Liefste dagboek, vandaag was een stomme dag.
Mijn vader keek bijlange niet uit naar deze dag. Hoewel hij echt zijn best had gedaan om Tom Robinson te verdedigen, waren we al gelikt 100 jaren voordat we gestart waren. Daarmee bedoelt hij dat we gedoemd waren deze zaak te verliezen, en dat niets wat we konden zeggen dat kon veranderen. De jury in de rechtbank was bevooroordeeld, en was het dus een verloren zaak.
Maar Atticus had wel veel goede argumenten. Bijvoorbeeld toen Mayella de wondes op haar rechterkaak en haar blauwe rechteroog toonde, beweerde mijn vader dat Tom dat nooit zou kunnen gedaan hebben. Zijn linkerarm was bij een landbouwincident een decennium geleden verminkt geraakt. Ook toonde hij dat Mayella's familie in armoede leefde en dat haar vader een ernstig drankprobleem heeft, wat dus betekent dat hij geen geldige getuige is. Hij eindigde zijn betoog met Thomas Jeffersons bekende woorden:"All men are created equal-alle mensen zijn hetzelfde geschapen"
Maar de racistische jury besloot hem naar de gevangenis te sturen, maar ik ben bang voor Mayella's vader, Bob Ewell. Hij keek immers heel boos naar mij na de zitting.
Scout
|
