Eindelijk lijkt het erop dat we van die erg koude winter verlost zijn. Het zonnetje schijnt al meer en dat laat de lentekriebels opborrelen. Caves trekt zich nooit iets aan van het weer: hij speelt bij elk weer graag buiten. De zon doet de baasjes wel iets: iedereen komt terug naar buiten. Nu kunnen we meer buiten spelen en daar heeft Caves niets op tegen. Hij heeft ondertussen een oude voetbal van ons gevonden en heeft er evenveel plezier mee net als toen wij als kind ermee speelden.
De eerste verjaardag van Caves konden we niet zomaar laten voorbijgaan. Daarom zorgden we voor een groot cadeau: een nieuw speelgoedje. En 's avonds hebben we een extra grote avondwandeling gedaan. Wat een verjaardag!
Een wandeling is altijd leuk. Zowel voor ons, als voor onze trouwe viervoeter. Helaas horen daar ook minder leuke bezigheden bij. Op de wandeling moet een hond zijn behoefte doen en dan zijn we als eigenaars verplicht om alles proper op te ruimen. Hoe lastig dat ook is, wij doen onze job.
Helaas zijn er vele baasjes die hun verantwoordelijkheid niet nemen. Hierbij een oproep naar alle eigenaars van honden: kuis alsjeblieft alles op! Het is niet leuk om erin te trappen.
Dat Caves een speciale hond is, wisten we al langer. Toch heeft hij een heel speciaal trekje. Hij mag niet in de zetel zitten maar hij heeft er iets op gevonden. Hij gaat naast de zetel staan en schuift dan zijn achterste in de zetel. Zo zit hij met zijn achterste in de zetel en de voorpoten staan op de grond. Het lijkt wat op de manier hoe wij, mensen, dat doen.
We hebben weer een zalig weekendje achter de rug. Heerlijk met de frisbee gespeeld, leuke wandelingen gemaakt, terug een paar oude bekenden gezien. Zaterdagavond is hij nog eens op bezoek geweest bij zijn "oma". Linda, de eigenares van de ouders van Caves, was blij om hem nog eens terug te zien. En hij ook. Zo zot dat hij was toen hij binnenkwam. Het was leuk om hem bezig te zien. Hij wou alles verkennen en hij kende Linda ook nog. Het was een blij weerzien voor beiden. Hij heeft iets lekkers gekregen: een boulet. En Caves was heel tevreden. Zo smullen dat hij deed. Het smaakte naar meer.
Alweer een leuke wandeling gemaakt vandaag. Samen met Joris nam ik Caves mee voor een grote wandeling. Joris koos welke kant we op gingen en zo hebben we nieuwe wegen verkend. Met het zonnetje en de blauwe hemel boven ons, maar toch goed aangekleed tegen de snijdende koude, hebben we een fantastische wandeling gemaakt.
Bij het vertrek en het terugkomen passeren we over de viaduct waar onder ons de treinen rijden. Telkens er een trein passeert, wordt Caves lichtjes zot en wil hij snel naar de kant om te kijken. Het is een schattig zicht hoe hij dan zijn kopje voor de tralies houdt en naar de passerende treinen kijkt.
Vandaag scheen eindelijk het zonnetje nog eens. Het was prachtig weer (voor de tijd van het jaar) en we besloten om vandaag eens een extra lange wandeling te maken met onze actieve hond. Het baasje moest deze namiddag werken en kon ons dus spijtig genoeg niet vergezellen. Dus trokken we er met onze vieren (Caves inbegrepen) op uit. We wandelden langs rustige wegen, in de natuur, waar onze Caves losser aan de lijn kon lopen en van hier naar daar kon rennen. Hij heeft er absoluut van genoten en wij ook.
Na een prachtige lange wandeling was ons doel bereikt: onze actieve hond moe maken. Nu kan Caves zijn mand inkruipen om wat te slapen ... Tot hij terug voldoende energie heeft om er weer een zotte boel van te maken.
Hèhè, nog minder dan een maand mogen we onze Caves een puppy noemen. Op 20 februari wordt onze lieve puppy een jongvolwassene. Dit betekent dat hij sinds woensdag 11 maanden is wat inhoudt dat hij nu gestopt is met groeien.
Caves weegt ongeveer 35kg en meet 69cm (schofhoogte). Jaja, geen kleintje dus
Vandaag heb ik weer een heerlijke wandeling gemaakt. Enkele weken geleden waren het nog sneeuwwandelingen. Daar hield ik het meeste van. Al die lekkere sneeuw die zo hemels in mijn mond wegsmolt. Op plaatsen waar er een dikke sneeuwlaag was, stopte ik mijn lieve snoet in de sneeuw en schoof ik me zo vooruit. Het moet een grappig zicht zijn want mijn baasjes begonnen altijd te lachen wanneer ik weer aan het 'snuitschuiven' was. Helaas is die sneeuw nu allemaal gesmolten.
