dag 1 : Het begon allemaal toen ik thuis kwam van mijn zakenreis, ik ben een zelfstandige scheepssvoyer die werkt voor grote bedrijven en heb ongeveer zes opdrachten per jaar die ongeveer drie a vier weken elk duren(p.5). Dus heb ik veel vakantie doorheen het jaar welke ik dus moet vullen met activiteiten die me na een tijdje beginnen tegen te steken. Ik heb geen vrouw of kinderen, maar mijn behoeftes worden wel vervult doordat ik af en toe de nacht doorbreng met Laura. We kennen elkaars behoeftes en respecteren elkaar. Soms spreken we ook eens af om samen uit eten te gaan en luister ik naar wat ze te vertellen heeft over de afgelopen tijd dat we elkaar niet gezien hebben. Maar na al deze tijd vond ik dat ik aan iets nieuws toe was (p.20). Doordat ik vaak ook mijn tijd vul met het kijken naar Misdaadseries, omdat de porno en quizprogramma’s me niet meer interesseren, heb ik eindelijk door dat de schrijvers van het scenario heel achterlijke mensen moeten zijn. Ik als scheepssvoyer moet de mensen hun leugens snel kunnen doorzien en door al mijn werkervaring in mijn branche kan ik dus ook binnen de vijf minuten van het programma de dader opsporen. Nadien kijk ik gewoon de aflevering af om te kijken of ik het bij het juiste eind had.

Dag 2 : Ik heb eindelijk gevonden wat ik kan doen om mijn verveling tegen te gaan (p.25). Ik heb me laten inspireren door de misdaadseries en ga dus de perfecte moord uitplannen en hem uitvoeren om gewoon aan mezelf te bewijzen dat ik het kan. Eerst moet ik mijn slachtoffer vinden, ik heb met mezelf besproken dat ik ga kiezen voor een vrouwelijk slachtoffer omdat ze zich dan minder kan weren. Ze mag ook geen partner hebben omdat het dan snel zou opvallen dat ze vermoord is.

Dag 3: Ik ben in de voormiddag naar de doe-het-zelf-zaak gegaan in mijn pull van Puma die ik met verf heb bespat zodat het leek alsof ik een schilder van beroep was(p.35). Eenmaal in de winkel kocht ik een verf-overal en een touw om de daad te plegen. Toen heb ik mijn route uitgestippeld om alle supermarkten in de buurt af te zoeken naar mijn slachtoffer. Ik heb gekozen voor mijn zoektocht in de supermarkt aan de kant-en klaremaaltijden sectie waar ik dus alleenstaande vrouwen kan vinden die geen tijd hebben om thuis zelf nog te koken.

Dag 4: Ik spoel direct door naar de avond omdat ik mijn zoektocht naar mijn slachtoffer wou afmaken, ik start in de GB die op de hoek  van de straat gelegen is op ongeveer vijftien minuten van bij mij thuis. Daar zie ik een vrouw die ik rond de veertig schat en zou dus een perfect slachtoffer kunnen zijn, maar ik zie dan dat haar hond in haar auto wacht als ze buitenkomt. Een hond is een echte afknapper, want dan moet ik mijn plan weer herzien en dat geeft veel te veel risico’s met zich mee. Na de volgende vier supermarkten bezocht te hebben en geen potentieel slachtoffer gevonden te hebben, ben ik op weg naar de laatste supermarkt. Eens daar aangekomen te zijn, zie ik mijn definitief slachtoffer. Ze staat daar met haar Come-a-casa-lasagne in de ene hand en met haar andere hand is ze bezig op haar gsm (p.40). Ik volg haar tot thuis en zie dat ze in een doodlopende straat woont met een parallelle straat waarin haar tuin uitloopt. Ze stapt haar huis binnen en ik hoor geen alarm of hond of element dat mijn plan kan verstoren en dat geeft me een euforisch gevoel. Ik besluit dan maar om naar huis te gaan en mijn plan af te werken om het de volgende dag uit te voeren, hopelijk loopt er niets fout (p.47).