2 maanden Namibië! Een ervaring om U tegen te zeggen!
5 februari - 5 april 2011
07-04-2011
Veilig thuis!
Ons laatste blogberichtje...
In de laatste twee weken zijn we bijna niet meer op internet geraakt... Hier volgt nog een klein verslagje:
De stage in schoonheid beëindigd!
Ons project rond de circustechnieken bij het schooltje van kinderen met motorische beperkingen, zal kunnen blijven doorgaan, ook nu wij terug in België zijn! Er zijn 3 therapeuten die deze taak op zich nemen om het schooltje verder wekelijks te begeleiden! Dus: missie geslaagd! :) (We stuurden vandaag een mailtje hoe het deze week verliep, nog wachten op positief antwoord! :))
Daarnaast minder goed nieuws, hadden we tijdens onze stage, op vraag van de verantwoordelijke arts voor de 'prematuur-afdeling', de positionering van prematuurbaby's aangeleerd aan de verpleegsters van deze dienst.. Nadat we het belang van het goede positioneren hadden uitgelegd en de juiste technieken hadden aangeleerd, zijn we nog verschillende keren naar deze dienst terug geweest om te kijken of de baby's op een juiste manier in hun kinderbed lagen en hen bij te sturen. Jammer genoeg waren zij minder enthousiast deze nieuwe technieken te blijven gebruiken, en zagen we dat de baby's meestal volledig uitgestrekt lagen... Een nieuw project voor andere studenten volgend jaar? :)
Ook hebben we de verkenning van het land nog ietsiepietsie uitgebreid:
Zo zijn we tijdens het voorlaatste weekend naar het noorden getrokken, naar de Okavango-river, vlak bij de Popa-Falls, in het dorpje 'Divava'. De natuur is er prachtig! Door de (abnormaal voor Namibië) vele regen van de afgelopen maanden, was de rivier 5 meter hoger, hoewel deze normaalgezien slechts 2 meter diep is, en de Popa Falls dan duidelijk zichtbaar zijn, stroomde het water nu slechts een halve meter naar beneden van de waterval... Vele lodges en plaatselijke huizen in de omgeving waren jammer genoeg overstroomd... Gelukkig was ons verblijf op de goeie hoogte gebouwd!
Wel schrijnend hoe 'rijk' het toerisme daar is, tegenover de armoede van de plaatselijke bevolking. Daar hebben we het 'echte' Afrika gezien, waar de mensen in hutjes leefden, maar waar ze ook heel dankbaar waren met het kleinste gebaar!
Het laatste weekend, zaterdag tot maandagochtend, zijn we samen met mijn twee nonkels en m'n neef naar Intu Africa in de Kalahari-woestijn gereisd, wat op 2u30 rijden ligt van Windhoek! Een mooie afsluiter van een super ervaring!
Maandagavond stond de vlieger op ons te wachten, en hier zijn we dan: veilig aangekomen in België!
Maandag 21 maart is Independence Day, wat voor ons een ideale gelegenheid was om er een weekendje tussenuit te gaan! We zijn dit weekend naar Swakopmund gegaan, dat is een havenstadje ten westen van Windhoek (zo'n 4uur rijden). We zijn vrijdag vertrokken en dan vroeg in ons bed gekropen!
Zaterdag hebben we een uitstapje gemaakt naar Walvis Bay (zo'n 40 minuten rijden van Swakopmund), daar hebben we een boottocht gedaan op zoek naar de zeehonden en dolfijnen! Een super ervaring!
Hoewel het daar meestal mistig en kouder is dan in de rest van Namibië, hadden we er precies een topweekend uitgekozen! Het was super warm! Na de boottocht waren we dan ook allebei duidelijk verbrand...
In de namiddag hebben we verder het stadje verkend, gezellig, rustig en sprookjesachtig! Een unieke locatie, aan de oceaan, maar ook tussen de duinen/woestijn!
Zondag hebben we de sprong van ons leven gewaagd! Echt een 'once in a lifetime- experience'... 't Was zot!
Vandaag opnieuw naar de stage geweest! We hebben echt al veel bijgeleerd, maar het blijft de Afrikaanse werkmethode... :)
Tot gisteravond was Cathy's zus in Namibië. Deze week zijn we meer richting het noorden getrokken, Etosha national park.
We konden van maandag tot donderdag verblijven in Epacha, waar Louis Fenaux (ken je misschien van in Made in Belgium) voor ons de lekkerste gerechten heeft klaar gemaakt! 't Was puur genieten, zalige natuuruitzichten en veel dieren gespot (ook de sable-antiloop gezien, die super zeldzaam is)! Vooral de zonsopgangen waren schitterend, de zon kwam langzaam maar zeker tevoorschijn boven de bergen!
