Ik ben christa, en gebruik soms ook wel de schuilnaam christazzz.
Ik ben een vrouw en woon in turnhout (belgique) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 02/08/1986 en ben nu dus 38 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Het leven van
11-02-2010
een heel stukje later!!
owkeej
het is half februari... de tijd gaat gewoon veel te snel!!
het is veel te druk geweest, en dit is een ding dat er tussendoor geglipt is ;) (ok, het was idd in het begin weer een woeste opflakkering die langzaamaan weer dooft, tot ik het weer tegenkom :))
zoals nu dus... alle ja, van de week al een keer gemerkt dat ik dringend nog een keer moest posten, maar ben er nu pas aan toe geraakt!!
even updaten, het is al fftjes geleden!! ondertussen weer flink aan het werken, op het moment full time op de kinder intensieve zorgen...
toch maar van werk veranderd... ik had nood aan een drastische verandering in het leven, want ik zat vast, en ik zakte gewoon heel de tijd verder de put in... de verandering heeft goed gedaan, (denk ik toch ;))...
het gaat allemaal een stuk beter, de medicatie werkt goed, het geeft voor mij een rust, zodat ik deftig kan functioneren, in plaats van verdwaald te raken in men eigen gedachten en hersenspinsels!!
met de medicatie kan en wil ik men hoofd erbij houden, anders wil ik wel maar kan ik het niet altijd!!
och ja, het gaat zen gangetje!! de bouw gaat ineens heel vlot vooruit, de rekening gaat in tegengestelde richting, snel naar beneden... maar dat hoort erbij zeker... als we willen wat we dromen, dan zullen we der ook voor moeten werken zou ik denken!!
maar stilletjes aan zien we onze droom werkelijkheid worden!! het zal fijn zijn als het snel af is, want ik wil terug op men eigen wonen, men eigen vleugels daar ook weer openslaan en eventueel verder kijken naar de toekomst...
mijn moedergevoel is er al wel, stilletjes, maar ik weet dat ik nog moet wachten... ten eerste zijn we met zen 2en om daarover te beslissen en eerst moet het huis af zijn, en wil ik op het gemakje inwerken enzo op het werk, eerst even rust krijgen in het leven...
zeker nu op het werk, al die kleine kinderen... er zijn er echt bij die je wilt vastpakken en knuffelen enzo.... echte schatjes!!
och ja, ik denk dat het mij wel zal lukken aan de ene kant, maar langs de andere kant kan ik nu nog genieten van men rust en stilte, die er heerst in huis!!
ik merk wel, als ik moe ben, dat men gedachten veel sneller alle kanten op gaat... ook al wil ik dit echt niet he!! dan merk ik dat ik gewoon heel onordelijk werk, de helft 'vergeet'.... en eigenlijk ligt het een beetje aan mezelf, ik zou me soms wat eerder in bed moeten steken als ik vroege heb ;) ik merk dat ik wel al veel meer op tijd men bed in ga voor een vroege: half 11 in plaats van half 2, maar toch is het nog te laat, want val meestal bijna om van het moe zijn....
men dag en nacht ritme zit er echt terug goed in, want ik kan er echt niet tegen om nog is laat te gaan slapen, dan is precies gelijk mijn week omgegooid....
ik ga ook niet meer zoveel meer weg... soms is het wel een beetje jammer... ik mis het soms wel, het gewoon onbezonnen weg gaan ergens naartoe te gaan, mij te amuseren en nergens echt aan te moeten denken.... het zal nog wel komen, eerst even op rust komen, niet teveel van mezelf vragen....
het gaat dus, hou wel een groot stuk hout vast... stilletjes in men achterhoofd zit nog altijd het gevoel: roep het maar niet te hard, het kan nog altijd anders gaan dan dat ik verwacht dat het zal gaan... men gevoel heeft al vaker heel goed gezeten, maar regelmatig kwamen er periodes hierna waar ik precies weer diep in de put zat... tja we zullen wel zien...
heb goede kritiek gekregen, voel me er wel goed bij, maar langs de andere kant, vraag ik me toch stiekem af, dat ik me het goede gevoel aanpraat?? ik voel me wel wat beter, maar is het ook echt zo, moet ik heel even stil staan bij mezelf en kijken naar hoe de situatie nu is echt is, want dat doe ik niet vaak genoeg, even bij mezelf stilstaan, bij men gevoelens en men doen...
tjah, we zullen is verder gaan zien...
nog even snel men mopje van de dag: de reclame mindfull therapie... de letterlijke vertaling is gewoon zo grappig... daar heb ik geen therapie voor nodig hoor ;)
het is al weer een paar dagen geleden dat ik nog is eventjes men gedachten de vrije loop heb gelaten!!
Het is een druk weekendje geweest!! We hebben eigenlek niks in ons huisje gedaan dit weekend, even het laten zakken en goed bekijken wat er allemaal gedaan moet worden, wat we al kunnen doen en waar we op moeten wachten tot de aannemer erbij is.
Dan maar eventjes bij de aannemer binnen gesprongen... We waren eindelijk het eens over het uiteindelijke 'design'... begint de aannemer zo wat dinge te veranderen.... miljaar, ge brengt me van men melk... na alles te laten bezinken hebben we toch besloten alles zo te laten zoals het is.... we zullen wel zien hoe het eruit komt te zien!!
zaterdag avond zijn we gezellig met 2 meiden, naar de film geweest!! eerst op het gemakje iets gaan eten bij de cinema en dan gezellig naar de film... The ugly truth.... een goeie film met mooie jongens!!! het was enorm gezellig!!
daarna zijn we stilletjes naar huis gereden en dan in de zetel geploft en een filmpje gezien... tegen dat we in bed lagen was het alweer veel te laat!!
dan smorgens weer veeeeel te vroeg door de vriendjes wakker gemaakt... die kwamen net trug van het werk.... enorm moe en irritant ons wakker komen maken om te komen ontbijten....
zo wakker worden, daar heb ik echt een hekel aan!!! dus snel iets gegeten, vriendin met haar vriendje buiten gezet en nog even lekker bij in bed gekropen want was nog moe!! tot een uur of 12 lekker liggen lummelen, dan maar opgestaan, wat hier en wat daar prullen en om kwart voor 2 vriendje uit bed gezet... moesten ons gereedmaken want we hadden afgesproken met het andere koppel....
