Hier ben ik weer, weet dat t lang geleden is, maar er is dan ook véél gebeurd!!!!
Woensdag 20/10 hadden we om 16u terug afspraak bij de vroedvrouw voor n volgende check!
Blijkt dat alles zon beetje hetzelfde gebleven was als maandag 18/10 k Moet er alweer aan toevoegen dat we ietwat ontgoocheld naar elkaar keken.
Anne heeft dan nog eens serieus getoucheerd wie weet komt er wel reactie Maar dat is niet voor meteen blijkbaar. Ze vermoedt dat t voor t weekend zal zijn
Mn frezeke laat haar ontgoocheling blijken en heeft zin in n goeie film en een serieuze zak chips . We hebben geen chips meer in huis dus is de enige oplossing er te gaan halen in de winkel. We noteren woensdag 20/10 18u30 als ik de parking van de winkel verlaat.
Thuisgekomen eerst met de kids het avondmaal verorberen Tot plots mn frezeke me meldt dat de kids dringend in hun bed moeten
Noteer: 18u45: Eerste tekenen van movement
Hieronder een overzicht van het verder verloop van de avond:
19u00: kids in hun bedje
19u50: telefoon naar vroedvrouw Komt eraan!
20u09: Frezeke aan het stuiteren op de bal
20u15: terug een wee ik citeer mn frezeke moa mins dat is gjistig, als je daar zo lang op gewacht hebt
20u37: vroedvrouw komt aan
Hartslag meten, ok!
21u00: valt precies stil t is nie waar é!?
21u07: Kleine wee
21u10: nog een wee (jawee???? )
21u22: Vroedvrouw belt dokter op
21u30: Vliezen worden gebroken (raar haakje zulle )
21u37: Eerste serieuze pijnlijke wee! (Nog oltid even gjistig frezeke???)
22u05: dokter arriveert
Ondertussen komen de harde weeën meer en meer op
Ik neem plaats op het bed en mn frezeke tussen mijn benen
Hier ben ik weer! En ja Friemeltje vindt het blijkbaar zééééééér leuk in mamas buik
Dinsdag laatstleden dus terug naar de dokter geweest om te kijken of het strippen effect gehad heeft. Alles was hetzelfde gebleven. Moet toegeven dat ik liever wat schof in de zaak had gezien Maar ja, zoals de dokter zegt, t moet zijn dat Friemeltje er nog niet klaar voor is.
Ook mijn frezeke is toch ietwat ontgoocheld Ze hoopte ook op wat vooruitgang
Weet je het feit dat we in het ziekenhuis terecht kwamen om een vroegtijdige geboorte tegen te gaan maakt eigenlijk wel dat we na die periode denken dat de geboorte niet lang op zich zal laten wachten. En nu lijkt het alsof ons friemeltje er niet uit WIL En dat werkt ietwat frustrerend. We plannen ook niks meer zie dat het nu gebeurd, zie dat het binnen enkele uren in gank schiet .
Zo waren we eigenlijk wat aan het denken Het ging zelfs zo ver dat mn vrouwtje s nachts de ramen aan het lappen was omdat ze niet meer kon slapen MIDDEN in de nacht Waar zijn we mee bezig??? Inderdaad waar zijn we mee bezig? In plaats van te GENIETEN van onze zwangerschap
Dringend tijd om het over een volledig andere boeg te gooien, te genieten, terug te gaan plannen!!!
Zo gezegd, zo gedaan!
Woensdag afspraak bij onze vroedvrouw De 7 cm die onze dokter gemeten heeft moeten we ietwat relativeren en er 6 van maken.. Iets nieuws is dat ons Friemeltje blijkbaar veel haar (HUH???) zal hebben . Wel n verrassende optie die we bij Jels, Fran en Eef duidelijk niet bijgenomen hadden. Al hoop ik stiekem dat het NIET in de lijn ligt van de zanger in deze videoclip http://www.youtube.com/watch?v=QtxlCsVKkvY hihihi Stel je voor O, ja, we kregen zon leuke bal mee om wat op te wiegen en te stuiteren Leuk hoor!
Donderdag een last-minute naar de sauna.. Kwestie van weer te genieten!!! Zeer belangrijk (rijk van belang!).
