Eindelijk hebben we de overtocht naar Liberty Island kunnen maken. Na een korte trip werden we gelost nabij het beroemde standbeeld.
We zijn via 179 trappen tot bovenaan de sokkel kunnen komen, maar toen we nogmaals 169 trappen wouden opgaan tot in de toorts warden we tegengehouden. Je moet nl. reserveren en niet min : 3 maanden vanaf nu. Dan pas kan je er in. Het aantal personen dat per dag toegelaten kan worden is beperkt tot 50.
Dan niet hé.
's Namiddags zijn we terug noordwaarts getrokken met de metro om het appartementsgebouw waar John Lennon woonde en op het voetpad ervoor werd neergeschoten, te bekijken. Tegenover die building, waar overigens nu nog heel veel beroemdheden wonen (o.a. Yoko Ono), heeft deze laatstre een monument laten oprichten ter ere van haar overleden echtgenoot. Het kreeg de toepasselijke titel 'IMAGINE'.
Elodie wou daarna nog enkele platenwinkeltjes bezoeken om er koopjes te doen, en dat lukte.
Gepakt en gezakt met een 10-tal platen keerden we huiswaarts (of hotelwaarts).
Ik heb nu even de tijd om mijn blog aan te passen om straks nog eens te sporen naar Hoboken om er iets te gaan eten en nog enkele foto's te nemen van de skyline van New-York.
En dan vroeg in bed, want morgen moeten we op om 5.00 uur om tijdig ons vliegtuig te halen richting Waregem.
's Avons had Jules voorgesteld om ons te komen halen om samen 'Het Laatste Avondmaal' te nuttigen.
Maud kon er helaas niet bij zijn omdat ze moest overwerken.
In een Italiaans restauranneke was het heel gezellig in een buurt op Jersey waar precies een avondfeest in de straten aan de gang was.
Het werd een aangename avond waar we nog eens uitgebreid over onze ervaringen konden keuvelen.
Bedankt Jules, om ons aan de luchthaven te komen ophalen en om nog eens 2 dagen vrij te willen maken om ons in deze indrukwekkend drukke stad als een volwaardige gids te begeleiden naar de meest interessante plekjes van N-Y. Maar ook om ons vrijdagmorgen in alle vroegte te willen komen afhalen om ons tijdig op de luchthaven af te zetten richting Waregem en Oudenaarde.
Ik, maar ook Elodie en Luc, hebben er met volle teugen van genoten.
Wij kunnen alleen maar zeggen : dank je Jules, maar ook aan Maud die we mindr gezien hebben, maar waar we toch aangename herinneringen zullen aan overhouden.
Op het programma van dag 6 stonden slechts 2 bezoeken : de Brooklyn Bridge en Ellis en Statue Island. Gisteren had ik al een beetje last in de benen van het vele wandelen en vandaag moest ik noodgedwongen opgeven. Na de wandeling over Brooklynn Bridge en bezoek aan het Brooklyn Park, van waaruit ook mooie foto's van de skyline van Manhattan konden worden gemaakt, was het mij even te veel en kon ik nog met moeite verder : vermoeidheid na het vele wandelen (ong. 95 km op 6 dagen) en pijn in benen en knieën deden mij besluiten om in de namiddag mijn hotelkamer op te zoeken terwijl de jeugd nog even verder exploreerde naar Hoboken. Een douchke, een potje koffie en een beetje platte rust deden mij goed. Het bezoek aan Statue Island werd voor de derde opeenvolgende dag uitgesteld. Nu wegens een te lange wachttijd en een te lange rij in de blakende zon. We hebben dan maar onze tickets voor morgenvoormiddag aangevraagd, zodat we in voorrangslijn kunnen aanschuiven. Hopelijk lukt het morgen wel. Het spreekwoord zegt nochtans : derde keer goede keer, maar voor ons was dat duidelijk niet van toepassing. Vanavond staat een ontmoeting met Jules en Maud nog op het programma. Jules kent nog een goed restauranneke - zegt hij. We zullen wel zien en zelf oordelen.