en daar gingen we, naar de eroticabeurs in antwerpen... het koste ten eerste al 20 euro inkom en eigenlek was er niet zo veel te zien.... alle ja, der waren dingen te zien, waar ik toch niet echt behoefte aan had, om ze te zien!! we zijn er dan ook welgeteld 1 uur binnengeweest en dan zijn we maar weer terug vertrokken... miljaar :D
maar ok, het was wel grappig en met de fijne commentaar van de venten was het ook weer lachen!!
dan maar richting een leuk restaurantje op de Groenplaats in Antwerpen... de mannen en luisteren, dat gaat nie samen!! ikke maar zeggen: zet de gps op de groenplaats, dan kom je langs de kaai... om te parkeren!! en niet willen he!!
na een half uur rond te rijden, eindelijk de gps bemachtigd en ze toch naar daar begeleid!! de mensen in de volgwagen waren ook al beetje slecht gezind, door de sight-seeing toer door antwerpen :D
eindelijk daar aangekomen, superlekker gegeten (the real malta feeling...) het eten was zo lekker, net zoals in malta in de restaurantjes!! ik kom hier echt heel erg graag eten!!
we zaten op de eerste verdieping en konden mooi over de groenplaats kijken, en er was een straatartiest bezig...
uiteindelijk, na het eten eventjes gaan kijken en het was supergoed!! we hebben daar echt een lange tijd nog gestaan en zijn dan stilletjes aan naar huis gegaan...
hier terug aangekomen hebben we eerst nog een dvdtje gekeken en is iedereen naar huis gegaan enzo...
we hebben nog gezellig met 2 naar house md gekeken en dan het bedje in en lekker slapen!!
vandaag rond half 10 opgestaan, eerst wat was gedaan (ping, moet er nog eentje insteken...)
aangezien dat ik niet meer mag wassen overdag... heel het weekend was de wasmachine aan het draaien, dus geen kans gehad (heb 1 wasmachiene kunnen doen) maar de rest staat hier te wachten en alleen na 10 uur mag ik pas een wasmachien opzetten en tegen dat da klaar is...
tjah, tis niet dat ik heel erg vroeg ga slapen, maar probeer een beetje op tijd in men bed te gaan kruipen enzo...
tja en dan maar naar het huis gegaan vanmiddag... eerst alle rotzooi opruimen die we al gemaakt hadden en nog niet hadden opgeruimd... nu is alles weer een beetje deftig... dan nog maar is ff een knallende ruzie gehad om iets stom!! maar tja :D da moet soms ook he!!
uit pure frustratie maar een houten muurtje uit de keuken eruit gehaald... tmoet er toch uit!! dus het opruimen kon weer beginnen :D
zo hebben we eigenlek nog redelijk wat gedaan vandaag!!
vanaf volgende week kunnen we de werfkast aansluiten, want de electriciteit die er nu ligt, is niet echt meer in de beste conditie!! geen wonder dat het afgekeurd is!! dus nu hebben we een goedkope werfkast op de kop getikt, en ze komen die volgende woensdag in de voormiddag aansluiten!! vanaf dan kunnen we gezellig de radio opzetten, want alle 2 met de ipod op rondhossen is maar egocentrisch en langs elkaar lopend e :D
vanaf morgen kunnen we het hout in de garage brengen... het houtkot hier thuis zit al helemaal vol en der ligt nog zoon 10 pakken hout bij elkaar gebonden... hout voor heel de winter hier!!
dus deze week kunnen we nog een hoop kleine prullen doen, de plinten beneden eraf (deze zijn van marmer), de plinten boven eraf, de muren boven die niet van steen zijn eraf halen, de houten muren (of ze van hout zijn of niet, ik weet niet hoe het noemt... tis een combinatie van hout en karton denk ik... en een goeie bots ertegen en je zit erdoor dus ;)
dus goeie frustratie-uitlaatklep dat werken in het huis!!
en op het moment, heb ik een tijd aan het studeren geweest... jaja je leest het goed, aan het studeren geweest!!
heb men cursus pathologie nog maar een vastgepakt en heb een goeie 2 uur goed aan het leren geweest!!
nu weer even gestopt, niet teveel in ene keer en ik wil nog even wat tv kijken, nog wat was insteken en dan zo meteen het bedje in!!
heb een boek aangekregen dat ik besteld heb, dus dat ga ik zo maar is lezen denk ik!!
De laatste week verschiet ik elke keer weet van mijn werk!! Sinds dat ik op time-out ben gezet halverwege augustus en ik terug begonnen ben met medicatie en begeleiding enzo heb ik nogal wat tijd gehad om na te denken over het werk enzo!!
ik was de laatste tijd zo aan het piekeren, want uiteindelijk zat ik nog aan het einde van mijn proefcontract en hebben ze dus al het recht om mij buiten te zetten enzo... ik heb mijn gewoon contract nog niet getekend en ja, dan sla je aan het denken of je nog wel terug kunt komen he... en dan vraag ik me soms af of het echt wel mijn droomjob is, die ik nu heb!! en in het begin was ik hiervan overtuigd, heb een tijd getwijfeld en eigenlek weet ik nu dat ik er niet weg wil...
Ik krijg van het werk, al de tijd om eerst op mijn plooien te komen, om de medicatie te optimaliseren (dat ik zonder bv de rebounds kan komen werken), ook al duurt het nog een tijdje!! de deuren staan open om terug te komen.... Omdat ik mijn inscholingsperiode volledig verknoeid heb, mag ik deze opnieuw doen, en de gehele inscholingsprocedure van onze afdeling wordt aangepast... ik krijg een nieuwe meter en peter op het werk die ik zelf heb mogen kiezen... dit zijn de mensen bij wie ik me het veiligste voel.... deze mensen zijn beter gemotiveerd op het moment om mij te begeleiden tijdens het werk.... dit zijn mensen waarvan ik weet dat ze de moeite hebben genomen om men achtergrond een beetje aan te horen en weten dat ik het wel kan.... en wil natuurlijk!!
