Linda Van Rijn is een bezige bij. Sinds haar debuut in 2011, levert ze in november 2014 haar negende thriller af, Ski Resort. Ze kan dus zeker een ervaren auteur van vrouwenthrillers worden genoemd en wordt vaak vergeleken met Saskia Noort, Esther Verhoef en Suzanne Vermeer. Deze laatste is trouwens haar grote voorbeeld.

Nienke Draaijer beleeft een donkere periode in haar leven. Haar vader is overleden, haar vriend is met de noorderzon vertrokken. Financieel kan ze amper overeind blijven omdat ze op de koop toe ook nog haar baan kwijt is. De volledig verzorgde wintervakantie naar Oostenrijk die ze onverwacht wint, komt dan ook als geroepen. Ze is er dolblij mee.

In het gevarieerde gezelschap maakt ze snel vrienden en kan het bijzonder goed vinden met reisleider Jonathan en de gehuwde Rogier. Ze geniet volop van hun aandacht, iets wat ze te lang heeft moeten missen bij haar ex-vriend.

Dan wordt iemand van de groep vermoord terug gevonden in het bubbelbad van de thermen. De lokale politie begint een zoektocht naar de dader.

 Het boek is opgedeeld in twee delen. Deel 1 brengt het verhaal van de donkere periode in Nienke Draaijers leven, de relatie met haar familie en vrienden en haar vertrek naar Oostenrijk. Hoewel dit gedeelte duidelijk bedoeld is als kennismaking en achtergrondinformatie, beslaat het wel de helft van het 210 pagina’s tellende boek. Het leest eerder als een roman, vlot en prettig, maar bevat niet de minste spanning.

Deel 2 begint verrassend. De spanning komt langzaam op gang. De schrijfstijl wordt volwassener en indringender, maar haalt nergens het niveau van een pageturner. Het blijft vlak en geeft met momenten de indruk dat een gemakkelijkheidsoplossing werd gezocht om het verhaal snel te kunnen afsluiten. Als positief punt kan zeker worden vermeld dat de auteur de lezer zo lang mogelijk in het ongewisse laat over wie de dader is. Toch hangt er een waas van voorspelbaarheid over het hele verhaal.

Hier had meer mee kunnen gedaan worden. Spijtig voor de lezer want Linda Van Rijn heeft zeker een prettige schrijfstijl die makkelijk een lijviger verhaal en een meer ingewikkelde plot aankan.

Omwille van haar ervaring als reisleidster, komt het waarschijnlijk niet als een verrassing dat Linda Van Rijn voor haar negende thriller weer naar het buitenland trekt en haar personages tot leven laat komen tijdens een korte vakantie.

Negen boeken op vier jaar tijd is zelfs voor een ervaren auteur erg veel. Misschien gaat dit wel ten koste van de kwaliteit, want Ski Resort is niet bepaald de literaire thriller die hij pretendeert te zijn. Er zitten geen hoogstandjes in qua taal of uitdrukkingen, geen mooie zinswendingen die je een wowgevoel geven, iets wat je toch verwacht als op de cover ‘literaire thriller’ prijkt.

Ski Resort is een aangenaam te lezen boek, goed voor enkele uren ontspannend leesplezier.

2,5 sterren

Deze recensie werd oorspronkelijk geplaatst op www.hebban.nl

02-01-2015 om 00:00 geschreven door Christine Bols  

Vijfentwintig jaar geleden werd Dita Kronon vermoord, de dochter van Zeus, een Amerikaans-Griekse tycoon. Cass Gianis, haar toenmalig vriendje, bekende de moord.

Cass Gianis staat op het punt vrijgelaten te worden. Dit moment kon niet slechter vallen voor zijn identieke tweelingbroer Paul die zich kandidaat heeft gesteld voor het burgemeesterschap (van een fictief stadje), vooral omdat Hal, de broer van het vermoorde meisje, beweert dat Paul ook met de moord op zijn zus te maken had. Een ex FBI-agente (Evon Miller) en een gepensioneerd politieagent (Tim Brodie) voeren het onderzoek. Ze geraken hoe langer hoe meer verstrikt in een poel van geheimen, seks en verraad. Is Paul toch schuldig? En waarom is Cass Gianis plots verdwenen?

