Ik ben Christof Jans
Ik ben een man en woon in Tongeren (België) en mijn beroep is Onderzoeker, lector.
Ik ben geboren op 28/02/1974 en ben nu dus 50 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Hardlopen, hard fietsen, hard werken,hard netwerken :-).
tewerkgesteld aan de Provinciale Hogeschool Limburg, domeinen Marketing en Logistiek Management. Freelance docen
Druk op onderstaande knop om je bestand naar mij te verzenden.
weetjes, verrassingen en ideeën in het nieuwe ondernemen
21-08-2012
And the winner is... ?????
Apple kiepert de YouTube app van haar iPhone in iOS6. Google/Motorola eist importverbod op iPhone, iPad en Mac. Ettelijke patentgeschillen tussen Samsung en Apple. Mijn marketing hart bloed ervan. Net als mijn consumentenhart. Zijn ze nu helemaal gek geworden op de smartphone markt? Wordt de volgende smartphone "designed by lawyers"? Kijk, ik ben niet wereldvreemd. Ik kan er best inkomen dat de strijd om de concurrentie kosteffectiever kan gehinderd worden door rechtszaken aan te gaan dan te strijden op innovativiteit. Deze bedrijven beschikken over voldoende kapitaal om een leger advocaten in dienst te houden. En bij elk geschil krijg je een harde oplossing. In Nederland werd zo bijvoorbeeld de Samsung Galaxy S, S II en Ace verboden omwille van het scrollen tussen de afbeeldingen. Veldslag gewonnen door Apple, maar vrij snel had Samsung een tweak klaar waardoor het verbod opgeheven werd. Maar waar blijft de consument in dit verhaal? In een tijd waarbij er door technologie en veranderingen van percepties bij klanten de consument machtiger is geworden is dit een vreemde strijd. Door het overaanbod aan producten en diensten die via ontelbare kanalen kunnen gepromoot en aangekocht worden vergeten deze bedrijven uiteindelijk nog dat het aan de klant uiteindelijk ligt om 1 merk boven het andere te verkiezen. En technische eigenschappen zijn daar (meestal) niet de dominerende factor. Mensen die overtuigd zijn van een bepaald merk stappen niet snel over naar een ander merk. Zelfs niet als een andere partij het betreffende merk laat verbieden. Je krijgt hier wellicht nog een grotere aversie tegen het concurrerende merk. Zelf ben ik wel een Apple fan. Ik hou van hun design, vernieuwingen, toepasbaarheid... Maar ook dat kent zijn grenzen als ik zie dat de juridische afdeling straks groter wordt dan Ives' afdeling. Wat win ik erbij als ik straks niet eenvoudig meer naar youtube kan gaan. Maar ook Samsung en Google klanten staan straks zo in de koude. Laten we de gevechten om de klant maar weer netjes houden zoals we dat eerder hebben gedaan: met nieuwe producten die ons blijven verbazen door hetgeen ze kunnen, niet door wat ze nog mogen. Van welk merk ze ook zijn. Laat je niet bedreigen en verras de concurrentie met noviteiten. Misschien zijn rechtszaken op korte termijn kosteffectiever, op de langere termijn gaan ze nat. Let op mijn woorden.
KMO's en grote bedrijven zijn erg verschillend...of niet?