en dan vandaag, nog even binnengesprongen op het werk... er lag nog een grote steen op men weg... wij moeten een extra opleiding volgen van 2 jaar om een bijzondere beroepstitel te krijgen in de acute zorg.... ik was vorig jaar, halverwege het jaar begonnen en het eerste half jaar heb ik dus gemist... maar nu moet ik beslissen of ik een anderhalf jaar in 1 jaar prop of dat ik enkel dat half jaar doe en dan volgend jaar de rest....
vandaag moest ik deze vraag bij het werk voorleggen... helemaal opgedraaid en gepiekeerd daar binnen gestormd... verwachtend dat ze een antwoord zouden geven in de trant van; je moet deze opleiding zo snel mogelijk afmaken aangezien dat het wettelijk verplicht is.... Krijg ik het antwoord dat, zelfs als ik een jaar ertussen wil houden om niet te studeren, dat dit allemaal kan en dat ik het me mag veroorloven! ik kan zelf kiezen of ik het ga aankunnen of niet! als ik zie dat het mij niet zou lukken, mag ik het nog onderverdelen....
dus elke keer, verschiet ik weer dat ik eigenlek in een heel fijn bedrijf / ziekenhuis werk.... ok, verpleegkundigen zijn er tekort, maar toch in de werkende wereld zijn niet alle mensen even geduldig....
Even op de dienst mijn hoofd binnengestoken en met het hoofd een gesprekje gehad... over dat ik al aan het piekeren was om terug te komen enzo.... en we hebben echt een verhelderend gesprekje gehad!! Ze zei dat ze mijn stage evaluaties had gelezen van op school... en dat daar regelmatig het Attitude-probleem terug naar voren kwam.... ze had me idd op een kwetsbaar plaatsje geraakt... aangezien dat ik in mijn afstudeerjaar ben blijven zitten door mijn stage en eindwerk.... waarin ik, volgens de school, overal een attitude probleem zou hebben... en mijn hoofd zei: Dit is weer typisch een voorbeeld, dat mensen niet de tijd willen nemen om de persoon te leren kennen en te bekijken.... Als ik jou hier soms zie ronddwalen, kamer in en kamer uit, hier de helft gedaan en daar de helft gedaan, dan snap ik waarom en kan ik je hier evt ook subtiel over aanspreken.... maar dit is toch geen attitudeprobleem he... dat ben jij gewoon.... *zucht* eindelijk iemand die me goed begrijpt.... of toch moeite doet he....
dus nu heb een opdrachtje gekregen.... wat mijn doelen zijn, waar ik het moeilijk mee heb en hoe dat ik graag heb, dat anderen mij zouden helpen, moest ik een moeilijk moment hebben... en dan, moet ik zeggen... ik hou toch van mijn werk, mijn werkplaatsje, mijn collegas (ok niet allemaal evenveel maar toch...) en mijn hoofd en directie... ik heb het gevoel een beetje dat deze mensen ook met mij inzitten en geduld genoeg hebben met me.... (terwijl dat dit op school echt niet zo was, en rara hoe komt het dan dat ik denk dat het overal zo was...)
dus hup hup, ben weer een beetje gelukkig vandaag!!! fijn fijn fijn (en wou het gewoon even delen!!!!)
Voor de rest heb ik vandaag niet echt veel gedaan.... Ik wou mijn adres gaan laten veranderen, maar blijkbaar kan dit nog niet, zolang da we daar nog ni wonen (ok, duh.... eigenlek hadk da zelf ook kunnen vertellen...) maar tja, ik moet men adres toch ergens naartoe zetten, dus net gevraagd ofk men adres naar hier mag verzetten.... en dat mag/// dus jippie jippie....
dan maar even gaan shoppe, medicatie is uitgewerkt... moest even voor een nieuwe wintertrui kijken, even kijken voor een boek ofzo... en met wat ben ik naar huis gekomen?? 3 dvd's en een aansluitkabeltje voor de ipod in de auto...
geen leuke trui te zien, dan hollen naar de hema want ik moest zo dringend na de wc... dan maar trug na de auto....
tja de dvd's waren een ideeke van vriendje, moest er nog eentje hebben van harry potter ook... en dan sta je daar in de winkel en dan besef je dat je vergeten bent om te kijken welke dat je nog moest hebben... en dan moet je daar kiezen uit 1 van de 5, niet wetende welke je eigenlek nog mist... en uiteindelek had ik de juiste vast, maar twijfelde er gewoon zo aan, dat ik hem toch maar heb laten staan...
heb er dan mar een andere mee genomen... He's just not that into you.... een zalige film!! en de 2 films van alex agnew... de shows... die zijn ok zalig en de humor is echt mijn ding!!
zelfs het gesprek van het werk ging goed, zelfs (oeps) zonder medicatie.... en het was allemaal zo fijn vandaag... dat ik me best gelukkig voel op het moment... sommige dingen, waarvan ik niet meer zeker was, dat ik het gedaan had.. zoals het vertellen dat ik ADD had op het werk... zijn gelukkig toch wel een heel stuk beter uitgevallen dan ik verwacht had... maar ik stel dan altijd de meest vreselijke scenarios op in mijn hoofd omdat ik denk dat het toch allemaal maar slecht afloopt (op dat vlak ben ik enorm pessimistisch in mijn hoofd...) en elke keer is het anders dan ik verwacht had... en dat is elke keer weer zo fijn... eigenlek bereid ik me altijd op het slechtste voor, zodat het minder pijn doet als het zo is... en dan kan het alleen maar beter zijn dan het verwachte...
tja, op het moment is het leven weer fijn!! ik voel me goed en dat is een zalig gevoel....
maar toch ga ik er een eindje aan maken... het is al een veel te lang bericht geworden!!
mjah, daar zitten we dan te zitten.... op een vrijdagavond...
ik had eerst niks gepland, maar uiteindelijk wou ik nog iets gaan doen... en halverwege het berichtje, toch maar niet....
en dan maar naar huis, had nog andere keuzes maar wil niet... men hoofd zit weer zo vol en ben weer zoveel aan het nadenken.... het fijne is wel dat ik op het moment helder kan nadenken....
maandag ga ik eerst naar het gemeentehuis of stadhuis of hoe je het ook kunt noemen om mijn adres te laten veranderen.... we hebben de sleutels dus het is tijd dat het kan verandert worden.... en dan kan ik misschien voor mezelf een deeltje afsluiten...
