Gisteren was een enorm zware dag. We hadden zo eventjes een presentatie examen van 9u in de ochtend tot 14u45 in de namiddag en vervolgens schirftelijk examen van Zweeds van 15u tot 17u... Een dag vol examens dus! De presentatie is heel vlot verlopen met mijn groepje, zelfs de Spaanse meisjes hebben enorm hun best gedaan om zo goed en verstaanbaar mogelijk Engels te spreken! Dan het examen Zweeds... Moelijk om hier nu al een uitspraak over te doen. Naar mijn gevoel heel vlot verlopen, maar een schrijffout is natuurlijk rap gemaakt en er volgt volgende week nog een mondeling gedeelte...
Ik ben vergeten vermelden dat ik vorige donderdag gaan bowlen ben!! Jaja, ook in Gävle hebben ze een bowlingbaan . En hou je vast... slechts 4 euro voor een uur en een half te spelen! Ongelofelijk hoe sommige dingen hier zoooooooooo duur zijn en dan zoiets als bowlen, wat in België toch nog aardig veel geld kost, is hier spotgoedkoop . Zweden, een land zooooooooo vreemd .
Gisterenavond hebben we gewoon op het gemak een fimpje bekeken. Ondanks dat enkele Canadese meisje aan onze deur kwamen bellen, volledig in het groen gekleed, om Sint Patricks day te vieren... We hebben (ondanks dat we toch even twijfelden) maar gepast, want na zo'n dagje als gisteren, zat er in niemand nog veel fut .
Vandaag wordt een dagje vol kuisen en boodschappen doen want... Mijn appartement is een puinhoop zoals mijn liefste mama het zou noemen (het valt dus eigenlijk wel nog mee, maar eens kuisen kan geen kwaad ) en mijn frigo en dievries zijn zo goed als leeg... De tol van examentijd... Tijd om in actie te schieten dus!!
Ik verlaat jullie niet zonder een nieuw citaat: 'LIEFDE IS ... SAMEN EEN MIKADOSTOKJE DELEN' (mikadostokje: zo een langwerpig biscuit koekje gedompeld in zeemzoete chocolade )
Een heel gelukkige 22ste verjaardag voor Lieselot, mijn Erasmusgenootje . Vandaag is het haar verjaardag, maar gisteren was het feestJE . Als verrassing hadden we haar kamer versierd. Met een smoes kregen we haar uiteindelijk even uit haar kamer zodat we onze gang konden gaan! Missie geslaagd! Cadeautjes konden er natuurlijk ook niet ontbreken en dat vonden blijkbaar ook de andere Erasmus studenten die Lieselot had uitgenodigd voor haar feestje gisteren. Leuk hoe men hier toch de moeite doet om iets origineels te kopen, ondanks dat we elkaar nu nog niet zolang kennen... Na de préparty bij Lieselot, gingen we allen naar de Goya, een discotheek. Als laatste verrassing vroegen we aan de DJ om om 12u een gelukkige verjaardag te wensen aan Lieselot. Het duurde een tijdje alvorens hij de naam onder de knie had, maar om 12u riep hij uit volle borst door de micro: HAPPY BIRTHDAY, lllllllliiiieeeessseeellllooooottt . Ze verschoot even als ze haar naam hoorde roepen door de Goya, maar natuurlijk vond ze het super leuk om midden in de belangstelling te staan van een discotheek met de spotlights op haar gericht en al .
Vandaag beetje moeite gehad om op te staan, maar maandag staan er twee examens te wachten, dus blokken geblazen :-S. Er zijn leukere dingen in het leven, maar ja...
Opnieuw alleen in mijn appartementje... Voelt wel raar aan hoor . Het was hier 'bakske vol', om het zachtjes uit te drukken . Genieten, echt puur genieten om mijn 'superelite' eens te kunnen tonen wat ik hier zoal doe en waar ik vooral rondhang. Ondertussen zijn ze al enkele dagen terug in België en zit ik hier opnieuw in de zalige rust (niet verkeerd bedoeld hé jongens ). Het afscheid viel me zwaar, maar ik besef maar al te goed hoe gelukkig ik mezelf mag prijzen dat ik deze kans genomen heb! Het afscheid van Zweden zelf binnen een maand en een half zal me ook zwaar vallen, dat kan ik je nu al garanderen...
Ondertussen heb ik mijn laatste stagedagen afgerond. Vandaag was de allerlaatste dag. Ongelofelijk hoe men ons zo dankbaar zijn dat we bij hen stage 'wouden' lopen. Ik ben hen net dankbaar dat ze ons wegwijs wouden maken in het Zweedse onderwijssysteem! Ondanks dat dit de officiële laatste stagedag was, ben ik van plan om nog enkele dagen te gaan. Ik heb ondertussen al een paar afspraken in mijn agenda staan van zaken die ik nog zeker eens wil te zien krijgen. Dus het officiële gedeelte zit erop, maar nu ik hier ben moet ik alle kansen grijpen die ik krijg. Ik zal ze zeker niet laten liggen. Ik hoop in de komende maand nog vele dingen te zien en dus ook op onderwijsgebied!
