Drieƫnveertig jaar lang waren ze elkaars grote liefde,om nu met slechts een kwartier verschil allebei het leven te laten.Net voor Antoon Van de Wiele (71) uit Lokeren euthanasie kreeg,blies Emma Staes ( 84) haar laatste adem uit.
"We hebben hem nog vlak voor zijn dood kunnen vertellen dat moeder was heengegaan",vertelt Antoons schoondochter."Hij heeft zachtjes zijn ene hand op de andere gelegd,om aan te geven dat hij ons gehoord had.Het moet een opluchting geweest zijn voor hem dat hij haar niet hoefde achter te laten."
Nadat zijn gezondheid de laatste maanden ernstig achteruitgegaan was en hij daardoor niet langer voor zijn demente vrouw kon zorgen,besliste Antoon vlak voor Nieuwjaar dat hij euthanasie wilde plegen."In november waren ze al samen in het ziekenhuis beland,toen vader gevallen was",zegt dochter Sophie."Niet veel later kreeg moeder een herseninfarct.De dokters gaven haar nog slechts enkele weken.Toen vader de knoop doorgehakt."Als ma gaat,dan ik ook",zei hij.Ondanks ons verdriet vinden we het mooi dat ze elkaar geen dag hebben moeten missen."
De kinderen willen zaterdag gepast afscheid nemen en kiezen daarom voor een symbolische invulling van de uitvaart."Ze waren al die jaren onafscheidelijk,maar nooit getrouwd.Daarom begraven we vader in een zwarte kist en moeder in een witte."
Artikel uit Het Laatste Nieuws van dinsdag 3 maart 2015
" Confronterend en toch heel menselijk".Ik zit in een analoge situatie,met dit verschil dat we beiden,(ikzelf 59 en mijn echtgenote 73 jaar op datum van vandaag) voorlopig gezond zijn.Toch weegt het leeftijdsverschil ondertussen meer dan vroeger ...Ik sta er vaker en vaker bij stil,met hoe het verder moet !!!
Weer eens kom ik terug,op het feit dat ik euthanasie een moedige daad op zich vind en men mag toch niet vergeten dat alle personen in kwestie niets meer te verliezen hebben.Ernstige kwalen en een dagelijkse,constante vermindering van de kwaliteit van het leven loopt met hen mee.Ik blijf ze allemaal echt bewonderen,de mensen die de stap nemen !!! Ik weet echt niet,indien ik ooit wel de moed zal hebben moest het zo ver komen .... (Christian)
|