zoals ik gisteren al vertelde heb ik een klote gevoel in men hart en in men hoofd... ik dacht net, zou ik het is allemaal in een brief zetten?? even alles van me af schrijven en dan de brief afgeven??? want ik ben op het moment, alle ja eigenlijk nooit, zo goed in het uiten van men gevoelens tegenover andere mensen.... schrik om hier kritiek op te krijgen, dus hou ik het meestal wel bij en hou ik het in men lichaam... wat ook niet goed is voor mezelf...
ik merk nu echt dat ik enorm bang ben voor negatieve kritiek... ik kan het niet aan om dit te horen, mijn zelfvertrouwen is op dit moment echt ver weg... verder dan ik ooit echt gedacht had... maar nu heb ik genoeg tijd om erbij stil te staan, over wat ik voel, wat ik ben en wat ik wil zijn....
dat is het kl*te van eigenlijk zo perfectionitisch te zijn (of hoe schrijf je da :D).... er moet maar iets op een speciale toon gezegd worden en ik kan er dagen, weken mee in mijn hoofd zitten.... over wat er verkeerd is gegaan en wat ik anders had moeten doen....
maar die brief schrijven durf ik ng wel, maar afgeven, dat niet... daarom, ik wil een aantal dingen veranderen in mijn leven, dat ik bepaalde dingen kan achterlaten en met andere dingen beginnen....
mmm een tijdje aan het denken geweest, over wat het vriendje overlaatst heeft gezegd... dat ik bang ben om thuis los te laten.... we wonen nu al 2 jaar samen, dicht bij thuis en nu gaan we verhuizen, 15 km verder....
tot een 2 maanden terug zag ik mijn moeder elke dag en nu, nu zie ik ze nog zelden... en eigenlek mis ik het wel en langs de andere kant, ik ben een grote meid, ik kan op men eigen benen staan en het is tijd dat ik mijn eigen leven op de baan krijg, in plaats van het niet te beschouwen als een ander zijn leven....
eigenlijk moet ik scheit hebben aan alles wat mensen zeggen over mijn leven en wat ik er in doe... ik werk hard genoeg (oke op dit moment niet, maar anders wel :D) om eindelijk dingen te kopen die voor mijn gezinsleven dienen, zodat we stilletjes aan ons kunnen settelen en aan de toekomst gaan denken... en dan sta ik stil bij de vraag... ben ik er al uit, of ik dat wel wil, groot worden, volwassen worden?? kan ik het wel aan om echt, maar dan ook echt op mijn eigen benen te staan?? zijn we hier in het diepe gesprongen zonder dat ik wel weet of ik kan zwemmen, laat staan dat er een redder is, moest het toch niet zo gaan als gepland....
ik denk dat dit hetgeen wat er in men hoofdje rondspookt... hetgeen wat bij mij moeilijk is... mss niet de kritiek, of ok toch wel want goedkeuring is voor mij belangrijk... het betekend dat ik ertoe doe... dat ik besta en dat ik het goed doe...
maar ja, mijn gedachten liggen hier weer... het is weer even uit mijn hoofd en het voelt al een stukje beter aan....
op het moment kunnen we weer verder... ben weer veel te veel dingen aan het doen tegelijk en weet niet meer goed wat ik op moet schrijven...
vandaag een gewoon, rustig dagje gehad... nu ik terugkijk op mijn dag, vraag ik me stilletjes af wat ik wel gedaan heb... ik zou het bijna niet meer weten!! moet toch even diep nadenken voor ik het kan zeggen!!!
vandaag redelijk op tijd opgestaan, wat bezig geweest in huis, opruimen, bed opdekken.... krantje lezen, sudoku puzzelen.... tegen de middag even naar een speciale winkel geweest voor mijn vriendje... tshirt was binnengekomen wat we besteld hadden en een ander tshirt was een maat te groot (jaja te groot.... het komt niet veel voor, maar het was echt geen gezicht....)
dan maar terug naar huis, lekkere spaghetti gegeten, en na de middag even naar de fitness.... na dat we goed hadden gezweet, even langs de garage voor papieren en nog even naar de winkel... wat flesjes drinken, waspoeder enzo, the normal things die da je nodig hebt in het leven e!!!
ik heb vandaag zoon gek gevoel.... mijn hoofd wordt precies maar niet wakker, en voel me een beetje gek vandaag....
gisteren dan een druk dagje gehad veel conversaties gehad en nu vandaag... het blijft precies een beetje rondhangen in men hoofd....
het laatste was een gesprekje bij de psycholoog.... ik zat net natuurlek weer in de rebound... en ben stilletjes aan het denken over wat we het gisteren allemaal gehad hebben.... en O_o de hoofdlijnen spoken nog wel ergens rond, maar voor de rest pfffff....
heb zelf ook het gevoel dat ik enorm van hier naar ginder ging met men gedachten om een deftig gesprek te voeren.... ben een beetje slecht gezond op men eigen, want een deftig gesprek is soms wel heel fijn, om mijn hart een beetje te luchten... om over alles een beetje te praten en wat tips te krijgen om men leven wat op orde te krijgen.... want dat is voor mijn moment een beetje belangrijk zijn....
en dat is op het moment een beetje men ding, denk ik, dat ik vandaag zo aanvoel.... ik wil graag een beetje rust in mijn hoofd, in mijn leven in mijn doen... en op dit moment (mmm zonder medicatie, want ben ze Oeps, vergeten...) lijkt het allemaal zo ver weg en een beetje onbereikbaar...
het ding zit in mijn hoofd, dat als ik ga werken ik bang ben dat ik niet ga kunnen voldoen aan de hoge eisen die ze gaan stellen... ze gaan verwachten dat ik 'genezen' ben, dat alles in orde is.... en wat als, als ik niet kan voldoen aan die eisen?? ben ik dan echt zo dom.?? kan ik het dan echt niet??
ook spookt het soms in mijn hoofd van; is dit dan mijn droomjob?? is dit hetgeen wat ik echt wil doen in mijn leven?? langs de andere kant weet ik dat ik nog enorm veel dingen in men mars heb!! wil graag men banaba halen, en evt aan mijn master beginnen in de verpleegkunde... en langs de andere kant staat de opleiding geneeskunde mij ook wel deels aan!! maar dan zal ik goed moeten gaan studeren, want anders denk ik niet dat ik da ooit zou halen... maar het zou wel een droompje zijn.. stiekem toch wel!! maar niet dat ik het ooit zou halen....