‘Identiek’ heeft twee tijdlijnen, nl. deze van 2008, het ogenblik waarop Cass Gianis wordt vrijgelaten, en deze van 1982, die in flash-backs wordt verteld. In de eerste vijf hoofdstukken maakt de lezer kennis met alle personages van heden en verleden en met de omstandigheden die tot de moord hebben geleid. De karaktertekeningen zijn heel gedetailleerd, tot op het groteske af, waardoor ik me in geen enkele van hen echt kon vinden. Ik maak echter een uitzondering voor de tweelingbroers Cass en Paul, die uiteindelijk het verhaal toch nog geloofwaardig en aantrekkelijk maken. Hun integriteit staat in schril contrast tot die van de andere personages. Het plot zelf is best te smaken en heeft hier en daar enkele verrassende wendingen. Vanaf het midden van het boek kwam de vaart erin en wilde ik echt wel weten hoe het afliep. 

Scott Turow heeft mij met dit boek niet helemaal kunnen bekoren. Dit is te wijten aan het overaanbod van personages en de soms overbodige en ingewikkelde beschouwingen over technische zaken die niets bijbrengen aan het verhaal en het zelfs vertragen. De lezer die ‘Identiek’ vergelijkt met het verfilmde debuut  ‘Presumed innocent’, zal teleurgesteld zijn, want dit boek haalt zeker niet hetzelfde niveau. 

‘Identiek’ zou het misschien beter doen als filmscenario, waarbij automatisch de personages sneller een herkenbaar gezicht krijgen en de technische wetenswaardigheden wegvallen of ten minste gereduceerd worden.

Vooral omwille van de vergelijkingspunten met andere van zijn boeken, geef ik dit boek

3 sterren

03-12-2014 om 00:00 geschreven door Christine Bols  

Eef en Lotte zijn al sinds hun kindertijd onafscheidelijk en de beste vriendinnen. Eef woont samen met Johan, een makelaar in onroerend goed, maar tegelijkertijd heeft ze romantische gevoelens voor haar collega bij de bank, Stijn. Lotte is gehuwd met Niek en moeder van twee kinderen.

Dan worden in Ravenstein de lijken van drie vrouwen gevonden, verkracht, mishandeld en verminkt. Eef denkt een aanwijzing te hebben over wie deze gruweldaden heeft gepleegd. Ze kan het amper geloven en probeert koste wat het kost haar vriendin Lotte te beschermen.

‘Conflict’ is een thriller die de lezer even naar adem doet happen met de proloog. De moordenaar beschrijft zijn gruweldaden tot in de precisie en met het nodige leedvermaak. Bij elke moord laat de schrijfster hem aan het woord, waardoor je telkens weer op het puntje van je stoel zit.

De personages zijn goed uitgewerkt, de dialogen levendig. De innerlijke strijd van Eef komt heel goed uit de verf en is geloofwaardig. Af en toe zijn er verwijzingen naar het verleden van Eef, waarbij het duidelijk wordt dat de dood van haar vader een ommekeer heeft betekend in haar leven en haar heeft gemaakt tot de persoon die ze is: onzeker, wantrouwig en af en toe labiel.

Susan Moonen heeft met haar debuut geprobeerd een spannend verhaal te schrijven, maar is daar alleen maar in geslaagd met het personage van de moordenaar. Het plot is vrij mager, de ontknoping voorspelbaar. De verhaallijn zit logisch in elkaar, maar laat geen ruimte voor verrassende wendingen. Gelukkig maken de korte hoofdstukken het boek toch makkelijk leesbaar en ben je snel geneigd toch nog even een paar bladzijden om te slaan.

‘Conflict’ is uitgegeven door Crime Compagnie, wat mij veelbelovend leek. Toch lijkt dit boek niet binnen hun gebruikelijke uitgaven te passen, temeer omdat er vrij veel drukfouten en verkeerde zinnen inzitten.