Dinsdag was een bezoek aan het Etosha National park, zo groot als België, waar super veel wilde dieren leven. We zijn op zoek gegaan naar de leeuwen, maar die hielden zich voor ons verborgen... Tijdens onze middagpauze zijn we een groep van 17 West- en Oost-Vlamingen tegen gekomen! Hoe klein kan de wereld toch zijn? :) Doordat ze Louis kenden van op televisie en benieuwd waren hoe Epacha was, zijn ze met ons voor 2 dagen meegegaan, wat super tof was! Hoe meer zielen, hoe meer vreugd!
Donderdag, tijdens de terugreis naar Windhoek, hebben we de plaatselijke marktjes verkend, namelijk in Okanhandja; waar we de Namibische economie gesponsord hebben! :)
Vrijdag zijn we vanuit Windhoek naar een cheetafarm gegaan, wat op een halfuurtje rijden was van hieruit. Een unieke ervaring, eerst een luipaard gezien, nadien 5 wilde cheeta's (jachtluipaarden), die samen een stuk vlees kwamen oppeuzelen, op 5 meter van ons (we stonden gelukkig achter een hekkentje...) en ook 2 leeuwen gezien. Tot slot konden we een tamme cheeta aaien, wel vreemd, als je weet dat het eigenlijk een wild dier is, dat je dan zo'n groot dier aait alsof het een huisdier is...
's Avonds naar ons favoriete restaurant gaan eten: Joe's Beerhouse, waar ze alle soorten vlees serveren, het eten is hier echt lekker! En voor mijn gluten ook geen probleem, ze zijn hier goed voorzien in Afrika! (Ik word ook steeds beter in het bakken van mijn brood, daarnet nog een lading broodjes gebakken!)
Vanaf morgen begint de stage terug, 't zal even wennen zijn, maar we vliegen er weer in met veel plezier!
Het is weer een weekje geleden dat we iets van ons lieten horen, daarom nu: meer nieuws vanuit Namibië!
Het festival van vorige week zaterdag was meer dan geslaagd! Blijkbaar is zo een groot evenement hier echt wel heel uitzonderlijk! Dus we zijn hier op het goeie moment! :)
Zondagochtend konden we een Afrikaanse misdienst meemaken. De mis ging door in een schooltje in 'Katatura', de arme wijk van Windhoek. De mensen leven er in golfplaten-huizen, we hebben onze ogen open gedaan! Echt onvoorstelbaar. In het centrum van Windhoek, waar wij verblijven, zijn er enkel stenen huizen. Maar op ongeveer 10 km daarvandaan, bestaat er echt een hele andere wereld...
Tijdens het eerste half uur zongen en dansten de mensen de hele tijd! Een toffe sfeer! Tijdens de preek was het geen probleem om mee te volgen. Alles werd zowel in het Engels als in het Afrikaans uitgelegd, zodat iedereen kon meevolgen. De pastoor vertelde in het Engels en naast hem stond een vertaler, die alles ook in het Afrikaans vertelde. Wat voor ons ook handig was! (begrijpen van het Afrikaans lukt goed, voor het spreken zijn we nog beginners...)
In de namiddag is Cathy haar zus, Nathalie toegekomen en hebben we een uitstapje in Windhoek gepland. Hoewel we al veel hebben rond gewandeld, hebben we opnieuw nieuwe plekjes leren kennen!
Maandag begon onze vakantie-rit! We zijn rond de middag met de wagen vertrokken richting Le Mirage (vlakbij Sossusvlei). Echt prachtig, een kasteel in het midden van de woestijn! Dankuwel nonkel Paul dat we hier kunnen verblijven! Het is gewoon niet te beschrijven!
Dinsdag hebben we ons op de hoge duinen (Sossusvlei en Deathvlei) gewaagd! Echt een prachtig uitzicht! Doordat het hier in januari en februari super veel geregend heeft, staan er plassen water in de woestijn, wat in het droge Namibië niet veel voorkomt. We hadden wel zin om daar eens in te springen, als we bovenaan die zandberg stonden! :)
Woensdag vertrokken we op weg naar Intu Africa, naar de Kalahari-woestijn, waar we tot morgen (zondag) mogen blijven. De natuur hier is prachtig, zelfs in de auto zitten is de moeite waard! Het is echt zot, hoe er zo een verscheidenheid aan natuur kan zijn in 1 land! Van Sossusvlei naar de Kalahari, zijn we vanuit de woestijn met hoge duinen, door de Tsarisbergen gereden, nadien door een plat landschap, om in de Kalahari terecht te komen.