Dag 5 was een hele leuke. Zeer veel zaken gezien die op het verlanglijstje stonden. We begonnen vanmorgen met een bezoek en rondleiding in het Madison Square Garden : DE tempel waar alle groten der aarde op sportvlak, van ijshockey over basketbal en boksen, alle grote zangers en muziekgroepen, alle grote shows, enz... hebben opgetreden. DE tempel waar ook Marilyn Monroe haar zeer befaamde song 'Happy birthday Mr. President' zong voor President Kennedy. Billy Joel heeft er 97 keer opgetreden, Elton John 56 keer. Justin Bieber 2 keer, maar de 40.000 tickets waren op 38 seconden volledig uitverkocht. We hebben alles gezien in dit evenementenpaleis : van de kleedkamers van de Knicks (basketbal) en de Rangers (ijshockey) over de verschillende verdiepingen tot de spectaculaire 'Bridges' en de iconische Arena tot zelfs de afzonderlijke zaal waar alle biervaten voor het hele gebouw opgesteld staan. Een bezoek om nooit meer te vergeten. Daarna bezochten we de Rockefeller Tower met uitzicht over heel de stad New-York vanop de 87e verdieping. Dat was wel achter glas, dus niet zo ideaal om foto's te nemen, maar wie wou kon toch nog 2 verdiepingen hoger gaan om te fotograferen zonder glazen wand. Daarna bezochten we nog de One World Tower, de nieuwe building die opgericht werd na de gebeurtenissen met de Twin Towers. Wat ze hiervan gemaakt hebben grenst aan het ongelofelijke. Er zijn echter niet minder dan 3 World Trade Center torens en een vierde is in aanbouw. Overal, zowel in Madison Square Garden als in Top of the Rock, als in de One World werd iedereen zeer grondig gecontroleerd en ev. gefouilleerd; d.w.z. alle rugzakken, alle handtassen, alle heuptasjes, alle broekriemen, enz... werden door de scanner gehaald. Tot slot wouden we nog een boottocht doen naar Ellis Island en Liberty Island, maar we hadden over het hoofd gezien dat dit slechts kon tot 5 pm. Voor de tweede dag op rij een tegenslag in die zin. We zijn dan maar naar Exchange Place op Jersey getrokken om er enkele avondfoto's van de skyline van Manhattan te nemen. Na een zware dag kwamen we om ong. 9.30 uur in ons hotelletje aan en deed een douche heel veel deugd. Verslag opgemaakt om 10.20 uur op dinsdag 8 mei.
De vierde dag van ons verblijf in de USA was er eentje om te reizen met de hop-on hop-off, een bus waar je kan op- en afstappen zoveel je maar wilt. De kaartjes waarover we beschikten waren niet zo duidelijk over de verschillende startplaatsen, dus werd het een beetje zoeken en vragen naar... Maar we werden van de regen in de drop gestuurd en dus moesten we nogal wat kilometertjes te voet afleggen om ons vervoermiddel van de dag te gebruiken. Heel veel tijd hebben we hier verloren en uiteindelijk toch niet zo veel bijgeleerd en gezien. 's Middags hadden we al eens zin om een lekker stukje vlees naar binnen te spelen en gingen we op zoek naar een heerlijke steak, al was dat nu net niet hetgeen Luc zich daarbij had voorgesteld; daarvoor kon het malse vlees TE gemakkelijk worden gesneden. Maar enfin : het heeft toch gesmaakt. In de late namiddag wilden we nog met de ferry naar Ellis Island en Liberty Island gaan met de bedoeling pas terug te keren na zonsondergang en zo de skyline by night te kunnen meemaken. Maar onze kledij was niet bepaald aangepast aan de koeler wordende temperaturen (ook op het water), dus werd ook dat plan al vrij vlug verschoven naar één van de volgende dagen. Door onbeschikbaarheid van WiFi kon het verslag pas om 1.45 uur opgemaakt worden op dinsdag 8 mei. En nu ga'k nog een uurtje of 2-3 proberen te slapen.