Susan Moonen heeft zeker een vlotte pen, maar er is nog een grote groeimarge. Haar volgende boek ga ik zeker weer lezen, al was het maar om te zien of ze gegroeid is. Alleen hoop ik dat het dan iets lijviger is en een sterkere plot heeft.

Drie sterren.

10-10-2014 om 00:00 geschreven door Christine Bols  

Inspecteur Thomas Ravnsholdt (Ravn) wordt door zijn korps met ziekteverlof gestuurd, omdat hij niet meer kan functioneren na de dood van zijn geliefde Eva. Hij trekt zich terug op zijn aftandse motorboot in Kopenhagen, begint te drinken en wil niemand zien. Zijn enige gezelschap is een zieke Engelse bulldog.

Dan roept een oude vriend zijn hulp in om een jong meisje op te sporen dat enkele jaren geleden verdween. Deze zoektocht brengt hem terug naar de onderwereld van Kopenhagen, zijn oude werkplaats. Alles wijst erop dat het meisje als hoertje werd verkocht aan een zekere Stavros, een gekende pooier die over heel Europa bordelen heeft. De zoektocht leidt hem ook naar Stockholm, waar hij het pad kruist van een seriemoordenaar die de vreselijke gewoonte heeft zijn slachtoffers als een standbeeld boven op een vuilnisbelt achter te laten. De moordenaar heeft al een volgend slachtoffer in zicht. Een race tegen de klok begint.

Michael Katz Krefeld heeft met ‘Ontspoord’ een hoogstaande thriller neergezet. Hij weet de spanning langzaam maar gestaag op te bouwen en vast te houden tot het einde. Zijn karaktertekeningen zijn gedetailleerd, maar ik kreeg nergens het gevoel dat het allemaal niet hoefde. Vooral inspecteur Ravnsholdt is een intrigerende figuur, levensecht, soms zielig maar vooral vastberaden. Doorheen het boek wordt door middel van dagboekfragmenten, het leven verteld van Masja, het hoertje  dat spoorloos verdwijnt. Daardoor wordt de lezer telkens enkele jaren terug geplaatst, maar dat is geen probleem. Integendeel, het is de reden waarom de lezer zich zo kan inleven in het verhaal. Het maakt de zoektocht naar haar zoveel realistischer.

‘Ontspoord’ heeft een vrij traditioneel plot: de aan lager wal geraakte detective, de vriend die hem ter hulp roept, de zoektocht naar een vermist meisje. En toch… het heeft iets speciaals waardoor ik het boek moeilijk kon wegleggen. Af en toe stoorde ik me aan de depressieve, duistere sfeer en de vrouwonvriendelijkheid, maar niettemin heb ik het met plezier gelezen.

De korte hoofdstukken en vlot taalgebruik maken ‘Ontspoord’ tot een zeer leesbaar boek, dat vooral Scandinavische thrillerliefhebbers zal aanspreken, maar het is zeker ook aan te raden voor diegenen die hier nog niet mee vertrouwd zijn. Het zal zeker zijn weg vinden in deze contreien.

4 sterren

08-06-2014 om 00:00 geschreven door Christine Bols  

Patrick Fort is een jonge man die lijdt aan het Syndroom van Asperger, een vorm van autisme. Hij heeft zijn vader enkele jaren geleden verloren in een verkeersongeluk en is sindsdien gefascineerd door de dood. Hij begint zijn studie anatomie aan de universiteit van Sussex. Samen met zijn medestudenten moet hij een lijk ontleden, waarbij hij een andere doodsoorzaak vaststelt dan wat officieel op papier staat. Maar doordat hij autistisch is, wordt hij door niemand geloofd. Hij zet echter door, wat hem in een moeilijk parket brengt.

De lezer maakt ook kennis met Samuel Galen, een comapatiënt die nog alles kan horen en zien, maar niet in staat is te reageren. Hij is getuige van de moord op zijn kamergenoot.

