Via een grote vallei verlieten we de strandvakantie en zullen we de tegenstelling gaan bekijken van een grote stad. Samen met Linda en Peter deden we een sightseeing per taxi. De chaufffeur was meteen een grote stad,niet voor niks de hoofdstad van Mozambique. Je ziet er nog de overblijfselen van de Portugese bezeting aan de Indische Oceaan. Verder is hget erg vies,vele criminelen en een groter werkloosheid. Zelfs de politie doet mee om je geld afhandig te maken. Het wegennet is niet defineerbaar,omdat het eigenlijk een gat is in het wegdek. Het interesssante is de tegenstelling van het platteland,de kust en de grote stad.
Na een standaard ochtend gymnastiek vertrokken we naar het laatste strand van deze vakantie. Even alles gewassen,zodat ik morgen alles kon inpakken om gezeur van de grens tegen te gaan ivm de BSE. We lieten de palmbomen achter ons en kregen nu savannebomen. Eenmaal aangekomen leek dit strand wel een strand van Nederland. EEn uitgerekt strand met duinen en 4meter hoge golven,waar ik uitvoerig mee ging spelen. Daaraan een grote camping
Voor de verandering,dus niet, vroeg opgestaan. Weer zo een schitterend rif met vele soorten vis en koraal. Na 45minuten duiken relaxed aan boord gekomen en een uurtje relaxen,voordat ik de diepe duik ga proberen. De verandering is niet alleen de diepte,maar ook het uitzicht. En als je je achterover laat vallen van de boot heb je ditmaal geen lucht in je vest,zodat je meteen als een steen zinkt. De rust is dan belangrijker,zodat je blijft nadenken wat je moet doen. Het voordeel is dat de oceaan een stukje frisser is zodat je eindelijk eens kan opfrissen in de zee. een half uur op29meter onder water met vele roggen en haaien. Na de lunch nog wat gesnorkeld op een minder mooi rif,maar ik kreeg een fantastische groter verrassing. Ik mocht 5min snorkelen met een walvishaai van ca.6meter. Dit zijn de grootste vissen op aaarde,dit was maar een kleine,maar al zo indrukwekkend. Zeker als je bedenkt dat het een vegetarier is. Toen moest ik echt wel tot rust komen om dit allemaal in mijn hoofd te zetten voor de rest van mijn leven.
Na een verjaargslied voor Aa te hebben gezongen gingen we op weg naar de volgende duikplek voor mij. De baai van Inhambane en Tofo. In Inhambane namen we de pont,truck reed om, en wij waren de balans van de pont,zodat deze niet kon omslaan. In Tofo snel weer wat inkopen gedaan,want me moesten toch wachten op de truck. Eenmaal aangekomen hetzelfde ritueel en heb me verder ingeschreven voor de adventure course Deep Diving. Zo had ik een goede bezigheid op het strand. Vervolgens alles laten bezinken in de strandbar.
Vroeg opstaan,want ik ging met beter vissen. Na 2uur vissen had ik 2barramundi´s met moeite binnen gehaald. Staand op een rubbere boot met de oceaan onder je en nog een sterke vis. Gelukkig zwom de grootste naar de boot toe. Na een uurtje bijgekomen te zijn ging ik me weer opmaken voor de volgende duikbriefing. Ik weer mijn uitrusting inelkaar zetten om de boot te water te laten gaan en voeren we naar het rif. Het was een manta,grootste soort rog.cleaning station. Zo kwamen er genoeg om ons heen en maakte ze een geweldig electriciteits geluid. Vandaar noemen ze het ray´s in het engels. Nadien moest ik mijn vissen nog schoonmaken en bereiden,want ja natuurlijk als kok moest ik mijn eigen gevangen diner zelf klaar maken. Maar verser kan niet dus super kwaliteit.
