Cava la matinée?

We hebben alweer een boeiend weekend achter de rug. Vrijdagavond ben ik Ouermi ( de boekhouder van het IPC) naar ‘Jazz à Ouaga’ geweest…Weinig Jazz, maar super veel ambiance!

Eerst was er een optreden van een ’lokaal opkomend talent’…die jongen deed zijn best, maar ik vrees dat het lokaal zal blijven. Daarna was er het optreden van Mamar Kassey een temperamentvolle/grappige Nigeriaan met al even pittige danseressen. Al na het eerste liedje hadden verschillende vrouwen hun stoel verlaten om hun heupen los te smijten voor het podium (en enkelen zelf op het podium)…maar ook de mannen, al deden zij het op een misschien wat discretere manier, bewogen mee met de muziek.

Naast het festival heb ik me super geamuseerd met Ouermi,een echt babbelgat. Na een paar uur tijd kende ik gans zijn levensgeschiedenis en ook al een paar roddels van op het werk ;-)

Het is mij al opgevallen dat men hier geen probleem maakt over religie/etniciteit, iedereen respecteert de andere in het anders zijn, en er kunnen dus ook gemakkelijk grapjes over gemaakt worden, want niemand neemt dit persoonlijk op. Je ziet het ook vaak op straat, jongens die zogezegd brullen tegen elkaar of elkaar een ‘mot’ verkopen, om nadien samen te gieren van het lachen. ‘Taquiner’ is een nationale sport!

Dat electriciteit moet worden betaald, zal ik geweten hebben. In de nacht van vrijdag op zaterdag viel opeens alle electriciteit uit. Het geld was op en de electriciteit werd afgesloten. Geen frigo, geen airco...en geen electriciteit tot de maandag. Toeme! Ondertussen heb ik de rekening betaald en hebben we weer koud water en een beetje frisse lucht in de slaapkamer!
 

Ook is alles hier ‘een beetje’…ze zeggen niet dat ze hier veel werk hebben, maar ‘un peu beaucoup de travail’. Niets is hier ver, alles is hier ‘un peu loin’. Niets is hier duur, alles is er ‘un peu cher’…enz, grappig!

Zaterdag ben ik met Pascal op toer geweest. We zijn een kaasfabriekje gaan bezoeken op een 20tal km ten noorden van Ouaga, richting Kaya. Weinig kaas en nog minder fabriekje…de rondleiding duurde welgeteld 1min. Ergens achterin een schuurtje stond een kastje met een 20tal kaasjes…en dat was het dan, maar het heeft wel gesmaakt.

S’Avonds ben ik samen met Pelagie, mijn buurmeisje, naar ‘fête de la bière’ geweest. Je kan dat zo een beetje vergelijken met de gentse feesten, overal muziek, eten, drank, winkeltjes…We hebben voor 1000cfa brochetten gegeten (of dat is 10 brochetten voor 60 bfr)…lekker! Opeens schiet het mij te binnen dat ik de sleutel ben vergeten af te nemen van de brommer. Ik had de brommer op een bewaakte parking gezet, dus de paniek viel nog mee…Op de parking toegekomen, begon de zoektocht naar de brommer (ondertussen stond die parking boemvol)…oef hij stond er nog…maar geen sleutel te zien. Na eerst mijn verhaal gedaan te hebben, volgde een uitbrander van je welste…Maar waar was de sleutel? Opeens kwam er  een klein ventje het gesprek meevolgen…hij vroeg me of mijn sleutel aan een blauwe sleutelhanger hing (alsof er nog meer van die klungels als ik daar rondliepen)…ja! Sleutel terecht en wij weer naar binnen! Ondertussen krioelde het daarbinnen van het volk en werden we op een bepaald moment, door enkele jongens, gewaarschuwd dat er gestolen werd. Om een lang verhaal kort te maken…het waren zij die aan het stelen waren. In al die drukte voelde ik dat er steeds iemand probeerde om zijn hand in mijn broekzak te steken, om het beetje geld dat ik nog bij me had (+- 1000cfa of 60bfr) te pikken. Opeens had hij het bijna te pakken, maar ik was hem voor. Omstaanders hadden het gezien en die jongen kreeg daar op zijn donder dat het niet normaal was. En ikke, zorgde dat ik daar weg was.

Maar al bij al toch een geslaagde avond!  

Zondag was het, net zoals alle andere dagen trouwens, hothothot en ben ik dan maar den toerist gaan uithangen. Hier ietsje verderop is een 4* hotel met zwembad…heerlijk!

Dan, het werk schiet minder goed op. Afspraken worden veelal niet nagekomen en worden steeds maar naar een later uur, en in het ergste geval, naar een latere datum verplaatst. Normaal gezien zou ik vanaf Ma 8/5, een weekje, de activiteiten meevolgen van een lokale organisatie die kinderen voorbereidt op het overlijden van hun ouders. Als alles een beetje meezit, kan ik daar woensdag beginnen…we zullen wel zien.

De vragenlijsten beginnen op punt te staan en volgende week zouden we, wederom normaal gezien, de pre-testing doen…Gelukkig is het hier echter veel te warm om me daarover druk te maken!

Tot binnenkort