en voor de rest.... ik wil iets gaan doen, iets om handen hebben, in plaats van enkel te sporten elke dag.... niet dat het slecht is, want de extra kilokes mogen er zeker af!! er zijn momenten dat ik denk... mmm het gaat nog! maar als ik echt eerlijk ben, ben ik toch niet echt gelukkig met men lichaam... maar ja... het zal in men hoofdje altijd blijven spoken peins ik....
ok, na even wat na te denken... weet mss waar het fundamenteel slecht gevoel van vandaag wat vandaan komt....
het gevoel dat ik voor mensen niet goed doe... er zijn bepaalde mensen, die mij nauw aan het hart liggen en elke keer als ik in hun buurt kom, ben ik bang voor de kritiek die uit hun mond gaat komen... dat ik deze mensen gewoon probeer te ontwijken... maar ze zijn zo belangrijk dat ik het eigenlijk niet kan maken voor deze mensen zo te ontwijken... *zucht* dit is echt het ding dat mij dwars zit pss....
voor mij is het belangrijk dat ik van bepaalde mensen de 'toestemming' krijg voor iets te doen precies... en eigenlek ben ik met mijn eigen leven begonnen, moet ik mijn eigen beslissingen nemen en toch, die kritiek is elke keer zoon afbraak op mijn zelfvertrouwen en dat doet pijn...
ik zou moeten contact opnemen, met deze mensen maar iets in mij weerhoudt mij hier wel een beetje van... ik heb geen zin in de kritiek en ik kan het ook niet hebben op het moment!! elke keer als ik de naam op msn zie verschijnen of op mijn gsm dan wordt ik al lastig en als ze dan beginnen dan weetk meestal al genoeg.... waarom kunnen sommige mensen is niet gelukkig zijn voor andere mensen?? ik weet dat het allemaal snel gaat in mijn leven en dat ze nu er geen part meer van zijn, van mijn gezindsleven en dat ze het niet leuk vinden maar toch... soms is er het moment van loslaten en soms is het nodig om andere mensen te steunen in plaats van veel kritiek te geven... houd de kritiek voor jezelf op het moment en wees een keer blij voor me.... das op het moment men vraag maar durf het niet, kan het niet.... dus ontwijken we deze mensen maar....
mjah, dan nog zo iets... binnenkort mogen we beginnen in ons huis!! volgende week nog eens na de architect en dan kan de bouwaanvraag ingediend worden.... we hopen deze dan ook snel te krijgen en dan kunnen we beginnen afbreken enzo!! hetgeen wat we nu al kunnen doen is al de rommel uit het huis halen en naar het containerpark brengen... dat zal al een groot ding zijn!! er staat nog redelijk wat rommel dus daar gaan we al wel ff meebezig zijn!! volgende dinsdag bij de architect en dan donderdag gaan we er is aan beginnen...
en ondertussen krijgen we de info dat we nog wel wat materialen nodig gaan hebben om te kunnen beginnen aan de bouw... en het is nog waar ook, een ladder een schup een hamer en alles enzo...
eigenlek niet echt bij stil gestaan tot vandaag iemand mijne frank liet vallen :D
eindelijk nog is tijd om nog wat te bloggen!! heb een weekje vakantie gehad... Jaja, met het vliegtuig en al... we zijn naar Bulgarije geweest, en we hebben er gewoon (bijna) niks gedaan... buiten eten, zwemmen, zonnen en slapen hebben we maar 1 dag op uitstap geweest...
Tja, die uitstap... zonder Rilatine, op de bus met een gids die duits sprak en een heel klein beetje nederlands... moeilijk te verstaan maar ok, het was wel te doen.... maar voor ons zaten er fransen, die een eigen gids hadden, dus het was weer helemaal niet te volgen in de bus, concentratie was al zero; en dan zoon kwetterende franse gids dan neem je toch niks meer op....
aangekomen op de bestemming, konden we of met de gids mee, of zelf rondlopen... de keuze was dus snel gemaakt... freeeeedom... gezellig met zen tweetjes rond gehost... we waren wel op tijd terug om de bus terug te nemen... onze gids begon weer te vertellen, dan die franse gids er weer boven op... dan beginne de fransen te zingen in de bus.... helemaal opgedraaid en dus besloten om voor de rest niks meer te doen.... en voor de rest was het zalig... even ontstressd, de batterijen opgeladen en we kunnen er weer even tegen....
en de batterijen zijn opgeladen!! elke ochtend om half 9 wakker op het moment... dit was eigenllijk nog nooit gebeurt... tot de laatste week, elke ochtend op tijd wakker... ook al lig ik er laat in!! en zie dat het wel helpt... ik zie ook dat er stilletjes aan structuur komt in mijn ozo ongestructureerde leventje... en het voelt nog fijn aan ook!!!
voor de rest is het gewone leven voor begonnen, zijn gangetje... al mijn was is gedaan, de strijk is gedaan, en het ligt allemaal in de kast ook...
en dan vandaag een drukke dag gehad... eerst naar de controlearts... daar was ik zo zenuwachtig voor!! amaaj nog ni.... ik had er schrik voor da dien zo iets ging zeggen van; en waarom zit gij thuis?? ge kunt terug gaan werken... dus al half opgedraaid daar aangekomen... maar het was een heel vriendelijke mens en er was geen enkel probleem!!
dan naar huis, mijn was afhalen, opvouwen, de strijk doen.... onderwijl nog heel wat telefoontjes plegen....
en dan hup hup naar de psycholoog.... o jee, ik moet eerst nog geld afhalen want mijn portemonee was officieel zo leeg als iets... en dan maar hopen dat het rustig is in thout, dat ik op tijd daar ben.... opgedraaid als iets daar aangekomen en was nog 10 minuten te vroeg.... ik was wel een beetje trots op mezelf dat ik er op tijd was!!
amaaj we hebben de laatste nachten maar weinig geslapen.... de eerste nacht na de vakantie thuis gekomen en rond 4 uur snachts ben ik wakkergeschoten.... ik heb nogal redelijk levendige dromen, dus weet nog altijd niet of ik het gedroomd heb, dat ik hoorde dat er een auto stopte hier, ofdat het echt was!! maar goed, even in de zetel gekropen om wat op adem te komen... en wat hoor ik daar... stemmen (o god het klinkt of ik gek aan het worden ben maar goed....) even later het vriendje maar is wakker gemaakt.... en hij hoorde het ook!! dan maar overleggen wat we gingen doen!!