Zaterdagavond op t gemakske een vrijgezellenavond meegemaakt! Rond 3 uur in ons bedje beland t zal een uitgaanderke worden zulle!!! En gisteren van het stralende weer gebruik gemaakt om in Oostende nog eens kip met de handjes te gaan eten, tot groot jolijt van de kids!!!
En daarna, jaja, aan de vloedlijn gaan wandelen hihihi. Na een uitgebreide wandeling langs die vloedlijn terug naar ons huisje vóór we in de file belanden, want dat risico is toch het nemen niet waard Stel je voor dat er in die file plots aktie is . Wat doe je dan??????
Vandaag is het toch ietwat onrustig geweest in het bolle buikje
Hier ben ik weer. Gisteren dus naar de dokter geweest. 7 (lees: zeven) cm opening...!!!! Straks valt ons friemeltje er gewoon uit zeg! Onze huisdokter heeft, om 's te kijken hoe m'n frezeke reageert, gestript! Euh... neen, niet strippen in de betekenis van strippen hé! Foei hoor! Wat denk je wel??? Neen, strippen in de betekenis van het losmaken van de vliezen van de baarmoederhals... Dat zou de weeën kunnen opwekken, maar na het eten van het hart van de ananas, gini's drinken, frambozenbladthee blijkt ook strippen niet echt effect te hebben... Deze namiddag is m'n frezeke naar de natuurwinkel geweest en daar kreeg ze "hartgespan"-thee mee... Volgens de natuurwinkelaar ook 'n goed produktje die de weeën helpt opwekken... Mag het duidelijk zijn dat we echt wel dolgraag kennis willen maken met ons friemel-wondertje????
Straks terug naar de huisdokter, we worden van dichtbij gevolgd dus...
Ondertussen zijn we dus reeds maandag 11-10-10!!! We zijn de kaap van 37 weken gepasseerd!
Vorig weekend was n moeilijk weekend voor mn frezeke Kuurne kermis, waar we toch graag ook ons steentje bijdragen, moest op een wat rustiger wijze doorsparteld worden. Wij dus op vrijdagavond 1 oktober mét rolstoel gewapend naar de halve marathon gaan kijken Allé, de 6 en de 2 km-lopers gaan aanmoedigen. Onze Jels liep de 6, Fran en Eef de 2km! En dat hebben ze flink gedaan! Iets minder was het weer die avond Regen zorgde voor een natte editie dit jaar. En dat hebben we geweten! Toen we thuiskwamen waren we echt als soepkiekens! Blijkbaar houdt ons friemeltje wel van de regen harde buiken blijven wat uit gelukkig want als we de kaap van 37 weken willen bereiken, waar we nu toch al dicht bij zijn, dan moet t wel nog wat rustig blijven hé
Zaterdag 2 oktober weer met de rolstoel op gang, bijna de hele dag zelfs Na de kindernamiddag terug naar huis en mn frezeke was blij in haar bedje terecht te komen.
Zondag 3 oktober s morgens naar de eucharistieviering en na de middag de kermis even afdweilen met de kids Klein detail, maar met n rolstoel op ons marktplein rond-tsjolen lijkt eenvoudiger dan het is hoor s Avonds is het tijd voor de kinderplaybackshow, waar onze Jels ook aan deelneemt! Na het fantastische optreden van onze eigen Koen Wauters keren we huiswaarts en blijken de stoelen in de tent niet geschikt voor zwangere vrouwen. Mn frezeke haar rug doet enorm veel pijn en ze is dus uitermate content terug thuis te zijn!
Na Kuurne kermis komt het besef dat we nu wel héél dicht bij een mogelijke thuisbevalling gekomen zijn! Moa gow zeg! Wie heeft dat durven denken??? Maandagochtend afspraak gehad bij onze dokter De situatie is ongeveer hetzelfde gebleven 4-5cm k Sta versteld van het feit dat m frezeke zo haar best deed om te rusten! Nog n duwke en we hebben groen licht om alsnog onze gedroomde thuisbevalling te beleven!!!!!! Vrijdag 8 oktober om 16u hebben we afspraak bij onze vroedvrouw. (Mocht het nu in gank schieten dan blijven we al thuis hoor! ) Na onderzoek door onze vroedvrouw horen we dat we reeds een 6-tal cm ver staan!!!! Ongelooflijk hé!? Alweer de vraag WIE heeft dat durven denken??????????? Onze vroedvrouw vertelt ons dat alles eigenlijk maar n klein duwke nodig heeft en dat t waarschijnlijk wel vlug zal gaan. Zou de baby dit weekend geboren worden??? Ze zegt ons ook dat ze haar huis bijna niet durft te verlaten De graad van paraatheid ligt zéér hoog dus .