In N-Y wonen er 8.600.000 mensen 45.000 brandweerlui, waaronder een 100-tal vrouwen en dat aantal neemt nog steeds toe 40.000 politiemensen 300 Starbucks 600 MacDonald's In Harlem alleen al staan er 600 kerken
Na een busrit van ong. 2 uur waar we heel veel uitleg kregen over de buurt Harlem en N-Y in het algemeen, bezochten we de 'Greater Highway Deliverance Temple' in Harlem waar we de typische Gospelsongs gedurende één uurtje mochten meemaken. Indrukwekkende sfeer en muziek. Daarna bracht de bus ons terug naar de omgeving van Times Square in hartje Manhattan. Vrij vlug al bereikten we de onderkant van Central Park en vandaar was het niet ver meer wandelen om de Trump Tower te gaan bekijken. Bezoekers mogen er binnen (na controle van de rugzakken) om via roltrappen tot de vierde verdieping toegelaten te worden. Na een lunch begaven we ons opnieuw zuidwaarts naar het financiële hart van de wereld : Wall Street. Wat was me dat een tegenvaller. Absoluut niets te zien, buiten de straatnaamaanduiding en de (vroegere) ingang van het beursgebouw. In de onmiddellijke omgeving vonden we 'The Bull', de symbolisering van een stijgende beurs. Nog een kleine wandeling op Battery Park sloten onze avond - iets vroeger dan de voorbije dagen - af. Het is van hieruit dat we één van de volgende dagen een boottocht naar Ellis Island en The Statue Island zullen maken. Gisteren niet meer de moed gehad om te bloggen wegens te moe. Vanmorgen dan maar de info aan het thuisfront meegegeven om 5.20 uur.
Ja Jules, in het verslag van gisteren stonden inderdaad enkele schoonheidsfoutjes : Woody was niet het restaurant waar we gaan eten zijn, maar wel WOOLY. What's in a name ? Dat het er lekker was, was het voornaamste en dat je na één pintje een D typt i.p.v. een L moet toch te vergeven zijn, niet ? En ook dat kerkje was een vergissing van mijnentwege, alhoewel ik betwijfel of de gids hier niet verkeerd was omdat hij zich de naam van het kerkje niet direct herinnerde (maar goed, ik neem de fout op mij). Dat was ook van minder belang. Wat we gezien en beleefd hebben was het des te meer. Waar zouden wij uitgekomen zijn indien we onze gids niet hadden ????????? Misschien zaten we nu nog steeds in Jersey !! Maar goed : alle gekheid op een stokje : het voornaamste was en is dat we ons goed geamuseerd hebben, dat we veel gezien hebben en dat we er met volle teugen van genoten hebben. Vandaag de dag met enige moeilijkheid begonnen : het vinden van het PATH-station, maar ook daar kwamen we al vrij vlug uit. Eerste bezoek was gepland in de wijk CHELSEA, nl. de 'High Line', een 9 meter verhoogde oude spoorlijn waar nu een stadspark van gemaakt werd. Die oude spoorlijn loopt van Gansevoort naar de 14th street passage en dateert van 1929. Dit is nu een nieuwe manier om Lower Manhattan te verkennen. PRACHTIG. Even verderop wandelden we door Chelsea Market Passage, een ondergrondse markt (vroeger een vleesmarkt), waar veel activiteit is met bars, restaurantjes, winkeltjes, enz.... Na een klein ontbijtje ('t was toen al na 11.00 uur) wandelden we naar de eveneens indrukwekkende bibliotheek om dan verder naar het Grand Central Station te wandelen. Nog zo'n indrukwekkend gebouw, waar op de bovenverdieping een Apple-shop zijn artikelen ten toon spreidt. Maar ook daar gunde onze gids ons geen minuutje rust en via de metro bereikten we het zeer gekende Central Park. Mens wat is dat een park zeg !!! Wel hebben nog maar een heel klein stukje ervan gezien en bewandeld of we moesten weer naar het volgende doel : een ietwat onverhoopte, maar zeeeer mooie en gezellige locatie : een terrasje op de 54e verdieping van een tweede Hyatt Hotel in het centrum van Manhattan. Weeral indrukwekkend en duizelingwekkend om naar beneden te kijken. Maar hier deed een IPA zijn aangename taak om onze innerlijke goesting en drang naar een fris pintje te verrijken. Was dat niet welkom ? Jazeker, zodanig zelfs dat we het niet bij ééntje lieten. Onze gids heeft blijkbaar nog meer troeven in handen dan op de begane grond. Danke Jules !! Morgen méér van dat ??? Jamaar, zoniet hé, we moeten nog meer zien hoor, maar omdat de metro net iets te veraf was (en ook iets te duur) besloot onze gids dan maar een Uber te bestellen die ons in de kortste keren naar de 'Flat Iron' te brengen, waar Maud ons (na een heel zware werkdag) kwam vervoegen om in een restauranneke 'Oscar Wilde' de avond af te sluiten met een heerlijk avondmaal. En nu vlug met de Path weer naar het hotel, want het is ondertussen al na elven. Slaapwel en tot morgen. Zaterdag 5 mei (ondertussen al 6 mei) 00.20.
