Het overlopen van de viering duurde deze keer iets langer dan normaal, want de naamopgave is toch wel een speciale viering. Katrin vertelde daarna het verhaal van de “familie zonder naam”. Iedereen luisterde aandachtig, want nadien werden er meerkeuzevragen gesteld.

Ook werd er even nagedacht over de betekenis van de eigen naam. De jongeren versierden hun pijl waarop tevens hun naam geschreven en een foto gekleefd werd. Deze kunstwerkjes zullen bijna een heel jaar te bewonderen zijn in onze kerk.

Als afsluiter werden er enkele spelletjes gespeeld die betrekking hadden op de naam van de jongeren. Zo moesten ze groepjes maken van diegenen waarvan de voornaam hetzelfde aantal letters had, ze gingen alfabetisch staan (eerst op voornaam en daarna op achternaam), en dit alles zonder één woord te zeggen. Moeilijk, maar leuk!