Appelbeignets
Aangezien het al weer even geleden is dat ik nog eens iets gepost heb op mijn blog, dacht ik dat het misschien toch tijd is om te laten weten wat ik hier allemaal gedaan heb.
Op 18-19-20 mei was er een workshop van het Land & Housing programma waar ik ook op mee was. Deze workshop ging door in Ceres op een game farm (Witzenberg). Op vrijdagavond was iedereen pas tegen 22u geïnstalleerd waardoor er s avonds geen activiteit meer kon doorgaan. Aangezien het in Ceres bijzonder koud was dat weekend heb ik dan maar de open haard aangestoken. Jammer genoeg was ik niet snel genoeg om een stoel te nemen en er voor te gaan zitten, want Thandi was me voor. Op zaterdagochtend werd er dan een workshop gegeven over de geschiedenis van Zuid-Afrika en welke impact dit heeft op het beleid van vandaag en de verdeling van de grond. In de namiddag werd er dan een workshop gegeven over agro-ecologisch tuinieren. s Avonds hebben de meisjes die mee waren dan een banner geschilderd. Op zondag werd er een bezinningsmoment georganiseerd door de vrouwen en daarna werd een onderzoek uit Rawsonville voorgesteld en bedachten we een actieplan om de problemen aan te pakken. Na de middag vertrokken alle mensen terug naar huis, maar wij moesten nog naar Ceres om een eviction case te bespreken. Dit was een bijzonder interessante case omdat de mensen bewijs hadden van het feit dat de grond waarop de boerderij gevestigd is, eigenlijk van hen was (voor 1913, Native Land Act). Jammer genoeg komen ze niet in aanmerking voor een herstelling hiervan aangezien restitutions enkel gebeuren in gevallen die dateren van na 1913. Wat vrij stom is, want de meeste grond was al voor de Native Land Act de facto in handen van de blanken.
De week die volgde op de workshop was bijzonder druk en hectisch want op 29 mei werd er door de organisatie een Imbizo over evictions georganiseerd. Op dit Imbizo zouden dan de resultaten van een onderzoek bekend gemaakt worden en een booklet met eviction stories voorgesteld worden. Een Imbizo is een evenement dat normaal door de overheid georganiseerd wordt. Met dit evenement wil de overheid aantonen dat ze bezorgd zijn over de bevolking en nagaan wat hun noden zijn. In praktijk is dit volgens mij echter een vrij populistische manier om de bevoegde minister wat in de picture te plaatsen. Op deze evenementen wordt ook altijd gratis eten uitgedeeld, zodat er zeker mensen komen.
In de week voor het Imbizo hebben Carmen en ik het boekje afgewerkt met de evictionstories. In het boekje staan negen verhalen van vrouwen die uitgezet werden. Het ene verhaal al schrijnender dan het andere, maar de conclusie ervan is dat farmworkers letterlijk en figuurlijk op straat gezet worden als ze niet langer nuttig zijn voor de boer. In enkele gevallen heeft de echtgenoot zich echt doodgewerkt en werd de vrouw nadien uit hun huis gejaagd want vrouwen hebben geen enkel huurrecht op de woning waar ze met hun man in woonden.
Op vrijdag 25 mei hielden we dan bij ons thuis een afscheidsfeestje voor Ivana en Tande die terug naar Duitsland vertrokken. Met bijna alle collegas in ons appartementje werd het een gezellig drukke bedoening. Met heel wat dansen, zingen en eten. Gelukkig was Tande zijn zus er ook en heeft zij ons enorm geholpen bij de opkuis.
Op maandag vertrokken Ivana en Tande en hadden we afgesproken om te lunchen met Karien aangezien ze voor een paar maanden naar België vertrok. Maandag werd dus een echte afscheidsdag. Gelukkig ging de lunch er zeer vrolijk aan toe, ondanks het slechte nieuws van Karien. (Haar handtas werd in het weekend gestolen en ze moest nu al haar kaarten vernieuwen nog voor ze naar België kwam.) Zoiets wens je natuurlijk aan niemand toe, maar dat het net haar moest overkomen is verschrikkelijk jammer. Moest het bij ons gebeurt zijn, zou ze de eerste zijn om ons te helpen. Ik vond het dus echt erg dat ik niets kon doen om haar te helpen. Ondanks dit alles, had ze er zelfs aan gedacht om een klein cadeautje voor Yana en mij te kopen
Na de lunch werden de bloemen en cadeautjes overhandigd en dan moest ik al rennen om op tijd op het werk te zijn. We vertrokken namelijk maandagmiddag al naar de plaats waar het Imbizo doorging om alles voor te bereiden en om de vrouwen die hun verhaal zouden doen de kans te geven zich voldoende voor te bereiden.
Op dinsdag stonden we dan om 5u al op om de laatste dingen in orde te brengen voor het Imbizo. Zoals altijd verliep de dag vrij chaotisch en konden we pas om 10u effectief van start gaan. Jammer genoeg waren een aantal officials van de overheid niet komen opdagen, maar de lokale gemeenschap was wel massaal aanwezig waardoor we het toch een succes kunnen noemen.
Woensdag dan vrijaf gekregen en van de gelegenheid gebruik gemaakt om toch wat winterkleren aan te schaffen. Ik had de Zuid-Afrikaanse winter toch wat onderschat. s Nachts kan het echt zeer koud worden en er zitten ook wat meer regenachtige dagen tussen dan in het begin.
Op donderdag gingen we dan naar Kaapstad. Er was een meeting met het Labour Department en enkele boerenorganisaties gepland. Het is de bedoeling om een overlegplatform op te starten waarin wetten besproken kunnen worden.
Nu dit allemaal achter de rug is, is het een stuk rustiger (en saaier) geworden op het werk. Dus heb ik me maar toegelegd op koken en sporten na het werk. Ik heb ondertussen al geleerd hoe je chocoladebrood en Curry moet maken. Deze week heb ik dan voor de collegas appelbeignets gemaakt. Ondanks het feit dat we hier geen frituur hebben, waren ze toch vrij geslaagd en vonden de meeste collegas dit wel lekker. Enkelen hebben me zelf het recept gevraagd. Toen ik dan vertelde dat er ook een recept bestond met bier in plaats van melk, verklaarden ze me zot en vonden ze dat iets typisch Belgisch. Bier is om te drinken en niet om mee te koken. Hm, misschien moeten ze dan wel eens een overheerlijke Belgische stoverij proeven om van het tegendeel overtuigd te worden. Eens ik een lekker donker biertje gevonden heb, zal ik de uitdaging vast en zeker aangaan!
Liefs
Charlotte
16-06-2012, 16:37 geschreven door Charlotte 
|