De Kalahari-woestijn bestaat uit allemaal 'kleine' duinen naast elkaar, wat een super mooi geheel vormt! Het is eigenlijk niet te beschrijven wat we hier zien, zo hebben we gisteren met de quat rond gereden en kwam er een giraf in onze richting gelopen, schitterend om zo een reusachtig dier van zo dichtbij te kunnen zien lopen! Op een tour komen we gemakkelijk 15 kuddes dieren tegen... 500 dieren of meer die we zien in 2 uur tijd!
het is weer vrijdag, weer een weekje stage voorbij! Het is vrij vlot verlopen hoewel het Afrikaanse ritme soms toch voor de nodige vertraging zorgt en ons geduld elke dag wordt getest...
Deze morgen hebben we aan enkele verpleegsters het positioneren van prematuren (erg vroeg geboren kindjes) mogen uitleggen, voordoen en aanleren... het is heel leuk om te beseffen dat we hier toch iets betekenen en dat als we weg zijn een deeltje van onze kennis achterblijft (met dank aan de universiteit van Gent ) ;-)
We hebben ook klompvoetjes (misvorming van de voetjes van bij de geboorte) zelf mogen ingipsen...in België is dit eerder een taak van de dokters, hier doen de kinesitherapeuten het.
Op de weekend-planning staat een festivalletje waarbij UB40 (red,red, wiinnee...) komt optreden, het is blijkbaar een uitzondering dat er een groot evenement plaatsvindt in Windhoek dus dat konden we niet zomaar voorbij laten gaan. Zondagmorgen gaan we waarschijnlijk een typisch Afrikaanse mis bijwonen!
Vanavond gaan we nog eentje drinken in de tofste bar van Windhoek, de Zenso-loungebar!
Het weer hier blijft schitterend en de plotse onweersbuien zorgen voor prachtige zonsopgang en -ondergang! Jammer genoeg lukt het uploaden van foto's nog niet ... we maken er werk van!
Wel gek, hier in Namibië zijn er veel meer 'speciale gevallen' dan in een Belgisch ziekenhuis! (Of zijn we toch al veel meer speciale ziektes/aandoeningen tegengekomen dan tijdens onze Belgische stages...)
Zo hebben we deze week een jongentje van 10 jaar behandeld die gebeten werd door een giftige slang, blijkbaar 'a zebra-snake', wat een veel voorkomende agressieve spugende slang is... Door die 'beet' (in zijn onderbeen), heeft hij nu een serieus litteken op zijn been, en vooral een sterk verminderde beweging in zijn kniegewricht, door het gif dat in zijn lichaam terecht is gekomen... Als kine's hebben we hem onder andere stretchoefeningen, mobilisaties en posturen gegeven, het effect zullen we zien binnen enkele dagen/weken zien...
Maandag zagen we een man met een dwarslaesie, de oorzaak van de dwarslaesie was niet een auto-ongeluk of dergelijke, maar een messteek in zijn rug... (Windhoek is wel veilig hoor! Maar je moet het gevaar niet gaan opzoeken...)
Vorige week zagen we ook een jongen die volledig verbrand was, met als oorzaak dat hun 'huis' in brand was gestoken... Wel echt shockerend die jongen te zien en te weten wat de oorzaak is!
De doelstelling van de therapieën hier vooral dat de patiënten functioneel zijn = zelfstandig kunnen stappen. Wanneer, bijvoorbeeld na een femur-fractuur (dijbeen) de patiënt uit zijn rolstoel kan rechtstaan en kan stappen met 2 krukken, is hij 'functioneel' en moet hij de rest van de revalidatie op zichzelf verder uitvoeren.
De therapie bij kinderen gebeurt hier meer op afstand: wanneer het kind in het ziekenhuis verblijft, komt hij/zij elke dag met de mama naar de kine. Als het kindje naar huis gaat, is het pas na 2 of 3 maand dat ze het kind terug zien! De juiste diagnose stellen en de technieken goed uitleggen aan de ouders is dan ook heel erg belangrijk voor de kinderen!
Morgen is het donderdag en zien we het schooltje terug, dit is fijn, bij hen kunnen we onze circustechnieken toepassen! Hoewel we deze heel basis moeten houden, doordat ze heel motorisch heel erg zwak zijn, is het heel erg leerrijk met hen te werken!
Dag geinteresseerden! Het doet me deugd dat jullie met zen allen onze avonturen van nauw volgen. Wij doen dan ook ons best om geen van jullie nieuwsgierig achter te laten, daarom volgt hier een betoog over ons chinees weekend. Het ging als volgt.
