"Het is juist, dat van die laatste loodjes ... ik kan geen mozaiektegeltje meer zien maar ... ze hangen er allemaal aan dus toch voldaan. Woensdag veel tijd verloren met boodschappen voor de laatste ontbrekende loodgieterij-spulletjes en tegen 10u15 een hartstilstand want EEN LEK! Me het hoofd gebroken over hoe en wat maar ik heb geen tijd te verliezen. Ik moet door door door dus in de eerste badkamer zal voorlopig enkel koud water vloeien. De lek bevindt zich in de afvoer van het warme water. Zorgen voor morgen of overmorgen of overovermorgen. Donderdag dan tegen de klok de betegeling afwerken want vrijdag om 8u staat hier een poetsploeg. Vanaf 5u ben ik bezig en om half 9 kan ik een stukje pizza eten, de krant doorbladeren en met een 'gerust' hart een beetje slapen." uit verschillende gesprekken op woensdagmorgend, woensdagmiddag, woensdagavond, donderdagochtend en donderdagavond.
"Vandaag is een drukke dag, onder een waterzonnetje. Langs de bank om de nodige rekeningen te betalen. Ze houden me daar 25 minuten bezig ;-). Extra voegsel gaan halen, extra giproc, ... Ik kan maar goed en wel aan de échte werken beginnen tegen de middag. Door het tablet aan de venster wat te verhogen, moet er minder mozaiek versneden worden dus ik opteer voor die oplossing. Maar dan is de hamvraag voor de tegeletjes zelf : begin je vanonder of vanboven, langs links of rechts want als de tegeltjes elkaar "tegenkomen" moet het wel op de millimeter juist zijn ... Een kopbreker maar na wat gepuzzel komt het helemaal goed. Weer een stapje dichter bij die eindmeet!" verteld op dinsdagavond om 18u30.
Mijn internetaccount is afgelopen en ik heb geen tijd om een nieuw abonnement te halen dus even via mijn secretaresse : "Het zijn drukke dagen geweest. Dagen die langer en langer worden en waardoor de tijd korter en korter wordt. De mozaiek (groen én paars) hangt stilaan tegen de muren van de ruimtes die nu terug op badkamers beginnen te lijken. Ik heb de laatste dagen de werken vaak met de Tour de France vergeleken. Dit project duurt even lang ;-).Mijn ploegmaats Jeroom, Steven en Maud hebben me naar de laatste kilometers gebracht, nu is het aan mij. Alleen ben ik niet zo'n spurter als Tom Boonen ... Maar het is algemeen geweten dat je de Tour niet in de spurt wint maar in je bed, dus ik kruip onder de dons, dromend van een gele trui." Gedicteerd op maandag 25 juli om 22u34.
Wakker geworden om van flirtende katers (1.00h), balkende ezels (4.00h), rondlopende muizen of vogels op onze zolder (6.00h) en mijn wekker om 6.30h. Een snelle douche, een korte hap en Giorgio en zijn broer is daar. Zij palmen de keuken in om ook daar een toegang te kappen voor de waterleiding. Tegen 9.30h komt mijn vriend de loodgieter toe. Hij legt uitvoerig uit wat hij allemaal gaat doen en wat de anderen allemaal gaan doen. Wanneer ik hem attent maak op een kleine lek in de waterleiding (in het gedeelte van de gemeente), telefoneert hij ook de gemeente-loodgieter om hem te vertellen wat deze moet doen. Maar dit pakt niet bij gemeentepersoneel van Lanzo. De gemeente-loodgieter zegt wat WIJ moeten doen en wat hij (dus de gemeente) vooral NIET zal doen. Maar het probleem (de lek) blijft, ondanks al het Italiaans getater waar ik eigenlijk geen jota van begrijp, bestaan. Hoe kan dit het best opgelost worden. De gemeente-loodgieter lost dit als volgt op: "volgens de wet moet de watermeter buiten de eigendom staan; vermits dit niet het geval is moet dit dus nog gebeuren; maw. je kan een nieuwe leiding trekken tot buiten de eigendom, daar sluiten we de nieuwe leiding op het bestaande net aan en op die manier heb je dus de lek omzeilt, Italiaanse boerelogica, geen speld tussen te krijgen. Er stellen zich toch een paar kleine probleempjes: een nieuwe greppel graven door steen en rotsen is niet echt makkelijk, waar ligt de aansluiting op het net, wie draait op voor de kosten, ... We komen er uiteindelijk uit: wij doen alles en mogen ook alles betalen, zelfs de aansluiting buiten ons domein!