Gisteren had ik een discussie over het curriculum dat we studenten logistiek management willen aanbieden volgend academiejaar. De Provinciale Hogeschool Limburg, waar ik voor werk, heeft een duidelijke focus op de oh zo belangrijke KMO's in België en wil dat natuurlijk ook laten doorschemeren in het curriculum. De discussie was of we de concepten van sales and operations planning (S&OP) moeten opnemen, of niet. Zelf heb ik de kans gehad om in mijn carrière voor 2 multinationals en 1 KMO te mogen werken. De verschillen kun je niet ontkennen, maar de gelijkenissen evenmin. Beiden zijn ze opgericht om een succesvolle onderneming te worden. En ofschoon iedereen vaak de verschillen kan opnoemen wil ik me nu even concentreren op de gelijkenissen. De 5 principes voor succes (aanvullingen zijn altijd welkom!) 1. Cash is koning Of je nu een groot bedrijf bent of een eenmanszaak hebt, cash blijft belangrijk. Multinationals hebben in de financiële crisis gemerkt dat, ofschoon ze nog steeds winstgevend waren, ze moeite hadden om korte termijnschulden zoals salarissen uit te betalen. Dat kwam omdat hun geld vastzat in verleende betalingstermijnen naar klanten, voorraden, en leveranciers die sneller moesten betaald worden. Bij een KMO is dat zeker niet anders. Het merendeel van de belgische bedrijven zijn 1 persoonsbedrijven (niet altijd eenmanszaken, maar ook vennootschappen met 1 actieve persoon). Deze moeten ook de rekeningen betalen (telefoon, gas, internet, huur...). Dat geld moet natuurlijk komen de producten of diensten die hij verkoopt. M.a.w. zijn klanten moeten hem betalen zodat hij zijn leveranciers kan betalen. En Jef van op de hoek heeft net zoveel baat bij positieve cashflow dan mr Gates van Microsoft. 2. De liefde voor de klant Klanten van nu zijn anders dan klanten van vroeger. Ze zijn veel kritischer geworden en ze hebben veel meer opties. Daardoor wordt de vriendelijkheid jegens deze klanten vaak een uitdaging. Maar onze Jef zal steeds vrolijk moeten zijn en hoffelijk, vooral als hij minder goed nieuws moet meedelen. De helft van Jef zijn competenties hebben te maken met de kennis en kunde van zijn bedrijf, de andere helft van zijn kracht is empathie. 3. Als er iets misgaat, repareer het naar best vermogen Klanten zijn niet enkel afnemers van producten, zij gaan ook vaak een relatie aan met een bedrijf. In die relatie is het vaak zo dat klanten beseffen dat er best wel iets kan misgaan. Niemand is onfeilbaar. De winst en/of het verlies wordt bepaald in de oplossing ervan. Verschuil je je achter je garantievoorwaarden of kijk je wat je kan doen. Dat geldt voor elk type bedrijf. De mensen onthouden altijd die keer dat het misgaat en het bedrijf snel en accuraat heeft gereageerd, net zoals ze ook altijd zullen herinneren op het moment dat het misging en er totaal geen oplossing kwam. 4. Kwaliteit en kosten zitten aan dezelfde tafel Jef en Bill Gates beseffen allebei dat een goed product tijd, moeite en geld kost. De kantjes eraf rijden om iets inferieurs op de markt te brengen waarop de korte termijn meer winst kan worden gegenereerd kost vaak achteraf meer en leidt tot een structureel verlies van de klant. Openheid over de kwaliteit en de verwachtingen die een klant mag hebben geldt voor de lokale bakker, slager of de grote supermarkt. En verraad jezelf niet door iets anders te leveren dan dat men van je verwacht. 5. Mond-aan-mond reclame is de krachtigste advertentie! Miljoenen worden er gespendeerd aan TV spots, kranten en magazine-advertenties. Ook Jef heeft een reclamespotje lopen op Radio Annabelle... Ook hij staat in de lokale pers. Maar het merendeel van zijn klanten zijn wederkerende klanten. En deze mensen vertrouwen onze Jef omdat hij de andere 4 principes omarmt. Net zoals Apple die miljoenen onbezoldigde vertegenwoordigers heeft: mensen die anderen overtuigen om die Windows weg te gooien en voor Apple te gaan ;-). Veel return en je hoeft ze geen commissie te geven als bedrijf. Maar hou ze niet voor de gek, want ze kunnen net zo hard terugslaan.
Mijn advies aan iedereen is om naast de opleidingen ook eens een biertje te gaan drinken met onze Jef. Tijdens het ledigen van diverse glazen kun je vaak een master opleiding in bedrijfsvoering krijgen. Aan minder kosten, en op een goede manier gedoceerd.
