Ik ben Christine, en gebruik soms ook wel de schuilnaam ChristineB.
Ik ben een vrouw en woon in Herselt () en mijn beroep is auteur.
Ik ben geboren op 25/12/1950 en ben nu dus 74 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lezen, schrijven.
Ik ben zelf thrillerauteur en mijn boeken worden uitgegeven door Kramat.
Mijn website : www.christinebols.com
boekrecensies
02-01-2015
Linda van Rijn - Ski resort
Linda
Van Rijnis een bezige bij.
Sinds haar debuut in 2011, levert ze in november 2014 haar negende thriller af,
Ski Resort. Ze kan dus zeker een
ervaren auteur van vrouwenthrillers worden genoemd en wordt vaak vergeleken met
Saskia Noort, Esther Verhoef en Suzanne Vermeer. Deze
laatste is trouwens haar grote voorbeeld.
Nienke Draaijer beleeft een donkere periode in
haar leven. Haar vader is overleden, haar vriend is met de noorderzon
vertrokken. Financieel kan ze amper overeind blijven omdat ze op de koop toe
ook nog haar baan kwijt is. De volledig verzorgde wintervakantie naar
Oostenrijk die ze onverwacht wint, komt dan ook als geroepen. Ze is er dolblij
mee.
In het gevarieerde gezelschap maakt ze snel
vrienden en kan het bijzonder goed vinden met reisleider Jonathan en de gehuwde
Rogier. Ze geniet volop van hun aandacht, iets wat ze te lang heeft moeten
missen bij haar ex-vriend.
Dan wordt iemand van de groep vermoord terug
gevonden in het bubbelbad van de thermen. De lokale politie begint een
zoektocht naar de dader.
Het boek is opgedeeld in twee delen. Deel 1 brengt het verhaal van de donkere
periode in Nienke Draaijers leven, de relatie met haar familie en vrienden en
haar vertrek naar Oostenrijk. Hoewel dit gedeelte duidelijk bedoeld is als
kennismaking en achtergrondinformatie, beslaat het wel de helft van het 210
paginas tellende boek. Het leest eerder als een roman, vlot en prettig, maar
bevat niet de minste spanning.
Deel 2 begint verrassend. De spanning komt
langzaam op gang. De schrijfstijl wordt volwassener en indringender, maar haalt
nergens het niveau van een pageturner. Het blijft vlak en geeft met momenten de
indruk dat een gemakkelijkheidsoplossing werd gezocht om het verhaal snel te
kunnen afsluiten. Als positief punt kan zeker worden vermeld dat de auteur de
lezer zo lang mogelijk in het ongewisse laat over wie de dader is. Toch hangt
er een waas van voorspelbaarheid over het hele verhaal.
Hier had meer mee kunnen gedaan worden. Spijtig
voor de lezer want Linda Van Rijn heeft zeker een prettige schrijfstijl die
makkelijk een lijviger verhaal en een meer ingewikkelde plot aankan.
Omwille van haar ervaring als reisleidster, komt
het waarschijnlijk niet als een verrassing dat Linda Van Rijn voor haar negende
thriller weer naar het buitenland trekt en haar personages tot leven laat komen
tijdens een korte vakantie.
Negen boeken op vier jaar tijd is zelfs voor
een ervaren auteur erg veel. Misschien gaat dit wel ten koste van de kwaliteit,
want Ski Resort is niet bepaald de literaire thriller die hij pretendeert te
zijn. Er zitten geen hoogstandjes in qua taal of uitdrukkingen, geen mooie
zinswendingen die je een wowgevoel geven, iets wat je toch verwacht als op de
cover literaire thriller prijkt.
Ski
Resort is een aangenaam te
lezen boek, goed voor enkele uren ontspannend leesplezier.
2,5 sterren
Deze recensie werd oorspronkelijk geplaatst op www.hebban.nl
Vijfentwintig jaar geleden werd Dita
Kronon vermoord, de dochter van Zeus, een Amerikaans-Griekse tycoon. Cass
Gianis, haar toenmalig vriendje, bekende de moord.