Nog leuk om te weten is dat er een bron is achter/boven ons huis die een groot deel van Lanzo van water voorziet. Het water van deze bron wordt afgetakt en in 2 grote buizen, door het bos naast ons naar beneden gestuurd. Na deze openbaringen (ook wel heel letterlijk), moest ik toch wel even filosoferen: we beginnen met een leiding van de watermeter tot binnen, daarna voeg ik daar de keuken- en tuin-leiding bij (wegens in slechte staat), de loodgieter voegt er nog een extra (wacht)leiding bij waardoor heel onze tuin van links naar rechts wordt opengereten en we uiteindelijk met heel de boel in het bos naast ons verzeilen. Dit had ik zelfs in mijn stoutste dromen (of beter nachtmerries) niet kunnen verzinnen. Ondertussen werkt Steven verder aan isolatie, OSB en gyproc. Ikzelf leg de leidingen binnen, de loodgieter doet de aansluiting buiten. Een goeie stortbui gooit roet (in feite water) in het eten. Iedereen moet zijn werkzaamheden staken. De loodgieter vindt dit niet erg en is er vandoor, we hebben toch koud water, niet? Steven en ik besluiten een "Crotooke in de gauwte" te doen en verder te werken wanneer we terug thuis zijn. Het lukt me om alle leidingen te verbinden met de hoofdleiding, de collectoren zijn getest, geen lekken, de WC en wasmachine geeft ook geen lek. Een hele opluchting voor een mezelf als loodgieter. Ik ga eerst nog wat buiten kabaal maken, daarna wat staan balken en rondstommelen. Hopelijk kan ik daarmee katten, ezels en ander ongedierte was afschrikken want ik ben toe aan een welverdiende rust. Ciao.
Op zondag eten we ook in Italie 'pistoleekes' en voor zoetebek Steven nog een extra chocoladebroodje meegebracht. Onmiddellijk begonnen... De achterliggende gedachte is waarschijnlijk de verloren tijd van gisteren inhalen. Steven begint met het opvullen van het studwerk met de isolatie (styrofoam - 4 cm). Dit is snijwerk dat enigszins iets minder precies mag zijn, maar onze eer laat dat natuurlijk niet toe. Een schuldgevoel bovenop een berg, het telt voor twee!! De wand langs de gang en de wand met de WC blok worden aangepakt. Vervolgens worden er OSB plaat in de dwarsrichting tegen de studs gevezen. Tegen de avond kan Steven zijn eerste gyproc plaat er ook nog tegenaan bevestigen. Toch wel een superprestatie! Ikzelf hou me bezig met het trekken van de toevoerleidingen voor douche, lavabo, WC en verwarming. Blauwe leidingen voor het koud water, rode leidingen voor het warme water, idem voor de verwarming waar toevoer rood krijgt en afvoer blauw. Hier heb nu al heel mijn leven (misschien iets minder want deze systemen bestonden in mijn pril begin nog niet) van gedroomd: rode en blauwe buizen in een huis leggen. Ik ben blij dat dit dan nog het onze is. Vermits ik geen eten ingeslagen heb, ik niets gereserveerd had, stelt Steven voor om een pizza'ke te gaan halen. Dus heb ik 2 Crotto pizza gehaald. Dit liet ons toe om nog wat verder op ons elan door te gaan. Het werd over 22.30h... en de volgende morgen zouden Giorgio en zijn broer Ivan hier al staan om 7.00h. Dus, sorry, geen blog, mijn excuses.
Het plan voor vandaag is om alles gereedschap voor onze taak van vandaag en morgen (zondag) bijelkaar te zoeken/kopen om zeker niet geblokkeerd te geraken. Daarnaast moeten we ervoor zorgen dat we tegen maandag klaar zijn wanneer de loodgieter de aansluiting op het net komt maken. Dus niet getalmd! Ik haal bijkomende isolatie voor in de scheidingsmuur, bevestigingen voor de alupex buizen... maar dan loopt het grondig fout. Wanneer ik op zoek ga naar electriciteitspullen (stopcontacten, lichtschakelaars, differentieelschakelaar), dan is er plots geen winkel in de buurt of moet men het bestellen en dan kan het er tegen dinsdag zijn. Ik schakel via mijn netwerk van profesionalista's in en vraag waar kan ik dit materiaal bekomen? In Como, tegen dinsdag! Hmmm, niet echt tevreden met dit antwoord. Ik besluit naar Como te rijden om in de "il fai da te" (de "doe het zelf bij jou thuis" zaak) de nodige spullen te halen. De opbrengst van deze rit is niet echt een groot success maar ik heb wel "wat" gerief, maar niet al het "juiste". Enfin, dit bekijken we morgen wel. Conclusie, 4 uur boodschappen met een halve boodschappentas. In Antwerpen doe ik dezelfde boodschappen in 30 minuten. Maar ik heb er een vriend en nieuwe kracht bij: de Subaru van Ditte en Raf. Met deze geleende auto heb ik al mijn materiaal naar Lanzo "gesleurd". Nu heeft hij me opnieuw geholpen (samen met de rimorchio) al mijn boodschappen te doen. Al het materiaal past er altijd in, hij heeft geen enkel probleem met de bergen en kurkentrekkers, neen hij lijkt dit zelfs heel leuk te vinden. Af en toe wat drinken, meer vraagt hij niet. Oh ja, ik probeer hem ook altijd in het zonnetje te zetten.