Het was in 1992 toen ik van mijn voormalig leraar economie (Frans Loyens, ben je nog steeds dankbaar) een boekentip had gekregen: basisprincipes van marketing van een zekere Philip Kotler. Na het lezen en de eerste confrontatie met de 4 P's begreep ik dat het consequent uitzetten van een visie en daar naar acteren het geheim waren van elk succesvol bedrijf. Er werd toen nog redelijk veel aandacht besteed aan het product zelf. Bedrijven moesten een duidelijk doelpubliek defini�ren en deze mensen overtuigen over het wonder van dat product. Mensen werden steeds kritischer en waren niet altijd zo te overtuigen (al heb ik altijd onthouden van mijn docent marketing aan de PHL, Jaak Jacobs, dat mensen smeken om bedrogen te worden ). De laatste uitspattingen van deze concepten vind je nog vaak op de markt, waar de martkramers hard roepen dat zonder deze speciale zwabber en emmer de huisvrouwen dubbel zoveel tijd spenderen aan de kuis. Nadien werd het belang van klanten meer in de verf gezet. Producten moeten natuurlijk aan de klanteneisen voldoen, maar de concentratie op wat de klant wilde werd steeds meer benadrukt. Hier kwam ook voor de eerste keer het woord customer relationship management aan bod, waarbij klantenfocus en interesse steeds de grootste doelstellingen werden. Daar heb ik later ook nog heel veel mee te maken gekregen toen een andere lector: Benny Bierebeek mij de grondslagen van Direct Marketing leerde. Colruyt geeft hier prima voorbeelden van: enkel wat jou interesseert zit in de beroemde grijze envelop . Nu is er een derde fase aan de gang, dat die ouwe Kotler opnieuw beschreef in zijn boek "Marketing 3.0", en wat Steven van Belleghem ook duidelijk benadrukt in zijn boeken "De conversation manager" en de "conversation company". Mensen nemen niet langer genoegen met wat de adverteerder of het bedrijf schrijft. Ik zie het in mijn eigen situatie bij de aankoop van een fototoestel. Vroeger ging je naar een fotospeciaalzaak, je liet de eigenaar zijn verhaal vertellen en koos dat ene toestel dat op voorraad was en waarbij de verkoper je het advies gaf. Nu ga je naar reviewsites, gebruikerservaringen, tijdschriften. M.n. op basis van de echte gebruikers (per slot van rekening hebben zij geen belang met de verkoop van je toestel) selecteer je die camera die je denkt nodig te hebben. Dan mag de verkoper in de winkel vertellen wat ie wil (als je hem al niet online koopt), je bent toch vastbesloten om dat type te kiezen dat je voor ogen had. Op dit moment ligt de nadruk op het merk. Indien je dit kan uitbouwen heb je miljoenen verkopers die je geen commissie hoeft te betalen: de klanten. Kijk maar naar Apple. Mensen die overtuigd Apple-gebruiker zijn zul je nooit kunnen overtuigen van Windows, zelfs al lopen bepaalde dingen in dat laatste systeem beter. Zij dragen de stickers van Apple, lopen met hun iPhone of iPad te koop en vertellen iedereen hoe geweldig dat is. Om dit te bereiken zijn er 3 dingen belangrijk in het merk (3i model van Timberland): merkintegriteit, merkidentiteit en merkimago. En dus is het belangrijk, zoals een zeer goed gastspreker op de opening van ons postgraduaat Digitale Marketing, Geert Connard zei: netwerken met de gebruikers, met stakeholders... En gelijk antwoord geven als je informatie op het grote net vind over je product, negatief of positief. Dus dames en heren: begin er maar aan. Stel je visie op, welke waarden wil je naar buiten dragen en gedraag je ernaar. Zowel bij je klanten, je personeel, je collega's... Of zoals ooit een heftruckchauffeur bij Medtronic me ooit zei: ik rij voorzichtig met mijn lading want dat doosje met pacemakers kan een leven redden. Duidelijk waarbij de visie tot in elk kootje van de organisatie ingeburgerd is. Succes!