De examens naderen ook voor ons, spannend . Volgende maandag heb ik twee examens nl. een presentatie van een veldstudie die we maakten in groep samen met enkele Zweedse studenten en ook mijn schriftelijk examen Zweeds. Nog een week later heb ik mondeling examen Zweeds. Ik laat het jullie zeker weten hoe alles verlopen is!
Even ter verduidelijking: we hebben hier wasmachines en droogkasten om de was te doen! Ongelofelijk hoeveel mensen er denken dat we dit nog op één of andere Middeleeuwse manier zouden moeten doen . Als ook jij dit dacht... Geloof me, je bent niet alleen . Ik ben blij dat dit even opgeklaard is .
Nieuwtje van de dag: Er is een nieuwe uitdrukking in het leven geroepen: 'het geheugen van een vis hebben' (patentrechten: Sofie Hillemans). Betekenis: alles ongelofelijk snel vergeten, heel erg toepasselijk bij Sofie.
'Tot in den draai' om het even in mijn taaltje te zeggen .
Het eerste bezoekje zit er bijna op, nog slechts een paar uur te gaan... Ik heb er super van genoten, maar wat vonden ze er zelf van?
Verslag van Tom en Kevin:
We waren hier drie volle dagen aanwezig en ik heb me geen moment verveeld. Ondanks dat het maar drie dagen waren, was er alles aanwezig : cultuur (even rondlopen door het centrum), sport (snowboarden) en even proeven van het uitgangsleven (veel zat en extravagant volk). Ik kan eveneens bevestigen dat het reilen en zeilen in Zweden toch wel iets anders verloopt dan bij ons in België.
De mensen die we hier leren kennen hebben zijn echt heel tof. Ze zijn zeer sociaal en sympathiek. Wij zijn hier maar een korte tijd geweest en toch voelt het alsof het bijna echte vrienden zijn geworden.
Verder dan dat was het zeer interessant om de hogeschool van Gävle eens te gaan bekijken en de plaatsen waar Céline stage loopt.
Wij hebben hier echt een supertijd gehad en hebben er geen seconde spijt van gehad dat we gekomen zijn. Tom en ik willen ons Céline ook nog eens heel erg bedanken om zo goed voor ons te zorgen. We wensen haar verder nog een leuk verblijf hier in Zweden maar kijken toch enorm uit naar haar thuiskomst.
Bij deze een heel korte beschrijving van ons verblijf hier maar moeten nu wel door ;-) want ook in Zweden wacht de bus niet op ons
Grtz
Tom en Kevin
P.s.: alle fotos van de leuke momenten kunnen jullie bekijken op de fotopagina J
Dinsdagavond ben ik samen met enkele duitsers en de belgen natuurlijk, een ijshockey match gaan bijwonen. De arena is slechts 2 minuten stappen van ons appartementje. Super groot stadium gesponserd door Läkerol (die snoepjes die ze in België ook aan het promoten zijn, maar barslecht zijn ). Enorm tof om zo eens een match bij te wonen! Agressief, niet normaal!! Maar uiteindelijk best wel grappig om te zien . De foto's zijn te bewonderen binnekort op mijn fotopagina...
Nog meer nieuws: mijn eerste bezoek is toegekomen!!!Deze nacht om 13u30 vertrok ik samen met Jo (belgische jongen) te voet naar het station. Het leek wel een sprookje want het begon plots te sneeuwen! Ja ja de gelukzakken, ze hebben de sneeuw van elders meegebracht... Om 2 uur kwam de trein aangespoord, ongelofelijk om Tomke en Kevin nog eens te kunnen knuffelen!! Oh wat heb ik hun knuffels gemist . Om 4u lag ik uiteindelijk in mijn bedje en om 10u deze ochtend had ik al zweedse les, dus dit deed wel even zeer toen de wekker afliep!
De foto's van mijn avondje uit vorige donderdag zijn vanaf nu te bezichtigen op mijn fotopagina... Ik dien ook nog even iets recht te zetten: ik was alleen met 5 spaanse jongens, in plaats van 6 .
Ondertussen zijn ook Lieselot en Sofie terug van hun trip naar het hoge Noorden, Kiruna. Ze hebben er een enorm toffe tijd beleefd en ze vonden het spijtig dat ik er niet bij kon zijn. Het leven bestaat nu eenmaal uit keuzes maken, is het niet? Ik ben alleszins benieuwd om hun foto's te bewonderen!
Zaterdagavond werd een gezellige filmavond bij Eduardo. Neeeeen, het was geen tête-à-tête met Eduardo, we waren met een man of vijf en ik vertegenwoordigde opnieuw de vrouwen .
Gisteren en vandaag hoofdzakelijk voor school gewerkt. Inderdaad, dat moet ook gebeuren!
Ondertussen is het nog maar twee dagen niet meer tot mijn eerste bezoek eraan komt! Wordt vervolgd...
Donderdagochtend vertrokken Lieselot en Sofie naar Kiruna, gelegen in het hoge noorden van Zweden. Daar gaan ze onder andere het ijshotel bezoeken en meerijden met hutskies (honden die slede trekken, denk maar aan de kerstman ). Omwille van verschillende redenen heb ik gepasd voor deze uitstap. Ik ben benieuwd met welke verhalen ze terug zullen komen, want het is een uitstap die zeker de moeite waard is!
