Lap, het is zover : de vermoeidheid sloeg gisteren toe.
Na het avondmaal moest ik nodig op bed gaan liggen om een beetje uit te rusten.
Trees had nochtans aangegeven om op te blijven tot middernacht, maar ik kon het niet meer.
Wekker gezet om 23.40 uur, maar dan moest ik alleen naar de middernachtzon gaan kijken en bleef Trees slapen.
Wat een ervaring .
Op 21 juni staat de zon op haar laagste punt om daarna geleidelijk weer hoogtes op te zoeken.
Ik heb het 4 dagen voor het allerlaagste punt meegemaakt. Waarschijnlijk krijg ik die kans niet meer, daar we op de oostkant van de eilandengroepen zullen verblijven. DIT kunnen ze mij niet meer afpakken ! Maar ALS ik de kans nogmaals zou krijgen, dan neem ik die opnieuw mee.
Hopelijk zijn mijn foto's goed, want ik heb geëxperimenteerd met diafragma, snelheid en verloopgrijsfilter.
Had ik maar een computer meegebracht, dan kon ik al een fotoboek doorsturen. Maar het zal net als bij mij wachten zijn tot in Waregem.
We vertrekken nu naar Stokmarknes, onderaan het eiland Vesterålen (uitspraak vesterollen) en de zon is weeral heel goed haar werk aan het doen.
Tot vanavond.
Reacties op bericht (1)
17-06-2016
Vind ik leuk
Hihi... zoals je het schrijft, lijkt het alsof het een ervaring was dat ma bleef slapen...
We voelen jullie enthousiasme. Wat een ervaring, zeg!