Toch heb ik me goed geamuseerd. Gisteren ben ik met Tineke op nieuw 'terrein' gaan wandelen. Het was heel leuk. Ik kon heerlijk rondlopen. Ik moest enkel opletten dat ik niet te dicht bij het water wandelde zodat ik er niet zou in vallen. Vandaag zijn we terug gaan wandelen, naar dezelfde plaats. Nu wist ik wel waar ik allemaal mocht lopen en ik was al iets wilder en minder voorzichtig. Gelukkig konden mijn baasjes me goed tegenhouden.
Ik vind het echt super en ben heel tevreden dat ik mee mag op die leuke wandelingen. Ik hoop dat er nog vele mogen volgen.
Caves begreep de drukte niet om de feestdagen maar heeft toch een fijne Kerstavond beleefd. Hij kreeg een heerlijk been om aan te knabbelen zodat hij zich kon bezighouden terwijl wij van onze aperitiefhapjes smulden.
Later op de avond heeft hij nieuwsgierig meegekeken naar wat er allemaal in de cadeautjes verstopt zat. Ieder cadeautje heeft hij van dichterbij gaan bestuderen en kreeg zijn goedkeuring. Het leukste vond hij het cadeaupapier waarmee hij, na het uitpakken, zot kon doen. Wij mochten de pakjes uitpakken en Caves nam het papier over om het een beetje kleiner te maken.
Kerstmis was bijzonder voor hem. Voor hem lag er een doos vol lekkers onder de kerstboom: vele snoepjes en enkele speelgoedjes. De magische doos van Caves. Toen ik hem het eerste lekkers overhandigde, werden zijn ogen groot. Hij besnuffelde het eens, keek naar mij en nam het dan voorzichtig aan. En het heeft hem gesmaakt. Hij heeft er lang plezier aan gehad. Het was leuk om hem bezig te zien. Caves zal nog dikwijls kunnen genieten van zijn kerstcadeautje.
Vandaag vielen de eerste sneeuwvlokken. Het hele land werd omgetoverd tot een prachtig winterlandschap. Dit versterkt bij vele de kerstsfeer. Toch heeft deze sneeuw iets heel bijzonders: het zijn de allereerste sneeuwvlokjes die Caves ooit gezien heeft. Sinds eind februari dit jaar heeft het niet meer gesneeuwd waardoor het vandaag een bijzondere dag voor Caves was. Vandaag zette hij zijn eerste pootjes in de koude krakende sneeuw. Hij keek raar op hoe alles wit was en hoe de sneeuw naar beneden dwarrelde. Af en toe sprong hij naar de vlokken en trachtte hij er eentje te pakken te krijgen. Het leverde vertederende beelden.
Het bleef maar sneeuwen waardoor er buiten telkens een nieuwe sneeuwlaag was als Caves buitenkwam. Hij genoot ervan. Caves heeft veel in de sneeuw gaan spelen. Toen er een sneeuwbal zijn richting uitvloog, keek hij raar op en probeerde hij de sneeuwbal te vangen. Het moet lekkere sneeuw geweest zijn want meermaals nam Caves een hoopje sneeuw in zijn muil. Voor een winterwandeling door de sneeuw was het de perfecte dag en Caves was in zijn nopjes dat hij mee mocht.
Caves maakte alweer kennis met een (in zijn ogen) nieuw fenomeen. En het is hem bevallen.
Kerstmis en Nieuwjaar is iets nieuws voor Caves. Het is zijn allereerste Kerst. Voor hem wordt het dus iets bijzonders.
Een eerste kennismaking met de kerstsfeer was toen Joris en ik de woonkamer decoreerden met kerstversiering. Toen Joris en ik de dozen met kerstversiering openden, stak Caves zijn neus overal eens in. Hier en daar vond hij iets naar zijn zin en nam hij het voorwerp eruit om van naderbij te bekijken. Vooral de rare neusjes van de sneeuwmannen fascineerden hem. Caves keek hoe alles werd uitgepakt en zorgvuldig werd neergezet. Toch hebben we Caves even naar zijn mand gestuurd opdat we rustig konden verder werken zonder dat Caves overal zijn neus in stak. Nadat alles versierd was, mocht hij een kijkje nemen. Aan alles heeft hij moeten snuffelen. Gelukkig dat we dit jaar gekozen hebben om geen kerstboom te zetten of er waren al meer dingen gesneuveld.
Vandaag heeft hij geholpen om de kerstcadeautjes in te pakken. Alhoewel hij ze veel liever zou uitpakken. Het inpakpapier vond hij veel interessanter dan de cadeautjes. Dus dat wordt opletten zodat hij ze niet uitpakt in plaats van voor wie het pakje bestemd is. We zullen voor een cadeautje moeten zorgen voor onze lieve schat zodat hij ook iets kan uitpakken. Het cadeaupapier van het pakje scheuren zal voor hem al een groot plezier zijn.