uiteindelijk schoonpapa uit zijn bed gehaald en een toertje rond het huis gedaan.... in onderbroek en pyama... maar niks te zien....
en gisteren nacht toch maar slecht geslapen, gewoon het gedacht al.... luisterend naar elke geluidje dat er was, evalueren of je het geluidje kent en ofdat het een onbekend geluidje is....
ik moet wel toegeven, de nacht dat ik op de bank zat, ging mijn hart zo tekeer, moest ik op het werk zijn, had ik een groot alarm gehad peins ik!! het voelde ofdat hij bijna stil ging vallen, zo hard ging hij....
en dan vandaag deze drukke dag, wou vanavond naar de fitness... waar ligt dat stomme paske nu weer, waarmee je binnen moet komen.... heb het hele huis een paar keer overhoop gehaald en gezocht maar weer niks te vinden... *zucht*
dan maar naar daar gaan en een nieuw pasje aanvragen... kom ik eraan, zal eerst is vragen of men paske daar mss nog ligt, zoals ik soms dingen vergeet :D en ja hoor, daar lag hij.... zo veel tijd in gestopt om hem te zoeken en hij ligt daar gewoon op me te wachten!!
toch maar goed gesport!! tshirt was goed bezweet :D en het is fijn om soms zo dood te zijn!! elk vezeltje in je lichaam twinkelt achteraf....
maar alle... ik ga het hier eens laten!! ik ga is mee film kijken....
vandaag geen medicatie, maar wel, voor mijn gevoel, een zeer drukke dag...
eerst naar de bbq van de afdeling... wow, men gedachten sloegen echt op hol, er waren zoveel gesprekken en heb weer de helft gemist... volgens mij heb ik echt een tijd zitten rondkijken, al starend mss om toch een af andere gesprekken te kunnen volgen...
maar vond het toch wel lekker gezellig... het is alleen jammer da we vroeger door moesten... het werk en andere verplichtingen riepen....
dan maar de auto in, anderhalf uur rijden, nog een bbq... veel mensen, ik ken der maar weinig, maar toch een aantal leuke gesprekjes gehad... over vroeger enzo... soms is het gek, dat bepaalde geuren zoveel herinderingen terug brengt... er waren dingen die ik niet meer weet, maar wel boven gehaald worden, herinderingen van anderen....
en nu, na een anderhalf uur weer trug rijden, zit ik gezellig op de zetel, tv kijkend en bloggend... en even aan het overdenken, de hele dag...
het maakt me al bang dat ik binnenkort weer moet gaan werken.... ik betrap mezelf erop dat ik veel te veel pieker op voorhand... ik ben bang dat ik het niet ga kunnen volhouden, dat ik weer zo moe en uitgeput wordt, dat de eisen enorm hoog gaan liggen, en dat ik er niet aan kan voldoen.... en ja, dat houd je bezig... daarom dat ik vandaag mss ook zo 'opgefokt' was... de collegas terug zien... wat denken ze wel niet van me?? wat zeggen ze allemaal over mij, zonder dat ik het weet???
grrrr soms kan ik zo knettergek worden, gewoon omdat ik hier mee in mijn hoofd zit... en het blijft altijd maar doormalen, zonder dat ik het mss wil... het is iets wat ook wel kenmerkend is... over elk ding, elke 'misstap' zit ik zo stom te piekeren... het is gek... leg ik idd mijn doelen zo perfectionistisch hoog?? is het door mijn faalangst, wat ook samenhangt met het perfectionistische, dat ik hier altijd en elke keer mee bezig ben??
*zucht, zucht, zucht*
mmm wou nog iets zeggen, maar weet niet meer wat :D
ach ja... weet het alweer... die stome weegschaal is weer een boeiend object in mijn leven... ben een aantal kiloos afgevallen, sinds ik terug met medicatie ben gestart... en in het begin, keek ik er niet zo heen, maar de laatste dagen... als ik 2x per dag op de weegschaal sta, dan is het weinig... en elke keer ben ik weer slecht gezind als er gewicht bij is gekomen.... het is weer zoiets waar men gedachte bij blijft hangen!! ik weet dat ik niet zo heel veel eet op het moment... het smaakt me gewoon niet, maar langs de andere kant... ik zet me ook niet in gang om eten te nemen en te eten... mezelf ertoe te zetten.... en langs de ene kant, geeft het een voldaan gevoel, niet eten en afvallen, en langs de andere kant weet ik dat de gedachte gewoon fout fout fout is... en langs de andere kant :D het is iets wat me wel lukt, in tegenstelling tot andere dingen,....
mmm, nog even afwijken... morgen koffers inpakken... maandagochtend, vroeg vertrekken... echt veel te vroeg vertrekken... om 5 uur ten laatste opstaan, dus alles moet klaarstaan, dan drect de auto in en vertrekken.... om half 10 opstijgen en dan relaxen, echt niks doen, aan niks denken... gsm uit en geen internet... en dan hopelijk goed ontstressd, en mss wat gebraindwashed over alle deze piekergedachten...
maar alle, ik ga is afsluiten, ben aan het afdwalen met men gedachten dus het word voor mezelf tijd dat ik aflsuit... mss is tijd om in bed te kruipen...
soms ben ik precies zo gedesorienteerd, dat ik echt niet meer weet welke dag het van de week is... ik kom dus net tot de conclusie dat het vrijdagavond is en dat het weekend begonnen is... het betekend dat er weer een volledige week voorbij is, en als ik kijk naar wat ik gedaan heb, dan kan ik volmondig zeggen; niks...
of toch niks dat van grote waarde was voor de gehele mensheid, maar mss wel grote waarde voor mezelf!!
zo thuis zitten, veel alleen thuis zitten, geeft als 'side-effect' dat je jezelf een keer tegen komt (ook wel meer als 1ne keer) en dat dit eigenlek niet zo slecht is voor mij... ik cijfer mezelf altijd zoveel weg, voor anderen, om toch maar goed te doen, dat ik mezelf vergeet, mijn emoties en eigen behoeften vergeet...