Een korte rit over een bobbelende weg bracht ons naar een volgend paradijs. Uitgerekts strand alleen voor ons en een ruige zee en verder alleen maar palmbomen. 2andere toeristen waren er nog,broers uit Zuid Afrika met wie ik snel in contact kwam tijdens mijn tent opzetten. Toffe lui en so namen ze de gehele groep me met hun jeeps voor een strandrit. Genieten tot we een hoek bereikte met rotsten waar water inspoelde. Echt apart om te zien.
Ook hier moest ik nu weer gaan inpakken om gedurende 3uur terugreis te ondernemen met het gezelschap per dhow. Ik waaide lekker uit en liet alles bezinken wat ik gezien heb. Teveel om op te schrijven. Ga hier nog wat slenteren over de markt en geef voor de formaliteit een teken van leven aan het thuisfront. Voor de gekkigheid ging ook eens in de zon liggen,omdat deze een stuk minder sterk was.
Na een vorstelijke slaap en een afrikaans kwartiertje,lees ongeveer een uur,werd ik door een speedboat met 2flinke motoren ieder 85 opgehaald. Zo werd ik naar mijn volgende hoogtepunt bijna gevlogen. Dit was al een belevenis maar ik had me op dit in bijzonder verheugd. Want dit was het 2miles reef. Gelukkig hadden we een dolfijn als wegwijzer op de oceaan. Toen ik van boord sprong kon ik mijn ogen niet geloven,een ontzettend groot rif met veel verschillende soorten vis en koraal. Na 2uur snorkelen voeren we ook nog langs een school rifhaaien. Ze waren met zijn 12en tegenover mij alleen. Logisch was dus dat een geweldige kick gaf. Dus ik liet me er tussen vallen met mijn snorkeluitrusting. Beide kanten waren erg nieuwschierig nu. Helaas moest ik weer aan boord om eerst wat te gaan eten op het onbewoonde eiland Bazarutto. Intussen kreeg ik mijn duikbriefing onder het toeziend oog van een zeekoe. In sneltempo voeren we naar mijn prive duikplek. Controleerde mijn uitrusting en deed alles om. Ik daalde met mijn prive kapitein,duikgids rustig af naar een diepte van 20meter. Na 27geweldige minuten was mijn lucht helaas op,maar rustig op weg naar het oppervlakte kwamen we nog roggen tegen. eenmaal bovengekomen zag ik alleen mijn buddy,onze speedboat en de Indische oceaan. Op de terugweg om de andere reisgenoten weer op te halen kwamen we nog een zeeschildpad van ca.1meter tegen. Na een welverdiend pintje voor mij,want ja de vissen en andere zeezoogdieren drinken alleen water, werk ik mijn dagboek bij en ging in de zee liggen om te genieten van de zonsondergang.
Om 09.00 lag onze dhow klaar om ons naar het eiland Benguerra te brengen. Een dhow is een klein houten bootje met een voddendoek als zeil. Gelukkig had deze Bovendien kan je lekker dichtschroeien als een goed stuk vlees in de schaduw. Laat in de namiddag maar eens gaan wandelen door het bewoonde deel van het eiland. Wat een natuurschoon en rust. Voor 0,50dollar heb je in de plaatselijke jeugd een fantastische gids die je door dit plaatje 1,5uur begeleid. Mijn diner nam ik mee naar het strand waar je de zonsondergang bewonders. Vervolgens onder genot van afrikaanse swingende muziek en een drankje keek je met open mond naar de sterrenhemel hier.
Vroeg op weg dus voor een lange reis. Maar het was weer droog,dus er gloorde hoop in de groep. Door het bergachtige gedeelte beginnen we de zgn. Beira corridor. Het weer werd steeds beter naarmate we de kust naderde. We trokken door de binnenlanden waar elke mensen woonden en naast een paar cashewbomen werd hier weinig verbouwd. Dit komt doordat ook hier nog vele mijnen liggen. Dus elke stop niet de bosjes inlopen en ontplofte je echt letterlijk. Na een tijdje kwamen we palmbomen tegen met zand,dus we wisten dat we op de goede weg waren en kwamen we snel op onze camping aan,zo´n 200meter van het strand en de Indische oceaan. Het was hier erg toerisistisch,want er stonden nog 12tenten. In de avond lekker in de strandbar zitten met veel muggenspray als deodorant. Iedereen haatte die lucht,maar gelukkig de vele muggen ook.