Niet getreurd, ik heb ook hier wel mij bezigheid zonder hen . Donderdag ben ik namelijk samen met Jo (belgische jongen) eens op zoek gegaan naar een goedkope supermarkt en natuurlijk hebben we die ook gevonden . Me niet onderschatten hé . De lidl!! Inderdaad ook hier hebben ze dit! Letterlijk de hemel als studente op kot. Enorm goedkoop! (dan wel ten opzichte van de zweedse normen natuurlijk) Ik heb eten gekocht voor 2 weken denk ik . Dan kwamen natuurlijk de problemen... Het was namelijk op een nogal redelijke afstand wandelen van ons appartement en zoals ik al zei had ik me nogal redelijk laten gaan qua aankopen . Gelukkig had ik een grote rugzak mee, maar dit voldeed echter niet. Naast de rugzak had ik namelijk nog drie plastic zakken vol met spullen! Maar nu moest ik hier natuurlijk nog mee thuis geraken! Oplossing? Een persoonlijke muilezel hebben zoals Jo . Hij was gelukkig zo lief om mee te helpen alles te dragen! Eind goed al goed dus en een overvolle ijskast en diepvriezer!
De koopdag was echter nog niet gedaan. We hadden namelijk gehoord van een zeker winkel 'Rustis'. Een winkel waar ze allerlei spullen verkopen om onder andere je kamer op te vrolijken. Deze was gelukkig op minder lange afstand van ons appartement. Ik kocht er een immens grote zweedse vlag (echt tof en slechts voor 8 euro ).
En neen neen, het winkelen is nog niet voorbij! Er is hier namelijk nog een supermarkt die veel goedkoper is dan de meeste andere, de naam luidt 'Willy's'. Deze kan je vergelijken met de Colruyt van bij ons... Hier zijn we echter gewoon een kijkje gaan nemen, want er kan niets meer bij in mijn kast . Maar altijd goed om weten waar deze winkels zich bevinden!
Donderdagavond ging ik alleen weg met 6 spaanse jongens (Jo was te moe, hopelijk lag het niet aan het muilezel spelen ). Super toffe avond! Vrijdagavond was opnieuw uitgaansavond, maar veel rustiger... We worden ook een dagje ouder hé .
Ik heb ondertussen ook nieuws gehad dat mijn eerste bezoekers er bijna aankomen! Tom (mijn beste maatje zoals de meeste wel weten) en Kevin komen me vanaf woensdag tot en met zondag vergezellen. Laurens komt achter op vrijdag. Ik kijk er enorm naar uit om ze terug te zien! Ik ben benieuwd, maar ik ben er van overtuigd dat het een reuze tof feestje wordt!
Nog meer goed nieuws... Ik heb nog enkele uitslagen gekregen van school, namelijk van milieu, pedagogie en OBO! Dit zijn slechts voorlopige uitslagen omdat er nog punten van taken dienen bijgeteld te worden, maar voorlopig ben hiervoor met glans geslaagd!! Nu komt de eindstreep wel heel dichtbij...
Knuffel, Célina... (Zo wordt ik hier voornamelijk genoemd door de spanjaarden )
Ongelofelijk, maar vandaag kwam ik tot het besef dat ik binnen twee dagen, hier gewoonweg al een maand ben! Voor sommige lijkt het een eeuwigheid, terwijl het voor mij lijkt voorbij gevlogen! Ik ontdek hier ook steeds nieuwe dingen in een totaal andere omgeving! Het feit dat het lijkt voorbij gevlogen, wil natuurlijk ook zeggen dat ik mij absoluut niet verveel hier en dat ik heir echt de tijd van mijn leven beleef! Een herinnering en ervaring die ik aan mijn kleinkinderen zal vertellen .
Gedaan met het melig zijn...
Gisteren ben ik nog maar eens een andere school gaan bezoeken. Deze keer echter een school met enkel Zweedse leerlingen, op enkele uitzonderingen na. Ik kan eigenlijk best begrijpen dat andere culturen zich minder aangetrokken voelen door deze school. Ze houden er immers een heel eigen visie aan over die echter wel met wetenschappelijk onderzoek zou ondersteund zijn: bijna alles speelt zich buiten af, zelfs als het hier min 20 graden is. Buitenlucht is namelijk erg gezond voor kinderen. (Ik kan me dit hier best wel voorstellen, maar of dit ook zo zou gelden in België? Daar stel ik toch zo mijn vragen bij!) Aanpalend aan de school is er een enorm bos, waar de kinderen het meeste van hun tijd in doorbrengen. Ze doen er allerlei activiteiten. Er worden er wiskunde oefingen gedaan, de kinderen klimmen in de bomen (zelfs zonder enig toezicht, ondanks dat er 3 leerkrachten zijn voor slechts 17 kleuters), ze springen in plassen water (ze hebben wel telkens een skipak aan met stevige schoenen, maar dit is iets wat in België heel veel stof zou doen opwaaien, vooral bij de ouders dan naar de leerkrachten toe), ze leggen letters met dennenappels, ze vissen met takken naar allerlei dingen in de rivier, ze zoeken naar elanden en eekhoorns enzovoort... Uiteindelijk spelen de kinderen hier vooral! Dus net zoals in de andere scholen, maar dan buiten . Zoals je ziet biedt dit bos enorm veel mogelijkheden, toch vraag ik me af of dit niet eentonig wordt na een bepaalde tijd... Een kleuterleid(s)ter dient creatief te zijn, maar haar/zijn creativiteit is niet bodemloos. Wie ondanks alles toch zijn kinderen naar zo'n school zou willen laten gaan, bedenk dan het volgende: een middagdutje doen de kinderen niet zoals bij ons in lekker verwarmde slaapzalen... Neen, natuurlijk niet! Ze slapen gewoon buiten, in een slaapzakje op een dun matrasje (evenwel onder een afdak) want buitenlucht is toch zoooo gezond . Is dit echter ook nog bij temperaturen zoals min 10? Het is maar hoe je het bekijkt hé . Nog steeds zo overtuigd om je kind hier school te laten lopen? Ik zie absoluut de voordelen van deze school in! Ik wil met deze tekst alleen maar aantonen waarom ik begrijp dat vele autochtonen niet voor deze school kiezen. Deze manier van aanpakken ligt immers ver van sommige andere culturen, waardoor ze minder aangetrokken worden door deze school.
