In één van mijn vorige berichten, met name over de kenmerken van een Beauceron, haalde ik reeds aan dat Beaucerons goed kunnen opschieten met eigen huisdieren. Tja, dat moet ik wel toegeven. We hebben een hamstertje, Pluisje, en Caves vindt het heerlijk om ons Pluisje gade te slaan. Hij gaat dan voor haar kot staan en kijkt hoe ze de trapjes oploopt en in haar rad loopt. Ondanks dat Pluisje nauwelijks groter is dan het tipje van Caves' neus heeft ze geen schrik van hem. Als Caves met zijn snoet tegen de tralies staat dan komt ze rustig even snuffelen. Het is schattig om beiden bezig te zien.
Caves zou het liefst met onze hamster spelen, maar dat is onmogelijk. Hij gaat aan haar kot staan en wacht tot ze tevoorschijn komt. Als Pluisje in haar hokje aan het slapen is, begint Caves te janken en te blaffen. Het lijkt wel of hij wil zeggen: "Hé, speelkameraadje, kom eens naar buiten." Als ze dan tevoorschijnkomt dan doet hij zot. Aan zijn gedrag merken we dat hij met haar wil spelen. Het is grote liefde tussen de grote hond en de piepkleine hamster.
Mijn hobby's zijn spelen en ravotten, actief zijn, wandelen, slapen, bij mijn gezin zijn. Het liefste wat ik doe is de boel op stelten zetten. Af en toe is het onschuldig, andere keren is het dan weer wat heviger. Ik kan niet altijd braaf zijn, dan heb ik niets aan mijn dag. Bovendien zou Tineke niets meer kunnen schrijven over mij. En geef toe, het is toch veel leuker om over mijn gekke avonturen te lezen dan wanneer ik altijd braaf zou zijn. Jullie hebben niets liever dan dat ik vanalles uitsteek want jullie zijn verzot op gekke verhalen. Ik merk het genoeg. Als mijn baasjes vertellen over wat ik heb uitgestoken dan liggen de meeste mensen plat van het lachen. Ik zorg dat er altijd pret in huis is. Ik maak mijn gezin en de lezers gelukkig.
Vandaag ben ik samen met Tineke naar het station Joris gaan opwachten. Het is wat we wel vaker doen. Het is terwijl een leuke wandeling en ik kan Joris eens verrassen en aan de buitenwereld laten zien hoe verzot ik op hun ben. Tineke wou een langere wandeling maken maar ik had buiten weer een paar bloempotten versleurd waardoor ze eerst nog een vuile boel moest opkuisen. Ze had niet veel zin meer om me nog mee te nemen, maar mijn lieve oogjes moeten haar overtuigd hebben.
Joris en Tineke zeggen dat ik moet rustiger zijn tijdens het wandelen. Ik durf nogal trekken aan mijn lijn maar het leukst vind ik toch wel het enthousiast naar mensen springen. Vandaag werd Tineke kwaad toen ik naar een voorbijganger sprong. Ze vindt het niet leuk en soms zelfs beschamend. Bovendien moet ze dan hard trekken waardoor ze soms spijt krijgt dat ze me meenam. Dat vind ik natuurlijk minder aangenaam. Ik ga heel graag wandelen met ieder van hun, maar ik kan me nu eenmaal moeilijk bedwingen om het rustiger aan te doen. Tineke en Joris, ik zal meer mijn best doen (als ik het niet vergeet). Ze weten dat ik heel mooi kan mee wandelen, maar het lukt niet altijd. Toch zijn ze allemaal trots op mij.