Zaterdagmorgen 9 oktober . Vandaag schiet mijn frezeke uit de startblokken! Niet te doen Wandelen, poetsen, strijken, . Ze geniet ervan! Hopen we mss stiekem dat we ons friemeltje zijn of haar naam dit weekend mogen uitspreken??? 10-10-10 zou wel mooi zijn hé? Niet? Maar blijkbaar is ons friemeltje van het princiepe k mocht er n maand geleden niet uit, nu WIL ik er niet uit!!! Neg!! Hoe aktiever mn frezeke wordt, hoe rustiger ons friemeltje zich houdt! Strange! Hier en daar wel n stevige harde buik, maar daar stopt het wel mee dan
Zoals ik daarnet dus zei Ondertussen zijn we maandagavond 11 oktober en straks om 19u30 hebben we afspraak bij onze dokter . BENIEUWD!!!!!!!!!!
Ben er vandaag vroeg bij, 'k kon niet meer slapen, wat rugpijn . In tegenstelling tot m'n frezeke, blijkbaar heeft ze de rust terug gevonden. Als ze de vorige nachten telkens op moest staan lijkt ze momenteel te slapen als een baksteen. Zou dat iets willen betekenen??
Gisteren zijn we dus naar de gynaecoloog geweest. Afspraak om 15u45... En daar zitten we dan, in de wachtkamer. We worden aangesproken door een moeder met haar dochter. (moeder is schat ik 54 jaar, dochter ongeveer 34? Zal er niet ver naast zijn denk ik...). Op de flatscreen in de wachtzaal loopt een filmpje, zoals altijd, onderandere over borstvoeding en de houding van de baby om vlot borstvoeding te geven. De dochter wijst er ons op dat het op die tv véél eenvoudiger voorgesteld wordt dan dat het in werkelijkheid is... "die pop weegt veel minder dan een echt kindje hoor" zegt ze ons... Ik heb zo'n gniffelend gevoel vanbinnen... Na een tijdje... "En..." vraagt de moeder, "een eerste?"... Waarop mijn frezeke heel koelbloedig antwoord: "Neen hoor, een vierde"... Je moet je dan eens voorstellen dat, terwijl je naar de tv zit te kijken, de bel gaat en als je opendoet sinterklaas én de kerstman tegelijkertijd voor je voordeur staan... ewel, DIE blik zag je in de ogen en reactie van moeder en dochter... Wat zien wij er dus nog jong en fris uit, denk ik dan... hihihi (ik zeg wel... "denk ik dan" hé....)
Het is onze beurt. De gynae wil en durft ook niet te 'toucheren' zegt hij ons. Waarop m'n frezeke lichtjes ontgoocheld kijkt. We zijn eigenlijk reuze benieuwd hoever we nu eigenlijk staan...en nu wil hij niet even toucheren... Hij zegt ons dat hij via een echo zal proberen te kijken hoever we staan. En tot onze verbazing blijkt dat de baarmoederhals terug wat langer werd (18mm ipv 15 de laatste keer bij de gynae...) Hoe is dat nu mogelijk??? 't zal wel aan zijn machien liggen zeker? Ook wat het gewicht van ons friemeltje betreft schrikken we eerst wat... 3,2kg!... Huh??? "'k Zal eens opnieuw meten..." zegt hij ons... en dan komen we uit op 2,7kg... Dat lijkt er al beter op... Zal er ergens tussen hangen zeker? Hij vertelt ons dat een thuisbevalling geen probleem is, ALS we volgende week vrijdag halen... Dat lijkt eigenlijk wel haalbare kaart hé..? Na het onderzoek beseffen we eigenlijk dat dit ons laatste bezoek zal geweest zijn aan de gynaecoloog...raar gevoel... We moeten geen afspraak meer maken en mijn frezeke lijkt ietwat aan de verstrooide kant... bijna zonder betalen weggeglipt... Mijn heldere denkvermogen helpt me om toch nog te vragen om de dvd met de echo's te "finaliseren" zodat we die EINDELIJK eens kunnen bekijken!!!