Vandaag ben ik eens mee geweest naar de stageschool van Sofie en Lieselot. Om aan de school te geraken moet je twee bussen nemen en ben je ongeveer drie kwartier onderweg. (Heel wat anders dus dan mijn effectieve stageschool, die hier op vijf minuutjes wandelen vandaan is.) De eerste bus hadden we echter gemist, we moesten wachten op een volgende. We dachten: geen paniek, de andere bus komt pas binnen ... minuten, voldoende tijd om deze nog te halen. Terwijl we echter deze bus uiteindelijk te pakken hadden, zagen we vanop deze bus, onze tweede bus rijden... De zenuwen begonnen te stijgen... De bus reed net voor ons, we zouden hem moeten nemen op het hoofdplein van Gävle. De tweede bus rijdt nog net door het oranje licht, wij staan voor het rood licht. De tweede bus stopt aan de halte waar wij moeten opstappen terwijl onze bus nog steeds voor het rood staat... Uiteindelijk wordt het groen, de tweede bus staat er nog maar sluit echter haar deuren... We springen van onze bus en rennen voor dood naar de tweede bus... We halen deze nog net!!! Gelukkig zijn de buschauffeurs hier net iets vriendelijker dan in Gent . Hier wachten ze namelijk op mensen die ze als idioten zien aanlopen in hun spiegel . De stagedag zelf was eens iets anders om te zien, maar uiteindelijk behoorlijk saai... Toch ben ik blij dat ik deze school ook eens gezien heb! Ondertussen heb ik toch al een aantal scholen gezien, wat mijn ervaring hier alleen maar rijker maakt!
Ondanks de afgelaste skitrip, hebben we toch genoten van ons dagje gisteren! Op het gemak namen we de bus richting Bönan, een idyllisch vissersdorpje. Enorm mooi, gezellig en fantasie overstijgend stadje. Vooral Lieselot haar gedachten dwaalden voortdurend af naar het skiën. Ze had er zo naar uitgekeken, dat ze uit woede een hele dag met haar skibril heeft rondgelopen in het vissersdorpje. Dit zorgde natuurlijk voor de nodige hilariteit . Van het één kwam het ander en ja ja... foto's konden natuurlijk niet ontbreken! Je vindt ze terug op mijn foto pagina! ;-)
Inderdaad... het skiën moet nog maar eens verlegd worden, maar uitstel is geen afstel! We hebben alleszins ook ons deel plezier gehad aan de zee!
Vol enthousiasme namen we gisteren de telefoon om de bus te reserveren naar een skieoord Kungsberget dat hier slechts 4,5 mijl vandaan is. Lieselot en Sofie zijn echte skifans en ook ik heb ooit in mijn jeugdige jaren eens op skilaten gestaan, dus we keken er enorm naar uit! Alles was in orde zeiden ze ons aan de telefoon. Om 9u werden we verwacht in Gävle centrum om er de bus te nemen richting Kungsberget.
Deze ochtend om 8u10 wordt er aan mijn deur gebeld. Het is Sofie die duidelijk niet goed gezind is. Je zou voor minder! Ze had net een telefoon gekregen van Kungsberget dat er te weinig reserveringen waren voor de bus, dus dat deze werd afgelast. Leuk nieuws is anders als je net op het punt staat om te vertrekken!! Je kan er immers enkel geraken met de auto of met deze bus, dus er is geen andere optie om er te geraken...
Wat een leuke en actieve dag ging worden is dus grandioos in het water gevallen. Ah ja... we zijn hier wel nog even dus de skilatten kunnen wel even wachten. Maar dit is toch wel een domper op ons enthousiasme .
Dan maar een dagje zee vandaag. Blijkbaar kunnen we met de bus tot in een gezellig oud vissersdorpje geraken. Ik ben benieuwd wat we daar te zien gaan krijgen . Ik laat het jullie alleszins wel weten!
By the way... Wie het zich nog afvroeg hoe het met de was geëindigd is... Alles heeft nog dezelfde maat en kleur van voor we het in de wasmachine staken, dus al bij al is dit goed afgelopen .