Na een leerzame en varierende werkdag zijn we 's avonds eventjes op stap geweest. Eerst hebben we in de gezellige compagnie van Belgen lekker samen gegeten. Daarna zijn we naar een loungebar geweest van een Belgisch meisje en het was echt een supertoffe avond. Met als gevolg: 's avonds een reus, 's morgens een kneus. We hebben het dan maar rustig aangedaan , met een afwisseling tussen lekker eten, zwemmen en lezen. We zijn dan vroeg onder de wol gekropen want morgenstond geeft goud in de mond en wie s avonds een kip doodt, eet 's morgens geen ei op zijn brood dus hebben we dan maar lekkere rice krispies gesmuld. EN TOEN kwam het telefoontje om te vragen of we meegingen naar Chinatown. Dat betekent dus: namaak namaak namaak en batjes doen !! Het was dan inderdaad dik in de sjakos ( we hebben namelijk voor een peulschil wat handtassen op de kop getikt). We besloten dan maar om er een chinese themadag van te maken eeen we kozen voor een chinese noedelsoep met allerleitjes en allegaartjes in, gemaakt door Olivier. Het viel ons op dat het kleinste hondje Lollie niet ronddartelde, aangezien een hond een chinese delicatesse is kunnen we er mss wel van gesmuld hebben. Hopelijk zitten er geen gluten in, anders ben ik gezien. Trouwens, aan alle glutenpatienten die dit lezen: gluten maken je slap, want ik heb op het gemak een eind gemaakt aan het haantjesgedrag van Olivier: ik heb hem een poepje laten ruiken en hem flink afgemaakt in een volleybalspel.
Straks gaan we gaan wandelen met de hondjes. als Lollie tegen die tijd nog niet terug op het toneel is, vrees ik het ergste. Dan zullen we morgen een minuut stilte houden en zet ik wat fotootjes online.
Vanavond terug vroeg onder de wol en vroeg uit de veren want dan beginnen we er weer aan !!
er zijn klachten binnengekomen... we moeten meer bloggen! Bij deze, nog eens een berichtje:
Op stage verloopt alles goed, gisteren hebben we een schooltje mogen ontvangen met 6 ernstig gehandicapte kinderen. Hier konden we ons circusproject dus op toepassen. Het was heel intensief maar leuk, het "train the trainer-principe" was hier zeker ook van toepassing: er waren 2 toezichters van het schooltje meegekomen en we hebben hun allerlei stretchingstechnieken aangeleerd (voor de spastische spieren), mobilisaties aangeleerd en getoond hoe ze elk kindje het best kunnen positioneren. We communiceren heel vaak in Engels maar ons Nederlands komt hier ook heel vaak van pas aangezien het zo hard op Afrikaans lijkt
onze slogan is al "ge moe nie worry nie"! (mede dankzij het afrikaanse ritme)
Even verder over dat Afrikaanse ritme...Soms kan het ook positief zijn Gisteren zijn we bijvoorbeeld naar 'the winebar' gegaan, echt supergezellig en aangezien het hier de gewoonte is om heel vroeg af te spreken (19u, 20u) kruipen we dus telkens nog op tijd in ons bed om de volgende morgen weer op stage te kunnen gaan = handig!
Dit weekend blijven we een weekendje "thuis" om Windhoek te verkennen... we houden jullie op de hoogte!
De eerste week zit er al op.... En ze was meer dan fantastisch!
Dit weekend een uitstap gemaakt naar de Kalahari-woestijn! Echt mooi! Normaal is het daar een overvloed aan rode duinen, maar aangezien het de laatste weken super veel geregend heeft, staan alle planten in bloei! Dus het was een combinatie van rode duintoppen, met groene struiken, met daarbij super veel wilde dieren! Zebra's, struisvogels, giraf, gembok, steenbok, springbok, leeuwen!
Gewoon: Fantastisch!
Ondertussen weer terug weer op de stage, waar we enkele Wist-je-datjes over hebben: - We nemen nooit de lift (tot 8e verdieping) in Katatura Hospital, want 31 december 2010 is er een neergestort... - Dit weekend was de elektriciteit uitgevallen in Central Hospital waardoor er enkele mensen gestorven zijn van uit de Intensive care unit - Vrouwen hebben geen gene over hun borsten, borstvoeding geven in de kinezaal, zelfs als we bezig zijn met een therapie - De meeste namibische vrouwen wel degelijk een afrikaanse poep hebben :) - Het afrikaanse ritme ons al wel enige wachtmomentjes heeft opgeleverd! :) - Als we met een auto uit het Ziekenhuisdomein rijden, wordt de koffer gecontroleerd (voor stel dat we een wc-bril, rolstoel, ... zouden meehebben) - Volgens onze eigen diagnose hebben we nog geen ernstige ziektes zoals malaria hebben opgelopen, hoewel de muggen ons bloed graag lusten! :)
 "Wink"){kind=icon}
)
 "Cool"){kind=icon}
 "Razz"){kind=icon}