Cass Gianis staat op het punt vrijgelaten
te worden. Dit moment kon niet slechter vallen voor zijn identieke
tweelingbroer Paul die zich kandidaat heeft gesteld voor het burgemeesterschap
(van een fictief stadje), vooral omdat Hal, de broer van het vermoorde meisje,
beweert dat Paul ook met de moord op zijn zus te maken had. Een ex FBI-agente (Evon
Miller) en een gepensioneerd politieagent (Tim Brodie) voeren het onderzoek. Ze
geraken hoe langer hoe meer verstrikt in een poel van geheimen, seks en
verraad. Is Paul toch schuldig? En waarom is Cass Gianis plots verdwenen?
Identiek
heeft twee tijdlijnen, nl. deze van 2008, het ogenblik waarop Cass Gianis wordt
vrijgelaten, en deze van 1982, die in flash-backs wordt verteld. In de eerste
vijf hoofdstukken maakt de lezer kennis met alle personages van heden en
verleden en met de omstandigheden die tot de moord hebben geleid. De
karaktertekeningen zijn heel gedetailleerd, tot op het groteske af, waardoor ik
me in geen enkele van hen echt kon vinden. Ik maak echter een uitzondering voor
de tweelingbroers Cass en Paul, die uiteindelijk het verhaal toch nog
geloofwaardig en aantrekkelijk maken. Hun integriteit staat in schril contrast
tot die van de andere personages. Het plot zelf is best te smaken en heeft hier
en daar enkele verrassende wendingen. Vanaf het midden van het boek kwam de
vaart erin en wilde ik echt wel weten hoe het afliep.
Scott Turow heeft mij met dit boek niet
helemaal kunnen bekoren. Dit is te wijten aan het overaanbod van personages en
de soms overbodige en ingewikkelde beschouwingen over technische zaken die
niets bijbrengen aan het verhaal en het zelfs vertragen. De lezer die Identiek vergelijkt met het verfilmde
debuut Presumed innocent, zal teleurgesteld zijn, want dit boek haalt
zeker niet hetzelfde niveau.
Identiek
zou het misschien beter doen als filmscenario, waarbij automatisch de
personages sneller een herkenbaar gezicht krijgen en de technische
wetenswaardigheden wegvallen of ten minste gereduceerd worden.
Vooral omwille van de vergelijkingspunten
met andere van zijn boeken, geef ik dit boek
Eef en
Lotte zijn al sinds hun kindertijd onafscheidelijk en de beste vriendinnen. Eef
woont samen met Johan, een makelaar in onroerend goed, maar tegelijkertijd
heeft ze romantische gevoelens voor haar collega bij de bank, Stijn. Lotte is
gehuwd met Niek en moeder van twee kinderen.
Dan
worden in Ravenstein de lijken van drie vrouwen gevonden, verkracht, mishandeld
en verminkt. Eef denkt een aanwijzing te hebben over wie deze gruweldaden heeft
gepleegd. Ze kan het amper geloven en probeert koste wat het kost haar vriendin
Lotte te beschermen.
Conflict
is een thriller die de lezer even naar adem doet happen met de proloog. De
moordenaar beschrijft zijn gruweldaden tot in de precisie en met het nodige
leedvermaak. Bij elke moord laat de schrijfster hem aan het woord, waardoor je
telkens weer op het puntje van je stoel zit.
De
personages zijn goed uitgewerkt, de dialogen levendig. De innerlijke strijd van
Eef komt heel goed uit de verf en is geloofwaardig. Af en toe zijn er
verwijzingen naar het verleden van Eef, waarbij het duidelijk wordt dat de dood
van haar vader een ommekeer heeft betekend in haar leven en haar heeft gemaakt
tot de persoon die ze is: onzeker, wantrouwig en af en toe labiel.
Susan Moonen
heeft met haar debuut geprobeerd een spannend verhaal te schrijven, maar is
daar alleen maar in geslaagd met het personage van de moordenaar. Het plot is
vrij mager, de ontknoping voorspelbaar. De verhaallijn zit logisch in elkaar,
maar laat geen ruimte voor verrassende wendingen. Gelukkig maken de korte
hoofdstukken het boek toch makkelijk leesbaar en ben je snel geneigd toch nog
even een paar bladzijden om te slaan.
