Ik weet dat ik nog niet veel van mij heb laten horen, vandaar dat ik er nu werk van ga maken. Ik zal starten met de 1ste week dat ik gearriveerd ben. Ik werd opgepikt door Lena, een vriendelijke dame die mij naar mijn appartement zou brengen. Ze heeft met mij eerst door Kokkola gereden en alle belangrijke dingen laten zien zoals de winkels en de bibliotheek,... Dan zijn we aangekomen in het appartement wat een heel schoon appartement is en best wel proper. Ze heeft mij achtergelaten met een goed gelukwens en ik ben beginnen uitpakken ( ik had een survival pakket gekregen). Het survivalpakket bleek niet al te veel te zijn een paar gordijnen, een douchegordijn, linnen en een kookset van 1vork,1mes,1 lepel, 1 kleine lepel, 1 kookpot, 1 pan en 2 glazen. Ik ben beginnen instaleren en heb het douchegordijn moetten ophangen met een koord dat ik mee had van thuis want de ringen van het gordijn paste niet ik de haakjes van de douche. Dan was het al wat later en ik was moe van de reis en ben dan maar gaan slapen. De volgende dag ben ik erop uitgetrokken om eten te kopen en poetsgerief en het broodnodige, wat bleek dat de winkels minstens 20 min. van mijn kot verwijderd waren. Dat viel een beetje tegen, maar ja goed voor de conditie zeker.
Ik ben maandag dan naar de school getrokken waar ik Lena zou ontmoeten voor mijn contracten van het ziekenhuis en het appartement. Zij heeft mij ook geholpen met de internetconnectie, deze bleek moeilijker te zijn dan dat het leek maar na een week, en veel winkels later had ik toch internet. Donderdag ben ik begonnen op de CCU ( cardiac care unit) van het lokale ziekenhuis hier in Kokkola. Het is een gewoon ziekenhuis zoals wij ze kennen. De verpleegsters bleken supervriendelijke mensen te zijn en waren allemaal bereid om mij te helpen. Het een afdeling met maar 11 kamers met elk 3 patiënten en per 3 kamers staan er 2 verpleegkundigen. Er was dus veel tijd om alles te uit te leggen te begrijpen. Stage verliep dus heel vlot. De weekends daarentegen vallen wat minder mee omdat de Finse studenten blijkbaar grote partyanimals zijn. Tijdens het weekend kan je dus mee fuiven in je bed. Ze hebben ook de gewoonte om de hele trappenhal onder te smossen met bier en dergelijke.
Ik heb ondertussen ook al andere buitenlandse studenten leren kennen zoals Paola. Zij heeft mee op trot genomen en wij zijn het weekend na mijn aankomst maar ene gaan drinken zodat we niet te veel van het lawaai moesten aanhoren. Het was heel plezant, we zijn naar de Irish pub getrokken en hebben daar de lokale cocktails geproefd. Tijdens avond hadden we companie gekregen van een paar Finse jongen mannen die een beetje te veel uit hadden na wat Engels gehakkel zijn we al lachend vertrokken omdat Paola s'morgens moest gaan werken.
Mijn 2de week van stage was begonnen. Nadat ik een paar woordjes Fins had meegekregen kon ik aan mijn rondes beginnen voor de bloeddruk (verenpaine), temperatuur (lampu), en de vingerprik voor de suiker te meten ( verensokeri). De meeste patiënten hebben geen probleem dat ik van het buitenland kom en tonen veel interesse als ze horen dat ik van België ben. Spijtig genoeg kan ik ze niet verstaan ook al doen ze hun best om hun duidelijk te maken, in het Fins wel te verstaan. De verpleegsters begonnen met te kennen nadat ze mij uitgehoord hadden en gaven mij vanalles om te proeven zo heb ik al verschillende soorten brood, porridge,Puma,Finse chocolade,salmiak, ijs, cake en Finse drop geproefd. Ik ben van de meeste dingen niet zo een fan omdat ze hier blijkbaar bang hebben om suiker te gebruiken. Maar ik moet alles ondergaan en probeer dan ook zo goed mogelijk mijn gezicht strak te houden als ik iets niet lust. Ze doen nog zo hun best. Ik heb de 2 laatste dagen, donderdag en vrijdag op de eingenlijke CCU mogen staan. Dit zijn 3 kamers waar de acute gevallen terecht komen. Dit was zeer leuk omdat ik met 2 superenthousiaste verpleegsters mocht samenwerken. We hadden maar 1 patiënt en die was eigenlijk vrij goed en was aan het wachten op een paecemaker. Tijdens die 2 dagen ben ik alles over Kokkola te weten gekomen en heb ik alles uit te doeken moeten doen over België.
Donderdagavond kan je gratis naar de sauna gaan op het dak van mijn appartement. Na mijn shift wou ik dit natuurlijk is uitproberen. Het was al 9 uur omdat ik een late shift had. Ik ga naar boven om te kijken hoe de sauna er uit ziet en ik trek de deur open en plots staat er voor mij een blote negerin. Ik wist niet hoe te reageren en heb mijn eigen omgedraaid ge-excuseerd en ben terug naar mijn kot gegaan. Ik dacht bij mijn eigen ik wil toch de sauna uitproberen dus had ik mij omgekleed, mijn bikini en badjas aan getrokken en ben terug naar boven gegaan. Ik ben binnen gegaan en met een onzekere stem gevraagd of er iemand was. Er kwamen stemmen uit de sauna die vroegen of ik een meisje was, en als dat zo was mocht ik natuurlijk bij in de sauna komen. Ik deed badjas uit en ging de sauna binnen. Grappig zicht 3 naakte negerinnen en 1 blanke in een bikini in de dezelfde sauna. Deze negerinnen waren zeer vriendelijk en tetterde er op los. 1tje had wel de opmerking gemaakt van " mooie bikini" maar ik ben juist iets te verlegen om alleen tussen 3 negerinnen in mijn blootje te gaan zitten. Dit was dus een goede eerste sauna ervaring hopelijk gaat het volgende week beter.
Deze week ben ik maandag morgen naar de bevrozen zee gewandeld dat ongeveer een half uurtje van mijn kot is. Het is een heel mooi zicht maar het wandelen op de zee zelf vond ik niet zo tof omdat het nogal kraakte onder mijn voeten. Verder had het die dag heel hard gevrozen zodat alle bomen rondom mooi wit zagen. De moeite waard. Ik ben dindagavond op trot geweest met Paola en heb haar Kokkola laten zien want zij kent het stadje niet ookal is ze hier al 2 maanden. We hebben goed gelachen maar tegen dat we terug thuis waren was ik bevrozen omdat de temperatuur was gezakt tot min 13 en ik enkel maar een jeansbroek aan had. Dit gaf rode en pijnlijk koude benen. Ik ben vandaag met Virpi naar de angiografie geweest. Ik heb hier de angiografie gevolgt samen met een ballondillatatie en het plaatsen van een stent. De dokter heeft mij alles uitgelegd en was ook zeer vriendelijk en was blij dat hij zijn engels nog een kon oefenen. Dit is mijn laatste week op CCU spijtig genoeg omdat dit een zeer warme dienst is.
Charlotte De Groof