Dinsdag namen de kinderen van mijn klasje (5-6 jaar) samen met het eerste leerjaar deel aan een project ter voorbereiding op het uitwerken van grotere projecten in hun verdere schoolloopbaan. Het project handelde rond media en taal. De leerlingen werden verdeeld in kleine groepjes van ongeveer 5 kinderen. Elk groepje ging anders te werk. Mijn groepje werkte het project als volgt uit: Ze kozen twee liedjes. (taal) Ze brainstormden over mogelijke tekeningen die bij het liedje pasten. Ze gingen aan de slag met potlood, wasco en A4 tekenpapier. De nodige tekeningen voor de liedjes werden ingescand. (media) De liedjes werden opgenomen op de computer. Van de ingezongen tekst en de tekeningen werd een powerpointpresentatie gemaakt. Het uiteindelijke resultaat van de verschillende groepjes rond het project werd gisteren voor iedereen voorgesteld.
Woensdag stond ik op een andere school met 2 Spaanse erasmusstudenten. Het irritante was dat de persoon die ons op deze school begeleidde, Spaans sprak en het vertikte om Engels te spreken. De 2 Spaanse erasmusstudenten kunnen nauwelijks Engels waardoor ook zij bijna niets deftig konden vertalen. Resultaat: Ik voelde me ongelofelijk nutteloos, buitengesloten, teveel, minderwaardig... Met andere woorden: Ik voelde me zoals een immigrant zich vaak voelt bij ons geloof ik? Ik kwam erg teleurgesteld thuis, maar uiteindelijk was dit een goeie les voor mezelf als toekomstig leerkracht! Ik kreeg er echter wel een 'family room' te zien waar ze me wel aanspraken in het Engels (gelukkig, dit was het hoogtepunt van mijn dag!). Een enorm dankbaar initiatief. Deze school heeft enorm veel immigranten en vluchtelingen. De family room is er voor de ouders van deze kinderen. Om ook hen naar school te krijgen, om hen informatie te beiden over Zweden en zijn regelingen en wetgevingen en om hen de kans te geven hun sociaal netwerk uit te breiden door met andere ouders in contact te komen hier. Ik ga hier volgende week zeker nog eens langs voor meer informatie.
Vandaag was het Modersmaldag in mijn stageschool. Een dag waar enorm veel aandacht naartoe gaat. Het is een dag dat in teken staat van de moedertaal. Hierdoor trachten ze de kinderen respect bij te brengen voor de aanwezige culturen en leren ze elkaar ook beter kennen. De dag begon met een show, waarin elke cultuur een dans presenteerd die typisch is bij hen. Vervolgens kon je een tentoonstelling bijwonen waar verschillende ouders van verschillende culturen enkele specifieke attributen en dergelijke voorstelden. Enorm tof om bij te wonen! Op dit evenement was eveneens de lokale televisie aanwezig en ja ja... Ik ben er natuurlijk in geslaagd om in beeld te komen zonder het tijdig te beseffen waardoor ik vanavond zal schitteren in het lokale televisiejournaal! Wie weet wordt ik hier nog ontdekt en ben ik binnenkort te bewonderen in Hollywood .
Zaterdagavond hebben we girlsnight gehouden . Gewoon gezellig babbelen op Sofie haar kot, moet ook eens kunnen!
Zondag zijn we even naar het centrum geweest om het oude gedeelte van de stad te bezoeken. We hebben het eigenlijk niet echt gevonden, dus dit zoeken we nog wel eens uit waar we ergens verkeerd gelopen zijn . Zondagavond zijn we naar het station geweest om afscheid te nemen van 3 vrienden van Eduardo die hier op bezoek waren. Eduardo is afkomstig van Spanje, we leerden hem al snel kennen, super sociale jongen! Vorige week kwamen 3 vrienden van hem een week logeren. We brachten enorm veel tijd bij hen door. We hebben nogal wat afgelachen. Zij genoten er blijkbaar ook van, want toen we terugkwamen van het station wachtte ons een verrassing in de brievenbus. Voor elk van ons hadden ze een kaartje getekend met voor elk een persoonlijk tekstje op! Dit stond op mijn kaartje: Dear Céline, We had much fun with you this week. We will miss your dances. We are pleased to had met you. Thank you making us feeling like home! Hugs and kisses from us... Heel wat fouten, maar geef toe... ZO LIEF . Eduardo had het zichtbaar moeilijk om afscheid te nemen van zijn jeugdvrienden, maar natuurlijk waren 'the three belgian girls' er om hem op te vangen .
Vandaag was lesdag! Enorm interessante les over de verschillen in schoolsystemen. Ik en Lieselot zijn erin geslaagd om een verhitte discussie aan te gaan met de lector! Neen, zelfs hier kunnen we het niet laten om onze stem te laten horen . Ik ga hier niet uit de doeken doen waarover het ging aangezien het specifiek over onderwijs gaat. Wie wil mag altijd meer info vragen .
By the way... De meesten weten wel dat ze mij niet kunnen bereiken op mijn Belgisch GSM nummer, tenzij door het sturen van berichten. Wie me toch dringend zou nodig hebben of de drang heeft om mijn (prachtige, zwoele, hemelse... ) stem nog eens te horen kan me steeds bereiken op mijn Zweeds nummer: +46 7 65 66 78 22
Wat een rustige avond diende te worden... eindigde op de spoedafdeling van het lokale ziekenhuis!