Conflict
is uitgegeven door Crime Compagnie, wat mij veelbelovend leek. Toch lijkt dit
boek niet binnen hun gebruikelijke uitgaven te passen, temeer omdat er vrij
veel drukfouten en verkeerde zinnen inzitten.
Susan
Moonen heeft zeker een vlotte pen, maar er is nog een grote groeimarge. Haar
volgende boek ga ik zeker weer lezen, al was het maar om te zien of ze gegroeid
is. Alleen hoop ik dat het dan iets lijviger is en een sterkere plot heeft.
Michael Katz Krefeld - Ontspoord - recensie (thriller)
Inspecteur Thomas Ravnsholdt (Ravn) wordt
door zijn korps met ziekteverlof gestuurd, omdat hij niet meer kan functioneren
na de dood van zijn geliefde Eva. Hij trekt zich terug op zijn aftandse
motorboot in Kopenhagen, begint te drinken en wil niemand zien. Zijn enige
gezelschap is een zieke Engelse bulldog.
Dan roept een oude vriend zijn hulp in om
een jong meisje op te sporen dat enkele jaren geleden verdween. Deze zoektocht
brengt hem terug naar de onderwereld van Kopenhagen, zijn oude werkplaats.
Alles wijst erop dat het meisje als hoertje werd verkocht aan een zekere
Stavros, een gekende pooier die over heel Europa bordelen heeft. De
zoektocht leidt hem ook naar Stockholm, waar hij het pad kruist van een seriemoordenaar
die de vreselijke gewoonte heeft zijn slachtoffers als een standbeeld boven op
een vuilnisbelt achter te laten. De moordenaar heeft al een volgend slachtoffer
in zicht. Een race tegen de klok begint.
Michael Katz
Krefeld heeft met Ontspoord een hoogstaande thriller neergezet. Hij weet de
spanning langzaam maar gestaag op te bouwen en vast te houden tot het einde.
Zijn karaktertekeningen zijn gedetailleerd, maar ik kreeg nergens het gevoel
dat het allemaal niet hoefde. Vooral inspecteur Ravnsholdt is een intrigerende
figuur, levensecht, soms zielig maar vooral vastberaden. Doorheen het boek
wordt door middel van dagboekfragmenten, het leven verteld van Masja, het hoertje dat spoorloos verdwijnt. Daardoor wordt de
lezer telkens enkele jaren terug geplaatst, maar dat is geen probleem.
Integendeel, het is de reden waarom de lezer zich zo kan inleven in het
verhaal. Het maakt de zoektocht naar haar zoveel realistischer.
Ontspoord heeft een vrij traditioneel plot: de aan lager wal geraakte
detective, de vriend die hem ter hulp roept, de zoektocht naar een vermist
meisje. En toch het heeft iets speciaals waardoor ik het boek moeilijk kon
wegleggen. Af en toe stoorde ik me aan de depressieve, duistere sfeer en de
vrouwonvriendelijkheid, maar niettemin heb ik het met plezier gelezen.
De korte hoofdstukken en vlot taalgebruik
maken Ontspoord tot een zeer leesbaar boek, dat vooral Scandinavische
thrillerliefhebbers zal aanspreken, maar het is zeker ook aan te raden voor diegenen
die hier nog niet mee vertrouwd zijn. Het zal zeker zijn weg vinden in deze
contreien.
Patrick Fort is een jonge man die lijdt aan
het Syndroom van Asperger, een vorm van autisme. Hij heeft zijn vader enkele
jaren geleden verloren in een verkeersongeluk en is sindsdien gefascineerd door
de dood. Hij begint zijn studie anatomie aan de universiteit van Sussex. Samen
met zijn medestudenten moet hij een lijk ontleden, waarbij hij een andere
doodsoorzaak vaststelt dan wat officieel op papier staat. Maar doordat hij
autistisch is, wordt hij door niemand geloofd. Hij zet echter door, wat hem in
een moeilijk parket brengt.
