Wow, de laatste paar dagen zijn zo hectisch geweest, ik weet zelfs niet waar ik moet beginnen. Chronologisch misschien best. We weten allemaal nog uit mijn vorige blog dat onze Miss Monde haar (te dure) Starbucks koffie over mij had gegoten. Wat een verspilling.

Maar dus een dag of twee later waren de leerlingen op school er nog niet over uitgepraat. De moed begon me in de schoenen te zakken maar opgeven doe ik nooit. Ik spendeerde veel van mijn tijd aan het beramen van een plannetje om dat mens terug te pakken, al wisselde ik dat wel af met enkele blikken naar Heisenberg. Na school was ik één van de laatste leerlingen in de fietsenstalling, samen met hem. Toen hij mij zag aankomen om mijn fiets te nemen kwam hij naar mij toe en mijn hart sloeg een slag over. We hebben eventjes gepraat. Hij zei dat hij wat er gebeurd was erg vond en dat hij mij beter wilt leren kennen, hij nodigde mij zelfs uit voor zijn ‘homeparty’ voor zijn verjaardag.

Ik kom dus aan op dat feest, waar ik me niet bepaald thuis voelde, en wie loopt daar rond met een ego van hier tot in Tokyo, Miss Monde. Dat was het ergste nog niet, Miss Monde was niet enkel op het feest. Ze stond rond Heisenberg te draaien als een bij rond nectar. Het liefst had ik haar om de keel gevlogen maar ik hield me in, ik wou Heisenbergs feest niet verpesten. Blijkbaar was ik daar trouwens niet voor nodig. Na een uurtje wat rond te draaien, niet echt op mijn gemak, komt Layla uit de badkamer gelopen. Ze keek alsof ze een spook had gezien en brabbelde iets over een man met een mes. Al wist ik niet zeker of ze gedronken had of niet, uit voorzorg belde er iemand toch maar naar de politie. Vanaf dat die aankwamen was het feest natuurlijk verpest.

Ik heb vanmorgen nog met Layla gesproken en ze blijft erbij dat er een man met een mes in de badkamer van Heisenberg stond. Ik heb zelf niets gezien en de politie heeft niets gevonden maar het is niet onmogelijk om tussen een groep jongeren binnen te geraken. Dit doet me allemaal terug aan het gedoe met Dylan denken. Misschien was ik toch maar beter op mijn vorige school gebleven.