Dit lukt de laatste dagen minder en minder. Dus met ons drieen trachten we de boel hier recht te houden.
Toen ik terug thuis kwam, had "meet en pas Steven" al heel wat studwerk rondom de WC verricht. Nog een verluchting bovenop de WC afvoer, OSB plaat op de plaats van de toevoeraansluitingen (douche, lavabo, WC en verwarming). Zover staan we. Het is alweer 20.00h alvorens we ons welverdiende douche krijgen. Neen, geen regen, een lekkere buitendouche, daarna een restoke (Crottoke) en dan het bed in. Maar wel eerst een blog, maar ik moet me reppen anders is het al morgen. Tot straks!
Wauw, vandaag begint een bijkomende kracht, en wat voor een: Steven. Ik leg Steven kort uit wat de bedoeling is, welke de stukken zijn die uiteindelijk in de badkamer moeten terecht komen en waar alles exact komt, incluis toevoer- en afvoerleidingen, electriciteit, opbouw van de scheidingswanden... Ik ga ervan uit dat de productiviteit verdubbelt en eigenlijk nog een beetje meer. Laat me dit even uitleggen: als je met 2 denkt over een probleem, een maat moet uitzetten, ... en je komt tot hetzelfde resultaat, dan is de kans zeer groot dat dit het juiste resultaat is. Kom je tot een verschillend resultaat, dan discuteer je en probeer je de andere van je gelijk te overtuigen. De juiste of beste oplossing komt dan snel bovendrijven. Steven werkt verder aan de metalstud (scheidingswand) waar ik geeindigd was; we schieten goed op. We vullen elkaar goed aan, zonder in elkaars weg te lopen. Wanneer in een klein badkamertje aan de ene kant gewerkt wordt, dan zoekt de ander in de andere hoek of in de andere badkamer wel een werkje. Zodoende heb ik me met de afvoer bezig gehouden en af en toe wat metalstud support geleverd. 's Avonds rond 20h leggen we de blok erop. Nog douchen een lekkere hap klaarmaken, deze verorberen en de dag van morgen al eens overlopen, de krant lezen (ik moet me beperken tot het Tour nieuws - slechts 1 krantepagina) en geen tijd meer voor de blog. Dit moet dan maar morgen gebeuren.
Vandaag was ik voor dag en dauw wakker. Ik ben zelfs opgestaan in plaats van nog wat proberen te slapen. Ik ben begonnen met de puzzelstukjes van de watercollectoren (douche, lavabo, WC en verwarmoing); op basis van de beschikbare plaats de juiste aansluitingen kiezen met de beschikbare stukken. Na ongeveer 2 uur was het plan klaar. Nu nog beginnen met de uitvoering, daar er nog een ganse reeks waterleidingen in de weg liggen kan ik nog niet veel doen... dus heb ik 1 muur aangepakt, de overbodige leidingen weggenomen, een paar gaten gekapt voor de verbinding met het kot waar de verwarmingsketel staat en dan de metingen gedaan voor 1 set watercollectoren (douche/lavabo). Daarna de muur voorzien van 2 cm polystyrofoam en vervolgens de collectoren bevestigd. Het is een eerste stukje van de puzzel die zijn vervolg krijgt wanneer de uiteindelijke waterleiding wordt aangesloten. Nog wat metal studs gezet in afwachting dat Steven komt en ziedaar... 't is 17.30h en daar is ie. Nog wat materiaal opruimen, een douchke nemen en dan een "Crottoke". Tot morgen!
