Hier zijn we dan weer voor ons laatste verslagje want morgen keren we huiswaarts.
Deze ochtend eens kunnen uitslapen want we konden al wat later ontbijten.
Desalniettemin, waren we toch weer vroeg op de baan. Aanvankelijk wat meer bewolking, een aangename 20°, ideaal om te toeren.
Een eerste stopplaats langs de baan, was niet zozeer onze noodzaak, maar ons brommerke had ook dorst.
Na een 100-tal kilometerkes kwam de grootste uitdaging van de ganse week: dwars door Parijs (wat eigenlijk niet gepland was)! Dankzij onze goeie vriend Garmin, die ons heel goed gidste, verlieten we de Franse hoofdstad zonder kleerscheuren.
Toen begon er bij ons toch wel al een klein hongertje te knagen. Uiteindelijk was het ook al rond énen.
Een volgende stopplaats werd 'Senlis', want Soissons, met zijn alom gekend verleden, lag niet op de route.
Senlis: heel aangenaam dorpje met vriendelijke mensen, lekker eten (lekker slaatje), maar met heel wat kasseien.
Na een deugddoende stop, hebben we onze tocht verder gezet richting Compiègne, alwaar wij rond half vier aankwamen. Leuk Ibis Styles hotel, MET airco, tot groot jolijt van mijn Hildeke. :)
Compiègne, zoals iedereen weet, is de plaats waar de wapenstilstand werd getekend op een treinwagon in 1918. Heel mooi dorpje, waar destijds ook Jeanne D'Arc gevangen werd genomen om aan de Engelsen verkocht te worden. (Kwestie dat zo een reisje ook een beetje informatief mag wezen natuurlijk).
Een gezellig terrasje kon ons behagen tijdens een eenvoudig menuutje: carpaccio, terrine, calamares, ijsje en café gourmand.
Een avondje waar we vroeg terug waren. Zullen onze nachtrust kunnen gebruiken, want morgen naar huis, en we hebben toch nog een flink aantal kilometers voor de boeg.
Aan hen die ons volgden: dankjewel voor de interesse.
Aan hen die een berichtje nalieten: ook dankjewel, het was voor ons heel leuk de reacties te lezen.
Aan hen die niet hebben gekeken: geen paniek: WE'LL BE BACK!!!!!
Deze ochtend vroeg aangezet voor een tochtje van om en bij de 100 km. Het weer zat ons weer mee. Een aangename 27° met een briesje, meer moet dat niet zijn.
Onderweg genoten we van een stop aan het chateau van Chambord. Das pas een chateau, amai. Enkel de bewaking is daar vrij streng. Toen we een foto wilden nemen, en even pauzeren om wat af te koelen langs de baan (met een mooi zicht op het kasteel) kwamen twee ruiters te paard (zijnde agenten) ons aanmanen om ons te parkeren op de daarvoor voorziene parking. Maar toen we onze situatie uitlegden, het feit dat we maar heel even gingen stil staan, reden ze door.
Iets na de middag (want onderweg durfden we ons wagen aan een terrasje) kwamen we aan bij ons volgend Ibis-hotel, snakkend naar een airco die er jammer genoeg niet was. Verdorie!!
We bleven niet bij de pakken zitten, en vatten onze namiddagexcursie aan. Orléans, das vooral Jeanne D'Arc. Eerste halte was dan ook het huis van Jeanne D'Arc. Achteraf bleek het eigenlijk een tijdelijke verblijfplaats te wezen.
Vervolgens zochten we wat afkoeling in de kathedraal. Nog nooit zo genoten en vooral zo lang genoten van een frisse kathedraal. Zaaaaaalig!!!
Wat ons heel erg opviel, is hoe de populatie op korte afstand zo kan verschillen. Het ene moment waan je je in Marokko, en achter de hoek zit je in het chique gedeelte van de stand. Vreemd, zelfs in Gent heb je zo geen uitersten.
Oorspronkelijk hadden we de intentie om 's avonds ook in de stad een avondtoer te maken, maar toen we daarheen wilden rijden, bleek het centrum niet meer bereikbaar: overal werd je omgeleid, en afslaan kon enkel naar rechts, niet naar links. Raar volkje daar in Orléans. Dus maar terug naar hotel, waar we op wandelafstand genoten hebben van een menuutje in een buffalo-restaurant, te vergelijken met een Colmar van bij ons.
Voorgerecht: capaccio.
Hoofdgerecht: biefstuk friet waar bij meneer de saus niet op het bord wou blijven liggen.
Dessert: Crumble fromage blanc au citron.
Morgen wacht een zware dag, met veel kilometertjes. Hopelijk waait het onweer, dat na het eten begon, tegen morgen over.
Hier zijn we dan met ons verslagje van de vierde dag.
Netjes op tijd opgestaan om te genieten van een zalig ontbijtje. Moeilijk te geloven dat dit slecht een 2-sterrenhotel is.