Het ging als volgt... Ik had met Lieselot (Belgische studente lager onderwijs) afgesproken om rond 18u15 samen te komen op haar kamer om samen te eten. Het is immers leuker om met meerdere te eten dan alleen! Plots krijg ik rond 18u05 telefoon via Skype. Er wordt onmiddellijk weer afgelegd. Ik kijk van wie de oproep kwam: Lieselot! Ik dacht bij mezelf: Oei, die zal honger hebben! Ik start een gesprek met haar via msn. 'Honger?', schrijf ik. 'Mijn tand is in twee gebroken!', schrijft ze terug. Ik kon niet snel genoeg aan haar kamer zijn. Blijkbaar was op één of andere manier één van haar kiezen in twee gebroken. Hoe? Moet je mij niet vragen hé, ik ben geen tandarts . We zagen maar één oplossing: de bus nemen naar de spoedafdeling van het nabijgelegen ziekenhuis. Zo gezegd, zo gedaan.
Aangekomen bij het ziekenhuis, hadden we wel even tijd nodig om de spoedingang te vinden, ondanks dat deze met grote lichtreclame staat aangeduid . We gaan binnen. We moesten wel meer dan 5 minuten wachten alvorens iemand aan de balie kwam: waren we niet de SPOED binnengegaan? We leggen het probleem uit aan de verpleger aan de balie. Na onze uitleg vertelde deze verpleger ons dat er echter geen tandartsen zetelen in dit ziekenhuis! Wat nu gedaan? De verpleger ging even rondbellen wat hij met ons moest aanvangen. Na enkele minuten legt hij de telefoon neer. 'Dit is een nummer waar je morgen tussen 8u30 en 12u naar kan bellen, druk gewoon op nummertje 3 als ze in het Zweeds beginnen praten. Hopelijk kan je misschien ergens een afspraak bemachtigen volgende week.' Dit is wat hij ons zei. We waren enorm verontwaardigd! 'Wat moet ze doen als ze pas eind volgende week een afspraak kan krijgen? Ze kan niets eten doordat deze tand zo'n pijn doet! Dan moet ze maar een week niet eten ofzo? Hebben jullie geen tandartsen in Gävle voor spoedgevallen ofzo?!', zei ik. Zowel ik als Lieselot waren enorm ontzet, dat deze verpleger ons probeerde af te wimpelen met een simpel telefoonnummertje! Wat hij hierop antwoordde, zorgde ervoor dat we ons kookpunt bereikten: 'Sorry mevrouw, maar ze is niet stervende, het is geen zaak van leven of dood, dus we kunnen je niet helpen.' Vervolgens verzocht hij ons vriendelijk om de spoed te verlaten, met het telefoonnummer natuurlijk...
Conclusie van het verhaal: Enkel als je stervende bent, kan je hier terecht op de spoed! Zo niet... PECH! Maar je krijgt er wel een telefoonnummer bij;-).
Jullie willen natuurlijk wel weten hoe alles uiteindelijk afliep... Wel zoals de meeste verhaaltjes, kent ook deze een goede afloop! Deze ochtend belde Lieselot het nummer, drukte om nummertje drie en na veel tralala en doorverbinden, verkreeg ze uiteindelijk na drie kwartier aan de telefoon gehangen te hebben, vandaag nog een afspraak bij een tandartsencentrum hier in Gävle. Ze ging naar de afspraak en het probleem van de gebroken kies werd opgelost zonder dat er enige tanden moesten getrokken worden!
Eind goed, al goed! Met een fantastich grote en mooie glimlach met prachtige tanden .
Hej hej! (Zweedse begroeting! Ja ja die lessen Zweeds leveren inderdaad iets op )
Mijn eerste twee dagen stage zitten erop! Ondanks dat we eigenlijk maar moeten observeren en meehelpen waar we kunnen is dit echt wel vermoeiend! Je spreekt immers een andere taal waardoor je voortdurend heel alert moet zijn en met uitbeelden zoveel mogelijk jezelf duidelijk moet proberen maken aan de kinderen. Het voordeel is dat ik op een school sta waar er heel veel vluchtelingen en immigranten schoollopen, waardoor ze het gewend zijn om iemand in de groep op te nemen met een andere moedertaal! Het is best wel grappig hoe de kinderen me Zweeds trachten te leren en hoe ze genieten van Vlaamse liedjes die ik voor hen zing. 'Broeder Jacob' wordt hier gezongen in alle mogelijke talen om de kinderen thuis te laten voelen, natuurlijk kon ik niet anders dan ook de Vlaamse versie te introduceren .
Gisteren hebben we de hele dag op school doorgebracht. De meeste kinderen vertrekken al naar huis rond 14u. Ten eerste omdat het zo snel donker is en ten tweede omdat school gratis is tussen 8u en 11u en de tijd die je voor 8u of na 11u op school doorbrengt betaal je naargelang je inkomen... Ze beginnen de dag net zoals bij ons in een kring met een klassikaal onthaal en daarna... spelen, spelen en... inderdaad: spelen. Ze gaan hier immers van uit dat kinderen leren door te spelen, dus dit passen ze hier dan echt wel letterlijk toe! Toch worden er ook verhaaltjes verteld in groep, af en toe wat denkvorming (wiskundige initiatie voor de leken) en ook versjes en vooral veeeeeeeel liedjes. Elke donderdag maken ze een uitstap naar het bos dichtbij en elke vrijdag is er 's ochtends tijd om te zingen! Dan zitten ze bijeen in een grote kring en zingen ze een hele ochtend (van 9u tot 11u).