en nu, nu neem ik is tijd voor mezelf se... NAH :p
op dit moment zit er eigenlek best wel routine in men daagjes, opstaan, rustig wakker worden met gazetje enzo, op het gemakje...
dan komt de uitdaging van de voormiddag: de 3 sudokus uit de krant invullen!! ik ben meestal weer trots als ik de 3de ingevuld krijg!! ik heb er precies honger naar, naar die cijfertjes... kan me ermee bezig houden!! zonder dat ik 100 andere dingen doe...
wel zie ik, als ik er echt lange tijd mee bezig ben, vast zit ik wel even iets anders moet doen... even drinken pakken, of heej de wasmachine is klaar, snel even de was ophangen... en dan gaat het weer eens zo vlot vooruit!!
meestal, tegen dat mijn vriend wakker is, is het tijd voor het middageten... en na het middageten, is het meestal de grote vraag wat we gaan doen...
mijn hoofd zit altijd zo vol maar vraag me niet wat we gaan doen smiddags, want dat weet ik niet echt :D
op dit moment is de medicatie uitgewerkt... de tv staat op, er ligt iemand op de bank te slapen, de wasmachine leidt me af en er komt weer een raar geluidje uit de ijskast en uit men laptop zo nu en dan :D
en mijn gedachten.... die zitten overal en nergens!! gesprekken aan het overdenken van gisteren, plannen voor morgen aan het overdenken, ontmoetingen van morgen al overdenken, en mezelf al deels opstressen voor morgen.... want het is bbq van de afdeling waar ik werk, en dan krijgen we de confrontatie weer.... sommige mensen, geen probleem, andere mensen, mss des te meer (voor men eigen gevoel dan...)
en grrrr men voet doet lastig op dit moment... krak krak krak, maar niet de ene krak waarvan je zegt... zalig, nu is het beter...
en dan ja, mss zondag de koffers al maar is pakken want maandag in de vroegte vertrekken we op vakantie!! naar bulgarije... en nu maar hopen dat het nog een beetje goed weer is... anders denk ik dat ik me schuldig ga voelen, want heb zo gezaagd voor deze vakantie!! en het is onze eerste grote vakantie samen in 5 jaar dus... en het zal weer zolang duren denk ik voor dat er nog zoiets komt...
o ja, we hebben trouwens onze sleutels van ons eigen huis gisteren gekregen... na een hoop gepraat (waar ik mss maar 1/3de van gehoord heb) bij de notaris en heeeel veel papieren tekenen... hebben we eindlijk ons eigen huis!! het was heel erg saai, en de notaris had zoon gekke intonatie, dat het leuker was om naar zijn intonatie te luisteren, dan naar wat hij eigenlek zelf allemaal aan het zeggen was... niet dat ik daar ook nog iets van begrijp maar oke.... het is gewoon al beleefd om te doen alsof je luistert... zoals de andere mensen in de kamer... die wel hun best deden om te luisteren en blijkbaar nog het grootste deel begrepen ook... of mss deden of ze het begrepen :D
ik heb er tijd voor nodig, om zoon dingen te begrijpen, het lijkt idd soms of ik traag van begrip ben op zoon momenten!! achteraf bekeken, de papieren nog een keer nagelezen.... (hij leest die papieren dan voor, maar schakelt over ineens naar andere stukken, en dan raak ik echt wel de draad kwijt... als die al ni kwijt was...)
maar goed, een nieuw huis, een nieuwe start.... we zullen wel is zien wat de toekomst allemaal brengt!! ben er nieuwsgierig naar, maar de dag van morgen kan ik vandaag nog niet beleven, en de dag van gisteren kunnen we niet meer volledig nadoen... het heden is nu, en daar leven we nu in...
ik ga er een eindje aan maken voor vandaag, stilletjes aan afsluiten en dan zo het bed in denk ik...
vandaag weer hilarische dingen beleefd... volgens mij is da ook een typisch trekje van ADD, da zijn dingen die ik volgens mij alleen mee maak...
vanmorgen vroeg opgestaan... was al vroeg wakker... en mmm ff lekker wakker worden met gazetje, in de veranda... met een sjat koffie erbij en lekker zitten, zonder iemand om mee heen, en dat is voor mij lekker wakker worden, op het gemakje aan, geen gezeik, geen gezever... radio zacht op en mmm heb wel zin om iets te eten...
heb mezelf een kom Brinta gemaakt, o wat smaakt dat lekker en het doed me denken aan vroeger... en ik krijg het tenminste binnen, er zit tenminste nog wat smaak aan....
mmm, ik zal gelijk medicatie innemen en dan lenzen indoen enzo... dus huppel huppel, naar de garage, medicatie in men handen, naar de bijkeuken, want daar staan men lenzen op de vensterbank...
en dan boenk.... daar gingen men lenzen... op de grond, en achter de wasmachiene.... lfksdjqdkghie*****
met alle moeite van de wereld, je kan niet rond de wasmachiene, de droogkast en afwasmachien staan der immers neffe.... dan maar op men buik, liggend op de droogkast/wasmachiene/afwasmachiene en met 1 arm proberen om dat stomme potje van de grond te krijgen... maar niks, men arm is tekort...
wil van de droogkast, blijf ik achter zoon stom haakje hangen (wie hangt da dan ook aan de bovenkant van de droogkast???)
men broek scheurt, er blijft een stuk achter da haakje hangen, droogkast kantelt mee, deur van de droogkast gaat open, en stoot men ander been daartegen...
miljaar ik heb mezelf zeer gedaan!! maar toch heb ik men lenzen nog niet....