Vandaag verwacht ik Giorgio voor het uitgraven van de put met de watermeter. Ik zeg wel degelijk "verwacht" want ik ben er bijna zeker van dat hij niet zal opdagen. Ik zeg wel degelijk bijna, want als het over de Italiaanse loodgieter gaat dan ben ik helemaal zeker, die komt niet wanneer je hem verwacht (ook niet als je hem niet verwacht). Dus opnieuw bellen, en ja hij wist het nog maar zou toch niet kunnen voor de middag, dus namiddag. Nog wat voorbereidend werk verricht en samen met Maud onze belastingsbrief ingevuld zodat Maud deze nog kan ingeven bij haar thuiskomst. Na de middag afscheid genomen van Maud en op Giorgio gewacht. Hij heeft een kleine bulldozer/kraan bij (nee geen bobcat, iets groter; de cinquecento van de bulldozers/kranen). De put wordt uitgegraven, al gauw blijkt dat de bestaande leidingen (en de "niet bestaande" leidingen lager er ook tussen) verroest en in zeer slechte staat zijn. Ik besluit om de ganse boel te laten vervangen. De loodgieter wordt erbij gehaald; om de werken te sturen en aan te geven wat er moet gebeuren, dan is hij er altijd als de kippen bij, ongelooflijk de flexibiliteit die hij dan aan de dag legt. Om 17.00h is de put uitgegraven, alle leidingen zijn bloot gelegd, de waterleiding naar de keuken zal vervangen worden, evenals de leiding naar de kraan buiten in de tuin. Wanneer iedereen weg is, besluit ik nog snel de twee badkamers te voegen. Tegelijkertijd wordt het pikdonker en krijgen we een stortvloed over ons hoofd, op een wip staat de put vol water, een achtergebleven kruiwagen is in minder dan een uur volgelopen: indrukwekkend. Het voegen gaat minder snel dan gedacht. Pas om 21.00h is dit klaar. Nog een douche buiten, enkel warm water is nodig, het koude is gratis. Snel naar binnen voor een lekkere ravioli die Maud 's middags nog was gaan halen in het dorp. De 5 kranten van de afgelopen week nog gelezen en dan het bed in. Slaap lekker.
Laatste dag van de vakantie in de vakantie. Bedoeling is dat we Jeroom en Sander in de late namiddag afzetten op hun scoutskamp in Mestre vanwaaruit zij vertrekken naar Kroatie. Daarna rijden we terug naar Lanzo en morgen vertrekt Maud richting Belgie. Vandaag zijn Maud en ik 19 jaar samen, zeer mooie tijd en een speciale (vanwege het priemgetal) verjaardag. Maud, proficiat!
We moeten ons hotel goodbye zeggen - met spijt in het hart - want het is werkelijk de moeite. Zwembad, mooi weer, lekker eten, tot en met cocktails aan het zwembad, maar aan alle mooie liedjes... is er een strofe... "terug aan de badkamer beginnen". Ik heb er zeker zin in, en binnenkort krijg ik nog gezelschap van Steven, dat betekent in de planning 1 dag = 2 mandagen. Tot morgen, dan kan ik jullie terug meer vertellen over de werkzaamheden, de technische en andere details en de daarmee gepaardgaande gemoedstoestanden. Ciao.
Vandaag verwacht ik Giorgio voor het uitgraven van de put met de watermeter. Ik zeg wel degelijk "verwacht" want ik ben er bijna zeker van dat hij niet zal opdagen. Ik zeg wel degelijk bijna, want als het over de Italiaanse loodgieter gaat dan ben ik helemaal zeker, die komt niet wanneer je hem verwacht (ook niet als je hem niet verwacht). Dus opnieuw bellen, en ja hij wist het nog maar zou toch niet kunnen voor de middag, dus namiddag. Nog wat voorbereidend werk verricht en samen met Maud onze belastingsbrief ingevuld zodat Maud deze nog kan ingeven bij haar thuiskomst. Na de middag afscheid genomen van Maud en op Giorgio gewacht. Hij heeft een kleine bulldozer/kraan bij (nee geen bobcat, iets groter; de cinquecento van de bulldozers/kranen). De put wordt uitgegraven, al gauw blijkt dat de bestaande leidingen (en de "niet bestaande" leidingen lager er ook tussen) verroest en in zeer slechte staat zijn. Ik besluit om de ganse boel te laten vervangen. De loodgieter wordt erbij gehaald; om de werken te sturen en aan te geven wat er moet gebeuren, dan is hij er altijd als de kippen bij, ongelooflijk de flexibiliteit die hij dan aan de dag legt. Om 17.00h is de put uitgegraven, alle leidingen zijn bloot gelegd, de waterleiding naar de keuken zal vervangen worden, evenals de leiding naar de kraan buiten in de tuin. Wanneer iedereen weg is, besluit ik nog snel de twee badkamers te voegen. Tegelijkertijd wordt het pikdonker en krijgen we een stortvloed over ons hoofd, op een wip staat de put vol water, een achtergebleven kruiwagen is in minder dan een uur volgelopen: indrukwekkend. Het voegen gaat minder snel dan gedacht. Pas om 21.00h is dit klaar. Nog een douche buiten, enkel warm water is nodig, het koude is gratis. Snel naar binnen voor een lekkere ravioli die Maud 's middags nog was gaan halen in het dorp. De 5 kranten van de afgelopen week nog gelezen en dan het bed in. Slaap lekker.