Jaja, Caves komt stilaan in de kerstsfeer. Hij wenst jullie alvast prettige feestdagen.
Caves houdt zich veel bezig met zijn speelgoed en na een tijdje sneuvelt er wel eens een speelgoed. Zo was zijn favoriete gele "kegel" helemaal kapotgebeten. Hij verdient toch wel nieuw speelgoed. Dus gingen we gisteren winkelen voor onze Caves. Aangezien hij gisteren een speciaal been kreeg waar hij een hele avond zoet was, werd zijn speelgoed vandaag pas overhandigd. De goede Sint was Caves niet vergeten Zijn gezichtje was mooi om te zien. Zijn ogen werden groot en hij was heel tevreden. Terwijl ik dit berichtje post, speelt hij verder.
Het is alweer een tijdje geleden dat er nog iets werd gepost op de blog van Caves. We maken wel altijd iets mee met onze Caves maar meestal zijn het de dagdagelijkse kuren van Caves. Hoe verloopt zo'n normale dag dan?
's Morgens word Caves gewekt en wordt hij uit zijn bench gehaald. Meestal wordt hij net wakker en ligt hij graag nog wat na te soezen. Heerlijk rustig wakker worden. Vervolgens zich uitgebreid uitstrekken en een paar keer goed geeuwen. Alvorens men naar de ontbijttafel gaat, wordt Caves nog eens geflodderd. Soms komt hij onmiddellijk mee om zijn ontbijt te veroberen, andere keren duurt het even vooraleer hij wakker genoeg is om zijn bench te verlaten en de dag te starten. Het eerste wat Caves doet, is iedereen uitgebreid begroeten. Nadien begeeft hij zich naar zijn bakje eten. Telkens iemand opstaat en de keuken binnenstapt, maakt Caves even tijd om hem te begroeten.
Als hij ontbeten heeft dan komt hij terug knuffelen en spelen. 's Morgens is Caves een heel rustige hond. Hij ligt in zijn mand en laat zich uitgebreid strelen. Hij geniet van de aandacht die hij krijgt van iedereen. Caves is een echte knuffelhond. Als je 's morgens binnenkomt dan kan je niet geloven dat Caves zijn wilde buien heeft.
's Middags komt het baasje thuis en krijgt hij een heerlijke begroeting. Telkens iemand thuis komt, wordt hij of zij hartelijk begroet. Dat is wat we allen zo heerlijk vinden aan Caves. Caves zorgt er voor dat je na een slechte dag even je zorgen kunt vergeten. Hij maakt je dag goed door zo ongelooflijk uitbundig te zijn.
In de namiddag gaan we soms wandelen. Andere keren gaat hij eens rondstuiven in de tuin. En elke dag spelen we samen met Caves. En ja, soms krijgt hij dan zijn zotte buien. Hij heeft af en toe energie te veel of vindt dat je meer aandacht aan hem moet besteden. Hij stampt met zijn poot tegen je of zijn neus wordt tegen je aangedrukt. Andere keren is het minder lief en springt hij wel eens op je schoot of eist hij je aandacht op luidruchtige wijze door schel te blaffen. Er zijn momenten dat hij tevreden is met een aai of een lief woordje, maar er zijn ook ogenblikken dat hij minder snel kalmeert.
Na het avondeten krijgt onze viervoeter zijn tweede maaltijd. Nadien speelt hij nog wat met zijn speelgoed of knabbelt hij op een been. Tegen de avond, wanneer iedereen voor tv zit, krijgt hij meestal nog eens een wilde bui. Eerst ligt hij rustig op zijn matje of in zijn mand te slapen, maar van al het slapen krijgt hij terug energie. En dan volgt de wilde bui.
Caves is onze lieve schat. Hij is de vriend van iedereen. We zouden hem niet kunnen missen. Hij is een rustige en brave hond die wel eens zot doet.
Woensdag was het een stralende dag. Het zonnetje scheen heerlijk en de temperatuur was aangenaam voor de tijd van het jaar. Er is geen drupje regen gevallen. Joris en ik hebben onze Caves dan maar eens meegenomen voor een wandeling aan het donkmeer. We zijn ook zijn zusjes, broer en mama gaan bezoeken. De zusjes heeft hij niet kunnen zien. Toen we er de eerste keer voorbij wandelden zaten ze niet in het zicht. Bij het terugkomen waren zij er wel maar Caves heeft ze niet opgemerkt omdat hij te veel met andere honden bezig was. Ze zaten ook te ver om zijn aandacht op te eisen. Wat verderop waren de broer en zijn mama wel van de partij. Zij stonden al klaar om hun te laten horen. Zij waakten met hun zwaar geblaf en Caves had eerder zijn speelblaf. Caves en zijn broer hebben dezelfde deugniete kop. In dat opzicht lijken ze op elkaar. Ze hebben allebei een schattig kopje. Aan het donkmeer had Caves het volledig naar zijn zin. We lieten hem zitten en hij genoot van alle nieuwe geuren en geluiden. Hij keek rustig naar de vogels op het water. Zijn neus in de lucht om alles op te snuiven. Hij was niet wild, hij genoot in alle kalmte. We hadden een prettige dag. De familie van Caves nog eens gezien en heerlijk gewandeld, dat maakte de dag perfect.