Lekker uitslapen nu was de bedoeling om onze rustdag,maar met mijn ritueel was ik toch weer om 06.00uur wakker. Helaas was het een nederlands weertje. Dus mijn was van gisteren was alleen maar natter geworden. Om 8uur wachte een uitgebreid engels ontbijt. Heerlijk genieten gedurende een lange tijd van het ontbijt en de frisse was. Vond de weg naar de droge bar meteen weer gevonden en probeerde daar de tijd te doden met schrijven en lezen onder lekkere muziek. Na de lunch ging het met minder regenen. Ik ging met Frederik 10kilometer hardlopen om mijn bloedsomloop in tact te houden. Hij ging echter al snel te snel voor mij. Ik besloot mijn eigen tempo te handhaven. Het parcours viel me zwaar tegen ivm bergje op en af,daarnaast nog aardig wat regen en wind en dan heb ik het wegdek nog geen eens beschreven. Een slijtageslag werd het voor mij. Gelukkig kreeg ik steun van de lokale jeugd waar ik me kon optrrekken. Als tegenligger kreeg ik een kudde stieren en koeien die in galop waren,maar ze konden mij goed ontwijken. Toen ik terug was lekker warm douchen. Het eten deed meteen deugd en het biertje ook. Vervolgens de rekening maken voor iedereen van de dag ervoor ook. Op tijd naar bedje nu om uitgerust ter vertrekken vooor een lange reisdag.
Het regende nog toe ik wakker werd. Dan maar mjn zwembroek aan en inpakken. Zo kreeg je een lekkere douche,wat nodig was na mijn zweet douche van deze nacht. Na het ontbijt eerst een jeep camper bevreiden uit een modderbad van ca. 0,5meter. Slepen met een geimproviseerde,ijzeren,sleepkabel en veel mannelijk duwkracht. Het lukte na 20 minuten. Ja het was letterlijk mannelijk duwkracht,want de emancipatie zei vrouwen droog in de truck en de mannen werken. Dat kunnen de vrouwelijke westerlingen toch nog wat van de hardwerkende zwarte vrouw. In de truck kleedde ik me verder aan. De gehele ochtend bleef het regenen,zodat we weinig uizicht verschafte. Gelukkig was het dak van de truck tamelijk lek om ons vochtig te houden. Nu moesten we toch gaan piemelen na een tijdje. Het vrouwen toilet was op de weg achter de truck en voor de mannen voor de truck. Je kon hier niet in de berm gaan staan,omdat je er nog vele mijnen lagen van de burgeroorlog die niet zijn afgegaan. Na een tijd toch veilig de camping bereikt. Een echte camping,een groot grasveld aan de voet van een stuwmeer tussen de bergen. Als muggen en mierenvreter loopt er een struisvogel rond. Linda,Peter en ik gingen maar eens aperatieven met rode wijn. Deze smaakte zeer goed en tussendoor genoten we al van het reeds bereide afrikaans stoofpotje. Een deel van de camping had intussen geen licht meer,maar ja dan maar naar een plek waar er nog wel licht was. Helaas was dit de bar. Het was best fris dus lieten we de koffie achterwegen en gingen we meteen verder aan de rode wijn. Blessy was intussen ook aangeschoven bij ons. Voor het eerst de groep een beetje gesplitst. De oudere aan een kant en aan de andere kant de jongere. We waren lekker aan het ouwehoeren en we genoten steeds meer van de wijn. Na 4flessen rode wijn gingen we toch maar eens digstieven mt Amarula,soort bailey´s. Toen de Amarula op was maar verder met Brandy cola. Helaas ging de bar om 23.00uur dicht en we sliepen heerlijk op onze drankjes.