Vandaag was een uitzonderlijk dag! We zijn naar een plein geweest midden in een bos waar de kinderen vrij konden spelen. Vervolgens ontstoken we een vuur en bakten we worsten en hamburgers die we vervolgens tussen een heerlijk broodje konden leggen met ketchup of mosterd. Zalig dagje!! Iets wat ik in Belgische scholen nog nooit gezien heb! Ik probeer zo snel mogelijk de foto's online te zetten. Het probleem is echter dat je geen enkele foto van kinderen hun gezichten online mag zetten. Dit is verboden bij wet hier en ook verkiezen vele vluchtelingen vanzelfsprekend dat hun gezicht niet wordt verspreid via internet. Dus na mijn selectie kan je opnieuw enkele foto's verwachten van eht schooltje en de uitstap met geïmproviseerde barbecue;-).
Ik ben net terug van de les. We hebben opnieuw in groepjes moeten samenzitten met de Zweedse studenten. Het verliep al veel vlotter dan de eerste keren. Ze houden steeds meer rekening met de Erasmusstudenten door meer in het Engels te praten, wat het allemaal veel aangenamer maakt! Eén van de Zweedse studenten vroeg aan me wat ik ervan vond om samen met hen in groepjes te zitten. Ik geniet er wel van hoor, toch al veel meer dan de vorige keren, maar de groepjes zijn echt slecht ingedeeld. De Zweedse studenten hebben in elk groepje een overgewicht waardoor ze meer geneigd zijn om over te schakelen op Zweeds, wat de communicatie vermoeilijkt... We geraken er wel!
Straks gaan we voor de eerste keer sinds onze aankomst de was doen! Lieselot heeft nog nooit een wasmachine aangestoken! Dit belooft best grappig te worden . Ikzelf heb dit al enkele malen gedaan thuis maar ik ben nog niet bepaald tante Kaat . Als je hierover niets meer hoort, betekent dit dat de was niet echt gelukt is.
Morgen voor de eerste maal naar onze stageschool... Ik ben echt benieuwd naar wat we allemaal gaan te zien krijgen! Ik hoop alleszins dat we de kans zullen krijgen om ook zelf wat les te geven, maar die kans is klein aangezien we de taal niet machtig zijn. Ik moet wel toegeven dat na reeds enkele lessen Zweeds ik al aardig wat begin te verstaan! Bij mijn eerste bezoek aan de stageschool kwam een kindje me vragen hoe oud ik ben en ik kon hem antwoorden in het Zweeds. Dit gaf wel een leuk gevoel! Dus hou je vast, tegen dat ik terug ben spreek ik vloeiend Zweeds! (Dit is zwaar overdreven . Hopelijk kan ik toch al een aardig mondje meepraten. Daarmee zou ik al heeeeeeeel tevreden zijn!)
Allereerst een heeeeeeeeeeeeel gelukkige verjaardag aan mijn broertje!
Donderdagavond eens een nieuwe club bezocht 'heartbreak hotel'. Enorm toffe club! Gisteren ben ik naar een verjaardagsfeestje geweest van een spanjaard, Raffael. Erg tof om steeds meer nieuwe mensen te leren kennen! De eerste dagen leken we enkel meisjes te leren kennen, maar ondertussen ligt het overgewicht reeds bij de jongens . Ze waren echt op alles voorbereid. Blijkbaar is er een spanjaard die voor kok studeert. Deze had een volledig feestmaal bereid. Dit is wel voor herhaling vatbaar! Opnieuw zijn we met een hele groep erna nog uitgeweest naar de club waar we vorige week geweest zijn. Heartbreak hotel krijgt toch mijn voorkeur .
Vandaag hebben we de bus genomen naar het strand. Het was een kwartiertje rijden. Echt strand vind je hier echter niet. Maar was wel enorm mooi om zien met al de bossen errond! Foto's volgen . Leuk om ook eens de traditionele huisjes te zien, want hier in de stad zelf trekken de gebouwen op niet veel. Daarmee bedoel ik dat ze enorm verouderd zijn en totaal geen warmte uitstralen, wat je wel hebt in de traditionele dorpjes net buiten de stad... We gaan beslist nog eens terug naar de kust!