Gisterenavond nog wat serieuze harde buiken de revue zien passeren... Wanneer O wanneer????....
Vrijdag 17 september 2010 De gynaecoloog komt met het goeie nieuws dat mijn frezeke morgen naar huis mag! Jieha!!!
Zaterdag 18 september 2010 Ik haast me zo snel als ik kan naar Izegem. Mijn frezeke zit al vol ongeduld te popelen om huiswaarts te keren. Bij het vertrekken kijken we nog even goed naar de kamer waar de premature babytjes terecht komen. Zal ons Friemeltje hier ook de sfeer maken? Hmmm voorlopig blijft het rustig in de buik, hopelijk blijft dit nog n tijdje zo Vandaag dus 34 weken!!!
Maandag 20 september 2010 Vanavond afspraak bij onze vroedvrouw. Die kan ons alleen maar zeggen dat mijn frezeke het verder rustig aan zal moeten doen. Huh.. dat was ons natuurlijk al lang duidelijk Ondertussen 4cm opening en de baarmoederhals zo goed als volledig verstreken. Hoelang o hoelang houdt ons friemeltje het daar nog uit is de vraag! :-/
Dinsdag-donderdag Mijn frezeke houdt zich zo goed mogelijk aan de strikte rust. Het wordt wel lastig merk ik. Het woord spanbandjes heeft al menig maal door mijn gedachten gespeeld
Vrijdag 24 september 2010 Vandaag nog eens naar de huisdokter. Meet de buik en die is perfect mee! Van toucheren is er zeker geen sprake meer want dat zou wel eens de bevalling kunnen starten en we zijn nu bijna 35 weken ver Komende woensdag hebben we n afspraak bij de gynaecoloog en laat onze dokter het toucheren voor hem. We vragen haar nog of een thuisbevalling nog mogelijk is mocht het zijn dat we toch nog De bewuste 8 oktober halen en die beslissing laat ze liever over aan onze gynaecoloog. Een vraagje dus om mee te nemen komende woensdag.
Zaterdag 25 september 2010 Nestdrang nestdrang en nogmaals nestdrang ! Niet te doen hoe mijn frezeke in actie schiet. Ik kan zelf bijna niet meer volgen. Ik moet me als het ware opdringen zodat ik ook nog iets kan doen. Heb moeite om mijn frezeke in haar bedje te houden nu we die magische kaap van 35 weken bereikt hebben. De nachten worden wel wat zwaarder. Nogal vaak komt mn frezeke midden de nacht wakker al of niet van n harde buik en raakt dan niet meer in slaap. Met het gevolg dat mn meiske soms al een hele tijd beneden is als mijnen wekker mij wakker maakt
We maken van de gelegenheid gebruik om nog wat broodnodige boodschappen te doen zodat we er toch in slagen de voorbereidingen voor n groot deel in orde te maken En ondertussen blijft ons friemeltje behoorlijk rustig. De harde buiken komen minder frequent maar worden wel ietwat intenser. Volgens mn frezeke ik voel ze niet hé
Vandaag, zondag, verloopt alles rustig. Al enkele harde buiken die de revue passeerden maar niet meer dan dat
Maar de grote vraag blijft Hoelang blijft het nog zo rustig???
Heykes!
Nog steeds went het ‘alleen’ zijn niet… en
dat geldt voor ons allemaal. Ik zit hier nu, in het ziekenhuisbed thuis, pffff.
En m’n frezeke heeft ook zoiets van “hoelang nog??”
Maar! We weten waarvoor we bezig zijn hé! En dat is wat
telt! Sedert gisterenavond is het infuus terug afgekoppeld. Is nu dus weer
kijken wat er zonder infuus gebeurt. Blijft het rustig of komen de harde buiken
terug? Hèhè…precies of “harde buiken” een soort levende
wezens zijn… Vanavond hadden we afspraak bij de gynaecoloog. Een
uitgebreide echo toont ons dat ons friemeltje in de goeie houding ligt, flink
zo! Ook een gewicht van 2,460 kg is best wel ok!! De gynaecoloog zou zeker
graag de 34 weken halen en m’n frezeke dus zeker tot en met ’t
weekend in de Materniteit te houden. De dagen van m’n frezeke passeren
niet zo snel als die van mij… Wat ik moet zeggen dat ze momenteel boorbij
vliegen.