Rond half 11 netjes alles ingepakt en vertrokken onder een stralende, doch broeiende zon. 36° is niet meer om mee te lachen, zeker niet als je dan af en toe eens aan een rood licht moet wachten, met een motorvest en een hete motor die je de warmte laat velen tot en met het bovenste haartje op je hoofd.
Op naar Amboise. Eerst ons gerief in een frisse kamer gelgd (Ibis Budget) om dan naar een kasteel te rijden. Niet zomaar een kasteel natuurlijk, maar eentje waar Leonardo Da Vinci de laatste jaren van zijn leven heeft vertoefd. Ergens hadden we gelezen dat zijn graftombe te bezichtigen was, dus, wij daarheen.
Aangekomen aan le Château Du Clos Lucé,bezochten we de slaapkamer van Leonardo, zijn keuken, uitgewerkte voorbeelden van schetsen en tekeningen die hij destijds gemaakt had.
Aanvullend bezochten we de tuin met ook hier heel wat van zijn uitvindingen, maar dan op ware grootte. Ideaal voor kinderen, die konden dan alles eens uitproberen.
Allemaal goed en wel, maar dan was de drang er toch om die legendarische tombe te bezoeken. Tot op een bepaald moment we ons realiseerden dat die tombe eigenlijk in een ander kasteel stond. Maw.: we zaten in het verkeerde kasteel...zucht.
We lieten het niet aan ons hartje komen, en besloten toch naar het andere kasteel te gaan. Jammer genoeg overmeesterde de hitte onze intenties, en werden we noodgedwongen verplicht een terrasje te doen, om dan vlug naar het hotel terug te keren om af te koelen en te douchen.
Na een verkwikkende douche, besloot meneer zich te scheren, en sneed hij met zijn scheermesje in zijn neus. Bloeden jongens dat dat deed!!!!! Na een uurtje met zowaar een zelf geïmproviseerde tampon in de neus te hebben gezeten, konden we onze avonduitstap beginnen. Een lekker menuutje alweer: als voorgerecht een rillette van zalm voor de vrouw en een charcuterie-bordje voor meneer. Het hoofdgerecht was voor beiden mosseltjes. Als dessert werd het een kaasbordje voor meneer en voor mevrouw een miroir aux poires met frambozencoulis.
Moe maar heel zeker voldaan keerden we terug bij 31° om 23.00u naar ons hotelletje voor ons huiswerk.
Dag drie loopt stilaan aan zijn einde, dus tijd voor een nieuw dag-verslag.
Deze ochtend kunnen uitslapen, en ontbeten in het Ibis Styles hotel. Toch wel net dat ietsje beter. Mjammie.
Veel kilometers stonden er vandaag niet gepland. Enkel het weer leek aanvankelijk niet z'n beste kant te tonen: motregen.
We trokken ons er niet zoveel van aan, want veel kan je daar toch niet aan veranderen. Rond 11 uur bestijgen we onze trouwe tweewieler en zoeken onze weg langs kleine maar prachtige en rustige wegjes. Kleine dorpjes verscholen zich tussen de uitgestrekte zonnebloemenvelden, maar we wisten ze toch maar lekker te vinden. De weergoden stonden als 1 blok achter ons en trakteerden ons op een zonovergoten vervolg voor de rest van de dag.
Rond de middag kwamen we aan bij ons volgend hotelletje. Klein, oud maar super gezellig, en mooi en verzorgd ingericht. Airco moet voor ons serieus overuren kloppen, want die weergoden kenden geen genade.
Aan het onthaal kregen we een uitleg van jewelste over waar je hier zoals kan eten, in welke prijklassen, en wat je zo kan verwachten voor je geld. Tof! Tenminste als je een beter geheugen hebt, want tegen de avond waren we alles vergeten. Lap!
Enfin, maar we zijn nog niet zo ver. Over de middag toch lekker gesnacked in Brasserie Du Coin.. Salade Italiënne voor mijn Hilde, voor mezelf geconfijte 'gésiers' verwerkt in een slaatje. Geen idee wat het is, maar was wel lekker. Misschien kan het thuisfront als reactie eens doorgeven wat 'gésiers' eigenlijk feitenlijk wel is.
In de namiddag nog eens wat rondgereden in de buurt van Château Montgeoffroy.
Tegen de avond dus maar gaan zoeken naar een gezellig terrasje, dat we vonden op de markt.
Nog een kleine wandeling langs een rivier waarvan ons Hildeken steeds zegt dat het de Seine is, maar lieve mensen, het is dus wel degelijk de Loire. Pas moyens om die wissel uit haar hoofd te krijgen. :)
Deze ochtend opgestaan rond half negen. Ontbijtje ala Ibis, zijnde een bescheiden maar degelijk.
Rond klokslag 10:20u zetten we de reis verder richting Angers. Een 96-tal kilometers (deels achter een vreselijk stinkende vuilkar), peanuts in vergelijking met gisteren. De oortjes waren blij.
Netjes langs de Loire aan een gezapig tempo, lekker weertje met wel hier en daar een drupje, maar waar bleven de châteaux?