Na 5uur rijden over een asfaltweg dwars door het heuvel,bergachtige kwamen we bij de grens aan. Het was erg druk,maar na 2uur mochten we erdoor. Alleen Blessy niet,want die had nog een visum en nodig en nadien hij bijna aan de beurt was ging de beambte. Gelukkig konden we die beste man omkopen,zodat we niet moesten wachten tot hij klaar was met zijn pauze. Na een uurtje ware in Tete. Met luid gejuich werden we door de familie binnen gehaald. Ik ging ze maar eens uitgebreid fotograferen. Maar ik moest toch ook nog mijn tent opzetten.. Met paar reisgenoten gingen we naar de overkant van de Zambezi,waar het centrum lag. Onder genot van een rankje keken we de Zambezi af. Deze was voorzien van een hangbrug waar al het vrachtverkeer over moest,omdat dit de enige plek is in de wijde omgeving waar je de Zambezi kon oversteken. We kwamen er snel achter dat tete de warmste plek is van Mozambique,zonder wat te doen gutste het zweet van je af. Dan maar onder de douche,waarvan het water uit de Zambezi kwam. Na het eten deden we ons eigen gemaakte bar open.met klap op de vuurpijl springbokjes. Dat is 3/4 pepermuntlikeur en 1/4 amarula. Natuurlijk deden we het traditionele dans erbij. Na enkele te hebben genuttigd proberen te slapen. Helemaal aangekleed en ingepakt in je slaapzak tegen de muggen,want Tete is de plaats waar de kans op Malaria het grootst is. Je was in snel tempo doorweekt van het zweet. Gelukkig ging het om half4 ´s nachts regenen zodat het snel afkoelde en je zodoende nog 2uur kon slapen.
De volgende morgen pakten we alles in en braken we onze tenten af in een wolkbreuk. Iedereen was meteen goed wakker en gedoucht. Na het ontbijten stuiterend terug naar Lilongwe. Een onderwatercamera gekocht voor later deze reis. Onze spullen geordend,want ja was nodig want vermorgen hadden we toch haast in Afrika. Anders kon je alle spullen uitknijpen en waren nog nat. Wederom bij onze vrienden gegeten van een paar dagen terug. Een in europa gepensioneerde engelsman was hier de baas. Het buikje weer vol en toen naar een 5*bed,want ik lag met met mjn matje op een heerlijk stukje gras.
De koffie en thee stond klaar met een koekje om vervolgens game drive te doen. Om 10uur kwamen we terug zodat we konden genieten van onze brunch. Ik ging me vervolgens verfissen,omdat de zon alweer fel scheel was het maar voor korte duur. Slenterde wat over het grasveld,camping, waar je uit moest kijken voor de vele apen en prachtige vogels. Pakte pen en papier om mijn reisverslag te maken langs de rivier onder het geknor van de nijlpaarden. De rivier was de grens tusssen onze camping en het national park. Toen weer het park in om weer te genieten van die prachtige wilde dieren Terug bij onze camping werden we verrast door buffels en nijlpaarden die bij onze tenten stonden. dus dan maar bij ons fornuis,lees open vuur, genieten van ons diner Onze huisdieren genoten van hun diner het heerlijke groene gras. Na een lekker nachtmutsje slapen en af en toe wakker woren van luidruchtige grazende impala´s naast je tent.