 ‘Wat dood is’ is een verhaal dat boeit vanaf het begin tot het einde, niet alleen door de aantrekkelijke schrijfstijl maar vooral door het onderwerp. Patrick is autistisch en daardoor ietwat wereldvreemd. Zijn uitspraken en bedenkingen zijn soms eigenaardig, waardoor er een glimlach op je gezicht getoverd wordt, al was het alleen maar omdat die vreemde uitspraken in feite erg logisch zijn in zijn gedachtegang.

Belinda Bauer verstaat de kunst om haar hoofdpersonen tot leven te laten komen en ze als echte mensen neer te zetten die in je hoofd kruipen. Lang nadat je het boek hebt dichtgeklapt, zitten ze er nog steeds.

 ‘Wat dood is’, is geen thriller die je op het puntje van je stoel zet, maar je wilt wel weten wat er nog staat te gebeuren. Aanvankelijk is het verspringen van heden naar verleden wat verwarrend, maar daar wen je snel aan en het is in het geheel niet storend. Het boek is ingedeeld in vijf delen met elk korte, vlotlezende hoofdstukken die telkens een ander personage volgen.

Belinda Bauer heeft met dit boek een verhaal geschreven met twee opmerkelijke invalshoeken: het leven bekeken vanuit een autistisch persoon en vanuit een comapatiënt. Beide zijn even geloofwaardig.  

03-05-2014 om 00:00 geschreven door Christine Bols  

Lana Granger is studente psychologie. Haar leven lijkt heel mysterieus en ze geeft weinig over zichzelf prijs. De enige personen in haar omgeving die ze vertrouwt, zijn dokter Cooper waarmee ze lange gesprekken voert en haar tante Bridgette.

Op aanraden van haar mentor, Langdon Hewes, neemt ze een baantje aan als oppas van Luke Kahn, een moeilijk handelbaar en manipulatief kind. Toch kunnen ze het samen best vinden. Dan verdwijnt op een avond Lana’s beste vriendin Beck. Lana hult zich in stilzwijgen, maar de politie vertrouwt het zaakje niet omdat haar alibi niet klopt. Bovendien is enkele jaren eerder een andere vriendin onder gelijkaardige omstandigheden verdwenen. Beide keren was Lana de laatste die het meisje heeft gezien. Dan duikt er iemand op die het duistere verleden van Lana maar al te graag aan de oppervlakte zou brengen.

Lisa Unger heeft met ‘In mijn bloed’ een thriller van formaat geschreven. Ze verstaat de kunst om de spanning op te bouwen en tegelijkertijd haar personages realistisch en geloofwaardig neer te zetten. Het is niet de spanning van op-het-puntje-van-je-stoel, maar een broeierige sfeer die doorheen het hele verhaal voelbaar is. Deel 1 is volledig gewijd aan Lana, afgewisseld met stukken uit een dagboek van een vrouw waarvan je voelt dat haar leven niet over rozen is gegaan. De auteur eindigt elk hoofdstuk met een cliffhanger, waardoor je geneigd bent toch snel verder te lezen.

In deel 1, waarin het hele verhaal wordt verteld zonder dat je de reden van de gebeurtenissen kent, komt de voor Lisa Unger zo kenmerkende stijl naar boven: langzame en gedetailleerde opbouw, psychologische tekening van de personages, gestaag naar haar doel toewerkend. Deel 2 is een verklaring van alles wat in het eerste deel is gebeurd. Voor mij verliest ze in dit deel haar eigenheid een beetje en gaat het allemaal wat te snel.

‘In mijn bloed’ heeft geen groots plot, maar moet het hebben van de langzame opbouw, het mysterieuze dat in elke persoon leeft en de broeierige spanning. Unger is sterk in psychologische beschrijvingen, net als in haar eerdere boeken. Als lezer blijf je geboeid en lijkt het zeker niet alsof alles te lang uitgerokken wordt, wat ik bij ‘Verdronken hart’ wel had.   

4 sterren

17-03-2014 om 00:00 geschreven door Christine Bols