De lezer maakt ook kennis met Samuel Galen,
een comapatiënt die nog alles kan horen en zien, maar niet in staat is te
reageren. Hij is getuige van de moord op zijn kamergenoot.
Wat dood is is een verhaal dat boeit
vanaf het begin tot het einde, niet alleen door de aantrekkelijke schrijfstijl
maar vooral door het onderwerp. Patrick is autistisch en daardoor ietwat
wereldvreemd. Zijn uitspraken en bedenkingen zijn soms eigenaardig, waardoor er
een glimlach op je gezicht getoverd wordt, al was het alleen maar omdat die
vreemde uitspraken in feite erg logisch zijn in zijn gedachtegang.
Belinda Bauer verstaat de kunst om haar
hoofdpersonen tot leven te laten komen en ze als echte mensen neer te zetten die
in je hoofd kruipen. Lang nadat je het boek hebt dichtgeklapt, zitten ze er nog
steeds.
Wat dood is, is geen thriller die je op het puntje van je stoel zet, maar je wilt
wel weten wat er nog staat te gebeuren. Aanvankelijk is het verspringen van
heden naar verleden wat verwarrend, maar daar wen je snel aan en het is in het
geheel niet storend. Het boek is ingedeeld in vijf delen met elk korte,
vlotlezende hoofdstukken die telkens een ander personage volgen.
Belinda Bauer heeft met dit boek een
verhaal geschreven met twee opmerkelijke invalshoeken: het leven bekeken vanuit
een autistisch persoon en vanuit een comapatiënt. Beide zijn even
geloofwaardig.
Lana Granger is studente psychologie. Haar leven
lijkt heel mysterieus en ze geeft weinig over zichzelf prijs. De enige personen
in haar omgeving die ze vertrouwt, zijn dokter Cooper waarmee ze lange
gesprekken voert en haar tante Bridgette.
Op aanraden van haar mentor, Langdon Hewes, neemt
ze een baantje aan als oppas van Luke Kahn, een moeilijk handelbaar en
manipulatief kind. Toch kunnen ze het samen best vinden. Dan verdwijnt op een
avond Lanas beste vriendin Beck. Lana hult zich in stilzwijgen, maar de
politie vertrouwt het zaakje niet omdat haar alibi niet klopt. Bovendien is
enkele jaren eerder een andere vriendin onder gelijkaardige omstandigheden
verdwenen. Beide keren was Lana de laatste die het meisje heeft gezien. Dan
duikt er iemand op die het duistere verleden van Lana maar al te graag aan de
oppervlakte zou brengen.
Lisa
Unger heeft met In mijn bloed een thriller van formaat geschreven. Ze
verstaat de kunst om de spanning op te bouwen en tegelijkertijd haar personages
realistisch en geloofwaardig neer te zetten. Het is niet de spanning van
op-het-puntje-van-je-stoel, maar een broeierige sfeer die doorheen het hele
verhaal voelbaar is. Deel 1 is volledig gewijd aan Lana, afgewisseld met
stukken uit een dagboek van een vrouw waarvan je voelt dat haar leven niet over
rozen is gegaan. De auteur eindigt elk hoofdstuk met een cliffhanger, waardoor
je geneigd bent toch snel verder te lezen.
In deel 1, waarin het hele verhaal wordt verteld zonder dat je de
reden van de gebeurtenissen kent, komt de voor Lisa Unger zo kenmerkende stijl
naar boven: langzame en gedetailleerde opbouw, psychologische tekening van de
personages, gestaag naar haar doel toewerkend. Deel 2 is een verklaring van
alles wat in het eerste deel is gebeurd. Voor mij verliest ze in dit deel haar
eigenheid een beetje en gaat het allemaal wat te snel.
In mijn bloed heeft geen groots plot, maar moet het hebben van de
langzame opbouw, het mysterieuze dat in elke persoon leeft en de broeierige
spanning. Unger is sterk in psychologische beschrijvingen, net als in haar
eerdere boeken. Als lezer blijf je geboeid en lijkt het zeker niet alsof alles
te lang uitgerokken wordt, wat ik bij Verdronken
hart wel had.