Om half 7 stonden ik op en heb van mijn omelet en fruitsalade genoten. Daarna spullen gekocht voor tijdens de reis. 9uur was het tijd om naar Zambia te vertrekken. Gedurende 1,5uur reden we over een mooie asvaltweg naar de grens. Daar kregen we een stempel,zelfs Frederik,want die moest voor het eerst ook betalen,omdat de beambte vandaag een slecht humeur had. Frederik verloor zijn zelfbeheersing en beledigde hem. Na een half uurtje mocht hij ook weer gratis bijsluiten. Net na de grens was het tijd voor de lunch,voordat we enkele uren moesten hobbelen en stuiteren over een gravelroad, die voor een deel was weggeslagen door het slechte weer van afgelopen week. Maar de eindbestemming was het South Luangwe NP,een van de laatste ongerepte stukken wildernis van Afrika. Gelukkig haden we afleiding van kinden die we begroeten,wat ze geweldig vonden. Je ziet verder de boeren ploeteren om hun mais,katoen en tabak te verbouwen. Eenmaal aangekomen werden we opgewacht door een giraffe. Nu snel de spullen uitpakken en de tenten opzetten. Dat moest in een half uurtje gebeuren,want onze eerste safari stond te wachten. Nadien kon het niet meer,omdat het dan aarde donker is. Na al die mooie dieren te hebben gezien had onze privekok,Blessy,een heerlijke maaltijd klaar. Vroeg naar ons matje,lees bed,om morgen om half 6 op te staan.
Op tijd kwamen we op Nairobi airport aan. We gingen nu 2uur wachten voor het voortzetten richting Malawi. Het vreemde,of hier normaal, is dat ons vliegtuig en 4andere vliegtuigen bijdezelfde gate moesten boarden. Zal wel een afrikaanse logica hebben. Nadat de andere vliegtuigen waren vertrokken konden wij ook via buiten instappen. Buiten moesten we onze koffer aanwijzen,zodat we zeker wisten dat we onze bagage hadden. Voor hun meteen een securitycheck,zodat ze wisten dat er geen vreemde koffers aan boord gingen. Na een kleine vertraging,lees oponthoud(want in Afrika geld geen haast hebben) vlogen naar Lilongwe met een tussenstop in Lusake. Als laatste probeerden we de douane te passeren. Maar we mochten het land niet in,omdat we geen verblijfsplaats wisten,omdat we gingen rondreizen met een tent. Na 15min onderhandelen mocht iemand onze reisleider,namens Frederik,erbij halen. Die gaf onze "verblijfsplaats" zodat we op weg konden naar onze truck. De truck bracht ons in een half uurtje bij het hotel,want het was nu nog een hotel zodat we konden bijkomen van de reis. Na het opfrissen kregen we een briefing buiten,zodat we meteen van het zonnetje konden genieten. Nadien werden we in het centrum van de hoofdstad,Lilongwe,(Nou ja stad het centrum is grootte van een dorp in Nederland met 10.000 inwoners). Eenmaal een stap buiten werden we meteen belaagd door vele mensen die vele spullen willen verkopen aan de rijke blanke mens. In de plaatselijke supermarkt kan je hier alles kopen,indien je maar centjes had. Na een 2uur werden we bevrijd door onze truck. Het was bevrijdend want na die 2uur was je wel moe van dat verkoopgezeur,de gaten in de stoep te ontwijken en de zwarte uitlaatgassen niet in je gezicht te krijgen. Ja vandaar zijn de mensen hier dus zwart en niet blank. Na 2,5uur siesta gingen we eten. Dat was een goede mogelijkheid om de rest van het gezelschap een beetje te leren kennen.
Amsterdam-Lilongwe(Malawi) met tussenstop in Nairobi(Kenya)
Vandaag 04januari is het dan zover. Na 4weken genoeg instellingen en ambtenaren te hebben gezien heb ik toch alles rond mbt. papieren. Het inchecken loopt vervolgens plan. De douane door zonder problemen en dan de handbagagecheck. En ja hoor prijs. Mijn zaklamp moet uitelkaar,omdat hij per ongeluk aan kon gaan en zodoende warmte vrij komt en dan brandgevaar ontstaat. Hoe bedenken ze het maar hij moet toch uitelaar en na een half uur was het zover. Intussen had ik met Liesbeth uit Amsterdam kennisgemaakt,een uitgeefster van boeken. Het was erg stil op Schiphol,bijna eng gewoon. Na een tijdje wachten kwam het Kenya Airways bij de gate aan. Het boarden begon 10minuten later,maar wat is 10minuten. Deze reis liep vrij normaal,ondanks het feid dat mjn buurvrouw een paar keer moest overgeven om onduidelijke redenen.