Vanmorgen om 4.30 uur thuis vertrokken want om 5.00 uur stond het luchthavenvervoer al te wachten bij Luc. We waren dus heel vroeg in Zaventem (6.30 uur). Heel veel tijd restte ons om in te checken en naar de gate te gaan, waar we ons vliegtuig van Lufthansa richting Frankfurt om 9.05 uur zeker niet wilden missen. Na een korte vlucht dienden we in Frankfurt 1.15 uur te wachten op het volgende vliegtuig dat ons naar Newark in New-York zou brengen. Maar dat vol uur werd gauw gevuld door allerlei controles van de douane en de security. Die tweede vlucht was pas een lange vlucht die maar liefst 8.40 uur zou duren. In Newark verloren we nog maar eens anderhalf uur aan controles van de Security. Hoe lang blijf je in de USA ? Wat kom je hier doen ? Wanneer vertrek je weer ? waren enkele van de vele vragen die we te verwerken kregen. Na het nemen van digitale vingerafdrukken en een foto mochten we uiteindelijk toch het grote land binnen. Maar toen was het al 15.30 uur plaatselijke tijd. In Waregem was het dan al 21.30 uur. Dat betekent dat onze trip naar New-York uiteindelijk 29 uur heeft geduurd. Jules kwam ons daar afhalen en bracht ons naar ons hotelletje, waar we na het inchecken en een vlugge douche, weer vertrokken voor een eerste kennismaking met de metro en de grote stad. Jules gidste ons naar enkele heel mooie plekjes met een heel mooi uitzicht op Manhattan (vanop Exchange Place in Jersey) en Brooklynn (vanop Pier 18 in Manhattan). Een pintje kon natuurlijk niet ontbreken want we waren alle 3 gepakt door de warmte. Daarvoor trokken we naar de 18e verdieping van het Hyatt hotel. Normaal is daarboven een open dakterras, maar dat was nu gesloten. Heel de dag hadden we in luchthavens en vliegtuigen verbleven die airco gekoeld waren, maar bij het buitenkomen uit de luchthaven van Newark overviel ons een onmogelijke laffe warmte. Er was geen zon en er was zelfs lichte mist, maar de temperatuur klom toen al op tot 29°. We werden bijna op onze adem getrapt van het verschil in temperatuur. In Lower Manhattan zijn we ook een kijkje gaan nemen in de indrukwekkend Path- en metrostation van World Trade Center. Dit gebouw werd opgetrokken door de bekende architect Calatrava en symboliseert een (vredes)duif. Eigenlijk zou je dit gebouw vanop afstand moeten bekijken, maar het zit een beetje gedrongen tussen de wolkenkrabbers. In de nabijheid daarvan bevindt zich het 3 eeuwen oude Anglicaanse Trinity Church. Die kerk werd destijds als eerste hulppost gebruikt voor de hulpverleners van de. ramp met de Twintowers. Samen met Maud en Jules zijn we nog iets gaan eten in 'The Woody', een zeer gezellig klein restauranneke in de buurt. Kenmerkend voor ALLE restaurants in N-Y : fris (airco), donker (weinig licht) en heel luide muziek. Nu pas op onze hotelkamer aangekomen (22.00 uur) maar het was nog steeds 27°. Niet te doen ! In New-York is het 's avonds al donker vanaf 20.00 uur en Maud vertelde dat het er 's winters al donker is vanaf 16.00 uur. Gelukkig is er op ons kamertje ook airco. 4 mei 2018 - 10.20 uur
Eindelijk hebben we de overtocht naar Liberty Island kunnen maken. Na een korte trip werden we gelost nabij het beroemde standbeeld.
Op het programma van dag 6 stonden slechts 2 bezoeken : de Brooklyn Bridge en Ellis en Statue Island.
Dag 5 was een hele leuke. Zeer veel zaken gezien die op het verlanglijstje stonden.