*zucht*
de wasmachiene maar een stukje na vooren geschoven, nog een tweede poging gedaan, ditmaal wel lettende op da stoeme haakje en eindelijk, o eindelijk men lenzen terug in handen... maar tegen die tijd, geen zin meer om ze in te doen, dus terug op de vensterbank gezet en men bril opgezet...
en dan nog die wasmachiene terug zette... maar het probleem was, die staat op een verhoogje en had de voorste kant eraf getrokke... maar die moest er natuurlek er nog trug op, zodat het nie lijkt, da ik het kot heb afgebroke heb ;) na lang sleuren, eindelijk toch gelukt ;)
voor de rest was de dag, best wel rustig...
naar de winkel geweest, want ik dacht, er staat niet zoveel drinke meer in de ijskast... gelijk maar wat eten meegenomen, om vanavond te eten...
thuis gekomen, blijkt dat de halve ijskast nog vol staat met drinken... mjah, langs de ene kant heb ik wel alles bij wat ik ernaast nog nodig had zoals shampoo enzo... dus das wel een pluspunt e :D
vanavond, vriendje is gaan werken... mmm nog snel ff iets afprinten... in het vorige huis was de printer draadloos... lekker zo zonder kabeltjes en snoeren, maar sinds de verhuis, werkt dat om de ene of andere reden niet meer... de printer staat oneindig hoog, op een kast... maar dacht, als ik het nu doorstuur na de andere laptop, die staat wat dichter opgesteld bij de printer... mss dak da snoerke nog sjust in de laptop krijg... mjah da lukte, maar het printen zelf... da lukte ni....
dus even denken, laten we is na de printer kijken... maar het enigste hoe ik er snel aankan is de bureaustoel... ben ook wel slim genoeg om daar ni op te gaan staan... ff denken, wat kan ik nog doen... dan maar op de rand van de zetel... maar dan kan ik nog niet bij de printer... mm als ik op de rand van de zetel gaan staan, dan kank ik op de kast ernaast gaan staan en dan kank de printer goed zien...
die kast is later gezien wel 1,70m hoog... maar goed, daar stond ik dan... moest een pries hebben voor in het stopkontact (geen wonder da da ding ni print, hij zit ni in de pries) maar tja, dan moet je de pries ook nog bij de hand hebben... en da hadk dus niet...
draai me om, en besef ineens.... hoe geraak ik hier naar beneden??? de zetel is te laag en te ver naar men gevoel (en da ding heeft veel geld gekost, dus als ik erop zou springen wie weet wat er gebeurt...) en de grond, is nog verder weg... en tussen de bank en de kast is eigenlek maar een goeie meter....
er is ook geen plek om eerst op men kont te gaan zitten en dan na benede te klautere en da laden van de kast zijn niet bestand om op te gaan staan...
en daar sta je dan, niemand om je te komen redden, maar ook niemand die het (achteraf) of zo hilarische moment te zien...
oke ogen dicht en gewoon springen... de grond kwam hard aan, maar ok ik ben toch benede geraakt...
ook de zin om de pries te zoeken, is weg en dan nog is op die kast kruipen zeker :D mij niet gezien, das voor de wederhelft...
nota's aan mezelf:
- Ikea heeft goede meubels, want de kast staat er nog
- Niet zo lui zijn en gewoon de printer van de schoonouders gebruiken, die 10 meter verder staat
- niet meer op kasten kruipen, of gekke dingen doen, tkan nog is verkeerd aflopen...
alle hup... de highlights van mijn dag, ze waren best hilarisch en voor de rest was het weer een gewoon een typische dagje voor mij...
zucht, wat een dag vandaag!! het was een gekke dag vandaag!!
vroeg wakker, ondanks dat ik toch wat later was gaan slapen!! en dan stilletjes aan op gang komen, lekker in het zonnetje boekje lezen, gazet lezen, papieren in orde maken!!
rond bellen, rond bellen rond belle, waarom neemt niemand zijn telefoon op, als ik hem nodig heb??
nog even langs de huisarts, dan naar de apotheek, het was weer een dure namiddag...
dan terug naar huis, eten maken, er kwamen nog wat mensen eten, pannenkoeken gemaakt, en ook dat ging echt niet vooruit!! het is toch wel moeilijk om dan je concentratie erbij te houden!!
maar het was lekker, het was eigenlek al lang gelede dat ik zo nog iets gegeten had!! maar tegen dat het eten af was, had ik al geen zin meer om te eten, en met gevolg, 2 pannekoekjes op en dat was het...
das was dan ook in ene keer hetgeen, wat ik vandaag gegeten heb... vergeten te eten, ni echt honger tot ik eten ging maken, mer erna ook weer niet!!
voor de rest, een rustige dag gehad, ook in men hoofd... geen hoofdpijn vandaag, geen opgejaagd gevoel, gewoon rust, rust rust...
tot vanavond, medicatie uitgewerkt, weet met men eigen geen draai... dan maar naar de fitness... wat stoom afblazen!!
wat een eeuwigheid geleden, dat ik daar geweest ben... het was heel warm binnen, maar het was goed!! lekker goed gezweet...
en met de ipod in de oren en de blik op oneindig en de frustraties laten varen...
gefrustreerd worden, omdat je de muziek van de fitness toch nog boven je eigen muziek uit hoort en dan je eigen muziek nog wat harder zetten...
na de fitness... toch nog even onder de zonnebank springen.... lekker liggen, warmte, ventilatortje, muziek in de oren en een tijdje weg zijn... ogen dicht en proberen te ontspannen... en soms lukt het, maar toch schoten men gedachten weer alle kanten op, de stomste dingen komen vaak eerst voorbij gevlogen... en dan toch maar even proberen te concentreren op de muziek, hoofd even proberen leeg maken... en dat lukt dan weer voor 2 minuten en voor ik het weet is de gedachtenstroom weer vertrokken....
onderweg naar huis, geen concentratie... vraag me soms af hoe het komt dat ik nog niet meer mensen overhoop heb gerede (ni dak da al gedaan heb, zie ze meestal net op tijd... alles dicht gooien!! en vloeken als ze hun lamp weer niet op hebben staan, net al terjuist... tis al donker, geen licht en volledig in het zwart gekleed... zijn die fietsers suicidaal of???) maar ja, we zijn thuis geraakt, zonder al te veel problemen...
nu zit ik weer in de zetel, ben op het moment aan het bloggen, aan het bellen en tv aan het kijken.... en ik zou eigenlek moeten douchen, kstink een beetje, maar krijg mezelf opt moment ni aangezet om in gang te schieten en onder de douche te springen... maar als ik stiekem zo over de rand van mijn laptop kijk, dan zie ik 10 zwarte tenen me toelachen en vragend naar water en zeep :D
dus dat zal voor zo zijn, nog even wat tv kijke, wat internetten en dan wassen en bed in denk ik... na de fitness ben ik moe maar voldaan...
(en wou het gewoon even delen!!!!)