Rond de middag hielden we even een stop (de dorstigen moesten gelaafd worden) in het dorpje Saint-Florent-le-Vieil. Ideaal om een bureau de toerisme te bezoeken, en wat meer te weten te komen van die châteaux. Hilde voelde zich al helemaal in haar nopjes, had wat medelijden met het meisje achter de balie die alleen stond, en besloot de handen uit de mouwen te steken en dat kind een handje toe te steken. In een wip lagen alle folders terug op de juiste plaats, netjes op stapeltjes. Ik kon haar nog net bedwingen of de folders van 2012 zagen het daglicht niet meer.
Met een traantje in de oogjes verlieten we, beladen met folders en flyers, het etablissement richting terrasje.
Blijkbaar begonnen de châteux pas vanaf dat dorpje zich te profileren. Een overvloed van mogelijkheden stelde ons voor een heus dilemma: welk krijgt de eer een bezoekje van ons te mogen krijgen. Na een hele poos besloten we verder te rijden richting hotel. Een Ibis, maar dan in stijl (Styles). Toch wel een klasse meer dan een budget.
Eens daar aangekomen, besloten we toch maar om wijselijk niet meer naar een châteaux te rijden aangezien het al wat later werd. We hielden het bij een toertje in de stad, en om het toch enigszins een beetje educatief te houden, bezochten we het kasteel van Angers zelf (was eigenlijk eerder een burcht).
De avond werd afgesloten met een lekkere maaltijd nabij het hotel: bavette d'aloyay en carpaccio, beiden met gebakken aardappeltjes en slaatje, en ls dessert een chocomouse en een café gourmand.
Hier zijn we dan met ons eerste verslagje van onze reis. Deze ochtend liep de wekker af om 7 uur, wat ons toch wel net iets te vroeg uit viel dus draaiden we ons nog eens om en sliepen tot de tweede maal dat de wekker afliep. Opstaan ging dan vlot. Ons klaar maken nam ook niet veel tijd in beslag. De moto vullen met de koffers viel heel goed mee. De ervaring van een paar reizen zit er al goed in (geen vaatwas en droogkast) zodat we zelfs nog plaats over hadden in onze bagageruimte. Om 20 over 8 konden we onze reis (744km!) aanvangen. Alles bleek aanvankelijk goed mee te vallen. Het weer was top, geen files, ... Maar toch ging het rijden niet zo vlot. Om de één of andere reden hadden we na vier uur rijden nog maar zo'n 250 km afgelegd, wat ons toch eerder aan de lage kant leek. 'Misschien eens naar de tweede Vitesse schakelen' hoor ik al enkelen denken, maar daar lag het niet aan. De reden bleek al duidelijk: de nationale routes gaan nu eenmaal wat trager dan de snelwegen. Voordeel is dat je dan natuurlijk geen péage moet betalen, zo vrekkig als we zijn. :).
Andere bedenking die we onderweg maakten: ons Frans is toch ni meer dat. Tijdens een tankbeurt een babbeltje geslaan met een Nederlander, dat ging vlot. Maar toen een fransman (zo eentje met een korte broek, T-shirt en een vreselijk gemaakte glimlach) ons vroeg of we in die stortbui zaten (niet dus want toen waren we bezig met een sanitaire stop) wisten we beiden gelijk niet goed wat zeggen. 'Non, nous étions là dedans (in plaats van à l'intérieur) en dat we de regen erbij nemen (Il faut le prendre avec.), meer schoot er ons niet te binnen. Het zal hem wel duidelijk geweest zijn dat er met ons niet te klappen valt, want zijn glimlach verdween, alsook hijzelf vervolgde zijn weg naar 'là dedans'. Enfin, na toch een hele reeks tussenstops, blauwe oren (amai, zo een hele dag een helm op, pijnlijk!) en pijnlijke knieën en 10 uur later, kwamen we aan in ons hotelletje. Veel gezien hebben we nog niet, maar we hebben al goed gelachen. Kamer is sober maar heel net. Het avondeten smaakte dubbel zo goed na een dagje toeren: chiffonade van rauwe ham en slaatje met roquefort als voorgerechtjes, Spaanse rijst met kip en zalm als hoofdgerechten en chocoladetaart met frambozen en kaasbordje als nagerechten en als afsluiter een goei sjat kaffee. Meer moet dat niet zijn! Nu dus de blog gemaakt. Hopelijk lukt het om de foto's erbij te zetten, maar eerst een dikverdiende douche.
Big Bisoux uit La Douce France, Hilde en Christophe
Hier volgt het verslag, dag per dag, van onze motorreis van 1 week langs de Loire met zijn châteaux. Hopelijk kunnen we dagelijks een verslagje maken met enkel leuke ervaringen en fraaie zichten.
Het is zeker niet verboden om een berichtje van het thuisfront na te laten hier op onze blog. Voor ons is het ook elke dag uitkijken naar een berichtje van wie ons volgt.