We hebben een heerlijk weekje achter de rug. We hebben ons allen goed geamuseerd. Caves heeft veel met de frisbee kunnen spelen. Meerdere malen per dag was hij doodop van achter de frisbee te lopen. Het is amusant om hem bezig te zien. En hem niet alleen: hoe iedereen achter hem aanloopt om mee met de frisbee te spelen of wanneer ik en Joris er tesamen achter lopen om Caves te snel af te zijn. Het is echt heerlijk.
Caves is verwend geweest (zoals gewoonlijk). Hij is veel gaan wandelen en hij heeft enorm veel kunnen spelen. Ik denk dat hij tevreden is van ons weekje vakantie. Caves is veel van zijn energie kwijt geraakt maar zijn batterijen laden immens vlug op. Een klein dutje en hij is weer klaarwakker en boordevol energie. We hebben lange wandelingen gemaakt. Soms was dat met heel het gezin, soms was het enkel onder ons tweetjes. Ik heb alleszins genoten van onze wandelingen en ik ben ervan overtuigd dat Caves het helemaal niet erg vond dat ik hem dikwijls meenam.
Caves is altijd al een lieve hond geweest, maar zijn gedrag verbetert nog altijd. De bevelen oefenen we iedere dag en hij boekt veel vooruitgang.
Maar ook de dagdagelijkse activiteiten beginnen vanzelf te gaan. Zo verlangen we dat Caves in zijn mand ligt wanneer we aan tafel zitten. In het begin moesten we het dikwijls zeggen en daagde hij ons meermaals uit. Sedert een week gaat hij er vanzelf in liggen. Er moet geen bevel gegeven worden. Het begint stilaan een automatisme te worden. Meestal blijft hij ook gedurende de hele maaltijd en afwas in de mand liggen, maar af en toe is hij aan het spelen waardoor hij het soms vergeet dat hij niet meer in zijn mandje ligt. Toch past Caves verschillende trucjes toe. Hij durft zich langzaamaan uitstrekken waardoor hij steeds verder en verder uit zijn mand reikt. Dit doet hij tot er nog maar één poot in de mand ligt. Hij doet het zo rustig dat je het niet altijd merkt. Hij is een schattige hond.
Pootjes geven vooraleer hij een koekje krijgt, heeft hij snel geleerd. Vooraleer hij zijn eten krijgt, moet hij eerst gaan zitten en wachten tot hij het signaal krijgt dat hij er mag aan beginnen. Hij leert het allemaal. Onze Caves is op de goede weg. Eenmaal alle bevelen perfect zijn aangeleerd kunnen we misschien nog overgaan tot het leren van trucjes...
Vandaag heb ik weer een heerlijke wandeling gemaakt. Enkele weken geleden waren het nog sneeuwwandelingen. Daar hield ik het meeste van. Al die lekkere sneeuw die zo hemels in mijn mond wegsmolt. Op plaatsen waar er een dikke sneeuwlaag was, stopte ik mijn lieve snoet in de sneeuw en schoof ik me zo vooruit. Het moet een grappig zicht zijn want mijn baasjes begonnen altijd te lachen wanneer ik weer aan het 'snuitschuiven' was. Helaas is die sneeuw nu allemaal gesmolten. 
Vandaag vielen de eerste sneeuwvlokken. Het hele land werd omgetoverd tot een prachtig winterlandschap. Dit versterkt bij vele de kerstsfeer. Toch heeft deze sneeuw iets heel bijzonders: het zijn de allereerste sneeuwvlokjes die Caves ooit gezien heeft. Sinds eind februari dit jaar heeft het niet meer gesneeuwd waardoor het vandaag een bijzondere dag voor Caves was. Vandaag zette hij zijn eerste pootjes in de koude krakende sneeuw. Hij keek raar op hoe alles wit was en hoe de sneeuw naar beneden dwarrelde. Af en toe sprong hij naar de vlokken en trachtte hij er eentje te pakken te krijgen. Het leverde vertederende beelden. 
Zijn gezichtje was mooi om te zien. Zijn ogen werden groot en hij was heel tevreden. Terwijl ik dit berichtje post, speelt hij verder. 
