die reeds 40 km in de benen hadden en toen wist ik het, het wordt moeilijk om te winnen! Maar mijn tempo lag nog steeds goed, ik had nog steeds mijn 3 minuten reserve. Bij km 33 begon ik de kilometers toch lichtjes te voelen en kwam ik mijn ergste vijand in de marathon tegen -de zon kwam tevoorschijn- en begon ik te rekenen, want ik moest en zou die 3 uur halen. Ik zakte mijn tempo lichtjes en voelde me onmiddellijk meer op mijn gemak. Ik had nooit het gevoel dat ik een klop van de hamer zou krijgen en voelde me sterk! Op iedere drankpost bleef ik goed drinken (trouwens volledige marathon gelopen enkel op water)! Mijn kuit bleef het ook nog steeds volhouden. De laatste 3 km was genieten en toch voor de zekerheid mijn tijd controleren bij iedere km. Op 300 meter van de finish zag ik mijn supporters staan en vanaf dan voel je vanalles en niks meer, ik heb eindelijk onder de 3 uur gelopen, 2u59min09sec!!! Supergevoel! En mijn marathonervaring in Rotterdam werd nog beter toen mijn trainingsmaat Gio in een sterke 3u26min13sec binnenkwam. We hebben er samen drie maanden naartoe geleefd en we konden samen vieren!!! Yes, we can!!!
Gisteren stond de 1/8 duathlon in Geluwe op het programma. Ik had dit jaar slechts 50 km in de benen bij het fietsen door mijn marathontraining en wist dat het zwaar zou worden. Ik ben sowieso al niet de beste fietser, maar zou er het beste van maken. De eerste loopproef liep ik op 80% om toch fris te kunnen starten aan de fietsproef, en dat bleek nodig ook. Na een halve ronde alleen te rijden kwamen drie andere renners aansluiten en daar zat toch meer pit in. Het was de ganse wedstrijd aanklampen tot de laatste 3 km. Tom Willemyns gaf er een snok aan en het groepje was uiteen. Ik kwam met een 20-tal seconden achterstand op Tom de wissel binnen, de andere twee zaten tussen ons. Na een goeie wissel liepen we al vlug weer samen en beëindigde ik de wedstrijd op een 25e plaats op 97 deelnemers. Vanaf nu volledig focussen op zondag!
Na een weekje rustig aan stond zaterdag een wedstrijd op het programma in Eernegem (9km). Het was reeds van vorig jaar geleden dat ik nog een kortere wedstrijd gelopen had en was zeer benieuwd na mijn marathontraining hoe het nog met mijn snelheid zat. Eind vorig jaar liep ik op de 10 km een kleine 17km/u en dacht dit als starttempo te nemen, maar dat was duidelijk te snel. Na een paar km voelde ik reeds dat dit te hoog gegrepen was en zakte naar 16 km/u. (via gps gemakkelijk te volgen). Dat tempo lag mij al veel beter en ben dan ook aangekomen in 32min40s (16,4 km/u). Kort na de wedstrijd was ik wel iets ontgoocheld, maar moest dit vlug relativeren door het gebrek aan snelheidstraining. Eén pluspunt toch...de benen zelf voelden heel goed tijdens het lopen en ook bij het loslopen na de wedstrijd. En misschien moest ik 's morgens toch geen 50 km gefietst hebben, maar de eerste zon deed toch deugd!!
Zondag stond er nog een duurtraining op het programma. Ik liep 26 km in 2u12min met een gemiddelde hartslag van 130.
Vandaag stond de laatste duurtraining van 35 km op het programma. En toevallig, in Waregem was er een wandeltocht van 35 km. Samen met mijn teammakker Gio vertrok ik om 7 u deze morgen naar de hippodroom waar de start was. Alles verliep zoals gewenst ondanks het belastend parcours in bos- en aardewegeltjes. We hebben een gelijkmatig tempo gelopen van 11 km/u aan hartslag 135 bpm. Deze week doe ik het iets rustiger dan de 2 laatste maanden. Tegen zaterdag zouden er een 60-tal km op de teller moeten staan met als afsluiter een wedstrijdje in Eernegem van 9 km. De conditie blijft goed...nog 3 weken te gaan...
Hallo, de zwaarste trainingen voor de marathon zitten er bijna op. Zondag nog een toereke van 35 km en dan een weekje rustig aan... Mijn doel voor 5 april is in de eerste plaats mijn PR verbreken (3u13) en in mijn dromen wordt dit zelfs 2u59! Maar ja... En toch, de voorbereiding verliep voorlopig heel vlot... Slechts twee trainingsdagen moeten schrappen wegens lichte verrekking en voor de rest alles TOP! Eind februari een test gedaan in Watervliet waar een 27 km-wedstrijd was. Heel vlot gelopen in 1u48min30s met nog reserve op het eind. Toen begon ik toch te dromen van die 3 uur. Maar natuurlijk moet de marathon dan nog beginnen... Ik hou jullie op de hoogte!!!
Ik ben Fieuw Christoph
Ik ben een man en woon in Poelkapelle (West-Vlaanderen) en mijn beroep is Klinisch Laborant.
Ik ben geboren op 08/04/1975 en ben nu dus 50 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Duathlon.
Ik ben reeds 17 jaar samen met Sabrine Matthijs en we hebben één zoontje Tibo (7 jaar).
Ik ben lid van KTDC (Kortrijkse Triathlon en Duathlon Club) en AC Guynemer uit Poelkapelle.