Vandaag hadden we een overleg in Hasselt tussen de Limburgse hogescholen (PHL, KHLIM en Xios) en de Universiteit Hasselt. De sessie ging over "onderzoekend ondernemen", gericht op de professionele opleidingen in het domein van Handelswetenschappen en Business. Het ging er met name over wat onderzoek in deze sector is en hoe dit aangepakt kan worden. Het spreekt voor zich dat onderzoek in technische richtingen altijd als logisch werd beschouwd, maar in business is dat niet steeds voor de hand liggend. Er is hier duidelijk sprake van een dunne koord waar menig onderzoeker zich op bevind en die hij of zij als een volleerd acrobaat moet gebruiken zonder te vallen. Enerzijds is er een duidelijke verplichting die een professionele opleiding zichzelf moet opleggen om bij te blijven met nieuwe ontwikkelingen en natuurlijk de duidelijke link die er steeds moet zijn tussen school en bedrijf met als inzet goed opgeleide studenten. Anderzijds mogen ze natuurlijk geen concurrentie vormen met particuliere onderzoeksinstellingen zoals consultancy firma's en marktonderzoeksbureaus. De perceptie van veel bedrijven is natuurlijk dat een school gratis dienstverlening kan leveren, aangezien studenten toch gratis zijn, en lectoren al betaald zijn. De waarheid is natuurlijk duidelijk anders. Voor veel onderzoeken kunnen studenten natuurlijk wel support leveren, maar voor de uiteindelijke oplossing zal er toch steeds beroep moeten worden gedaan op de ervaring en kennis van de onderzoeker. Deze uren dienen gefundeerd en betaald te worden. Toch zie ik wel een duidelijke toekomst voor scholen in dit verband. De hoofddoelstelling zal toch altijd, volgens mij, een ondersteuning moeten zijn voor het curriculum. Daarnaast krijgen bedrijven natuurlijk ook al een voorsmaakje van de instelling waar zij potentiële werknemers kunnen vinden. Eén van de unieke waardeproposities die instellingen zich kunnen toemeten, in tegenstelling tot particuliere firma's, is de neutraliteit. Er is geen sprake van concurrentie in probleemoplossingen. Daardoor kan een school een bedrijf duidelijk op weg helpen in kluwen van analyses, onderzoekstechnieken en leveranciers van bv. IT-oplossingen. Onze maatschappij wordt overspoeld met informatie. Kijk maar wat je zoal kunt vinden op internet, in je mailbox en alle andere media. Toch valt het op dat de kennis steeds afneemt. M.n. omdat de overload aan informatie ervoor zorgt dat ondernemers door de bomen het bos niet meer zien. Laat daar nu de hogescholen een pad effenen en neutraal een navigatie zijn voor iedereen die daar nood aan heeft. De ondernemers onder jullie zijn van harte welkom!
Dit weekend meldt Het Belang van Limburg dat er 15000 banen te verwachten zijn in Limburg op het vlak van logistiek. En ik geloof het best. Antwerpen is flink op weg om zijn functie als Poort van Vlaanderen uit te bouwen op het vlak van containers. De economie is op dit moment sterk naar het Oosten geëvolueerd, dat is al lang geen geheim weer. Deze geproduceerde goederen moeten ook afgezet worden. Door de verre afstand is de combinatie van scheepvaart en containers een natuurlijke oplossing. Deze containers moeten natuurlijk hun weg vinden door o.a. Europa. Rotterdam is hierin de grootste koploper. Antwerpen speelt nu haasje over met Hamburg zo rond de 14de - 15de plaats. Deze is nog steeds goed voor 105 miljoen ton (!), verdeeld over 8,7 miljoen containers. Waar komt nu dan Limburg aan te pas? Wel, die containers zullen toch ook uit Antwerpen moeten geraken. Met het E.N.A. (Economisch Netwerk Albertkanaal), de snelwegen en het potentieel aan industriegronden lijkt me Limburg de eerste provincie om een graantje mee te pikken van deze economie. Cruciaal zijn volgens mij nog de goede aansluitingen naar het westen en toch vooral de Noord-Zuid verbinding. Hier is helaas nog niet het laatst over gezegd. Innovatie op het vlak van containerverladingen via binnenwateren, net als snelle overslag-mogelijkheden bij moderne spoorwegen kunnen opportuniteiten opleveren voor Limburg. De haven van Genk is sterk aan het groeien naar complete dienstverlener. Limburg @ work, en waar ik mijn kleine steentje kan bijdragen zal ik het zeker niet laten .
). De laatste uitspattingen van deze concepten vind je nog vaak op de markt, waar de martkramers hard roepen dat zonder deze speciale zwabber en emmer de huisvrouwen dubbel zoveel tijd spenderen aan de kuis. Nadien werd het belang van klanten meer in de verf gezet. Producten moeten natuurlijk aan de klanteneisen voldoen, maar de concentratie op wat de klant wilde werd steeds meer benadrukt. Hier kwam ook voor de eerste keer het woord customer relationship management aan bod, waarbij klantenfocus en interesse steeds de grootste doelstellingen werden. Daar heb ik later ook nog heel veel mee te maken gekregen toen een andere lector: Benny Bierebeek mij de grondslagen van Direct Marketing leerde. Colruyt geeft hier prima voorbeelden van: enkel wat jou interesseert zit in de beroemde grijze envelop 
.
