Vandaag is al weer de laatste dag van mijn bezoek aan Huaraz, het Zwitserland van Peru, met bergen boven de 6000 meter. Zondag 22 april ben ik hier gekomen met de bus, 7 uur eerst door de woestijn ten noorden van Lima en toen door de bergen naar Huaraz. Helaas was het laatste stuk al donker en regende het, zodat ik niet veel kon genieten van het uitzicht, wel was er een spectaculaire zonsondergang. Ik zit hier in een hotel Patio de Monterey, even buiten Huaraz, een intiem klein gezellig hotel met uiteraard een patio en heerlijke forel, mijn favoriete eten in Peru! De volgende dag een trip gemaakt naar een prachtige turqoise laguna, die in Quecha Chinanchocha heet. Verder wat plaatsjes onderweg aangedaan, en tussen de wolken glimpen opgevangen de machtige bergen, waaronder de Huarachan, die met sneeuw bedekt is. Tenslotte in Yungay geweest, een plaatsje dat in de aarbeving van 1970 volledig werd verwoest, en nu 1 km verderop weer is opgebouwd, alleen de begraafplaats met een groot Christusbeeld bovenop bleef gespaard. Huaraz zelf is ook verwoest door de aarbeving, waarbij in totaal 80.000 mensen het leven lieten.
Dinsdag naar Chavin, een oude beschaving van 1000 A.D.! De weg erheen was weer adembenemend, en de top was 4516 m! De weg was slecht door lawines, die veel puin op de weg achterlieten. Maar gelukkig bereikten we Chavin heelhuids, en gaf de enthousiaste gids ons een 2-uur durende rondleiding langs de tempel van Chavin, met veel symboliek, waarvan ik dacht dat het van de Inka`s was, zoals het niet helemaal recht bouwen, maar een beetje schuin tapeze-gewijs, kleine stenen afgewisseld door grote stenen, veel dualisme zoals man/vrouw, licht/donker, links/rechts. De tempel was 30 m hoog, maar de meeste kamers bevonden zich onder de grond, in kruis-vorm of een labyrinth. Ik had aansluiting bij een 3 tal mensen, waarvan er twee net naar een 50 jarige reunie van de middelbare school waren geweest in Lima, een echtpaar dat in de VS woont, en een vrouw die in de UK woont.
De derde dag naar de berg Pastoruri geweest, 5000 m hoog! De dag begon met regen, maar gelukkig klaarde het in de loop van de ochtend op. Eerst reden we naar een restaurant, waar we de lunch (om 4 uur) boekten, en vervolgens 2 uur door een kaal en wijds dal, naar de gletcher. De gids deed ons een heel verhaal in het spaans, wat we moeten doen tegen hoogteziekte, gelukkig verstond ik niet alles...Onderweg zagen we reusachtige bromelia's, die wel 100 jaar worden. Aan het einde van de weg waren er rondom bergen met sneeuw, waarvan de Patoruri het makkelijkst bereikbaar is, nog een uurtje lopen naar de gletcher, met veel sneeuw, hoewel de sneeuw 20 jaar geleden veel lager lag. Ik had al coca-thee gedronken en coca-snoepjes gegeten tegen hoogteziekte, het viel allemaal wel mee, wel een beetje hoofdpijn en wat licht in het hoofd, maar de coca-bladeren die ik had gekocht en die heel goed zijn tegen hoogteziekte hoefden er niet aan te pas te komen. Ik kwam 2 Nederlanders tegen, een vrouw met haar half-Peruaanse dochter, waar ik gezellig mee gekletst heb.
Vandaag ga ik weer terug naar Lima. Het is prachtig weer, het zou een mooie dag zijn om nog eens van de bergen te genieten, hopelijk kan ik nog een glimp opvangen in de bus. Vanavond ga ik misschien nog bij de Nederlandse ambassade koninginnedag vieren met Nederlanders in Peru. Ik ga samen met mijn Nederlandse vriendin en haar Peruaanse man, bij wie ik in Lima logeer.