Deze ochtend was het vroeg opstaan voor me (toch ten opzichte van de tijd dat ik hier al ben ). Om 8u had ik een afspraak met mijn praktijkbegeleider van de hogeschool op mijn stageschool. Ik leerde er Stefan kennen. Stefan zal me op de stageschool begeleiden gedurende mijn stageperiode. Vanaf volgende week zal ik vijf weken lang elke dinsdag en woensdag doorbrengen in deze school. Dit zijn echter maar tien dagen. Het is de bedoeling dat wanneer ik geen les heb of gewoon even zin heb om naar de stageplaats te gaan, dat ik er gewoon heen ga. Ik voelde me er onmiddellijk thuis en werd er erg warm onthaald. Goede start zou ik zo zeggen! Het is een schooltje waar echter bijna geen Zweden schoollopen. Er zijn vooral immigranten aanwezig, wat het een nog grotere uitdaging maakt. Ik ben alleszins heel enthousiast en ben er van overtuigd dat ik hier enorm veel zal bijleren! In België zijn ze reeds enige tijd bezig met het project van openluchtklassen, het grappige is dat dit hier ook een project is dat net van start gaat, alleen dat de temperaturen hier wel iets lager zijn dan in België. Enorm leuk initiatief waar ik ook deel van zal mogen uitmaken. Deze klassen gaan echter enkel door als te temperatuur hoger is dan 'min 5 graden' . Dit zal nu geen problemen meer opleveren, aangezien de temperatuur ondertussen vooral rond het vriespunt ligt.
Ik word hier niet gezien als student, maar als collega. Iets wat je in België niet zomaar bereikt. In België moet je jezelf eerst bewijzen alvorens ze je als collega beschouwen. Je spreekt de lectoren en mentoren ook niet aan met de familienaam, gewoon de voornaam is ok. Gelukkig maar want sommige achternamen zijn echt wel niet uit te spreken!
Vandaag hebben we het landsmuseum bezocht samen met onze praktijklector. Een enorm grappige professor die ervan geniet om allerlei verhalen te vertellen over de geschiedenis van zweden... Een enorm leuke manier om bij te leren over Zweden. We hebben er vertoefd van 10u 's morgens tot half 3 in de namiddag. Lijkt enorm lang, maar door de verhalen leek het absoluut niet zo lang. We kregen ook de kans om even rond te wandelen in het museum. Dit leek me wel nogal overbodig en nutteloos want de informatie was enkel in het zweeds, dus buiten kijken was er niet veel te doen, dus vraag me ook niet wat ik daar allemaal gezien heb, want weet zelf niet naar wat ik gekeken heb . Er was ook een deel in het museum waar kuntswerken ophingen. Echt heel vreemde schilderijen die enorm sadistisch overkwamen zoals een schilderij van het vrijheidsbeeld met eronder allemaal kinderlijken... Niet echt aangenaam dus!
Vervolgens had ik van 15u tot 17u zweedse les. De taal trekt enorm veel op het Nederlands als je het leest, maar de uitspraak is volledig anders, wat het allemaal net iets moeilijker maakt... Wel interessant om enkele zweedse woorden te hanteren die je dagdagelijks kan gebruiken!
'Hieperdepiep hoera' voor mezelf!! Als je de titel gelezen hebt van dit berichtje kan je hieruit dus afleiden dat ik inderdaad geslaagd ben voor mijn examens . Weliswaar voor de punten die ik tot hiertoe ken, want blijkbaar krijgen we nu slechts de punten van de vakken die volledig zijn afgerond. We hebben namelijk enkele vakken waarvoor er nog taken dienen ingediend te worden op het einde van dit schooljaar. Van die vakken heb ik wel al een examen afgelegd, maar heb ik dus nog geen punten gekregen omdat deze nog niet volledig zijn afgerond... Het goede nieuws is natuurlijk dat ik wel al uitslag heb van 3 vakken die volledig zijn afgerond en hiervoor ben ik dus GESLAAGD .
Dag allemaal, gegroet hallo... (Kleuterliedje cursus OKO1: voor de volledige en zelfgezongen versie zal je nog een kleine 3 maand moeten wachten )
Gisteren zijn we voor de eerste keer eens het uitgaansleven gaan opzoeken samen met enkele buitenlandse studenten. Op deze manier zijn we heel wat nieuwe mensen leren kennen! Ik had me de buitenlandse studenten toch helemaal anders voorgesteld. De nationaliteiten verschillen niet enkel enorm (nederlanders, duitsers, spanjaarden, canadezen...), ook de verschillende 'typetjes' zijn enorm (alternatief, punk, opgetut, nonchalant...). Alles bij elkaar was het wel een leuke avond. Het uitgaansleven verschilt hier enorm van bij ons. De mensen zuipen zich letterlijk zat thuis. Daarna vertrekken ze tegen middernacht naar de stad om uit te gaan tot 2u, want om 2u sluit alles. De lichten gaan aan en iedereen wordt buitengekuist. Daarna zijn er natuurlijk nog afterparties bij mensen thuis waar ze dan volledig crashen .
Vandaag was een rustig dagje. Samen met Lieselot ben ik naar het centrum getrokken. Gezellig koffietje gedronken, enkele winkeltjes afgesjouwd, want het zijn hier nog solden!! (btw shoenen gekocht voor 10 euro, dit kon ik echt niet laten liggen ) Sofie bleef thuis, want zij is ziek spijtig genoeg. Hopelijk wordt ze snel beter...
De presentatie is heel vlot verlopen met mijn groepje, zelfs de Spaanse meisjes hebben enorm hun best gedaan om zo goed en verstaanbaar mogelijk Engels te spreken! Dan het examen Zweeds... Moelijk om hier nu al een uitspraak over te doen. Naar mijn gevoel heel vlot verlopen, maar een schrijffout is natuurlijk rap gemaakt en er volgt volgende week nog een mondeling gedeelte...
. 
Tijd om in actie te schieten dus!! 
