sorry dat ik niet eerder geschreven heb, maar het was zo druk en dan de technische problemen met de andere blog. ik moest snel een tussenoplossing vinden. Ik ga per dag beschrijven wat we hebben gedaan zodat jullie niet verward raken.
Ik ben aangekomen in Adana. het is hier heel warm. ik dacht ik ging smelten. de reis ging vrij goed, alleen in Istanbul was het zo moeilijk om de juiste gate te vinden. aangekomen op de universiteit vielen mijn ogen bijna uit mijn hoofd. het is als een dorp op zich. het is hier zo groot. ik denk dat het 100 keer de oppervlakte van de KaHo sint-niklaas heeft. toen we binnenkwamen moesten we reeds onmiddellijk beginnen met het voorbereiden van de computers. we moesten dropbox installeren en aanmelden op de website van delicious. ik kende die dingen dus totaal niet. daarna was er de openingsceremonie. blijkt dat ik de enige verpleegkundestudent ben, dat is wel moeilijk. want ik krijg het gevoel dat het vooral op de medische kant van parkinson gebaseerd zal zijn. deze avond zijn we naar een restaurant geweest waar we buiten hebben gegeten. er was reeds een goed groepgevoel. zoiets zie je normaal op de laatste dag van een summerschool, maar hier is het reeds van dag 1. iedereen is zo geweldig. ik heb ook met de parkinsonpatiënt gepraat die een lezing heeft gegeven tijdens de openingceremonie. dit was zo goed. hij heeft eigenlijk de kant van de patiënt verteld en niet de kant die wij zien. het "medische" en "zorg" aspect.