M’n frezeke (en ik ook!) geniet wel van ’t
moment dat ik binnenkom met de kids, alledrie de boekentas mee, ik met ’n
brood en wat beleg. Kids maken in kamer 110 hun huiswerk en daarna eten we
allen samen, zéér leuk!!!!!
Wordt vervolgd!
Groeten,
Stefaan en co…..*.
Avond…
‘k Ben hier nog een keer… En weer alleen thuis
Vanavond sloeg de twijfel weer toe. Al ’n hele dag voelde mijn frezeke
haar niet zo goed in haar vel en in de vooravond begonnen er weer wat harde
buiken op te zetten. Geen gewone harde buiken maar net iets té hard om ’n
gewone harde buik genoemd te worden. Pffff, wat een uitleg hé!
Nu, toch even telefonisch contact opgenomen met onze
vroedvrouw. Ze wist ons te zeggen dat ze eigenlijk niet veel kan doen en dat ’t
misschien geen slecht idee zou zijn om toch even naar de Materniteit te gaan om
even met de monitor te checken.
M’n frezeke durft niet te bellen naar de Materniteit.
Ontgoocheling in de ogen van m’n liefste. Ze heeft zoooo haar best gedaan
om NIETS te doen en toch… Waarom hé???
Mémé Laura gecontacteerd om even op onze 3 spruiten te komen
letten en wij dus als ’n sneltrein naar Izegem. Voor alle veiligheid toch
de buzze weer meegenomen in het geval m’n vrouwtje weer voor de all-in ‘kiest’…
De monitor toonde inderdaad dat er wel wat baarmoederactiviteit
is en na ‘n 45-tal minuutjes komt de gynaecoloog (jep, onze gynae is van
wacht…) het tekeningske bekijken. Die besluit dat ’t toch beter zou
zijn om met ’n infuus alles terug wat stil te leggen. Morgen zijn we 33
weken en dat is eigenlijk nog net iets te vroeg om goed te zijn.
Deze keer kamer 110… Hopelijk een goeie nachtrust…
Slaap lekker frezeke! Tot straks!
Wordt vervolgd!
Groeten,
Stefaan en co…..*.
Ondertussen 12 dagen in het ziekenhuis achter de rug…
Moet zeggen dat het “alleen zijn” niet went! Het gemis wordt
eigenlijk alsmaar groter. Watje dat ik ben…
Maar….m’n frezeke doet dat goed! En ons
friemeltje blijkt zijn/haar interesse in de buitenwereld even in de frigo
gestopt te hebben. Vorige maandag was er eventjes “paniek” als zou
het terug in gang geschoten zijn, maar een tweede zetpil deed wonderen en tot
op heden is het dus behoorlijk kalm… Op enkele harde buikjes na en dus
enkele golfjes op de monitor waren het bijna telkens platte lijntjes die te
zien waren op de print.
Vrijdag, tussen de afspraken door, werd mijn frezeke in een
rolstoel naar het cabinet van de gynaecoloog gereden voor een onderzoek. Van
dat onderzoek hing af of m’n vrouwtje eventueel na het weekend terug naar
huis zou mogen. En nu moet ik eerlijkheidshalve toegeven dat dat een mes is die
aan beide kanten snijdt… M’n vrouwtje zal het uiteraard kalm aan
moeten doen… Maar thuis is die verleiding zoooo groot hé om te vaak dat
bed uit te komen en vanalles te doen…
En we zijn zover… vandaag is mijn allerliefste frezeke
naar huis mogen komen!!! Nu wordt het eigenlijk best wel spannend. Want zolang ze
in de materniteit was had ik een veilig gevoel… Moesten de weeën
doorbreken ben je meteen ter plaatse… Als dat nu het geval is zit er wel meteen
’n half uurtje tussen… spannend dus…
Maar ben uitermate blij dat we weer allemaal samen thuis
zijn!
Het is inderdaad wennen voor m’n frezeke om thuis ‘op
hotel te zijn’… Zo noem ik het en zo wil ik het ook… Maar er
is zo vlug zelf iets gedaan hé frezeke ;-)
Wordt vervolgd!
Groeten,
Stefaan en co…..*.